****พยายามเป็นอย่างมากที่จะไม่สปอยล์เนื้อเรื่อง...แต่ในนี้ก็มีสปอยล์อยู่พอประมาณ นะจ๊ะ****
เพราะว่ามันเป็นเรื่องราวของความรัก สิ่งที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้ก็เลยกลายเป็น "คนรัก" ในช่วงเวลาที่คนสองคนตกหลุมรักกัน มันจะมีอะไรสำคัญไปกว่าเราสองคนอีกหละ องค์รัชทายาทลียอน กับขันทีกำมะลอฮงราอน ถ้าเชื่อเรื่องเนื้อคู่จุดเริ่มต้นของความรักก็คือพรหมลิขิต พรหมลิขิตของเซจากับราอนคือหลุมกับดักในตอนที่หนึ่ง และหลังจากนั้นเส้นเรื่องทั้งหมดก็ดำเนินเรื่องตามวิถีทางของความรัก อย่าแปลกใจเลยถ้าเราจะบอกว่าความบังเอิญสามารถเกิดขึ้นได้กับความรักเสมอ เพราะเมื่อเราติดตาต้องใจใครแล้วก็ตามมันจะมีแรงดึงดูดระหว่างกันทั้งผลักทั้งดันให้ทั้งคู่มาบรรจบกันให้ได้ค่ะ ...แต่ แต่ แต่ ความบังเอิญที่มาจากความพยายามจะใช้ไม่ได้ผลกับคนที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมาให้เราค่ะ (เสียใจด้วยนะแม่นางโช...คุณไม่ใช่ the Destiny...อิอิ)
เชื่อไหมความสงสัยเป็นบ่อเกิดแห่งความรักได้ไม่แพ้ความสงสารเลยนะ ในช่วงแรกหลังจากที่พรหมลิขิตทำงานไปแล้วเรียบร้อย เพื่อเพิ่มดีกรีความลุ่มหลงเค้าจึงใส่ความสงสัยเข้ามาในอารมณ์คนดูโดยเลือกนักแสดงหลักที่มีจุดเด่นในการสร้างความสงสัยในใจคนดูออกมาเปิดก่อน เซจาไม่เอาไหนหรือแกล้งโง่จริงหรือ เซจารู้หรือไม่รู้ว่าราอนเป็นผู้หญิง เซจาเป็นเกย์ไหม...แต่ในส่วนของเนื้อหาเค้ากลับเลือกราอนเพื่อสร้างความสงสัยให้เกิดเป็นภาพซ้อนผู้หญิงขึ้นในหัวเซจา ราอนน่าสนใจยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ในสายตาเซจาหลังจากฉากเต้นรำผ่านไป แทบจะเลือกได้ว่าเซจาตกหลุมรักราอนอย่างสมบูรณ์แบบหลังจากฉากนั้นโดยไม่รู้ตัว เหตุการณ์ฑูตจีนที่เกิดขึ้นคือตัวเร่งปฏิกริยาของความรักทั้งคู่ เพราะเราคิดว่า ราอนก็ตกหลุมรักเซจาอย่างสมบูรณ์แบบแล้วเช่นกันหลังจากฉากการโผล่พ้นมุมธงอันสุดแสนจะฮีโร่ของเซจา ...อิอิ
เมื่อรู้ตัวว่าตกหลุมรักก็ต้องหาวิธีการสารภาพรัก โดยส่วนใหญ่ผู้ชายต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่จะเริ่มยังไงหล่ะเพราะปมที่ผูกไว้แต่แรก คือความสงสัยซึ่งเป็นที่สุ่มเสี่ยงต่อการผิดจารีตประเพณีมากมาย แต่ความรักที่สามารถเกิดขึ้นได้ท่ามกลางความเคลือบแคลงสงสัยไม่แน่ใจมันต้องหนักแน่นและกล้าหาญมั่นคงสิมันถึงจะเกิดขึ้นและเติบโตได้ สำหรับเราฉากเขียนจดหมายสารภาพรักอันนั้นคือการประกาศให้โลกทั้งโลกได้รู้ว่าความรักของเซจาที่มีต่อราอนยิ่งใหญ่ขนาดไหน มันเป็นความรักที่สามารถทำให้ผู้ชายคนนึงยอมรับสภาพได้ว่า ความเป็นผู้ชายมีค่าน้อยกว่าความรักที่มีต่อคนรัก