ปัญหาคือ ญาติของผมคนหนึ่งเป็นข้าราชการทหาร ซึ่งรับราชการมาได้ระยะหนึ่ง เกิดนึกอะไรก็มิทราบ ได้ขอย้ายตัวเองลงไปรับราชการในภาคใต้ พอทางครอบครัวได้ทราบเรื่องถึงกับตกใจ (ถึงขั้นน้ำตาไหล) และทางญาติคนอื่นๆ รวมทั้งเพื่อน ต่างหาว่าเขาบ้า ทำอะไรไม่คิด ทำเรื่องประหลาด ฯลฯ หลังจากนั้นเจ้าตัวรู้สึกไม่สบายใจ (โดยเฉพาะที่ทำให้พ่อแม่เป็นทุกข์)
ผมจึงถามเขาว่าแล้วเหตุใดจึงตัดสินใจเช่นนั้น เจ้าตัวกล่าวว่า อย่างแรกเลยคือตนชอบการท่องเที่ยว แต่ที่ผ่านมาไม่เคยไปเที่ยวเลย ได้แต่เรียนหนังสืออยู่ใน กทม. จึงอยากจะเที่ยวผ่านการทำงานนี่แหละ หากมีโอกาสได้ย้ายอีก ก็จะขอไปภาคเหนือและภาคอีสาน จะเป็นจังหวัดอะไรก็ไม่เกี่ยง
อย่างที่สอง คือเขามีความเชื่อเรื่องดวงอยู่บ้าง คือเขากล่าวว่า หากดวงถึงฆาตจริงๆ ต่อให้อยู่ที่ไหนก็ตาย ไม่ต้องลงไปตายถึงภาคใต้หรอก
และอย่างสุดท้ายเลยคือ การเป็นข้าราชการ (โดยเฉพาะทหาร) ต้องสามารถเป็นได้ทุกที่ อย่าว่าแต่ทหารเลย แม้แต่ข้าราชการอื่น ถึงจะเป็นคน กทม. , คนเหนือ หรือคนอีสาน แต่ถ้ามีคำสั่งให้ลงภาคใต้ ก็ต้องไปปฏิบัติหน้าที่อยู่ดี
ผมได้ฟังก็ทึ่ง (แอบคิดว่าเขาบ้าอยู่เล็กๆเหมือนกัน) แต่ก็เข้าใจและประทับใจในความคิดเขาเช่นกัน และก็ได้ให้กำลังใจ และขอให้เขาประสบความสำเร็จในสิ่งที่เขาเลือก
มีเพื่อนๆคนใดบ้างครับที่ตนเองหรือคนรู้จัก ที่คิดวางแผนทางการเรียน ทางอาชีพ หรือทางอื่นๆ ตามแนวความคิดของตน แต่พ่อแม่ ญาติ เพื่อน หรือคนอื่นๆ ไม่เข้าใจหรือไม่เห็นด้วย นอกจากนั้นยังถูกมองว่าเพี้ยนหรือบ้า เรื่องราวเป็นอย่างไรครับ เชิญเล่าสู่กันฟังได้นะครับ...
ควรทำอย่างไร "หากการวางแผนชีวิตที่เราคิดว่าดี แต่คนอื่นไม่เข้าใจและหาว่าบ้า"
ผมจึงถามเขาว่าแล้วเหตุใดจึงตัดสินใจเช่นนั้น เจ้าตัวกล่าวว่า อย่างแรกเลยคือตนชอบการท่องเที่ยว แต่ที่ผ่านมาไม่เคยไปเที่ยวเลย ได้แต่เรียนหนังสืออยู่ใน กทม. จึงอยากจะเที่ยวผ่านการทำงานนี่แหละ หากมีโอกาสได้ย้ายอีก ก็จะขอไปภาคเหนือและภาคอีสาน จะเป็นจังหวัดอะไรก็ไม่เกี่ยง
อย่างที่สอง คือเขามีความเชื่อเรื่องดวงอยู่บ้าง คือเขากล่าวว่า หากดวงถึงฆาตจริงๆ ต่อให้อยู่ที่ไหนก็ตาย ไม่ต้องลงไปตายถึงภาคใต้หรอก
และอย่างสุดท้ายเลยคือ การเป็นข้าราชการ (โดยเฉพาะทหาร) ต้องสามารถเป็นได้ทุกที่ อย่าว่าแต่ทหารเลย แม้แต่ข้าราชการอื่น ถึงจะเป็นคน กทม. , คนเหนือ หรือคนอีสาน แต่ถ้ามีคำสั่งให้ลงภาคใต้ ก็ต้องไปปฏิบัติหน้าที่อยู่ดี
ผมได้ฟังก็ทึ่ง (แอบคิดว่าเขาบ้าอยู่เล็กๆเหมือนกัน) แต่ก็เข้าใจและประทับใจในความคิดเขาเช่นกัน และก็ได้ให้กำลังใจ และขอให้เขาประสบความสำเร็จในสิ่งที่เขาเลือก
มีเพื่อนๆคนใดบ้างครับที่ตนเองหรือคนรู้จัก ที่คิดวางแผนทางการเรียน ทางอาชีพ หรือทางอื่นๆ ตามแนวความคิดของตน แต่พ่อแม่ ญาติ เพื่อน หรือคนอื่นๆ ไม่เข้าใจหรือไม่เห็นด้วย นอกจากนั้นยังถูกมองว่าเพี้ยนหรือบ้า เรื่องราวเป็นอย่างไรครับ เชิญเล่าสู่กันฟังได้นะครับ...