อ่านกระทู้ผีๆแล้วก็อยากเล่า+อยากฟังเรื่องคนอื่นด้วย ประสบการณ์/สถานการณ์/สถานที่ๆพูดถึงไม่จำเป็นต้องเรื่องผีเท่านั้นก็ได้ค่ะ
เป็นสถานที่หรือเหตุการณ์อันตราย เสี่ยงตาย ระทึกขวัญอะไรแบบนี้ที่เคยเจอมา เผื่อไว้เป็นอุทาหรณ์ให้คนอื่นๆได้ฟังกันค่ะ
ของเราก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรมาก เราไม่เคยเจอผีเลย ถึงจะรู้สึกสงสัยว่าผีจะมีหน้าตายังไง ถ้าเจอแล้วจะเป็นไง แต่ถ้าให้เลือกก็ขอไม่เจอดีกว่า (เด็กๆนี่ถึงขนาดเพ่งมองเวลานั่งหลังกระบะตอนอยู่ต่างจังหวัด ตอนมืดผ่านพงหญ้า ป่า วัดนี่ก็จะแบบเพ่งมอง ลมก็เย็นๆ บิ้วอารมณ์ตัวเอง55)
มาเข้าเรื่องของเรากันค่ะ เรื่องแรก...
ไม่กี่ปีมานี้ อาเรากลับมาจากอังกฤษ นางอยากทำจมูก+ตาเลยนัดหมอน.ไว้ ให้เราไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค นัดหมอประมาณ4ทุ่มเกือบ5ทุ่ม ได้ทำจริงๆก็5ทุ่มกว่า ทำที่โรงพยาบาลมีชื่อ พออาเราเข้าไปทำ หน้าที่ของเราคือรอ ตอนนั้นเข้าไปติดต่อโรงพยาบาลคือค่อนข้างมืดดดด เปิดไฟแค่แถวๆเคาเตอร์ ตรงที่นั่งรอนี่มืดๆหน่อยตรงกับประตูลิฟท์ เราก็คิดเออดีประหยัดไฟ 5555 แล้วที่คิดไว้ตอนรอคือพอขึ้นลิฟท์ไปห้องผ่าตัดน่าจะสว่าง มีที่รอกว้างๆ มีคนรอมีพยาบาล อะไรงี้
แต่!! พอขึ้นไปปุ้บบบบ(เดินตามพยาบาลไป) ผ่านตรงที่ดูเป็นโรงพยาบาลปกติไป แล้วก็เดินไปตามทางแคบกว้างประมาณเมตรนิดๆที่กำลังก่อสร้างรีโนเวทใหม่อยู่ คือทางค่อนข้างยาว(จำไม่ได้ชั้นอะไร) ตอนนั้นคือแบบเฮ้ย ห้องผ่าตัดนี่อยู่ในหลืบมากกกกก ระหว่างทางก็แบบมีป้าย คัตองคัตเอาท์ กล่อง ป้ายไม้วางพิงกำแพงเต็มไปหมด ทางเดินตอนแรกแอบแสงไฟเบาบาง แต่พอไปถึงตรงห้องผ่าตัดก็โอเคสว่าง แต่คือไม่มีคนเลย! ไม่มีพยาบาลไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแค่เก้าอี้วางอยู่หน้าห้องผ่าตัด นึกภาพตามนะทางยาวๆๆ กว้างเกือบ2เมตร ขวามือเป็นห้องผ่าตัด ห้องอื่นๆเรียงๆกัน มองไม่เห็นด้านใน ผนังขาวๆ ด้านซ้ายเป็นกระจกทึบบานใหญ่ๆติดๆกันยาวๆไปเรื่อย มองเห็นวิวตึกข้างนอก มีพวกป้าย คัตเอ้าท์วางพิงอยู่ แล้วไม่มีใครเลยสักคน
