สวัสดีครับผมคือผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่กับแฟนตลอดเวลา แต่เวลาที่ใช้ร่วมกันมันก็ไม่เยอะมากเพราะต่างคนต่างทำงานของตัวเองคนละเวลา
แล้วแฟนผมก็คุยกับผู้ชายที่ว่าเป็นเพื่อน เพื่อนที่รู่จักกันนานแล้ว เพื่อนที่พึ่งรู้จักกัน คุยกันตั้งแต่ตื่นถึงก่อนนอน
ซึ่งให้เหตุผลว่าเห็นเพื่อนทำเลยทำบ้างแล้วสนุกดี แต่ผมมันไม่สนุกด้วยนะสิครับหัวเสียพอสมควร จากเป็นคนไม่เคยเช็คอะไรเลยกลายเป็นมานั่งดูทีเขาคุยกันจากปกติไม่เคยล็อคเอ้าเฟส(ใช้คอมเครืองเดียวกัน)ก็ลอคเอ้าเฟสเปลี่ยนพาสบ้างจำกัดการลอคอินจากที่อื่นบ้าง(ช่วงเวลาที่อยู่คนละที่) จนทะเลาะกันเป็นเรื่องเป็นราวเพราะผมทักไปหาผู้ชายคนที่มาคุยเยอะๆกับแฟนผม แต่ใช้คำสุภาพมากๆนะครับ แต่ว่ากลับทำให้เขาอายที่ผมเป็นแบบนั้น
บอกว่าเยอะทำตัวเป็นเด็ก ผมก็อืม อาจจะเยอะไปก็ได้มั้ง แต่ก่อนทักไปผมก็คุยกับแฟนผมแล้วนะแต่รู้สึกมันไม่โอเคขึ้น แล้วก็พูดคำแรงๆแบบแรงเว่อใส่จนผมรู้สึกเป็นตัวตลกในสายตาแฟนเลย
จนวันนึงก็กลับมาคุยกันได้นิดหน่อย ผมก็พยายามรักษาความสัมพันธ์ไว้โดยการปล่อยให้คุยแต่ผมต้องดูได้ว่าคุยอะไรกัน มันก็โอเคขึ้นมานิดนึงแต่ในความรู้สึกส่วนตัวผมนั้น ผมกลับรู้สึกแย่เหมือนเดิมเพราะผมต้องทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวผมเอง เมื่อก่อนผมกับแฟนจะนอนคนละเวลาก่อนนอนแฟนผมก็จะเรียกเขามาหาให้เขาหลับ แต่พอเกิดเรื่องแบบนี้แฟนผมไม่ต้องการสิ่งพวกนั้นแล้ว กลายเป็นผมเองที่ต้องการ กิจกรรมที่เคยทำด้วยกันเล่นเกมดูหนังบลาๆ แฟนผมให้เหตุผลว่าไม่อยากเล่นกับผมแล้ว ผมถามว่าทำไมหละ เธอก็บอกไม่อยากเล่นกับผม ก็แค่นั้น
ผมยิ่งรู้สึกว่าความสำคัญในชีวิตเธอยิ่งน้อยลง และผมก็โทษตัวเองว่าที่ผ่านมาผมอาจจะทำไม่ดีกับเธอ เพราะบางครั้งที่เธอเรียกผมเข้าไปหาผมก็เข้าไปแปปนึงหรือเข้าไปช้า หนังที่ดูด้วยกัน ก็จะมีซีรี่ดูด้วยกันทุกตอน ยกเว้นเกาหลีผมไม่ชอบ พวกหนังผีอะไรแบบนี้ผมจะไม่ค่อยชอบดูเลยปฏิเสธบ่อยๆ ส่วนเรื่องกิจกรรมเล่นเกม ผมไม่ค่อยชอบเล่นเกมนั้นแล้วนานๆทีแฟนผมชวนบางที่ก็ไม่อยากเล่นบางทีก็เล่น ส่วนนึงมาเกิดมาจากผมหรือปล่าวครับ ผมก็ถามเธอตรงๆนะเธอก็บอกไม่เกี่ยว
ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ เพราะอยู่ด้วยกันแบบนี้ผมเป็นคนที่ต้องทนเพื่อเราจะได้ไปต่อได้ซึ่งวันนึงความอดทนมันจะหมดไป
