รู้สึกว่าตัวเองใช้ชีวิตไม่เต็มที่เลยค่ะ

จขกท. มีบุคลิคแบบ introvert
คือชอบอยู่บ้านมากกว่าการออกไปปาร์ตี้
ไปเที่ยวกับผับ บาร์ได้ถ้าเพื่อนๆไปสังสรรค์กัน
แต่ส่วนตัวก็ไม่ได้แฮปปี้มาก แค่ตามน้ำไปเฉยๆ

จนวันนึง รู้สึกเหนื่อยกับการไปเที่ยว(ทั้งที่ตัวเองไม่ชอบ) เบื่อที่จะตามเพื่อนแล้ว เลยเลิกไปค่ะ
อีกอย่างคือพ่อแม่เราไม่สบายใจ ไม่อยากไปเที่ยวแบบนั้น
หลังจากนั้นเพื่อนก็ไม่ชวนเราอีก


หลังจากเรียนจบมาเกือบ2ปี
เพื่อนในกลุ่มหลายคนยังไม่ทำงาน หรือบางคนทำงานแค่1-2เดือนแต่ทนไม่ไหวเลยลาออกมาอยู่บ้าน
ทุกคนยังคงเที่ยวเล่น เที่ยวผับ เที่ยวกลางคืนเหมือนสมัยเรียน ไปต่างประเทศบ้างอะไรบ้าง ใช้ชีวิตหรูหรามาก
(พ่อแม่มีฐานะมากค่ะ)

ผิดกับตัวเราเอง วันๆทำแต่งาน
ไม่ได้ไปไหน
ไม่ได้ไปเที่ยว
ไม่ได้เจอเพื่อน(เจอแต่น้อยมากค่ะ มีเพื่อนสนิทจริงๆอยู่2คน)
เลิกงานกลับบ้านๆตลอด

วันนี้เราเห็นเพื่อนเราไปเที่ยว ตปท. ด้วยกัน
ใช้ชีวิตสนุกสนาน เที่ยวกลางคืนกันมันส์มาก
ซึ่งเราไม่เคยมีโมเม้นนั้นเลย เราไม่กินเหล้า ไม่เคยเมา

ทุกคนดูแฮปปี้ ผิดกับเราที่ใช้ชีวิตน่าเบื่อ
เรารู้สึกอิจฉามากเลยค่ะ
เข้าใจว่าทำงานมันดีต่ออนาคตของเรา มีเงินใช้เอง ไม่ต้องขอพ่อแม่
แต่เห็นแบบนี้แล้วเฟลมากๆเลย ทุกคนชีวิตดีมาก จริงๆ เหมือนมีแค่เราที่โดนทิ้งไว้ข้างหลัง เหมือนเราไม่มีเพื่อนเลย
เราเรียนจบมาไม่ถึงอาทิตย์ก็เริ่มทำงานเลย ไม่ได้ไปเที่ยวเล่นที่ไหน
เงินเดือนที่ได้มาก็ไม่มาก ใช้เงินเดือนชนเดือนตลอด  เหมือนใช้ชีวิตไม่สุด รู้สึกเหมือนพลาดอะไรไป