คิดยังไงกับครอบครัวกดดันลูก ( เรื่องเรียน )

กระทู้คำถาม
มันน่าเบื่อมากๆเลยนะ ถ้าชีวิตนึงเราเกิดมาแล้วเราทำในสิ่งที่เราอยากทำมันจริงๆไม่เคยได้เลย เพราะต้องคิดเสมอว่าคนที่เค้าอยู่เบื้องหลังเรา เค้าชักจูงเราไปทางไหนกันแน่....😌
               วันนี้เป็นอีกวันนึงนะที่โครตน่าเบื่อในชีวิตเลย เราเป็นคนที่เรียนพอปานกลางนะ ไม่เก่งมาก และก็ไม่ได้โง่ขนาดเรียนไม่ดีนะ5555555 โอเครๆ คือจะบอกว่าตอนเราเด็กๆ เราโตมากกับครอบครัวที่เค้าสอน และปลูกฝังให้เราเรียนดี พยายามให้มาก เราเลยถูกฝังใจแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆเลย😑 คือเราเรียนพิเศษช่วงเด็กๆตลอดเลย เรียนสม่ำเสมอมาก เราจำได้ว่า ตอนเรา ป.1 ถึง ป.6 เราว่าเราก็เรียนโอเครนะ555555 คือไม่ได้เข้าข้างตัวเองนะเว้ย แต่แบบก็อยู่ในเกณฑ์ที่ดีอ่ะ😅 เราเรียนได้ 3.5 อัพทุกๆเทอมเลย นี่คือชีวิตประถม👍
                พอเราโตขึ้นวันที่เราเรียน ป.6 เราก็ต้องต่อ ม.1 ตามสเต็ปทั่วไป😊 พ่อเราอยากให้เราเรียนโรงเรียนไหน โรงเรียนอะไร เราทำตามพ่อหมด เราไม่มีโอกาสได้เลือกเลย ครอบครัวของเรา เค้าเลือกให้เราตลอดเลย โอเคร! เราก็ไม่ได้อะไร😕 สมัครอะไรเรียบร้อยตามปกติอ่ะแหละ5555555 และช่วงการสอบก็ผ่านพ้นไป แต่ผลการสอบออกมา เราทำให้ครอบครัวของเราดีใจมากๆเล้ยยยย😋 คือเราสอบติดห้อง 1 เป็นห้องที่ดีที่สุด ตอนนั้นเราดีใจมากนะ เพราะดูครอบครัวเราแฮปปี้มาก
                เราก็เรียนเรื่อยๆ เหมือนปกติทั่วไป แต่เราเรียนพิเศษน้อยลง เพราะเรามีอะไรต้องรับผิดชอบมากขึ้น เราไม่ชอบเวลาที่พ่อแม่มาดูแลเรามากเกินไป เรารู้สึกว่าเราทำเองได้ เราอยากทำ555555😂 เกรดเราก็ยัง 3.5 อัพ เหมือนเดิมมาตลอดเลยนะ จนจบ ม.3 พ่อเราเค้าอยากให้เราเรียน ม.4 เราก็เรียนสิรอไร55555555 เราเรียนสายวิทคนิต แต่ก็มาถึงจุดพีคที่เราสอบติดห้อง1 อีกรอบ เลยได้เรียน ม.4/1 อีก😳
                เราก็ดีใจอยู่นะ ได้อยู่กับเพื่อนเก่าที่ รร.เดิม แถมยังได้เรียนห้อง1 อีกด้วย ตอนนั้นคิดแบบนี้จริงๆ... พอเรียนมาเรื่อยๆ สายวิทย์คือหนักมากนะ เราเหนื่อยเว้ยแต่เราไม่เคยท้อเลย เราทำเกรดเรา ให้ 3 อัพตลอดเลย...😢 แม้มันจะเหนื่อยทั้งเรียน ทั้งกิจกรรมก็เถอะ แต่เราก็สู้มันมาตลอดเลย เรามีเพื่อนที่ดี คนรอบข้างเราที่ดี มันเลยส่งผลให้เรามีอะไรดีๆ เราคิดแบบนั้นนะ55555
                พอมาถึงตอนนี้ตอนปัจจุบันแล้ว เราเรียนอยู่ ม.6 แน่นอนว่าครอบครัวเรามีเป้าหมาย คือมหาลัย และแน่นอน ต้องเรียนสายวิทย์แน่นอน...😢 เรายอมรับนะ เราเรียนได้ แต่มันเหนื่อย และไม่มีความสุขเท่ากับสิ่งที่เราเหนื่อย เราอยากเรียนนิเทศ หรือวารสาร ซึ่งแน่นอนว่าเราถูกขัดขวางอย่างหนักหน่วง นี่ก็เป็นเหตุผลที่เรามาตั้งกระทู้นะ มันคงช่วยเราได้มากอ่ะ เพราะอึดอัด เรารู้ว่าเราโตแล้ว เรา 18 แล้ว เราอยากมีความคิดเป็นของเราบ้าง เรามีความเชื่อของเราเสมอนะว่า เราอยู่กับสิ่งที่เรารักมันจะออกมาดี😀 เราเลยอยากให้ชีวิตในมหาลัยของเรามีความสุข และออกมาในแบบทึ่เราต้องการแค่นั้นเอง....💕




~~~~~ ขอบคุณที่อ่านนะคะ💖 ~~~~~
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่