ไม่ว่าเค้าคนนั้นจะเป็นใคร ซึ่งจุดนี้เราว่ามันมีความหมายกับเนื้อเรื่องต่อไปมากๆ เลย เพราะในอนาคตตัวตนที่แท้จริงของราอนถูกเปิดเผยออกมา เชื่อเถอะยังไงเซจาก็จะรักไม่เปลี่ยนไป เมื่ออีกฝ่ายสารภาพรักแล้วหน้าที่ต่อไปก็คือการตอบรับความรัก และแน่นอนอยู่แล้วการตอบรับความรักจากคนที่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นไปได้ก็ต้องใช้ความกล้าหาญและหนักแน่นไม่แพ้กัน ฉากเปิดตัวในฐานนะผู้หญิงครั้งแรกต่อหน้าเซจา และคำเรียกชื่อ "ราอน น่า" ครั้งแรกของเซจา สำหรับเรามันคือการที่ประกาศต่อคนดูทั้งโลกว่าทั้งคู่กำลังคบหาดูใจอยู่นะ ก็ต่อจากนั้นมันหว๊าน หวาน ไหมหละ...อิอิ
ความรักที่ไม่ผ่านบททดสอบ ...จะไม่มีวันเจริญงอกงามได้...เพราะความรักคืออารมณ์ชั่ววูบที่มีวันหมดอายุ แต่ความผูกพันร่วมทุกข์ร่วมสุขฟันฝ่าอุปสรรคมาด้วยกันต่างหากคือความกล้าหาญมั่นคงที่ยั่งยืนอย่างแท้จริง
บททดสอบความรักของเซจากับราอนคือสถานภาพและคนรอบข้างของทั้งสอง สำหรับเซจาคือสถานะองค์รัชทายาท และการเมืองภายในวังหลวง เมื่อ "คนรัก" คือฝ่ายกบฏนอกกฏหมาย พร้อมกันนั้น "คนร้าย" คือฝ่ายที่ยังอยู่ข้างกายและถูกกฏหมายบ้านเมือง การต่อสู้แย่งชิงอำนาจปกครองโดยมี "ความรัก" เป็นตัวประกัน นี่คือบททดสอบสำคัญของความรักระหว่างเซจากับราอน รวมถึงบททดสอบความหนักแน่นในรักแท้ ที่ทั้งแม่นางโช และใต้เท้าคิมได้ (นางรอง พระรองผู้มีความพยายามในเรื่องความรักเป้นเลิศ) ตกหลุมหลงรักทั้งคู่หมดใจและพร้อมจะช่วยเหลือฟันฝ่าทุกอย่าง...ว่าทั้งคู่จะหวั่นไหวไหม และจะผ่านมันไปได้หรือไม่
หรือนี่จะเป็นบทสรุปนึงของเรื่องนี้นั่นคือ เครื่องมือในการปกครองที่ดีที่สุดไม่ใช่ "อำนาจ" ที่ทุกฝ่ายต่างแกร่งแย่งและหวงแหน หากแต่เป็น "ความรัก" ต่างหากเพราะอำนาจจะปกครองได้แค่ตัวคนเท่านั้น แต่ความรักจะปกครองได้ทั้งตัวและหัวใจคน...อิอิ
ดูตอนจบที่ 14 แล้วให้ความรู้สึก "ใจจะขาด รอนๆ" ตอนเค้ากอดกัน จึงเป็นที่มาได้มาเขียนกระทู้นี้ เหลืออีก 4 ตอน หวังเป็นอย่างยิ่งว่า เรื่องราวความรักของเซจากับราอนจะไม่ถึงขั้นต้องเสียสละยิ่งใหญ่เป็นตำนานอะไรนักหนาจนต้องสละชีพใครเพื่อรัก ...แต่ขอแค่ให้เป็นเสมือนนิทานปรัมปรา เจ้าชายเจ้าหญิงที่ตอนจบทั้งคู่ครองรักกันอย่างมีความสุขอยู่ที่ไหนซักแห่งนึงก็พอ...อิอิ
ปล.ถ้าถามว่าพระจันทร์จะสวยที่สุดเวลาไหน เราจะตอบว่าพระจันทร์จะสวยที่สุดเวลาเรามีความรักค่ะ ...แม้วันนั้นเมฆจะเต็มท้องฟ้าแสงจันทร์จะลอดออกมาได้เพียงเสี้ยว แต่พระจันทร์ในใจของคนที่กำลังรักกันจะงดงามสว่างไสวอยู่ในหัวใจของทั้งสองคนเสมอ..เซจากับราอนไม่ได้กล่าวไว้...