พออาเราเข้าไปทำ เราก็ต้องนั่งรออยู่คนเดียว จริงๆลงไปนั่งข้างล่างก็ได้แต่มันร้อน+กลัวอาออกมาแล้วไม่เจอใครเลยรอตรงนี้ดีกว่า ก็นั่งเบื่อๆไป 2ชม.ก็ยังไม่เสร็จ เราเลยลงไปหาของกินข้างล่าง ตอนเดินไปนี่แบบโหวงเหวงมาก คือตอนขึ้นมามีแค่ความสงสัยเพราะอยู่กับอา+พยาบาล แต่ตอนนี้เหลือตัวคนเดียว หว่าเว้ 55555 เดินไปหลอนไป จิตฟุ้งซ่านมาก อยู่โรงพยาบาลคนเดียวเปล่าเปลี่ยว เดินไปในทางยาวๆที่กำลังก่อสร้าง ก่อนถึงลิฟท์มีแอบมืดอีก ตอนนั้นเวลาประมาณตี2 หลอนไปอีก(เด็กๆยายชอบหลอกว่าตี3ผีจะออกมา) เราก็คิดจะเจออะไรมั้ย นี่เลยรีบจ้ำๆๆๆ ลงไปเซเว่นได้อย่างปลอดภัย แต่ยังไม่จบมีลงก็ต้องมีขึ้น ตอนขึ้นนี่ก็หลอนไม่ต่างกัน ขึ้นลิฟท์คนเดียว ในหนังผีชอบออกมาตอนคนอยู่ในลิฟท์ เรานี่หลับตาภาวนาให้ถึงไวๆมาก
แล้วก็ตอนเดินผ่านช่องแคบนี่มีแอบใจตกไปอยู่ตาตุ่ม คือมันมีคัตเอาท์อันนึงตัดเป็นรูปตัวคน แล้ววางไว้ตรงมุมพอดี๊พอดี ตอนเดินลงนี่เห็นนะ แต่แบบเห็นก่อนไกลเลยไม่ตกใจ(แอบหลอนเหมือนกัน แต่รีบจ้ำไป) แต่พอขึ้นมาเนี่ย อีคัตเอาท์มันดันสะท้อนกระจก ตกใจมากกกก!! แบบอุทานในใจ เชี่ยยยยย!! 5555 เราเลยกึ่งเดินกึ่งวิ่งเลยทีนี้ รีบไปให้ถึงหน้าห้องผ่า อยู่ตรงนั้นยังอุ่นใจ อีกฝั่งของประตูยังมีหมอและพยาบาล พอไปถึงก็เจอคนมานั่งรอคิวต่อไป เรานี่แบบกูรอดแล้วววว 555555 ตอนนึกถึงนี่ก็ขำนะ แต่ตอนนั้นคือหลอนมากจริงๆ T^T
เรื่องที่2...
อันนี้มาแนวแอคชั่น 5555555 เราเป็นเด็กบางมด แต่เรียนวิทยาเขตบางขุนเทียน ปกติเวลาไปเนี่ยก็จะนั่งรถตู้มอจากที่บางมดไป แต่บางทีสายก็ต้องบึ่งแท็กซี่จากบ้านไปบางขุนเทียน ค่าแท็กซี่อ่วมมากกก วันนั้นก็เช่นกัน เรานั่งแท็กซี่ไป แล้วเรามีความคิดที่ว่าแท็กซี่แถวนี้(บ้าน)เนี่ยอาจจะไม่รู้ทาง เราไม่ใช่เด็กแถวบางมดบางขุนเทียนด้วย ทางที่เรารู้เลยมีแค่2ทาง(จากหลายทางมาก ลึกลับซับซ้อน เรียนมาจนจบก็ยังจำไม่ได้ จำได้แค่ทางหลัก ถนนใหญ่ 55555) ทาง2ทางที่เรารู้คือเข้าทางเทียนทะเล23 กับเทียนทะเล25 เทียนทะเล23นี่ปากทางเข้าจะขึ้นเนินสะพานแล้วต้องยูเทิร์นเข้านิดหน่อย เราก็จำชื่อสะพานไม่ได้หรอก สังเกตเอาทุกที ถ้าเลยก็ยังมี25อยู่
แล้ววันนั้นก็นั่งมาเรื่อยๆขึ้นทางด่วน เราก็บอกทางอะไรไปจนอยู่เส้นเทียนทะเลล่ะ มีเด็กแว๊นคนนึงแว๊นมอไซค์มาเลย นางแว๊นแบบกวนทีนพี่แท็กซี่ แบบบิดเสียงดังๆขับแหย่ๆแซงๆ แต่ก็ยังให้อยู่ในสายตาพี่แท็กซี่ ซึ่งพี่แท็กซี่นางน้อยหน้าที่ไหน นางสู้! เรานี่คิดในใจกูอยู่ในนี้ด้วย เกรงใจชีวิตกูนิดนึงงงง T^T พี่แกก็เร่งขับแซงเด็กแว๊นไป ขับเร็วแรงขนาดรถตกหลุมแล้วลอย(เรากลับมาเซิทเค้าบอกว่ามันอันตรายมาก คว่ำได้เลย นี่คือเราโชคดีแล้วใช่มั้ย T_T) ตอนนั้นนี่ใจเต้นตุ้บๆๆๆล่ะ นั่งไม่ติดเบาะเลย คิดในใจว่าคงจบแล้ว แต่เปล่าจ้า!
