(กระทู้ขอบ่น) ..คือ เราเปิดร้านขายเครื่องดื่มอยู่ใต้หอพักแห่งหนึ่ง สมมติชื่อหอพัก A นะคะ ขณะเก็บร้าน เมื่อค่ำนี้ ก็มีผู้สาวนางหนึ่ง จอดรถขวางหน้าประตูทางเข้าหอพัก ร้านเราอยู่ด้านหน้าสุดของตึกไง เราก็โผล่ไปดู ผู้สาวนางนั้นเห็นมีคนไปมอง รีบเปิดกระจกลงมาบอกว่า รอเพื่อนลงมาจากหอพักแป๊บนึง เราเลยอัญเชิญนางให้มาจอดข้างระเบียงหน้าร้านเรา บอกว่า ให้ย้ายมาจอดตรงนี้ ตรงนั้นมั้นทางเข้าออกทั้งคนทั้งรถเลยนะคะ นางก็ย้ายรถมา เราก็เข้ามาเก็บร้านต่อ สักพักก็เห็นหมู่เพื่อนนางเดินลงมา เราเห็นหน้า อ๋อ คนหอพัก B (นามสมมติ) ฝั่งตรงข้าม ไม่ได้สนใจอะไร จนได้ยินเสียงคุยกันว่า ไม่เอารถคันนี้ไป จอดมันตรงนี้แหละ ร้านปิดแล้ว อ้าว..แล้วข้างระเบียงเราตรงที่นางจอด มันเป็นที่จอดรถของหอพัก A เค้าด้วยอ่ะ ตัวเรายังอยู่ในร้าน เราเลยตะโกน (ตะโกนเฉยๆนะ ไม่ได้ตะคอก ก็มันไกลอ่ะ) ออกไปว่า ตรงนี้ไม่ใช่ที่จอดรถของร้านอย่างเดียวนะคะ ของตึกเค้าด้วย คุณอยู่ตึกไหนก็ไปจอดที่จอดตึกนั้นสิคะ เสียงนางเหวี่ยงกลับมาค่ะ ก็ที่จอดมันเต็ม น้ำใจน่ะมีมั้ย เสร็จแล้วก็ขับรถออกไป แล้วก็เลี้ยวเข้าไปจอดที่จอดรถของหอพัก B ค่ะ เออก็จอดได้นิ คือ หอพัก B เค้าใหญ่ มีที่จอดรถสองโซน โซน 1 เข้าจอดได้ง่ายจากหน้าถนน (ที่นางบอกว่าเต็มคือโซน 1) ส่วนโซน 2 มันต้องเลี้ยวเข้าข้างตึกฝั่งตรงข้าม ซึ่งมันลำบากกว่าไง แต่เฮ้ย ทุกหอพักเค้าก็เผื่อที่ให้ลูกค้าเค้าจอดป่ะ เราท้วงไม่ให้จอดตึกที่คุณไม่ได้เป็นลูกค้าเค้า มาบอกไม่มีน้ำใจ เรางี้ เงิบไป(นิดนึง)เลย ..คือ อยากจะบอกว่า ตอนนี้เริ่มเบื่อ และชินชา กับการเรียกร้องหาน้ำใจจากอะไรแบบนี้แล้วจริงๆนะเนี่ย กลัวอีกหน่อย เราจะกลายเป็นคนไม่มีน้ำใจเต็มขั้นซะละมั้ง
ปล. แท็กถูกห้องมั้ยคะเนี่ย
"น้ำใจ" เบื่อคำนี้จัง
ปล. แท็กถูกห้องมั้ยคะเนี่ย