ปล. 2 พยายามกินยาระงับความเพ้อแล้วนะตอนเขียน ถ้าอ่านแล้วรู้สึกมึนๆ เบลอๆ ก็ขออภัยโปรดจงเข้าใจในความเมา ถึงจะไม่ได้เมากาวเหมือนตอนรักแท็ก แต่เมาน้ำตาลสดวังเซจาก็หนักหนามิใช่เล่นเหมือนกันนะ...อิอิ
เครดิตรูปและกิ๊ฟท์ จากกระทู้รายงานสด Moonlight Drawn By Clouds นะจ๊ะ
[CR] Moonlight Drawn By Clouds : เรื่องราวความรักแห่งโซชอน ที่เราไม่เคยรู้
เพราะว่ามันเป็นเรื่องราวของความรัก สิ่งที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้ก็เลยกลายเป็น "คนรัก" ในช่วงเวลาที่คนสองคนตกหลุมรักกัน มันจะมีอะไรสำคัญไปกว่าเราสองคนอีกหละ องค์รัชทายาทลียอน กับขันทีกำมะลอฮงราอน ถ้าเชื่อเรื่องเนื้อคู่จุดเริ่มต้นของความรักก็คือพรหมลิขิต พรหมลิขิตของเซจากับราอนคือหลุมกับดักในตอนที่หนึ่ง และหลังจากนั้นเส้นเรื่องทั้งหมดก็ดำเนินเรื่องตามวิถีทางของความรัก อย่าแปลกใจเลยถ้าเราจะบอกว่าความบังเอิญสามารถเกิดขึ้นได้กับความรักเสมอ เพราะเมื่อเราติดตาต้องใจใครแล้วก็ตามมันจะมีแรงดึงดูดระหว่างกันทั้งผลักทั้งดันให้ทั้งคู่มาบรรจบกันให้ได้ค่ะ ...แต่ แต่ แต่ ความบังเอิญที่มาจากความพยายามจะใช้ไม่ได้ผลกับคนที่ฟ้าไม่ได้ลิขิตมาให้เราค่ะ (เสียใจด้วยนะแม่นางโช...คุณไม่ใช่ the Destiny...อิอิ)
เชื่อไหมความสงสัยเป็นบ่อเกิดแห่งความรักได้ไม่แพ้ความสงสารเลยนะ ในช่วงแรกหลังจากที่พรหมลิขิตทำงานไปแล้วเรียบร้อย เพื่อเพิ่มดีกรีความลุ่มหลงเค้าจึงใส่ความสงสัยเข้ามาในอารมณ์คนดูโดยเลือกนักแสดงหลักที่มีจุดเด่นในการสร้างความสงสัยในใจคนดูออกมาเปิดก่อน เซจาไม่เอาไหนหรือแกล้งโง่จริงหรือ เซจารู้หรือไม่รู้ว่าราอนเป็นผู้หญิง เซจาเป็นเกย์ไหม...แต่ในส่วนของเนื้อหาเค้ากลับเลือกราอนเพื่อสร้างความสงสัยให้เกิดเป็นภาพซ้อนผู้หญิงขึ้นในหัวเซจา ราอนน่าสนใจยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ในสายตาเซจาหลังจากฉากเต้นรำผ่านไป แทบจะเลือกได้ว่าเซจาตกหลุมรักราอนอย่างสมบูรณ์แบบหลังจากฉากนั้นโดยไม่รู้ตัว เหตุการณ์ฑูตจีนที่เกิดขึ้นคือตัวเร่งปฏิกริยาของความรักทั้งคู่ เพราะเราคิดว่า ราอนก็ตกหลุมรักเซจาอย่างสมบูรณ์แบบแล้วเช่นกันหลังจากฉากการโผล่พ้นมุมธงอันสุดแสนจะฮีโร่ของเซจา ...อิอิ
เมื่อรู้ตัวว่าตกหลุมรักก็ต้องหาวิธีการสารภาพรัก โดยส่วนใหญ่ผู้ชายต้องเป็นฝ่ายเริ่มก่อน แต่จะเริ่มยังไงหล่ะเพราะปมที่ผูกไว้แต่แรก คือความสงสัยซึ่งเป็นที่สุ่มเสี่ยงต่อการผิดจารีตประเพณีมากมาย แต่ความรักที่สามารถเกิดขึ้นได้ท่ามกลางความเคลือบแคลงสงสัยไม่แน่ใจมันต้องหนักแน่นและกล้าหาญมั่นคงสิมันถึงจะเกิดขึ้นและเติบโตได้ สำหรับเราฉากเขียนจดหมายสารภาพรักอันนั้นคือการประกาศให้โลกทั้งโลกได้รู้ว่าความรักของเซจาที่มีต่อราอนยิ่งใหญ่ขนาดไหน มันเป็นความรักที่สามารถทำให้ผู้ชายคนนึงยอมรับสภาพได้ว่า ความเป็นผู้ชายมีค่าน้อยกว่าความรักที่มีต่อคนรัก