เรามีเพื่อนคนนึงค่ะรู้จักกันมาประมาณ1ปีเเล้ว เพื่อนคนนี้ตอนเเรกๆดีกับเรามากอาจจะเป็นเพราะว่าเรากลับบ้านทางเดียวกันด้วยทุกเย็นตอนม.4เรากลับบ้านด้วยกันตลอดพอขึ้นม.5เราก็ได้อยู่ห้องด้วยกันเราก็อยู่ด้วยกันบ่อยขึ้นเริ่มสบายใจพูดได้หลายเรื่องเราออกจากกลุ่มเก่าที่อยู่ตอนม.4มาอยู่กับกลุ่มเพื่อนคนนี้ ขอเเทนชื่อเพื่อนคนนี้ว่าศรนะคะ เเล้วศรก็มีรถมอไซต์ค่ะขับไป รร ศรจะเเวะรับเราทุกเช้าตอนกลับเราก็กลับพร้อมกันเราก็ช่วยออกค่าน้ำมันตลอด เเล้วอยู่วันนึงศรบอกเราว่าใช้เราไปรถประจทางเหมือนเเต่ก่อนเพราะว่าศรห่วงสภาพรถไปกลับทุกวันสองคนกลัวรถจะพังง่ายอันนี้เราก็โอเคเราก็เข้าใจค่ะใจเขาใจเราเราก็ไม่ได้ติดเคืองอะไร หลังจากที่เรามารรเองช่วงเเรกเรากับศรก็คุยกันปกติดีนะคะเเต่ต่อมาเรื่อยศรเริ่มไม่คุยกับเราเมินเรา เราสงสัยค่ะเลยไปถามตรงว่าเป็นไรรึป่าวถ้าทำไรให้ไม่พอใจก็ให้บอกเราตรงๆค่ะ ศรก็บอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเราคิดมากไปเอง เราเลยงงว่าเราคิดมากไปตรงไหนมารรปกติเราคุยกันตลอดเเต่ตอนนี้ศรไม่ทักไม่มองหน้าไม่สนใจเราเลยเมินเราด้วย มีเเค่เราที่ชวนคุยพอศรตอบก็เเบบถามคำตอบคำอะคะไม่มองหน้าเราเลยด้วยซ้ำ ไปไหนไม่ชวนเเต่ก่อนเเชทคุยกันบ่อยมากเดี๋ยวนี้เหมือนคนไม่รู้จักกันเลย เราเสียความรู้สึกมากค่ะเราเป็นคนอ่อนไหวเรื่องเพื่อนมากเพื่อนทุกคนเราให้เต็มร้อยใครขอความช่วยเหลือเเล้วเราพอจะช่วยได้เราช่วยหมดตอนนี้เรารู้สึกเเย่มากๆเราไม่รู้ว่าเราควรทำไงต่อ เราจะออกมาจากกลุ่มเพื่อนนั้นเลยดีรึป่าวเพราะตอนนี้มันกลายเป็นความอึดอัดไปเเล้วเเต่เพื่อนคนอื่นในกลุ่มเราก็คุยปกติเล่นปกตินะ บางทีเราถึงอยากย้ายออกจากรรเลย ตอนนี้เราไม่โอเคกับเพื่อนคนนี้มากเราไม่ได้เกลียดเเต่เราไม่อยากเห็นหน้าเค้าเลยค่ะเราไม่เข้าใจว่าเพราะอะไรถึงเป็นเเบบนี้ เราคิดว่าการไม่เห็นหน้ากันน่าจะทำให้เราสบายใจมากกว่า ใครมีคำเเนะนำอะไรดีๆช่วยเเนะนำหน่อยนะคะ
เพื่อนเเบบนี้เลิกคบดีรึป่าว