เล่าเรื่องเที่ยวเสียมเรียบ

จขกท มีโอกาสไปเที่ยวเสียมเรียบเมื่อกลางเดือน กย.ที่ผ่านมา โดยตามรอยหลายๆกระทู้ที่อ่านเจอในพันทิป แต่จริงๆแล้ว จขกท ไม่ถนัดเรื่องขีดๆเขียนๆสักเท่าไร แต่เห็นว่าประสบการณ์ที่เจอมาน่าจะมีประโยชน์ต่อคนอื่นทีชื่นชอบการท่องเที่ยวด้วยตัวเอง ก็เลยตัดสินใจจะเขียนอะไรที่ยาวๆเป็นครั้งแรกเลย เหตุเนื่องมาจากได้ยินบ่อยๆที่ ฝรั่งบอกว่า  See Angkor Wat and Die  เฮ้ย!! เราต้องรีบไปแล้ว รอนานกว่านี้อาจจะ Die ก่อน ไม่ใช่สิ เห็นท่าจะเดินไม่ไหว ว่าแล้วตัดสินใจคว้าเป้ หยิบพาสปอร์ต ตัดสินใจว่าข้าจะลุยเดี่ยวแล้วนะ เพราะชวนใครไปเขาก็ไม่ว่างซะที ในใจก็กลัวๆ กล้าๆ จะไหวไม๊ เพราะไม่เคยไปเองประเทศแบบนี้ เคยไปแต่ประเทศที่เขาพัฒนาแล้วอย่าง อเมริกา อังกฤษ ยุโรป อะไรงี้ ฟังดูหรูเนาะ อิอิ  จะไปกับทัวร์ก็ต้องเดิน กินนอน ตามโปรแกรมของเค้า มันคงจะน่าเบื่อมากก ตัดสินใจแล้วลุยเลย เข้านอนแต่หัวค่ำ ในสมองมีแต่รูปนครวัดวนเวียนไปมา ของจริงมันจะสวยงาม ใหญ่โตมโหรานเหมือนที่เขาร่ำลือไหมหนา ไม่ทันที่ความคิดจะฟุ้งซ่านไปมากกว่านี้ ก็หลับผลอยซะแล้ว เกิดมาโชคดีกะเขาอย่างหนึ่งคือเป็นคนหลับง่าย ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ในมือถือ Samsung คู่ชีพไว้ ที่ตีสี่ กะไปขึ้นรถบ่อนที่หน้าสวนลุมแต่เช้ามืด ตามรอยกระทู้ที่เราอ่านเจอในพันทิป (อีกแล้ว) อาบน้ำล้างหน้าแปรงฟัน นั่งแท็กซี่จากคอนโดไปหน้าสวนลุม ด้วยหัวใจพองโต ในใจคิดว่า การผจญภัยครั้งใหม่จะเริ่มต้นอีกครั้งแล้ว พอถึงจุดจอดรถ ก็เจอ อาเจ้ อาเจ็ก อาซิ้ม รออยู่ก่อน อาเจ็กท่าทางน่าจะเป็นขาประจำถามว่า จะไปไหน เราตอบว่าจะไปเที่ยวเสียมเรียบ จะไปหารถต่อที่ปอยเปต ซักพักรถโค้ซบ่อนก็มาถึง อาเจ็กบอกว่าขึ้นเลยคันนี้แหละ เราก็เลยรีบกุลีกุจอขึ้นแบบมึนๆ เพราะกลัวตกรถ ขอหยุดพักนิดนึงนะ ว่างจะมาเขียนต่อ