รู้สึกดีกับคนๆนึงแต่ไม่อยากให้เป็นแฟน

คือตอนนี้เรากำลังคุยๆกับคนๆนึงอยู่ เค้าดีมากเลยนะ คอยถามเราในเรื่องแต่ละวัน แบบ เรียนเป็นไงมั่ง กินข้าวรึยัง อาบน้ำรึยัง บลาๆอะไรพวกนี้ ตามที่คนจีบกันคุยกันอ่ะ นี่คุยกันมาได้สองเดือนละ มันทำให้เราที่เป็นคนค่อนข้างไม่ค่อยเปิดใจเรื่องความรักซะเท่าไหร่"หวั่นไหว" ซึ่งมันไม่ได้ผิดปรกติหรอกสำหรับใครหลายๆคนหรอกรวมถึงเราด้วย
แต่ก็อย่างว่านะถ้าเจอคนดีๆเข้ามาในชีวิตก็ต้องรีบเก็บเอาไว้ก่อน แต่ถึงเค้าจะทำให้เรารู้สึกหวั่นไหวในทุกๆครั้งที่คุยกันยังไง แต่เราก็คิดนะว่าดีขนาดนี้เป็นเพื่อนกันน่าจะดีกว่า เพราะเราไม่อยากเสียคนดีๆไป แต่เราก็ไม่ได้ปิดไม่ให้เค้าคุยกับใครนะ แต่เค้าชอบบอกว่า"เวลาจีบใครจะจีบแค่คนเดียว" (อย่าพึ่งอิจกันนะ) ในทุกๆครั้งที่คุยกันเราจะมีขอบเขตในการคุยนะ แบบ...คุยแบบนี้ให้รู้ว่าคุยกับเพื่อน หรือคุยแบบนี้คือคุยกับแฟน แต่ในทุกครั้งที่คุยกันเค้าจะหยอดคำหวานๆมาตลอด แต่เราจะเบรคไว้ก่อน เพื่อไม่ให้เค้าคิดกับเราไปไกลกว่านี้ (แต่มันไม่ทันแล้ว) ขนาดเราเลือกที่จะคุยแบบเพื่อนเพื่อให้สบายใจยังแพ้คำว่าหวั่นไหวเลย เราควรทำยังไงต่อดี หรือเราควรจบบทสนทนานี้ซะ เพื่อไม่ให้ตัวเองคิดไปไกลกว่านี้ หรือจะคบกันไปเลย แล้วปล่อยให้มันเป็นเรื่องของอนาตคต่อไป