ไม่ว่าเค้าคนนั้นจะเป็นใคร ซึ่งจุดนี้เราว่ามันมีความหมายกับเนื้อเรื่องต่อไปมากๆ เลย เพราะในอนาคตตัวตนที่แท้จริงของราอนถูกเปิดเผยออกมา เชื่อเถอะยังไงเซจาก็จะรักไม่เปลี่ยนไป เมื่ออีกฝ่ายสารภาพรักแล้วหน้าที่ต่อไปก็คือการตอบรับความรัก และแน่นอนอยู่แล้วการตอบรับความรักจากคนที่ไม่คาดคิดว่าจะเป็นไปได้ก็ต้องใช้ความกล้าหาญและหนักแน่นไม่แพ้กัน ฉากเปิดตัวในฐานนะผู้หญิงครั้งแรกต่อหน้าเซจา และคำเรียกชื่อ "ราอน น่า" ครั้งแรกของเซจา สำหรับเรามันคือการที่ประกาศต่อคนดูทั้งโลกว่าทั้งคู่กำลังคบหาดูใจอยู่นะ ก็ต่อจากนั้นมันหว๊าน หวาน ไหมหละ...อิอิ
ความรักที่ไม่ผ่านบททดสอบ ...จะไม่มีวันเจริญงอกงามได้...เพราะความรักคืออารมณ์ชั่ววูบที่มีวันหมดอายุ แต่ความผูกพันร่วมทุกข์ร่วมสุขฟันฝ่าอุปสรรคมาด้วยกันต่างหากคือความกล้าหาญมั่นคงที่ยั่งยืนอย่างแท้จริง
บททดสอบความรักของเซจากับราอนคือสถานภาพและคนรอบข้างของทั้งสอง สำหรับเซจาคือสถานะองค์รัชทายาท และการเมืองภายในวังหลวง เมื่อ "คนรัก" คือฝ่ายกบฏนอกกฏหมาย พร้อมกันนั้น "คนร้าย" คือฝ่ายที่ยังอยู่ข้างกายและถูกกฏหมายบ้านเมือง การต่อสู้แย่งชิงอำนาจปกครองโดยมี "ความรัก" เป็นตัวประกัน นี่คือบททดสอบสำคัญของความรักระหว่างเซจากับราอน รวมถึงบททดสอบความหนักแน่นในรักแท้ ที่ทั้งแม่นางโช และใต้เท้าคิมได้ (นางรอง พระรองผู้มีความพยายามในเรื่องความรักเป้นเลิศ) ตกหลุมหลงรักทั้งคู่หมดใจและพร้อมจะช่วยเหลือฟันฝ่าทุกอย่าง...ว่าทั้งคู่จะหวั่นไหวไหม และจะผ่านมันไปได้หรือไม่
หรือนี่จะเป็นบทสรุปนึงของเรื่องนี้นั่นคือ เครื่องมือในการปกครองที่ดีที่สุดไม่ใช่ "อำนาจ" ที่ทุกฝ่ายต่างแกร่งแย่งและหวงแหน หากแต่เป็น "ความรัก" ต่างหากเพราะอำนาจจะปกครองได้แค่ตัวคนเท่านั้น แต่ความรักจะปกครองได้ทั้งตัวและหัวใจคน...อิอิ
ดูตอนจบที่ 14 แล้วให้ความรู้สึก "ใจจะขาด รอนๆ" ตอนเค้ากอดกัน จึงเป็นที่มาได้มาเขียนกระทู้นี้ เหลืออีก 4 ตอน หวังเป็นอย่างยิ่งว่า เรื่องราวความรักของเซจากับราอนจะไม่ถึงขั้นต้องเสียสละยิ่งใหญ่เป็นตำนานอะไรนักหนาจนต้องสละชีพใครเพื่อรัก ...แต่ขอแค่ให้เป็นเสมือนนิทานปรัมปรา เจ้าชายเจ้าหญิงที่ตอนจบทั้งคู่ครองรักกันอย่างมีความสุขอยู่ที่ไหนซักแห่งนึงก็พอ...อิอิ
ปล.ถ้าถามว่าพระจันทร์จะสวยที่สุดเวลาไหน เราจะตอบว่าพระจันทร์จะสวยที่สุดเวลาเรามีความรักค่ะ ...แม้วันนั้นเมฆจะเต็มท้องฟ้าแสงจันทร์จะลอดออกมาได้เพียงเสี้ยว แต่พระจันทร์ในใจของคนที่กำลังรักกันจะงดงามสว่างไสวอยู่ในหัวใจของทั้งสองคนเสมอ..เซจากับราอนไม่ได้กล่าวไว้...
ปล. 2 พยายามกินยาระงับความเพ้อแล้วนะตอนเขียน ถ้าอ่านแล้วรู้สึกมึนๆ เบลอๆ ก็ขออภัยโปรดจงเข้าใจในความเมา ถึงจะไม่ได้เมากาวเหมือนตอนรักแท็ก แต่เมาน้ำตาลสดวังเซจาก็หนักหนามิใช่เล่นเหมือนกันนะ...อิอิ
เครดิตรูปและกิ๊ฟท์ จากกระทู้รายงานสด Moonlight Drawn By Clouds นะจ๊ะ