เรื่องจริงสุดประหลาด เสียเพื่อนเพราะงานแต่ง

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เรามาแชร์ประสบการณ์แปลกๆในชีวิตที่ไม่คิดว่าจะได้เจอ หรืออาจเรียกได้ว่าเป็นอุทาหรณ์สำหรับหลายๆคู่ที่กำลังจะแต่งงานเลยก็ได้ค่ะ กระทู้นี้ไม่ใช่เรื่องรักสามเศร้านะคะ เป็นเรื่องของคนที่เคยเรียกว่า "เพื่อนสนิท" นี่ล่ะค่ะ

       เหตุการณ์เมื่อประมาณ 3 เดือนก่อนเรากับแฟนวางแผนจะแต่งงานกัน จึงเริ่มจัดการทุกอย่างเอง พวกเราไม่ได้จ้างออร์แกไนซ์เพราะงบเรามีจำกัด และบางอย่างเราก็ไม่ได้ถูกใจในแพคเกจที่ทางออร์แกไนซ์มีให้ จึงช่วยกันจัดการเองตั้งแต่เรื่องห้อง อาหาร ช่างภาพ หลายๆอย่างที่เราพอจะทำได้ และมีเพื่อนไม่กี่คนคอยช่วยด้วย ใครที่เคยแต่งงานแล้วน่าจะพอทราบดีว่าการแต่งงานนั้นไม่ได้ใช้เงินน้อยๆเลยเรากับแฟนฐานะปานกลางเลยพอที่จะมีเงินมาจัดงานตรงนี้โดยไม่ต้อกู้ การเชิญแขกนี่เคยได้ยินมาว่ามีดราม่ามาหลายคู่ แต่ก็ไม่เข้าใจว่าคนที่ไม่ได้รับเชิญจะโกรธทำไม ไม่ใช่ว่าเค้าไม่สำคัญเค้าลืม แต่ด้วยข้อจำกัดหลายๆอย่างที่เราไม่สามารถเชิญคนรู้จักทุกคนในชีวิตเรามาเป็นแขกได้หมด เราก็ต้องเลือกคนที่ห้วงเวลาในชีวิตเราตอนนั้นเราสนิท ใกล้ชิดกับใครมากกว่านะ

       แต่ๆๆ!!!!! มีเพื่อนคนนึงของแฟนเราเค้าคบกันมาตั้งแต่มอต้น จนจบมอปลายทั้งคู่ก็เริ่มห่างๆกัน ปีนึงเจอกันไม่กี่ที แรกที่จบก็ยังมีนัดทานข้าวกันบ้าง เที่ยวกันบ้าง แต่พอเวลาผ่านไป ด้วยหน้าที่การงานหลายๆอย่างเลยทำให้คนทั้งคู่ห่างเหินกันออกไปเรื่อยๆ
ทำไมเรารู้ดีหรอ เราเพิ่งมาคบกับแฟนเราตอนทั้งคู่จบมหาลัยแล้ว เราคุยกับแฟนของเราตลอด (บ้านเค้ากับหอเราใกล้กันมานานแต่เพิ่งได้คุยกัน555) เราก็รู้จักเพื่อนคนนี้ถึงนิสัยใจคอ พอประมาณ

.......อารัมภบทมาเยอะละมาเข้าเรื่องกันดีกว่าเนาะอมยิ้ม07

ทางด้านแฟนเราได้ ที่สร้างกลุ่มไลน์เพื่อนเจ้าบ่าว

เพื่อนK : เฮ้ยยย กลุ่ม คว....... อะไรวะเนี้ยยยย
แฟนเรา : gu จะแต่งงาน!!!
เพื่อนK : เย้สๆๆ
แฟนเรา : ให้เพื่อนเจ้าบ่าวใส่สูทดำกันมานะ
เพื่อนคนอื่น : โอเค
เพื่อนK : เหยยย gu ไม่มีสูทดำว่ะ
แฟนเรา :.........................
เพื่อนคนอื่น :.....................
เพื่อนK :.........................