ขอโทษเรื่องการพิมพ์ด้วยนะครับอาจจะพิมพ์ไม่ถูกหลัก TT
มีแฟนแล้วคุยกับคนอื่น
แล้วแฟนผมก็คุยกับผู้ชายที่ว่าเป็นเพื่อน เพื่อนที่รู่จักกันนานแล้ว เพื่อนที่พึ่งรู้จักกัน คุยกันตั้งแต่ตื่นถึงก่อนนอน
ซึ่งให้เหตุผลว่าเห็นเพื่อนทำเลยทำบ้างแล้วสนุกดี แต่ผมมันไม่สนุกด้วยนะสิครับหัวเสียพอสมควร จากเป็นคนไม่เคยเช็คอะไรเลยกลายเป็นมานั่งดูทีเขาคุยกันจากปกติไม่เคยล็อคเอ้าเฟส(ใช้คอมเครืองเดียวกัน)ก็ลอคเอ้าเฟสเปลี่ยนพาสบ้างจำกัดการลอคอินจากที่อื่นบ้าง(ช่วงเวลาที่อยู่คนละที่) จนทะเลาะกันเป็นเรื่องเป็นราวเพราะผมทักไปหาผู้ชายคนที่มาคุยเยอะๆกับแฟนผม แต่ใช้คำสุภาพมากๆนะครับ แต่ว่ากลับทำให้เขาอายที่ผมเป็นแบบนั้น
บอกว่าเยอะทำตัวเป็นเด็ก ผมก็อืม อาจจะเยอะไปก็ได้มั้ง แต่ก่อนทักไปผมก็คุยกับแฟนผมแล้วนะแต่รู้สึกมันไม่โอเคขึ้น แล้วก็พูดคำแรงๆแบบแรงเว่อใส่จนผมรู้สึกเป็นตัวตลกในสายตาแฟนเลย
จนวันนึงก็กลับมาคุยกันได้นิดหน่อย ผมก็พยายามรักษาความสัมพันธ์ไว้โดยการปล่อยให้คุยแต่ผมต้องดูได้ว่าคุยอะไรกัน มันก็โอเคขึ้นมานิดนึงแต่ในความรู้สึกส่วนตัวผมนั้น ผมกลับรู้สึกแย่เหมือนเดิมเพราะผมต้องทำอะไรที่ไม่ใช่ตัวผมเอง เมื่อก่อนผมกับแฟนจะนอนคนละเวลาก่อนนอนแฟนผมก็จะเรียกเขามาหาให้เขาหลับ แต่พอเกิดเรื่องแบบนี้แฟนผมไม่ต้องการสิ่งพวกนั้นแล้ว กลายเป็นผมเองที่ต้องการ กิจกรรมที่เคยทำด้วยกันเล่นเกมดูหนังบลาๆ แฟนผมให้เหตุผลว่าไม่อยากเล่นกับผมแล้ว ผมถามว่าทำไมหละ เธอก็บอกไม่อยากเล่นกับผม ก็แค่นั้น
ผมยิ่งรู้สึกว่าความสำคัญในชีวิตเธอยิ่งน้อยลง และผมก็โทษตัวเองว่าที่ผ่านมาผมอาจจะทำไม่ดีกับเธอ เพราะบางครั้งที่เธอเรียกผมเข้าไปหาผมก็เข้าไปแปปนึงหรือเข้าไปช้า หนังที่ดูด้วยกัน ก็จะมีซีรี่ดูด้วยกันทุกตอน ยกเว้นเกาหลีผมไม่ชอบ พวกหนังผีอะไรแบบนี้ผมจะไม่ค่อยชอบดูเลยปฏิเสธบ่อยๆ ส่วนเรื่องกิจกรรมเล่นเกม ผมไม่ค่อยชอบเล่นเกมนั้นแล้วนานๆทีแฟนผมชวนบางที่ก็ไม่อยากเล่นบางทีก็เล่น ส่วนนึงมาเกิดมาจากผมหรือปล่าวครับ ผมก็ถามเธอตรงๆนะเธอก็บอกไม่เกี่ยว
ผมไม่รู้จะทำยังไงแล้วครับ เพราะอยู่ด้วยกันแบบนี้ผมเป็นคนที่ต้องทนเพื่อเราจะได้ไปต่อได้ซึ่งวันนึงความอดทนมันจะหมดไป
ขอโทษเรื่องการพิมพ์ด้วยนะครับอาจจะพิมพ์ไม่ถูกหลัก TT