มีครอบครัวแบบผมควรทำไงดีครับ

ผมเกิดมาพีอแม่เคยอยู่ด้วยกันพอสักผม 8ขวบ พ่อและแม่ก็แยกกัน ผมมาอยู่ปู่-ย่าที่จังหวัดหนึ่งในภาคใต้ ผมเป็นเด็กที่ใสมาก สมัยนั้นผมเชื่อว่าผมเรียนเก่งนะ^^ ไดัที่11 จาก40 ตอนนั้น  ป.3 9ขวบ แต่ผมเข้ากับเพื่อนไม่ได้ เพราะเป็นเด็กทีใสใส ไม่เข้าใจเพื่อน พอ ป.4 ครูเริ่มใหัทำงานกลับคอมซึ่งที่บ้านไม่มีคอม พอขอย่าซื้อ กลับไม่ซื้อให้(ที่บ้านเป็นรีสอทนะ ไม่ใช่ไม่มีตัง) จะขอปัาไปส่งร้านคอมเพื่อทำงาน แต่ก็ไม่สนใจแถมด่ากลับอีก " เหตุผลของ2คนนี้ เล่นแต่เกมเด๊วไม่ทำการทำงาน ^^  แหะๆ ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่ยังไมีเคยแตะคอม-เกมเลยสักครั้ง #นี่หรือความคิดผู้ใหญ่ ซ้ำกลับ ทีโรงเรียนคุณครูจะค่อนข้างโหดและดุมาก เพราะคงคิดว่าเป็นเด็กปะถมเลยชอบทำเป็นใหญ่ตีเด็กโชว์คุณครูด้วยกัน และผมก็ไม่มีงานส่งจนได้ ผมกลายเป็นเด็กที่ไม่มีงานส่งเลยที่ทำจากคอมนอกจากจ้างเพีอนทำ พอครูรู้ก็ตีผมอีก เหตุผลก็ไม่ฟังจนป.5  ผมกลายเป็นเด็กขี้แย และเป็นเด็กโง่หลังห้อง ป.4 ได้ที่21จาก42  ป.5ผมอยู่ห้องครูคณิต ซึ่งครูคนนัโหดมากและครูคนนี้ "เป็นครูทีผมแค้นมาก"  เพราะครูสอนหารช่วงป.5  ผมไม่รู้เรื่อง พอถามก็บอกว่าทำไมไม่ฟัง คือ.. ครูให้ถามเองนิ=∆=ผมโดนครูอังกฤษตีจนร้องให้  42ที มือ  ห้ามเปลี่ยนมิอ ไม้ไผ่หนา "สมัยนั้ยยังไม่มีแบบคริปแฉครู  ถ้ามีครูคนนั้นคงดังไปแล้ว55" ผมเลือดออกแต่ไม่บอกที่บ้านเพราะรู้ว่าคงโดนตีซ้ำ พ่อแม่เพื่อนไปด่าครูแต่คร฿ด่ากลับและไปคุยกันสนุกปากว่าด่าผู้ปกครองได้ เหอะๆครูคนเก่ง พอป.6ก้เหมือนๆป.5  แต่ผมต่อที่โรงเรียนประจำจังหวัดได้ ม.1  ด้วยห่วยของรร.เก่าผมจึงไม่ค่อยรู้เรื่องคณิต แต่ม.1ผมตั่งใจเรียนมาก ผมอยู่ห้องวิทคณิตผมเริ่มโตและไม่เชีอฟังคนทีบ้านแล้ว เพราะผมทนมากพอแล้ว 4ปีกลับครอบครัวปละ รร.