คนที่มีกิจการค้าขาย ระหว่างนั่งอยู่ร้าน คอยรอลูกค้าเข้า ทำอะไรกันบ้างครับ ?
ผมเองเคยทำงานประจำมาก่อน... มีปัญหากับที่ทำงาน เลยตัดสินใจลาออก
ลาออกมาได้ ๒ เดือนแล้วครับ... กลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ ช่วยพ่อค้าขายครับ...
(เป็นกิจการที่พ่อใช้สร้างเงินเพื่อส่งเสียลูก ๆ เรียนหนังสือ ๕ คน จนจบมหาวิทยาลัย)
ตอนนี้ผมก็เป็นเด็กเฝ้าร้าน เปิดร้าน ปิดร้าน หยิบของ ขายของ
พ่อให้ค่าขนมรายวันด้วยครับ... (ไม่กี่สตางค์ครับ)
พ่อบอกได้ผมกลับมา... เวลาไปไหนก็สบายใจขึ้น เพราะมีคนดูแลร้าน
อ้อ! พี่น้องผม ๕ คน (ผมเป็นคนกลาง) มีผมคนเดียวครับที่ตอนนี้ กลับมาอยู่บ้าน...
ตอนนี้ที่บ้านหรือร้านผมหลัก ๆ อยู่กัน ๓ คน พ่อแม่และผม
มีความสุขดีครับ... อิสระ แล้วก็มีเวลาให้กับตัวเองมากขึ้น (มีเวลาไปออกกำลังกาย ฟินมาก!)
ตอนนี้ก็คิด ๆ เรื่องพัฒนาร้านให้ดีขึ้นอยู่เหมือนกันครับ...
...
อ้อ! ลืมเล่าของตัวเองเลย
ส่วนใหญ่ผมจะ ดื่มกาแฟร้อนตอนเช้า อ่านบทความที่สนใจในเน็ทหรือFacebook and Pantip (ส่วนใหญ่อยู่ห้องศาสนา)
, อ่านหนังสือเรื่องที่สนใจ, วาดรูป ร้องเพลง, ดูหนัง, จัดข้าวของในบ้าน, ช่วยแม่ทำงานบ้าน หลัก ๆ คือ ถูพื้น จัดความเรียบร้อยในร้าน/บ้าน, ส่วนเสื้อผ้าผมซักเอง ผมชอบซักเสื้อผ้าเอง ผมซักมือ (แต่ใช้แปรงนะ) พอซักเสร็จตากให้แห้งเอามาใส่แล้วมันภูมิใจนะครับ
ประมาณนี้...
ตอนนี้ติดต่อกับญาติว่าจะไปฝึกใช้โปรแกรมตีลาย (ปักผ้า) หารายได้เสริมด้วยครับ...
ถ้ามีคนมาถามผมตอนนี้ว่า... อยากกลับไปทำงานประจำรึเปล่า ?
ตอบได้ว่า... ไม่เลยครับ... ผมอยู่อิสระแบบนี้ ก็สามารถทำเงินได้ (ผมคิดว่าผมมีความมั่นใจนะ) ไม่อยากมีชีวิตต้องรอสิ้นเดือนเหงือกแห้งแบบนั้นอีกแล้ว
ขอฝากแง่คิดร่วมกันไว้สักเล็กน้อย... (ไว้เตือนตัวผมเองด้วย) ความว่า...
.....คนจนมักคิดว่า "ฉันทำไม่ได้" แต่คนรวยมักคิดว่า "ฉันต้องทำอย่างไร".....
(ผมเองก็กำลังเรียนรู้อยู่เหมือนกัน... ถ้าท่านใดมีอะไรแนะนำเพิ่มเติมก็จักยินดีมากครับ)
...
ขอบคุณมากครับ
สอบถามท่านที่มีกิจการค้าขาย ระหว่างนั่งอยู่ร้าน คอยรอลูกค้าเข้า ทำอะไรกันบ้างครับ ?
ผมเองเคยทำงานประจำมาก่อน... มีปัญหากับที่ทำงาน เลยตัดสินใจลาออก
ลาออกมาได้ ๒ เดือนแล้วครับ... กลับมาอยู่บ้านกับพ่อแม่ ช่วยพ่อค้าขายครับ...
(เป็นกิจการที่พ่อใช้สร้างเงินเพื่อส่งเสียลูก ๆ เรียนหนังสือ ๕ คน จนจบมหาวิทยาลัย)
ตอนนี้ผมก็เป็นเด็กเฝ้าร้าน เปิดร้าน ปิดร้าน หยิบของ ขายของ
พ่อให้ค่าขนมรายวันด้วยครับ... (ไม่กี่สตางค์ครับ)
พ่อบอกได้ผมกลับมา... เวลาไปไหนก็สบายใจขึ้น เพราะมีคนดูแลร้าน
อ้อ! พี่น้องผม ๕ คน (ผมเป็นคนกลาง) มีผมคนเดียวครับที่ตอนนี้ กลับมาอยู่บ้าน...
ตอนนี้ที่บ้านหรือร้านผมหลัก ๆ อยู่กัน ๓ คน พ่อแม่และผม
มีความสุขดีครับ... อิสระ แล้วก็มีเวลาให้กับตัวเองมากขึ้น (มีเวลาไปออกกำลังกาย ฟินมาก!)
ตอนนี้ก็คิด ๆ เรื่องพัฒนาร้านให้ดีขึ้นอยู่เหมือนกันครับ...
...
อ้อ! ลืมเล่าของตัวเองเลย
ส่วนใหญ่ผมจะ ดื่มกาแฟร้อนตอนเช้า อ่านบทความที่สนใจในเน็ทหรือFacebook and Pantip (ส่วนใหญ่อยู่ห้องศาสนา)
, อ่านหนังสือเรื่องที่สนใจ, วาดรูป ร้องเพลง, ดูหนัง, จัดข้าวของในบ้าน, ช่วยแม่ทำงานบ้าน หลัก ๆ คือ ถูพื้น จัดความเรียบร้อยในร้าน/บ้าน, ส่วนเสื้อผ้าผมซักเอง ผมชอบซักเสื้อผ้าเอง ผมซักมือ (แต่ใช้แปรงนะ) พอซักเสร็จตากให้แห้งเอามาใส่แล้วมันภูมิใจนะครับ
ประมาณนี้...
ตอนนี้ติดต่อกับญาติว่าจะไปฝึกใช้โปรแกรมตีลาย (ปักผ้า) หารายได้เสริมด้วยครับ...
ถ้ามีคนมาถามผมตอนนี้ว่า... อยากกลับไปทำงานประจำรึเปล่า ?
ตอบได้ว่า... ไม่เลยครับ... ผมอยู่อิสระแบบนี้ ก็สามารถทำเงินได้ (ผมคิดว่าผมมีความมั่นใจนะ) ไม่อยากมีชีวิตต้องรอสิ้นเดือนเหงือกแห้งแบบนั้นอีกแล้ว
ขอฝากแง่คิดร่วมกันไว้สักเล็กน้อย... (ไว้เตือนตัวผมเองด้วย) ความว่า...
.....คนจนมักคิดว่า "ฉันทำไม่ได้" แต่คนรวยมักคิดว่า "ฉันต้องทำอย่างไร".....
(ผมเองก็กำลังเรียนรู้อยู่เหมือนกัน... ถ้าท่านใดมีอะไรแนะนำเพิ่มเติมก็จักยินดีมากครับ)
...
ขอบคุณมากครับ