ผมเป็นคนนึงที่ใช้บริการของห้างเดอะมอลล์ บางกะปิ มาหลายปีมาก และไปหลายครั้งต่ออาทิตย์
ผมจะจอดรถบริเวณชั้น 1 ประจำ ซึ่งแต่ละชั้นของห้างบริเวณลานจอดรถ จะมีประตูทางเข้าออกหลายทาง
แต่ส่วนใหญ่ผมจะเข้าออก ประตูชั้น1 ริมสุด พอเปิดเข้าไปก็จะพบร้านขายเสื้อผ้า และชุดว่ายน้ำของสตรี
ที่เข้าออกประตูนี้เพราะว่าใกล้ห้องน้ำสะอาดคนเข้าน้อย เพราะเป็นประตูริมสุด
#ประเด็นที่ทำให้ผมไม่พอใจคือ ทุกครั้งที่ผมเข้าออกประตูนี้ ผมจะพบพนักงานผู้ชายคนนึง
อายุประมาณ40กว่า ใส่แว่นตัวเตี้ยๆ เขาแทบจะไม่เปิดประตูให้ผมเลย ถ้าเปิดคือจวนตัวประจันหน้ากันจริงๆถึงจะเปิด
เรียกได้ว่าใช้บริการที่มาหลายปี นับการการเปิดประตูได้เลยครับ โดยหมอนี่ถ้าเห็นผมเดินมาก็จะทำทีดูโทรศัพท์บ้าง
อ่านหนังสือบอลตรงเค้าเตอร์บ้าง. หรือไม่ก็ถึงขนาดหันหลังแกล้งไม่เห็นกัน ซึ่งตัวของผมนั้นเจอประจำ
แทบจะทุกครั้งที่ไปใช้บริการ ซึ่งแตกต่างจากพนักงานประตูอื่นจะเปิดประตูให้ทุกครั้งแถมพนักงานยังเป็นผู้หญิงด้วย
ลำพังผมเดินตัวเปล่าก็ไม่เป็นอะไรหรอกครับ จะแกล้งมึนแกล้งหลบผมก็ถือซะว่าช่างมัน
แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะตัองหิ้วของกลับบ้าน หรือไม่ก็ใช้รถเข็ญ มุขของพนักงายชายคนนี้คือ
ถ้าเห็นผมเดินมาจะหันหลังขวับบ้าง ก้มดูโทรศัพท์บ้าง แกล้งมองไม่เห็นบ้าง จนผมต้องเปิดเอง
หรือไม่ก็ให้ที่บ้านเปิดให้ บริการแย่มากๆ แตกต่างราวกับฟ้าและเหวถ้าเทียบกับทางเข้าออกอื่น
แต่ผมก็ไม่เคยโวยวายหรือขอร้องให้เปิดประตูให้แม้แต่ครั้งเดียว
ได้แต่เก็บความรู้สึกไม่พอใจไว้ข้างใน ผมใช้บริการที่นี่หลายครั้งต่อสัปดาห์
เลิกงานก็จะขับรถไปถึงประมาณ 19.30 บ้าง 20.00 บ้างเป็นประจำ
แต่เหตุการณ์ล่าสุดที่ทำให้ผมเดือดคือ ผมเข็ญรถมาห่างจากประตูประมาณ4-5เมตร
แล้วผมก็หยุดรอให้คนที่บ้านเดินไปเข้าห้องน้ำ ซึ่ง ณ ตอนนั้นพนักงานชายคนนี้เห็นผมแล้ว
ผมก็คิดในใจว่าดูซิหลังจากที่บ้านผมออกมาจากห้องน้ำแล้ว ถ้าพวกเราจะเดินออกไปลานจอดรถ
ไอ้หมอนี่จะทำอย่างไร พอที่บ้านผมเดินออกมา ซึ่งที่มันทำคือเดินออกจากเค้าเตอร์ เดินถือหนังสือบอล
ผ่านประตูเดินไปยังฝั่งชุดว่ายน้ำแล้วหันหลังให้ ห่างจากประตูแค่1เมตร ผมแกล้งทำให้รถเข็ญมีเสียงดัง
เพื่อให้พนักงานคนนี้หันมา แต่ป่าว เขาแกล้งทำเป็นมึน ยืนหันหลังอ่านหนังสือบอลเฉยเลย สุดท้ายผมเลยต้อง
