ท่านเคยตกงานนานสุดเท่าไหร่ครับ

ครึ่งเดือนค่ะ
คืออาจจะฟังดูน้อย แต่ตั้งแต่เรียนจบเราไม่เคยต้องเดินหางาน
เพราะความโชคดีที่บริษัทใหญ่ด้าน IT เรียกตัวไปสัมภาษณ์แล้วรับเลยตั้งแต่พรีเซ็นต์โปรเจคต์ครั้งสุดท้ายยังไม่เสร็จ
แล้วก็ทำงานมาตลอด 5 ปี อยากจะลาออกตั้งแต่ปีที่ 3 แต่หัวหน้าก็ขอให้อยู่ต่อเรื่อยมา ตามใจเรามากจนออกตอน 5 ปี
แต่ก็ยังมีงานฟรีแลนซ์เข้ามา งานแรกทำได้แค่ครึ่งปี ลูกค้าก็ขอลดวันทำงานลงจาก 5 วันเหลือ 2 รายได้น้อยลงแต่ยังโอเค
แล้วหัวหน้าบ.เก่าก็โทรมาขอให้รับงานฟรีแลนซ์ ก็กลายเป็นได้ทำงาน 5 วันอยู่ปีนึง
มันเหมือนเป็นความโชคดี ทำให้เราลำพองใจอ่ะค่ะว่าไม่ต้องเดินหางานก็ได้ ชิลๆ สบายๆ
จนประมาณมกรา 13 เราเริ่มไม่มีงานทำ หนี้สินที่ทำไว้ก็ยังพอกพูน ก่อนหน้านี้ใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่ายมากเพราะหาเงินได้เยอะ
แล้วก็เริ่มหางาน แต่เชื่อมั้ยคะ ตลอดครึ่งเดือนเราสัมภาษณ์งานเกือบทุกวันแต่ไม่มีที่ไหนรับเลย
ตอนนั้นท้อใจมาก กลุ้มมาก อยากจะร้องไห้ว่าเราจะทำยังไงต่อไปดี
สุดท้ายก็มีบริษัทนึงรับ เจ้านายเป็นญี่ปุ่นบินมาสัมภาษณ์เอง แล้วเค้าก็รับ
ตอนนั้นดีใจมาก แล้วก็ทำเรื่อยมาจนถึงตอนนี้จะเข้าปีที่ 4 แล้ว

เราเป็นคนขี้เบื่อ เอาแต่ใจ นิดๆหน่อยๆก็จะลาออก แต่ตอนนี้ความคิดเปลี่ยนไปมาก กลายเป็นคนไม่ค่อยสนใจเรื่องลำบากใจอะไร
พยายามคิดว่าการทำงานมันก็มีปัญหาทั้งนั้นแหละ ถ้าคิดจะลาออกก็นึกถึงตอนที่อยากได้งานสิ นึกถึงเจ้านายที่เป็นคนรับเราเข้ามา 5555
ไป ๆ มา ๆ ความกลุ้มใจมันก็หาย ตั้งหน้าตั้งตาทำงานไปเรื่อย ๆ
เป็นบทเรียนระยะสั้นแต่สร้างความกลัวให้เราได้มากเลย