อีเด็กแว๊นอารมณ์เสียที่โดนแซงจ้า นางก็แว๊นมาแซงต่อ แบบมาขับหน้ารถแท็กซี่เลย เรานี่โอยยยยย ให้กูถึงมอก่อนได้มั้ยยยย จากนั้นจะตีกันก็ตามสบายเล้ย แล้วแซงอย่างเดียวไม่พอมีหันมาทำหน้าสะใจ ยื่นมือมาชูนิ้วกลางใส่พี่แท็กซี่อีก ตายยยย!! นี่แบบพุทโธๆมาก ในใจแบบแล้วจะยังไงต่อวะ จะตีกันมั้ย พี่แท็กซี่แกจะทำไรอีกมั้ย ดูท่าทางแกเอาเรื่องอยู่ แล้วถ้าตีกันเราทำไง แถวนั้นป่ามาก แทบไม่มีรถ จะโดนลูกหลงมั้ยคือกลัวมากกกก กำลังคิดๆอยู่พี่แท็กซี่แกก็เปิดกระจกฝั่งแกลง เราก็คิดว่าจะด่ากัน เปล่าเลย แกคลำๆหาอะไรแถวข้างประตูรถ แล้วก็เอายื่นออกไปนอกหน้าต่างแบบสุดแขน ในมือพี่แกมีดจ้า ไม่ใช่มีดพกเล็กๆด้วยนะ มีดพร้าเล้ย เราแบบตายยย กูตายแน่ 5555555 เรารีบถามเลยพี่จะทำอะไร พี่แกตอบกลับมานิ่งมาก จะกรีดรถมัน แล้วพี่แกก็ขับตาม น่ากลัวมาก เหมือนอยู่ในหนังแอคชั่นล้างแค้น
แต่เหมือนโชคจะยังอยู่กับเรา เพราะมันถึงซอยเทียนทะเล23พอดี เราเห็นปุ้บรีบบอกพี่แท็กซี่เลยให้เลี้ยวเข้าตรงนี้ ยังดีที่พี่แกทำตาม ไม่ขับไล่ไอ้เด็กแว้นต่อ พอเข้าซอยมาเรานี่ระวังหลังมาก มันจะตามมามั้ย ดีที่ไม่ตามมา พอถึงมอเท่านั้นแหละ รีบลงรีบไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย T_T จริงๆเราเจอแท็กซี่มาหลายแบบมาก(นั่งบ่อย) คนดีๆก็มีแทบอยากขอเบอร์ติดต่อให้มารับมาส่ง 55555 แต่คนไม่ดีก็เยอะ พวกหื่นกามก็มี(ทั้งที่สภาพเราไม่น่าหื่นกามด้วยเลย) ใครขึ้นแท็กซี่บ่อยๆก็คอยระวังตัวกันด้วยเน้อ
เรื่องที่3...
อันนี้นานแล้ว ตั้งแต่อยู่ม.4 ม.5ได้ ตอนนั้นพอเลิกเรียนเราชอบไปเที่ยวมาบุญครอง บางทีไปกับเพื่อน บางทีไปคนเดียว แล้ววันนั้นเราไปคนเดียวกินข้าวเดินเล่นอะไรไป แล้วเราก็ไปดูหนังสือที่ซีเอ็ดชั้น7 ก็เลือกๆหยิบมาได้เล่ม2เล่มล่ะ ทีนี้เรามองไปอีกฝั่งของเชล์ฟหนังสือเห็นผู้ชายจ้องเราอยู่ เราก็จ้องกลับ นึกในใจว่าหน้าคล้ายน้าเรามากแต่ไม่ใช่ เราก็ไม่เอะใจอะไร ก็เดินดูอะไรไปต่อ แต่ก็ยังรู้สึกโดนมอง พอมองกลับไปเค้าก็ยังมองเราอยู่ ตอนนั้นเริ่มเอะใจแล้ว คือสายตาเค้าน่ากลัว ดูจิตๆหลอนๆ จ้องแบบตาไม่กระพริบ นิ่งๆ แต่เรายังไม่แน่ใจเลยยังไม่กระโตกกระตาก นี่เลยลองเดินไปตรงนู้นทีตรงนี้ที เฮ้ย! เดินตามว่ะ เราก็เริ่มรู้สึกอันตรายล่ะ ไม่รู้ต้องการอะไร หรืออยากได้แบงค์500ในมือเรา(เราถือหนังสือกับแบงค์ไว้ด้วยกัน)
เราเลยรีบเดินไปจ่ายเงิน นางก็มายืนตรงที่แขวนหนังสือพิมพ์ข้างๆ ตอนนั้นเราปกติมากเลยนะ แบบเดินชิวๆแต่ใจนี่ไม่ชิวมากกกกก พอจ่ายเสร็จเราก็คิดว่าเอาไงต่อดี หรือเราคิดไปเอง เพื่อความชัวร์เราเลยเดินไปร้านการ์ตูนฝั่งตรงข้าม นางตามมาเว้ยยย ตอนนั้นนี่คิดแบบไม่ดีล่ะ ต้องสลัดให้หลุด พอนางตามเข้ามาในร้าน แขนข้างนึงนี่เหยียดตรงเหมือนถืออะไรไว้(เรามโนว่ามีด 5555555)
เราเริ่มกลัวเพิ่มขึ้น เราเลยวิ่งผลุบๆโผล่ๆในร้านการ์ตูนเล็กๆนั่นแหละ นางเห็นเรารู้ตัวก็เร่งฝีเท้า แบบพยายามดักทาง เราอาศัยความชิน+ดูว่าเค้าไปทางไหนแล้วหลบมาอีกทาง พอออกมาเห็นกลุ่มคนจีนกลุ่มใหญ่ยืนออกันอยู่(เพิ่งขึ้นบันไดเลื่อนกันมา) เรารีบพุ่งตัวเข้าไปในกลุ่มเลย แล้วรีบวิ่งลงบันไดเลื่อน คือสกิลการลงบันไดเลื่อนนี่อย่างไว ยังตะลึงตัวเอง วิ่งลงบันไดเลื่อนตั้งแต่ชั้น7จนไปถึงหน้ามาบุญครอง(ฝั่งสนามกีฬา) แล้วเรียกตุ๊กๆกลับบ้านเลย ไม่มองหลังด้วย มองแค่ตอนวิ่งลงบันไดเลื่อนว่าตามมามั้ย แต่ไม่เห็นตาม แต่ยังรู้สึกไม่ปลอดภัย จากนั้นก็วิ่งยาวกลับบ้านเลย ระทึกมาก จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร
เรื่องที่4...