แฟนเราเลยหลังไมค์ไปหา

แฟนเรา : ถ้าไม่มีสูทจะมาเป็นแขกเฉยๆก็ได้ guเกรงใจ ใส่เชิ้ตใส่อะไรมาก็ได้นะ ไม่ซีเรียสนะ
เพื่อนK : เคเค เอ้ย gu สบายๆเว้ย

พอถึงวันงาน
เพื่อนเจ้าบ่าวJ : เฮ้ย ไอK มันหายไปไหนวะ ไม่ใช่มันลืมนะ
แฟนเรา : เออ เมิงลองโทรตามมันดิ๊
เพื่อนเจ้าบ่าวJ : ฮัลโหล วันนี้เมิงลืมว่าเป็นวันไรรึเปล่า
เพื่อนK : เฮ้ยยยย วันไรว้าาาาาาา
เพื่อนเจ้าบ่าวJ : เพื่อนเมิงแต่งงานวันนี้ไง!!!
เพื่อนK : เฮ้ยยย จริงดิ ทำไมพวกเมิงไม่อัพเดท guเลยวะ
เพื่อนเจ้าบ่าวJ : เมิงควรจะใส่ใจรึเปล่าวันสำคัญของเพื่อน
เพื่อนK : ก็ guมัวแต่ทำงานนี่หว่าพวกเมิงไม่เตือน guเลย สาดดด
เพื่อนเจ้าบ่าวJ : คนอื่นเค้าก็ทำงานเค้ายังไม่ลืมเลย ถ้ามาตอนนี้ก็ยังทันนะ
เพื่อนK : เออๆๆ ใส่อะไรไปวะ
เพื่อนJ : ใส่สูทมาก็ได้ เชิ้ตก็ได้ เพื่อนเค้าก็ใส่งี้กัน
เพื่อนK : เออ เคเค

แล้วจนจบงานก็ไม่เห็นแม้แต่เงาของเพื่อนคนนี้

  เนื่องจากเราห่วงแขกในงานจะไม่มีพรอพถ่ายรูป เราเลยขนมาเองเลยค่ะทำให้เมื่องานเสร็จ เอ้า!!ขนกลับเองด้วยสิ5555
ระหว่างที่เราเปลี่ยนชุดแล้วกำลังแบกลังไม้กลับนั้น แฟนเรายื่นมือถือมาให้ดูว่าในไลน์กลุ่มเกิดอะไรขึ้น(มีเค้าและเพื่อนอีก3-4คน)
เพื่อนM : (ชื่อแฟนเรา)ทำไมแต่งงานไม่บอกกันเลย
เพื่อนO : เออ ใช่ๆ
เพื่อนM : เค้าไม่สนใจเราหรอก คบแต่พวกไฮโซ
เพื่อนO : นี่K แกรู้เรื่องไม๊ว่ามันจะแต่งงาน

เงียบ..............................

       ละเราก็นึกขึ้นได้ว่าเฮ้ยเราแบกลังไม้อยุ่มาช่วยกันก่อนนนนน ก็เลยไปเก็บของต่อไม่ได้สนใจตรงนี้ ไม่ได้มาตอบอะไร(คนเคยแต่งงานจะรู้ดีว่าหลังงานจบคืออยากอาบน้ำนอนซะส่วนใหญ่5555)อมยิ้ม08


      วันงานเราทุกอย่างก็ผ่านด้วยดีค่ะ จนกระทั่งเช้าวันต่อมาเราก็กำลังไล่ตอบเฟสขอบคุณเพื่อนๆที่แท่กรูปมาแสดงความยินดี บางคนไม่ได้มา ไม่ทราบข่าวก็มาแสดงความยินดีอย่างล้นหลาม (ความรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเซเลปแป๊บนึง)อมยิ้ม02อมยิ้ม02
จนกระทั่งเห็นสเตตัสของK ตาเถรช่วย!!มันไปมีเรื่องกับใครมาวะ ละใครมาเบ่งอะไรใส่มัน เราก็ยังไม่รู้ว่ากำลังด่าเราอยู่(ก็ว่าคันจมูกยิกๆ)







