ซึ่งเราจะเรียกว่า "สังคมมีน้ำใจได้ like ในโซเซียล แต่แล้งน้ำใจในชีวิตจริง" ก็คงไม่ผิดอะไรมากนัก
อย่างเรา.... ช่วงท้องอ่อนเคยต้องลุกให้คนท้องแก่นั่งค่ะเพราะไม่มีใครลุกให้เธอนั่งเลย...
เคยต้องยืนจากอโศก ไปจนถึงบางหว้า (ตอนนั้นเราท้องได้ 4 เดือน)
เคยโดนผู้หญิงปกติแย่งที่นั่งบนรถไฟฟ้า แล้วเธอก็นั่งหลับทันที
เคยโดนแย่งที่นั่งคนท้อง จนเราต้องไปนั่งที่นั่งปกติ
เคยโดนคนปกติแทรกเบียดขณะกำลังขึ้นรถไฟฟ้า เพียงเพราะเธอกลัวไม่ได้นั่ง..
แล้วว่าที่คุณแม่เจอเหตุการณ์ชวนดราม่าอย่างไรกันบ้างคะ?
รับมือกันอย่างไรกับสังคมโหดร้ายสมัยนี้?
อย่างเราถือเป็นคนท้องที่ค่อนข้างแข็งแรงมากๆค่ะ ไม่มีอาการแทรกซ้อน เลยไม่ค่อยได้เรียกร้องน้ำใจจากคนในสมัยนี้เท่าไหร่
วันไหนได้เจอคนใจดี เสียสละที่นั่งให้ วันนั้นเราก็จะถือว่าเป็นวันดีๆ ที่เรากับลูกได้เจอ
ส่วนวันไหนเจอคนใจร้าย เราก็เฉยๆค่ะ ฝึกความอดทนไปทั้งแม่และลูก...
เรียกร้องมากเดี๋ยวจะโดนคนปกติว่า "ถ้าไม่พร้อม.. แล้วจะท้องทำไม?" แหะๆ เคยอ่านเจอคอมเม้นท์แนวๆ นี้อ่ะค่ะ
ทำให้รู้ว่าสังคมมันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ
ว่าที่คุณแม่เคยเจอเรื่องดราม่าบนรถไฟฟ้ากันบ้างมั้ยคะ
อย่างเรา.... ช่วงท้องอ่อนเคยต้องลุกให้คนท้องแก่นั่งค่ะเพราะไม่มีใครลุกให้เธอนั่งเลย...
เคยต้องยืนจากอโศก ไปจนถึงบางหว้า (ตอนนั้นเราท้องได้ 4 เดือน)
เคยโดนผู้หญิงปกติแย่งที่นั่งบนรถไฟฟ้า แล้วเธอก็นั่งหลับทันที
เคยโดนแย่งที่นั่งคนท้อง จนเราต้องไปนั่งที่นั่งปกติ
เคยโดนคนปกติแทรกเบียดขณะกำลังขึ้นรถไฟฟ้า เพียงเพราะเธอกลัวไม่ได้นั่ง..
แล้วว่าที่คุณแม่เจอเหตุการณ์ชวนดราม่าอย่างไรกันบ้างคะ?
รับมือกันอย่างไรกับสังคมโหดร้ายสมัยนี้?
อย่างเราถือเป็นคนท้องที่ค่อนข้างแข็งแรงมากๆค่ะ ไม่มีอาการแทรกซ้อน เลยไม่ค่อยได้เรียกร้องน้ำใจจากคนในสมัยนี้เท่าไหร่
วันไหนได้เจอคนใจดี เสียสละที่นั่งให้ วันนั้นเราก็จะถือว่าเป็นวันดีๆ ที่เรากับลูกได้เจอ
ส่วนวันไหนเจอคนใจร้าย เราก็เฉยๆค่ะ ฝึกความอดทนไปทั้งแม่และลูก...
เรียกร้องมากเดี๋ยวจะโดนคนปกติว่า "ถ้าไม่พร้อม.. แล้วจะท้องทำไม?" แหะๆ เคยอ่านเจอคอมเม้นท์แนวๆ นี้อ่ะค่ะ
ทำให้รู้ว่าสังคมมันเปลี่ยนไปแล้วจริงๆ