อันนี้หลอนอยู่เหมือนกัน ตอนม.2ได้ ช่วงนั้นที่โรงเรียนมีพี่ม.ปลายเล่นผีถ้วยแก้วแล้วผีเข้า(อันนี้ไม่รู้จริงมั้ย แต่เค้าก็ดูแปลกๆอยู่ ไม่รู้ว่าแสดงหรือจริง) หลังจากนั้นรุ่นพี่เรา(ม.3)อีก2คนก็ชวนเล่นบ้าง ด้วยความเด็กอยากรู้อยากลองก็โอเคไป แล้วเราก็นัดกันไปวัด จะไปไหว้พระ+ดูดวงกันด้วย อีพี่เราก็หอบกระดาษผีถ้วยแก้วกับแก้วเป็กไป ไปกันที่วัดแม่นาคพระขโนง(จำชื่อวัดไม่ได้) จำได้ว่ามีรูปวาดรูปแม่นาคเยอะๆ มีหุ่นอยู่ เป็นวัดที่หลอนมาก มีคนขูดหาหวยกันที่ต้นไม้ต้นนึง แป้งติดเต็มต้นเลย
พอเราไหว้อะไรกันเสร็จ ก็พากันเดินไปด้านหลัง? เป็นหญ้าสูงๆรกๆ มีต้นไม้ใหญ่ๆ มีศาลอันใหญ่ๆเหมือนศาลพระพรหม หน้าศาลมีขอนไม้อันใหญ่(ใหญ่มาก)ตั้งไว้ให้วางพวกเทียน แต่ไม่มีคนเข้ามาตรงนี้เลยทั้งที่ข้างนอกคนก็เยอะ ตรงข้ามศาลไกลๆมีบ้านไม้เก่าๆอยู่(ไม่รู้มีคนมั้ย) เราก็ตั้งวงกันเลย3คน วางแก้วจิ้มนิ้วกันเรียบร้อย นั่งกันตรงหน้าศาลนั่นแหละ ระหว่างศาลกับขอนไม้ ตอนนั้นไม่มีลมเลย แต่พอพี่เราพูดเชิญอะไรเสร็จนี่ลมมาจากไหนไม่รู้พัดมาแบบแรงมากกกกกกก ต้นไม้ไหว ใบไม้ปลิวร่วงเต็มเลย ตอนนั้นนี่หลอนล่ะ แต่ยังทำใจสู้เล่นต่อ
พอเล่นๆอยู่หน้าต่างบนบ้านไม้ชั้น2ที่อยู่ไกลๆนั่นก็กระแทกปิดดังปัง! ตอนนั้นตกใจมากกกกก บรรยากาศได้มาก แต่ไม่มีอะไรโผล่มานะ คิดว่าอาจเพราะลมแรง แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยดีกันล่ะ ลมก็พัดมาอีกรอบ พอหันไปมองตรงหน้าต่างก็เหมือนมีคนยืนจ้องอยู่จากหน้าต่าง เป็นเงามืดๆ เรา3คนนี่แบบหลอนเลยคุยกันว่าพอมั้ยพอเหอะ(แก้วยังไม่ขยับ) ตอนคุยกันอยู่นั้นอยู่ๆมีแมวดำร้องโผล่มาจากข้างศาล แล้วกระโดดมาเกือบกลางวง แล้วลมก็พัดแรงอีกที อันนี้คือไม่ไหวล่ะ รีบเชิญออก ขอขมากันเลย หลอนมากกกกก แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่มีใครเจออะไรนะ แมวดำก็เดินเข้าพงหญ้าไปทางบ้านไม้ เราก็รีบกุลีกุจอออกมาจากตรงนั้น แล้วไปดูดวงกันต่อแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น 5555
เรื่องของเราก็ประมาณนี้ ถ้านึกเรื่องอื่นออกเดี๋ยวมาพิมพ์เพิ่ม ของเพื่อนๆเคยเจอเหตุการณ์อะไรกันบ้าง มาเล่ากันนนนน
ใครเคยมีประสบการณ์หรือเคยไปอยู่ในสถานที่ๆน่ากลัว หลอน อันตรายบ้าง มาเล่าแชร์กันค่ะ
เป็นสถานที่หรือเหตุการณ์อันตราย เสี่ยงตาย ระทึกขวัญอะไรแบบนี้ที่เคยเจอมา เผื่อไว้เป็นอุทาหรณ์ให้คนอื่นๆได้ฟังกันค่ะ
ของเราก็ไม่ได้น่ากลัวอะไรมาก เราไม่เคยเจอผีเลย ถึงจะรู้สึกสงสัยว่าผีจะมีหน้าตายังไง ถ้าเจอแล้วจะเป็นไง แต่ถ้าให้เลือกก็ขอไม่เจอดีกว่า (เด็กๆนี่ถึงขนาดเพ่งมองเวลานั่งหลังกระบะตอนอยู่ต่างจังหวัด ตอนมืดผ่านพงหญ้า ป่า วัดนี่ก็จะแบบเพ่งมอง ลมก็เย็นๆ บิ้วอารมณ์ตัวเอง55)
มาเข้าเรื่องของเรากันค่ะ เรื่องแรก...