เเต่พอเรามาเจออันนี้ ถึงบางอ้อเลยค่ะมีเม้นนึงของแฟนนางO บอกว่า ตัดสูทแพรพ นางOก็มาต่อเลยค่ะว่าไม่มีสูทสวยๆเข้างานไมได้




         ยิ่งอ่านยิ่ง งง??เฮ้ยๆๆ ตัวเองลืมมางานเพื่อนละไปบอกเพื่อนคนอื่นว่ายังไงนั่น แล้วงานเราจัดแค่ชั้น2 ไม่ได้จัดโรงแรมหรูชั้น39 อะไรพวกนั้นนะ มันทำตัวสูงส่งยังไงหว่า แขกในงานถามว่าแต่งตัวยังไงเราก็บอกว่าชุดสุภาพนะคะ แล้วแต่เลยเอาที่ทุกคนสะดวก(ในงานมีพี่คนนึงใส่ชุดวอร์มมาก็ไม่ได้ดูน่าเกลียดเลย) แต่เรากับแฟนก็อืม ถ้าเค้าไม่เข้าใจอะไรในตัวเราแล้วไปโพสแบบนี้ก็จบกันดีกว่า ห่างๆกันไปละกัน เดี๋ยวมันเหนื่อยก็หยุดเอง
แต่ๆๆๆๆ ไม่รู้ไปสะสมกองกำลังมายังไง เป็นกองกำลัง4ยอดกุมาร โพสแซะเรื่อยๆเลย ไอ้เราก็แบบพยายามไม่สนใจนะ เรามีเหตุผลนะคะที่ไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเพราะเจ้าตัวน่าจะรู้อยู่แก่ใจค่ะ ว่าเพราะอะไรถึงไม่ได้มางาน(แล้วงานเราไมได้มีจับฉลากแจกบ้านและที่ดินแถมแลมโบไรงี้นะ คนไม่สะดวกมาเราก็เกรงใจไม่กล้าไปบังคับใครหรอก)

        เวลาผ่านไปเรื่อยๆโพสกระแซะของ4ยอดกุมารก็ไม่มีท่าทีจะสงบลงเลย ไม่รู้ว่าการนิ่งเฉยของพวกเราทำให้เค้ายิ่งเดือดกว่าเดิมรึเปล่า



เฮ้ยๆนี่นายลืมมางานเรานะ เราไม่เตือนไปบ่อยๆนี่เราไม่มีสามัญสำนึกหรอ



         สำหรับเรานะคะ เพื่อนมัธยมคือเพื่อนที่บังเอิญอยู่ห้องเดียวกันชั้นเดียวกันค่ะ ผ่านช่วงเวลาที่สนุกสนานมาด้วยกันอาจมีทุกข์บ้างตอนเรียนกับตอนโดนครูดุ แต่ประสบการณ์เรื่องเพื่อนแต่ละคนไม่เหมือนกันนะคะบางคนก็ได้เพื่อนแท้ไปเลย บางคนก็ได้เพื่อนสมัยเรียนเฉยๆ
คำว่าเพื่อน สำหรับเราเพื่อนคือคนที่เข้าใจเรา เราเข้าใจเค้า คอยช่วยเหลือกันเวลาที่อีกฝ่ายเดือดร้อนหรือมีปัญหา ไม่ใช่ห่างกันไปเป็นปีๆวันนึงโทรมาถามนี่เพื่อนไงจำไม่ได้หรอ เอาเงินมายืมหน่อย ตึ่งโป๊ะ!!! นิยามแต่ละคนก็แตกต่างกันไปเนาะ

เราก็ยังยุบหนอ พองหนอ ไม่ดราม่าหนอ ถ้าถามเราว่าทำไมไม่อันเฟรนไปเลยล่ะ คือเราไม่คิดว่ามันจะบานปลายไปใหญ่โตนะ คิดว่าเค้าน้อยใจเฉยๆเดี๋ยวก็จบ เดี๋ยวรอมันอสรมณ์เย็นลงค่อยเคลียร์ก็ได้ แต่ไม่ค่ะ เหล่า4ยอดกุมารยังคงไม่ลดละในการโจมตี