เปิดประตูเอง และคนที่บ้านนึกว่าผมเข็ญรถออกไปลานจอดแล้วพอออกจากห้องน้ำพี่สาวผมจึงเดินลัดผ่านร้านชุดว่ายน้ำออกมา
แล้วพนักงานก็ไม่เปิดประตูให้พี่สาวผมด้วย พอผมเดินออกไปลานจอดซึ่งที่ผมทำคือหันกลับไปมอง เขาคงไม่คิดว่าผมจะหันกลับไป
พนักงานคนนี้หลบหน้าผมแทบไม่ทัน แสบมากๆครับ ผมโมโหถึงขั้นเดือด ทนเก็บอารมณ์แล้วขับรถออกมา
คุณทำงานด้านบริการ แต่กลับไม่ใส่ใจในหน้าที่ ปล่อยให้ลูกค้าที่ไปซื้อของต้องเปิดประตูเข็ญรถ. ออกมาเอง
เกือบลืมครับ ทุกครั้งที่พนักงานทำพฤติกรรมแบบนี้ผมเดินคล้อยหลังไปพอหันหลังกลับไปมองก็จะเห็นเขาหลบหน้าผมทุกครั้งไป
และผมเชื่อแน่ว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับผมคนเดียวแน่นอนลูกค้าท่านอื่นก็คงจะเจอมาเหมือนกัน เพราะผมไม่ใช่เพิ่งมาใช้บริการ
ผมเข้าออกที่นี่มาหลายปีแล้ว มันคือนิสัยของคนที่หัวหมอไม่ใส่ใจงาน ผมรู้สึกผิดหวังกับบริการของพนักงานมาก ฝากถึงผู้บริหารให้ช่วยดูแลและแก้ไขปรับปรุงด้วย
(ถ้าอยากรู้ว่าการทำงานของพนักงานคนนี้เป็นอย่างไร ให้ทางห้างไปเช็คกล้องวงจรปิดดู ก็จะเข้าใจครับ) 1ตุลาคม 2559
ไม่พอใจ พนักงานเปิดปิด ประตู ของห้าง The mall บางกระปิสุด
ผมจะจอดรถบริเวณชั้น 1 ประจำ ซึ่งแต่ละชั้นของห้างบริเวณลานจอดรถ จะมีประตูทางเข้าออกหลายทาง
แต่ส่วนใหญ่ผมจะเข้าออก ประตูชั้น1 ริมสุด พอเปิดเข้าไปก็จะพบร้านขายเสื้อผ้า และชุดว่ายน้ำของสตรี
ที่เข้าออกประตูนี้เพราะว่าใกล้ห้องน้ำสะอาดคนเข้าน้อย เพราะเป็นประตูริมสุด
#ประเด็นที่ทำให้ผมไม่พอใจคือ ทุกครั้งที่ผมเข้าออกประตูนี้ ผมจะพบพนักงานผู้ชายคนนึง
อายุประมาณ40กว่า ใส่แว่นตัวเตี้ยๆ เขาแทบจะไม่เปิดประตูให้ผมเลย ถ้าเปิดคือจวนตัวประจันหน้ากันจริงๆถึงจะเปิด
เรียกได้ว่าใช้บริการที่มาหลายปี นับการการเปิดประตูได้เลยครับ โดยหมอนี่ถ้าเห็นผมเดินมาก็จะทำทีดูโทรศัพท์บ้าง
อ่านหนังสือบอลตรงเค้าเตอร์บ้าง. หรือไม่ก็ถึงขนาดหันหลังแกล้งไม่เห็นกัน ซึ่งตัวของผมนั้นเจอประจำ
แทบจะทุกครั้งที่ไปใช้บริการ ซึ่งแตกต่างจากพนักงานประตูอื่นจะเปิดประตูให้ทุกครั้งแถมพนักงานยังเป็นผู้หญิงด้วย
ลำพังผมเดินตัวเปล่าก็ไม่เป็นอะไรหรอกครับ จะแกล้งมึนแกล้งหลบผมก็ถือซะว่าช่างมัน