ไม่กี่ปีมานี้ อาเรากลับมาจากอังกฤษ นางอยากทำจมูก+ตาเลยนัดหมอน.ไว้ ให้เราไปเป็นเพื่อน เราก็โอเค นัดหมอประมาณ4ทุ่มเกือบ5ทุ่ม ได้ทำจริงๆก็5ทุ่มกว่า ทำที่โรงพยาบาลมีชื่อ พออาเราเข้าไปทำ หน้าที่ของเราคือรอ ตอนนั้นเข้าไปติดต่อโรงพยาบาลคือค่อนข้างมืดดดด เปิดไฟแค่แถวๆเคาเตอร์ ตรงที่นั่งรอนี่มืดๆหน่อยตรงกับประตูลิฟท์ เราก็คิดเออดีประหยัดไฟ 5555 แล้วที่คิดไว้ตอนรอคือพอขึ้นลิฟท์ไปห้องผ่าตัดน่าจะสว่าง มีที่รอกว้างๆ มีคนรอมีพยาบาล อะไรงี้
แต่!! พอขึ้นไปปุ้บบบบ(เดินตามพยาบาลไป) ผ่านตรงที่ดูเป็นโรงพยาบาลปกติไป แล้วก็เดินไปตามทางแคบกว้างประมาณเมตรนิดๆที่กำลังก่อสร้างรีโนเวทใหม่อยู่ คือทางค่อนข้างยาว(จำไม่ได้ชั้นอะไร) ตอนนั้นคือแบบเฮ้ย ห้องผ่าตัดนี่อยู่ในหลืบมากกกกก ระหว่างทางก็แบบมีป้าย คัตองคัตเอาท์ กล่อง ป้ายไม้วางพิงกำแพงเต็มไปหมด ทางเดินตอนแรกแอบแสงไฟเบาบาง แต่พอไปถึงตรงห้องผ่าตัดก็โอเคสว่าง แต่คือไม่มีคนเลย! ไม่มีพยาบาลไม่มีอะไรทั้งนั้น มีแค่เก้าอี้วางอยู่หน้าห้องผ่าตัด นึกภาพตามนะทางยาวๆๆ กว้างเกือบ2เมตร ขวามือเป็นห้องผ่าตัด ห้องอื่นๆเรียงๆกัน มองไม่เห็นด้านใน ผนังขาวๆ ด้านซ้ายเป็นกระจกทึบบานใหญ่ๆติดๆกันยาวๆไปเรื่อย มองเห็นวิวตึกข้างนอก มีพวกป้าย คัตเอ้าท์วางพิงอยู่ แล้วไม่มีใครเลยสักคน
พออาเราเข้าไปทำ เราก็ต้องนั่งรออยู่คนเดียว จริงๆลงไปนั่งข้างล่างก็ได้แต่มันร้อน+กลัวอาออกมาแล้วไม่เจอใครเลยรอตรงนี้ดีกว่า ก็นั่งเบื่อๆไป 2ชม.ก็ยังไม่เสร็จ เราเลยลงไปหาของกินข้างล่าง ตอนเดินไปนี่แบบโหวงเหวงมาก คือตอนขึ้นมามีแค่ความสงสัยเพราะอยู่กับอา+พยาบาล แต่ตอนนี้เหลือตัวคนเดียว หว่าเว้ 55555 เดินไปหลอนไป จิตฟุ้งซ่านมาก อยู่โรงพยาบาลคนเดียวเปล่าเปลี่ยว เดินไปในทางยาวๆที่กำลังก่อสร้าง ก่อนถึงลิฟท์มีแอบมืดอีก ตอนนั้นเวลาประมาณตี2 หลอนไปอีก(เด็กๆยายชอบหลอกว่าตี3ผีจะออกมา) เราก็คิดจะเจออะไรมั้ย นี่เลยรีบจ้ำๆๆๆ ลงไปเซเว่นได้อย่างปลอดภัย แต่ยังไม่จบมีลงก็ต้องมีขึ้น ตอนขึ้นนี่ก็หลอนไม่ต่างกัน ขึ้นลิฟท์คนเดียว ในหนังผีชอบออกมาตอนคนอยู่ในลิฟท์ เรานี่หลับตาภาวนาให้ถึงไวๆมาก