*******ถือโอกาสตอบแต่ละโพสเลยนะคะ เพราะหลังไมค์ไปก็อ่านแต่ไม่ตอบอยู่ดี



เรามีเพื่อนหมดนะ ตุ๊ด เกย์ กระเทย ทอม ดี้ รวยมากกก หรือทำงานแบบหาเช้ากินค่ำ ลุงยามหน้าหอเก่า หรือเพื่อนที่ขายตรงเราก็คุยด้วยเราไม่เคยรังเกียจเลยนะ เราถือว่าใครดีมาเราก็ดีกลับ แต่ถ้าใครร้ายมา ถ้าจะพยายามดีกลับ นิ่งเฉย แต่เราดีกลับแล้วมันยังร้ายมาต่อเนื่องก็จบค่ะปิดโหมดนางเอกเศร้า





แขวะและค่อนขอดทุกประโยคจริงๆ แต่เดี๋ยวนะนี่เราไปทำอะไรให้ เราไปเบ่งไปอะไรก็ไม่เคย คุยยังไม่ได้คุยกันเลย ไม่มีการตอบโต้ใดๆ ไม่มีวิญญาณที่ท่านเรียกในขณะนี้ กรุณาไม่ต้องฝากข้อความค่ะ

ณ จุดๆนี้ทายซิคะอิฉันยังจะทนได้อยู่ไม๊ จะทักแชทไปหาเลยคุณแฟนก็ห้ามบอกว่าไม่อยากให้ยุ่ง แต่ไม่ได้ค่า เราก็ไม่ชอบใครมาแตะต้องคนของเรา(ถ้าคนของเราไม่ได้ทำอะไรผิดจริงๆ เรื่องไม่เป็นเรื่องเลยเนี่ย) หน้าตาเราไม่สวย เราเลยขึ้นอะไรสวยๆแทน เห็นเรื่องแบบนี้ละคิดถึงเพื่อนเก่าสมัยมอปลายจริมๆ
ไหนๆเราผ่านอะไรมาด้วยกันมากมายแล้ว จะขึ้นขอบคุณมานานละโอกาสนี้ แสดงให้เค้าเห็นเลยว่าเรารักกันแค่ไหน กร๊ากกกกเป็นไงล่ะคุณแฟน ฉันกับเพื่อนรักกันปานจะกลืนกิน(หรอ)555555





เราก็ขึ้นซอฟๆตามหน้าตาที่ซอฟๆไปค่ะ คู่กรณีอาจไม่รู้เรื่องด้วยซ้ำแต่ก็ได้แสดงจุดยืนในความคิดนะคะ
(อ่อ คุณแฟนโดนเพื่อนK อันเฟรนไปตั้งแต่วันแรกแล้วค่ะ)

แฟนเราก็คงเดือดมาพอสมควรนะคะ มาเม้นในโพสมุ้งมิ้งของเรา ใจความประมาณนี้





หลังจากนั้นนึกว่าเรื่องจะเงียบๆจางหายไปเมื่อรูปถ่ายที่ได้มาต้องทำการแจกจ่ายให้เพื่อนๆที่มางานก็เป็นมหกรรมลงรูปอีกเช่นเคย เพื่อนแท่กมายินดีซ้ำมั่ง บางคนวันงานไม่มีรูปก็บอกให้แท่กเฟสมามั่งจนเหมือนเราไปสะกิดแผลเก่าของเพื่อนK เข้าอีกแล้ว(นี่ลืมไปละนะยังงอนอยู่หรอ)



เอ่อ พ่อคุณคะนั่นรูปงานแต่งที่ไปมาเมื่อปีก่อนนี่คะ ทำไมมาคิดถึงช่วงเวลานี้เลยล่ะ
เฮ้ออ พอเห็นงี้ก็แอบสงสารนะ อยากมางานแต่งเราขนาดนั้นเลยหรอ

