เมื่อลูกพี่ลูกน้องซึ่งเป็นญาติฝั่งพ่อมาอาศัยอยู่ที่บ้าน

เรื่องมีอยู่ว่าญาติคนนี้เมื่อช่วงกลางปีที่แล้วนางขึ้นมากางานทำที่กรุงเทพ และมาขออาศัยที่บ้านเราให้ช่วงระยะเวลาหางาน มีเวลานางออกไปสมัครงานทุกครั้งทางพ่อแม่เราให้เป็นคนพานางไปทุกครั้งค่าใช้จ่ายในการเดินทางแม่เราเป็นคนจ่าย พอนางได้งานทำก็ยังอาศัยอยู่ที่บ้านเราเป็นเวลาอีก3เดือนอีกเช่นเดียวกันค่าใช้จ่ายของนางทั้งค่ารถค่ากินแม่เราเป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดเพราะบ้านนางมีปัญหาด้านการเงินนางบอกว่าเงินเดือนออกจะคืนให้ก็เงียบหายไม่เคยคืน(เคยพูดทวงแล้ว)นางบอกว่าขอเก็บไว้เป็นค่าเช่าหอก่อนเพราะบ้านเราไปที่ทำงานนางต้องเดินทางไกลพอนางออกไปอยู่หอก็เงียบหายไปอีก พอทวงถามนางก็บอกจะคืนให้แน่นอน สุดท้ายก็อย่างเดิม ทางเราเลยไม่ได้ทวงอีกเพราะเห็นว่าเป็นญาติกัน ช่วงที่นางมาอยผึ่บ้านเรางานบ้านทุกอย่างเราเป็นคนทำเพราะเรายังเรียนไม่จบเลยมีวันว่าง แม้กระทั่ง ชั้นในเราก็ซักให้ แต่ตอนนั้นเราไม่ได้คืดอะไร หลังจากนั้น1ปี อยู่ๆนางก็ไลน์มาบอกว่าขอเอาของมาฝากที่บ้านได้ไหมนางสอบติดทุนเรียนฟรี เราก็ไม่ได้ว่าอะไรแค่ฝากของ สุดท้ายพอถึงวันย้าย นางมาพูดว่าขออาศัยอยู่ด้วยซักปีได้ไหม เราก็เฮ้ย มันนานไปป่าว เราก็อยากอยู่เป็นส่วนตัวกับครอบครัวเรา นางก็อืม ?? ซึ่งจริงๆแล้วทุนที่นางได้ก็พอสำหรับค่าที่อยู่ค่ากินนะ (ได้เดือนละ8000+) นางบอกเอง เราก็เลยถามว่าเอ้าทำไมไม่หาหออยู่ใกล้ๆที่เรียนแล้วหางานทำไปด้วย นางตอบกลับมาด้วยการแบะชักสีหน้าใส่เรา เราก็งงว่าเอา Gu ผิดเหรอที่แนะนำ นางก็บอกว่าจะรีบหาหอ จนตอนนี้ผ่าาไปสองเดือนแล้ว ยังไม่มีทีท่าว่าจะย้ายออกไป ไม่มีทีท่าว่าหางานทำ ตอนนี้เราตกงานจึงอยู่บ้านงานบ้านเราเป็นคนทำ เหมือนเดิม เสื้อผ้าเราซัก ชั้นในเราซัก จานชามเราล้าง คือทุกอย่างเราทำหมดเพราะนางไปเรียน นางกินอะไรตรงไหนก็วางไว้อย่างนั้น เราไม่เก็บให้นะจะดูว่าจะเก็บเองไหม สุดท้ายใดขึ้นจ้าาาา เราเลยเป็นคนเก็บ สรุปคือ เราเป็นคนใช้เหรอ??? อึดอัดมาก บอกกับพ่อแม่ก็บอกว่าทำๆไปเถอะ ยังไงก็ญาติ คือญาติห่างๆแต่Gu ต้องมานั่งซักชั้นในให้เนี้ยนะ เกินไปรึเปล่า (จริงๆไม่ซักให้ก็ได้เคยแยกแล้ว นางก็เนียนเอามาเทรวมกว่าจะรู้คือเราซักแล้ว) โคตรเหนื่อยใจเลยคะ พูดกับใครก็บอกแต่ว่าทำๆไปเหอะ อย่าใจแคบสิ เราผิดเหรอคะ ที่ไม่อยากให้นางอยู่ด้วย 😔