แล้วก็ตอนเดินผ่านช่องแคบนี่มีแอบใจตกไปอยู่ตาตุ่ม คือมันมีคัตเอาท์อันนึงตัดเป็นรูปตัวคน แล้ววางไว้ตรงมุมพอดี๊พอดี ตอนเดินลงนี่เห็นนะ แต่แบบเห็นก่อนไกลเลยไม่ตกใจ(แอบหลอนเหมือนกัน แต่รีบจ้ำไป) แต่พอขึ้นมาเนี่ย อีคัตเอาท์มันดันสะท้อนกระจก ตกใจมากกกก!! แบบอุทานในใจ เชี่ยยยยย!! 5555 เราเลยกึ่งเดินกึ่งวิ่งเลยทีนี้ รีบไปให้ถึงหน้าห้องผ่า อยู่ตรงนั้นยังอุ่นใจ อีกฝั่งของประตูยังมีหมอและพยาบาล พอไปถึงก็เจอคนมานั่งรอคิวต่อไป เรานี่แบบกูรอดแล้วววว 555555 ตอนนึกถึงนี่ก็ขำนะ แต่ตอนนั้นคือหลอนมากจริงๆ T^T
เรื่องที่2...
อันนี้มาแนวแอคชั่น 5555555 เราเป็นเด็กบางมด แต่เรียนวิทยาเขตบางขุนเทียน ปกติเวลาไปเนี่ยก็จะนั่งรถตู้มอจากที่บางมดไป แต่บางทีสายก็ต้องบึ่งแท็กซี่จากบ้านไปบางขุนเทียน ค่าแท็กซี่อ่วมมากกก วันนั้นก็เช่นกัน เรานั่งแท็กซี่ไป แล้วเรามีความคิดที่ว่าแท็กซี่แถวนี้(บ้าน)เนี่ยอาจจะไม่รู้ทาง เราไม่ใช่เด็กแถวบางมดบางขุนเทียนด้วย ทางที่เรารู้เลยมีแค่2ทาง(จากหลายทางมาก ลึกลับซับซ้อน เรียนมาจนจบก็ยังจำไม่ได้ จำได้แค่ทางหลัก ถนนใหญ่ 55555) ทาง2ทางที่เรารู้คือเข้าทางเทียนทะเล23 กับเทียนทะเล25 เทียนทะเล23นี่ปากทางเข้าจะขึ้นเนินสะพานแล้วต้องยูเทิร์นเข้านิดหน่อย เราก็จำชื่อสะพานไม่ได้หรอก สังเกตเอาทุกที ถ้าเลยก็ยังมี25อยู่
แล้ววันนั้นก็นั่งมาเรื่อยๆขึ้นทางด่วน เราก็บอกทางอะไรไปจนอยู่เส้นเทียนทะเลล่ะ มีเด็กแว๊นคนนึงแว๊นมอไซค์มาเลย นางแว๊นแบบกวนทีนพี่แท็กซี่ แบบบิดเสียงดังๆขับแหย่ๆแซงๆ แต่ก็ยังให้อยู่ในสายตาพี่แท็กซี่ ซึ่งพี่แท็กซี่นางน้อยหน้าที่ไหน นางสู้! เรานี่คิดในใจกูอยู่ในนี้ด้วย เกรงใจชีวิตกูนิดนึงงงง T^T พี่แกก็เร่งขับแซงเด็กแว๊นไป ขับเร็วแรงขนาดรถตกหลุมแล้วลอย(เรากลับมาเซิทเค้าบอกว่ามันอันตรายมาก คว่ำได้เลย นี่คือเราโชคดีแล้วใช่มั้ย T_T) ตอนนั้นนี่ใจเต้นตุ้บๆๆๆล่ะ นั่งไม่ติดเบาะเลย คิดในใจว่าคงจบแล้ว แต่เปล่าจ้า!