แย่ๆผมด่าย่าผมผมทะเลาะบ่อยมาก  ย่าชอบด่า ถ้าไม่มีเรื่องก้จะหามาจนได้ซึ่งรวมหัวกะป้าผมนั้นเอง เรื่องเรียนผมก้ย้ำแย่ลงเพราะไม่มีคอม ไม่มีใครให้พึ่ง คนที่บ้านเปนสะอย่างงี้นิ จนผมเลิกทำตัวดี ผมหัดเข้าสังคมผมเล่นเกมกลับเพื่อนเที่ยวกะเพื่อน แต่ก็ยังจำกัด เพราะที่บ้านขัดตลอดจนสุดท้ายผมก้กลายเป็นเด็กหลังห้องเพื่อนมีๆมีกีคนจนได้ พอม.2  วันนึ่งนั้งดูทีวีละกดผิดปรับจอทีวีจาก จานดาวเที่ยวเปนทีวีปกติ ป้าหาว่าผมทำพังทั่งที่แค่4-5วิแค่นั้นละตรงมาตีผมทันที ผมทนไม่ไหวเลยต่อยปัาไปละกะทืบป้าจนเปนรอยเท้าที่อก ป้าแค้นผมมากเลยกุเรื่องว่าผมขโมยทองตัวเองไป และไปเอาตังที่ย่าผม และตังของรีสอททีหายไปก็โทดผม และที่เจ็บคือ ย่าผมเชื่อมันครับ...จนม.3  ป้าต้องย้ายออกเพราะมีเรื่องกะผมคงอยู่ยากแล้วแถมไปติดตังเขาทีวไปหมด ม.3ผมย้ายโดนย้ายห้องไปอยู่ห้องหลังสุดของวิทคณิต แต่ยังดีไปกะเพื่อน ผมเปลี่ยนไปมาก ผมก้าวร้าวมากโดดเรียนติดเกมแต่ไม่ติดยานะ^^  #ผมยังคบไม่มีคอมและรถครับ^^ คอมขอ7ปีแล้วนะเออ โรงแรมที่ไม่มีคอม Wifi เพิ่งมีแถมไปไม่ทั่วโรงแรมห้องพักเป็นหลังๆ ราคา700-900 ซึ่งห่วยมากถ้าเทียบกลับราคาเดียวกันในที่อื่น ผมออกความเห็นว่าควรทำใหม่แบบนั้นแบบนี้ แต่ไม่เปนผลครับ555 พ่อก็อยู่  กทม พีน้องผมก็แยกกันอยู่
ผมกลายเป็นเด็กที่ค่อนข้างมีปม แต่บางเรื่องไม่ขอพูดนะ ^^  
ปัจุบัน ไม่จบม.3ครับ แต่สอบเทียบผ่านละได้วุฒิม.3ละ รอสอบเข้า เรียนปีหน้า ผมดรอปเรียน1ปีนั้นเองอายุ16นะครับ ตอนนี้ก้ดีกับย่าบ้างแล้วแต่เหมือนจะยังคงไม่ฟังผมเท่าไรและยังบ่นเหมือนเดิม แต่ก้ทำหูทวนลมทนฟังไปไม่ได้เถียงไรแล้ว พยายามเป็นคนดีอยู่^^ แต่ย่าก็ยังเหมือนเดิมคงเปลี่ยนไรเขาไม่ไดั

#.เด็กแบบผมควรทำไงดีพยายามทำอะไรสักอย่างแต่มีกำแพงตลอดซี่งดันเป็นในครอบครัวอีก
#.ผมไม่ใช่คนประจบประแจงให้ซื้อนู่นนี้  ปีหน้าผมไปเรียน ต้องมีรถไม่มีคือไปเรียนไม่ได้จริงๆแต่ที่บ้านก็ยังคงเฉย...
"อยากจะบอกถึงพ่อแม่ที่สอนลูกด้วยการด่าด้วยการตี บอกเลยนะคับเด็กที่อยู่ในการดูแลของคุณผู้ใหญ่จะค่อนข้างมีปมและชีวิตเด็กจะยุ่งลำบากมากคิดก่อนทำหน่อยนะคับ"
  ถ้าทำไม่ได้ก็คิดไปเลยว่าตัวคุณมันไอ้ห่วยบ้าอำนาถคนหนึ่งทีทำให้เด็กได้ดียังทำไม่ได้