สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพันทิพ นี้เป็นกระทู้แรกของเราเอง

เราเบื่อชีวิตอ่ะ แค่มาระบายนะ เพื่อจะมีคนเป็นเหมือนเรา  เราแต่งงานแล้ว มีลูก1คน แฟนเราเป็นทหารเกณฑ์ เราอยู่กินกันมาได้6ปีละค่ะ ชีวิตครอบครัวเราค่อนข้างลำบากนะ เราต้องทำงานเลี้ยงลูกคนเดียวตั้งแต่ลูกได้6เดือน เงินทหารเกณฑ์ ไม่พอเลี้ยงเราสองคนแม่ลูกได้หรอก เราจึงหางานทำ แล้วจ้างคนเลี้ยงลูกเราช่วงแรกลำบากมาก แต่พอเงินเดือนมากขึ้นทุกอย่างก้โอเค เราทำงานในกรุงเทพ เราทำงานมาได้สักพักพ่อของเราก้สร้างบ้านอยู่ชานเมือง พ่อบอกว่าบ้านเสร็จจะให้แม่กลับมาอยู่เลี้ยงหลาน พอบ้านเสร็จเราก้ย้ายมาอยู่ที่บ้านหลังใหม่ แต่ความเป็นอยู่ไม่ได้ราบรื่นอย่างที่คิด แม่เราไม่ได้ออกจากงานแถมเราก้ไม่มีคนเลี้ยงลูกให้ น้องสาวมาอยู่ด้วย ก้เลยให้น้องเลี้ยงเพราะน้องก้มีลูกเหมือนกัน เราต้องเดินทางมาทำงานที่กรุงเทพทุกวัน ปันหาคือ เราออกจากบ้าน6โมงเช้าแต่ไปทำงานเกือบสายทุกวันจนหัวหน้าบ่น ด่า ทุกวัน  เราบอกกับพ่อว่าเราจะขอกลับมาอยู่ที่เดิม พ่อก้บ่นก้ว่า ทะเลาะกันอีก เราก้เครียดเรื่องงาน เรื่องที่บ้านรวมๆกัน เป็นปันหานานนับเดือนเราจึงตัดสินใจลาออกเพื่อหางานใหม่ เราจะได้มีเวลาดูแลลูก แต่งานใหม่ที่เราได้ไม่ได้เป็นไปตามที่เราคิดสิ เงินเดือนน้อยมาก คิดถึงงานเก่าที่เราเคยทำ แต่อย่างว่าที่ทำงานเก่าปากหอย ปากปูก้เยออะมีแต่พวกชอบประจบหัวหน้า เราไม่เข้าพวกมั้ง ถูกว่าอยุ่บ่อยๆทำงานดีก้เท่านั้น ตอนนี้เราตกงานเงินมีติดตัวแค่400เอง เราไม่อยากบอกพ่อกับแม่ เราเพิ่งเค้ามาเยอะแล้วเราเครียดเรื่องหนี้ของเรา ทุกวันนี้เราผ่อนเค้าซึ่งเป็นพี่สาวเราเราอยากหมดหนี้นั่งคิดทุกวันแหละว่าจะทำงานอะไรที่สามารถดูแลลูกได้โดนที่ไม่ต้องไปเพิ่งไค ญาติผู้ใหญ่ของเราก้ทำงานกันทั้งนั้นไม่มีไคสามารถเพิ่งได้เลย เงินที่เราหามาได้นั้นก้เป็นแค่งานพิเศษมีมั้งไม่มีมั้ง ไม่พอกับค่าใช่จ่าย สิ้นเดือนนี้แฟนเราก้ปลดแล้ว เราหวังว่าทุกอย่างคงดีขึ้น เราอยากหางานใหม่นะแต่ช่วงนี้ปิดเทอมลูกเราไม่มีคนเลี้ยง ลูกเราจะ3ขวบละ อดทนเท่านั้นสำหรับเราต้องใช้คำนี้ถึงจะผ่านช่วงนี้ไปได้ ขอบคุนนะถ้ามีคนเข้ามาอ่าน