อีเด็กแว๊นอารมณ์เสียที่โดนแซงจ้า นางก็แว๊นมาแซงต่อ แบบมาขับหน้ารถแท็กซี่เลย เรานี่โอยยยยย ให้กูถึงมอก่อนได้มั้ยยยย จากนั้นจะตีกันก็ตามสบายเล้ย แล้วแซงอย่างเดียวไม่พอมีหันมาทำหน้าสะใจ ยื่นมือมาชูนิ้วกลางใส่พี่แท็กซี่อีก ตายยยย!! นี่แบบพุทโธๆมาก ในใจแบบแล้วจะยังไงต่อวะ จะตีกันมั้ย พี่แท็กซี่แกจะทำไรอีกมั้ย ดูท่าทางแกเอาเรื่องอยู่ แล้วถ้าตีกันเราทำไง แถวนั้นป่ามาก แทบไม่มีรถ จะโดนลูกหลงมั้ยคือกลัวมากกกก กำลังคิดๆอยู่พี่แท็กซี่แกก็เปิดกระจกฝั่งแกลง เราก็คิดว่าจะด่ากัน เปล่าเลย แกคลำๆหาอะไรแถวข้างประตูรถ แล้วก็เอายื่นออกไปนอกหน้าต่างแบบสุดแขน ในมือพี่แกมีดจ้า ไม่ใช่มีดพกเล็กๆด้วยนะ มีดพร้าเล้ย เราแบบตายยย กูตายแน่ 5555555 เรารีบถามเลยพี่จะทำอะไร พี่แกตอบกลับมานิ่งมาก จะกรีดรถมัน แล้วพี่แกก็ขับตาม น่ากลัวมาก เหมือนอยู่ในหนังแอคชั่นล้างแค้น
แต่เหมือนโชคจะยังอยู่กับเรา เพราะมันถึงซอยเทียนทะเล23พอดี เราเห็นปุ้บรีบบอกพี่แท็กซี่เลยให้เลี้ยวเข้าตรงนี้ ยังดีที่พี่แกทำตาม ไม่ขับไล่ไอ้เด็กแว้นต่อ พอเข้าซอยมาเรานี่ระวังหลังมาก มันจะตามมามั้ย ดีที่ไม่ตามมา พอถึงมอเท่านั้นแหละ รีบลงรีบไปเล่าให้เพื่อนฟังเลย T_T จริงๆเราเจอแท็กซี่มาหลายแบบมาก(นั่งบ่อย) คนดีๆก็มีแทบอยากขอเบอร์ติดต่อให้มารับมาส่ง 55555 แต่คนไม่ดีก็เยอะ พวกหื่นกามก็มี(ทั้งที่สภาพเราไม่น่าหื่นกามด้วยเลย) ใครขึ้นแท็กซี่บ่อยๆก็คอยระวังตัวกันด้วยเน้อ
เรื่องที่3...
อันนี้นานแล้ว ตั้งแต่อยู่ม.4 ม.5ได้ ตอนนั้นพอเลิกเรียนเราชอบไปเที่ยวมาบุญครอง บางทีไปกับเพื่อน บางทีไปคนเดียว แล้ววันนั้นเราไปคนเดียวกินข้าวเดินเล่นอะไรไป แล้วเราก็ไปดูหนังสือที่ซีเอ็ดชั้น7 ก็เลือกๆหยิบมาได้เล่ม2เล่มล่ะ ทีนี้เรามองไปอีกฝั่งของเชล์ฟหนังสือเห็นผู้ชายจ้องเราอยู่ เราก็จ้องกลับ นึกในใจว่าหน้าคล้ายน้าเรามากแต่ไม่ใช่ เราก็ไม่เอะใจอะไร ก็เดินดูอะไรไปต่อ แต่ก็ยังรู้สึกโดนมอง พอมองกลับไปเค้าก็ยังมองเราอยู่ ตอนนั้นเริ่มเอะใจแล้ว คือสายตาเค้าน่ากลัว ดูจิตๆหลอนๆ จ้องแบบตาไม่กระพริบ นิ่งๆ แต่เรายังไม่แน่ใจเลยยังไม่กระโตกกระตาก นี่เลยลองเดินไปตรงนู้นทีตรงนี้ที เฮ้ย! เดินตามว่ะ เราก็เริ่มรู้สึกอันตรายล่ะ ไม่รู้ต้องการอะไร หรืออยากได้แบงค์500ในมือเรา(เราถือหนังสือกับแบงค์ไว้ด้วยกัน)
เราเลยรีบเดินไปจ่ายเงิน นางก็มายืนตรงที่แขวนหนังสือพิมพ์ข้างๆ ตอนนั้นเราปกติมากเลยนะ แบบเดินชิวๆแต่ใจนี่ไม่ชิวมากกกกก พอจ่ายเสร็จเราก็คิดว่าเอาไงต่อดี หรือเราคิดไปเอง เพื่อความชัวร์เราเลยเดินไปร้านการ์ตูนฝั่งตรงข้าม นางตามมาเว้ยยย ตอนนั้นนี่คิดแบบไม่ดีล่ะ ต้องสลัดให้หลุด พอนางตามเข้ามาในร้าน แขนข้างนึงนี่เหยียดตรงเหมือนถืออะไรไว้(เรามโนว่ามีด 5555555)
เราเริ่มกลัวเพิ่มขึ้น เราเลยวิ่งผลุบๆโผล่ๆในร้านการ์ตูนเล็กๆนั่นแหละ นางเห็นเรารู้ตัวก็เร่งฝีเท้า แบบพยายามดักทาง เราอาศัยความชิน+ดูว่าเค้าไปทางไหนแล้วหลบมาอีกทาง พอออกมาเห็นกลุ่มคนจีนกลุ่มใหญ่ยืนออกันอยู่(เพิ่งขึ้นบันไดเลื่อนกันมา) เรารีบพุ่งตัวเข้าไปในกลุ่มเลย แล้วรีบวิ่งลงบันไดเลื่อน คือสกิลการลงบันไดเลื่อนนี่อย่างไว ยังตะลึงตัวเอง วิ่งลงบันไดเลื่อนตั้งแต่ชั้น7จนไปถึงหน้ามาบุญครอง(ฝั่งสนามกีฬา) แล้วเรียกตุ๊กๆกลับบ้านเลย ไม่มองหลังด้วย มองแค่ตอนวิ่งลงบันไดเลื่อนว่าตามมามั้ย แต่ไม่เห็นตาม แต่ยังรู้สึกไม่ปลอดภัย จากนั้นก็วิ่งยาวกลับบ้านเลย ระทึกมาก จนตอนนี้ก็ยังไม่รู้ว่าเค้าต้องการอะไร
เรื่องที่4...