จนเวลาผ่านไปเอ๊ะ เอาอีกละ สี่ยอดกุมารเห็นเราแฮปปี้ดีออก
คือ เราเหมือนไม่สะทกสะท้านอะไรก็เลยจะตีบ้านเราให้แตกเลยหรอคะ
เอ่อ เธอๆเราจะบอกว่าเพื่อนK ของเธออ่ะ มันเก็บความลับไม่เคยอยู่หรอกตั้งแต่สมัยมอปลายแล้ว ขายความลับของแฟนเราประจำ กับเราก็บอกเราหมดว่าแฟนเราเคยไปทำไรที่ไหนยังไงมั่ง แต่ๆๆ แยกไม่ออกหรออันไหนเรื่องจริงอันไหนข่าวโคมลอย เพื่อนตัวเองยังไม่รู้จักดีพอเลย จะตีบ้านเราให้แตกด้วยเรื่องอดีตสมัยมอปลาย ก่อนแฟนเราคบกับเราอีก เราจะสนใจทำไมอ่า เราทุกคนล้วนมีอดีตค่ะ ปกติเลย







เอาเข้าไป พาดพิงไปถึงแฟนเก่าของแฟนเราอีก แล้วยังไงอ่ะเราอ่านละเราต้องไปทะเลาะกับแฟนเรารึเปล่า ยังแปลกใจไม่หาย นี่แกลืมงานแต่งเพื่อนนะเว้ย ไม่ใช่เพื่อนไปเผาบ้านนะ เป็นไรมากไม๊อ่า ทักแชทไปก็ไม่ตอบ มาตอบหน้าเฟสตัวเองแทน เบอร์ก็เปลี่ยนไปนานละ แฟนเราพยายามจะติดต่อเค้านะ อยากถามว่าเป็นอะไรมากไม๊ จะไปหาถึงบ้านก็เดี๋ยวโดนฟ้องบุกรุกเอาจะแย่ไปใหญ่

สำหรับเรื่องนี้ ปัญหาย่อมมีทางออกค่ะ #ตบไม๊จะได้จบ เอ่อ ไม่ดีกว่าค่ะ คุยภาษาเดียวกันไม่น่าต้องใช้กำลังเนาะ

จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่จบเลยค่ะ อันเฟรนไปแล้วเวลาเค้าโพสอะไรก็จะพยายามแท่กคนเยอะๆ อยากให้แฟนเราเห็นรึอะไร ทักแชทไปก็เงียบปิ๊งเลย
อยากถามเพื่อนๆว่ามีใครเคยเจออะไรที่พีคและเป็นมหากาพย์กว่านี้ไม๊คะ แชร์กันมาได้นะคะ
สรุป
สี่ยอดกุมารนั้นคงเคืองเเละโกรธมากที่เเฟนเราไม่ยอมเชิญมางานเเต่ง เเต่เรากับแฟนมีเหตุผลที่จำเป็นเกี่ยวกับจำนวนเเขกเพราะเราต้องเซ็ทจำนวนเเขกเพื่อคำนวนอาหาร ซึ่งเเขก พ่อ เเม่ ก็เยอะมากเเล้ว งบเราจำกัดจริง เเต่พวกนางคิดว่าเราเชิญเเต่พวกไฮโซ จริงๆเเล้วไม่มีใครไฮโซเลยเป็นเเขกจากที่ทำงานเเฟน เเละที่ทำงานเรา เเละก็ญาติๆเเฟน เพื่อนของพ่อ-เเม่เเฟนเท่านั้น เราจึงคิดว่านี่คือจุดเริ่มต้นของดราม่าในครั้งนี้

ป.ล. เราก็พยายามไล่เรียงลำดับเหตุการณ์ทุกอย่างเท่าที่จะทำได้ละเนาะ ขอจบตรงนี้เลยละกันเดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าวกินปลากันพอดีร้องไห้
รูปที่เอาลงไม่รู้ใหญ่ไปรึเปล่า ปกติถนัดเผือกเงียบๆค่ะไม่ค่อยมีประสบการณ์ตรงนี้เท่าไหร่ ขอโทษไว้ล่วงหน้าเลยนะคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่