แต่ทุกครั้งที่ไปก็จะตัองหิ้วของกลับบ้าน หรือไม่ก็ใช้รถเข็ญ มุขของพนักงายชายคนนี้คือ
ถ้าเห็นผมเดินมาจะหันหลังขวับบ้าง ก้มดูโทรศัพท์บ้าง แกล้งมองไม่เห็นบ้าง จนผมต้องเปิดเอง
หรือไม่ก็ให้ที่บ้านเปิดให้ บริการแย่มากๆ แตกต่างราวกับฟ้าและเหวถ้าเทียบกับทางเข้าออกอื่น
แต่ผมก็ไม่เคยโวยวายหรือขอร้องให้เปิดประตูให้แม้แต่ครั้งเดียว
ได้แต่เก็บความรู้สึกไม่พอใจไว้ข้างใน ผมใช้บริการที่นี่หลายครั้งต่อสัปดาห์
เลิกงานก็จะขับรถไปถึงประมาณ 19.30 บ้าง 20.00 บ้างเป็นประจำ
แต่เหตุการณ์ล่าสุดที่ทำให้ผมเดือดคือ ผมเข็ญรถมาห่างจากประตูประมาณ4-5เมตร
แล้วผมก็หยุดรอให้คนที่บ้านเดินไปเข้าห้องน้ำ ซึ่ง ณ ตอนนั้นพนักงานชายคนนี้เห็นผมแล้ว
ผมก็คิดในใจว่าดูซิหลังจากที่บ้านผมออกมาจากห้องน้ำแล้ว ถ้าพวกเราจะเดินออกไปลานจอดรถ
ไอ้หมอนี่จะทำอย่างไร พอที่บ้านผมเดินออกมา ซึ่งที่มันทำคือเดินออกจากเค้าเตอร์ เดินถือหนังสือบอล
ผ่านประตูเดินไปยังฝั่งชุดว่ายน้ำแล้วหันหลังให้ ห่างจากประตูแค่1เมตร ผมแกล้งทำให้รถเข็ญมีเสียงดัง
เพื่อให้พนักงานคนนี้หันมา แต่ป่าว เขาแกล้งทำเป็นมึน ยืนหันหลังอ่านหนังสือบอลเฉยเลย สุดท้ายผมเลยต้อง
เปิดประตูเอง และคนที่บ้านนึกว่าผมเข็ญรถออกไปลานจอดแล้วพอออกจากห้องน้ำพี่สาวผมจึงเดินลัดผ่านร้านชุดว่ายน้ำออกมา
แล้วพนักงานก็ไม่เปิดประตูให้พี่สาวผมด้วย พอผมเดินออกไปลานจอดซึ่งที่ผมทำคือหันกลับไปมอง เขาคงไม่คิดว่าผมจะหันกลับไป
พนักงานคนนี้หลบหน้าผมแทบไม่ทัน แสบมากๆครับ ผมโมโหถึงขั้นเดือด ทนเก็บอารมณ์แล้วขับรถออกมา
คุณทำงานด้านบริการ แต่กลับไม่ใส่ใจในหน้าที่ ปล่อยให้ลูกค้าที่ไปซื้อของต้องเปิดประตูเข็ญรถ. ออกมาเอง
เกือบลืมครับ ทุกครั้งที่พนักงานทำพฤติกรรมแบบนี้ผมเดินคล้อยหลังไปพอหันหลังกลับไปมองก็จะเห็นเขาหลบหน้าผมทุกครั้งไป
และผมเชื่อแน่ว่าเหตุการณ์แบบนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับผมคนเดียวแน่นอนลูกค้าท่านอื่นก็คงจะเจอมาเหมือนกัน เพราะผมไม่ใช่เพิ่งมาใช้บริการ
ผมเข้าออกที่นี่มาหลายปีแล้ว มันคือนิสัยของคนที่หัวหมอไม่ใส่ใจงาน ผมรู้สึกผิดหวังกับบริการของพนักงานมาก ฝากถึงผู้บริหารให้ช่วยดูแลและแก้ไขปรับปรุงด้วย
(ถ้าอยากรู้ว่าการทำงานของพนักงานคนนี้เป็นอย่างไร ให้ทางห้างไปเช็คกล้องวงจรปิดดู ก็จะเข้าใจครับ) 1ตุลาคม 2559