อันนี้หลอนอยู่เหมือนกัน ตอนม.2ได้ ช่วงนั้นที่โรงเรียนมีพี่ม.ปลายเล่นผีถ้วยแก้วแล้วผีเข้า(อันนี้ไม่รู้จริงมั้ย แต่เค้าก็ดูแปลกๆอยู่ ไม่รู้ว่าแสดงหรือจริง) หลังจากนั้นรุ่นพี่เรา(ม.3)อีก2คนก็ชวนเล่นบ้าง ด้วยความเด็กอยากรู้อยากลองก็โอเคไป แล้วเราก็นัดกันไปวัด จะไปไหว้พระ+ดูดวงกันด้วย อีพี่เราก็หอบกระดาษผีถ้วยแก้วกับแก้วเป็กไป ไปกันที่วัดแม่นาคพระขโนง(จำชื่อวัดไม่ได้) จำได้ว่ามีรูปวาดรูปแม่นาคเยอะๆ มีหุ่นอยู่ เป็นวัดที่หลอนมาก มีคนขูดหาหวยกันที่ต้นไม้ต้นนึง แป้งติดเต็มต้นเลย
พอเราไหว้อะไรกันเสร็จ ก็พากันเดินไปด้านหลัง? เป็นหญ้าสูงๆรกๆ มีต้นไม้ใหญ่ๆ มีศาลอันใหญ่ๆเหมือนศาลพระพรหม หน้าศาลมีขอนไม้อันใหญ่(ใหญ่มาก)ตั้งไว้ให้วางพวกเทียน แต่ไม่มีคนเข้ามาตรงนี้เลยทั้งที่ข้างนอกคนก็เยอะ ตรงข้ามศาลไกลๆมีบ้านไม้เก่าๆอยู่(ไม่รู้มีคนมั้ย) เราก็ตั้งวงกันเลย3คน วางแก้วจิ้มนิ้วกันเรียบร้อย นั่งกันตรงหน้าศาลนั่นแหละ ระหว่างศาลกับขอนไม้ ตอนนั้นไม่มีลมเลย แต่พอพี่เราพูดเชิญอะไรเสร็จนี่ลมมาจากไหนไม่รู้พัดมาแบบแรงมากกกกกกก ต้นไม้ไหว ใบไม้ปลิวร่วงเต็มเลย ตอนนั้นนี่หลอนล่ะ แต่ยังทำใจสู้เล่นต่อ
พอเล่นๆอยู่หน้าต่างบนบ้านไม้ชั้น2ที่อยู่ไกลๆนั่นก็กระแทกปิดดังปัง! ตอนนั้นตกใจมากกกกก บรรยากาศได้มาก แต่ไม่มีอะไรโผล่มานะ คิดว่าอาจเพราะลมแรง แต่ก็รู้สึกไม่ค่อยดีกันล่ะ ลมก็พัดมาอีกรอบ พอหันไปมองตรงหน้าต่างก็เหมือนมีคนยืนจ้องอยู่จากหน้าต่าง เป็นเงามืดๆ เรา3คนนี่แบบหลอนเลยคุยกันว่าพอมั้ยพอเหอะ(แก้วยังไม่ขยับ) ตอนคุยกันอยู่นั้นอยู่ๆมีแมวดำร้องโผล่มาจากข้างศาล แล้วกระโดดมาเกือบกลางวง แล้วลมก็พัดแรงอีกที อันนี้คือไม่ไหวล่ะ รีบเชิญออก ขอขมากันเลย หลอนมากกกกก แต่หลังจากนั้นก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่มีใครเจออะไรนะ แมวดำก็เดินเข้าพงหญ้าไปทางบ้านไม้ เราก็รีบกุลีกุจอออกมาจากตรงนั้น แล้วไปดูดวงกันต่อแบบไม่มีอะไรเกิดขึ้น 5555
เรื่องของเราก็ประมาณนี้ ถ้านึกเรื่องอื่นออกเดี๋ยวมาพิมพ์เพิ่ม ของเพื่อนๆเคยเจอเหตุการณ์อะไรกันบ้าง มาเล่ากันนนนน