อยู่ตรงนี้ก็ลำบาก ใช่ว่าจะสบายอย่างที่ใครๆคิด
สำหรับเรื่องๆนี้คุณอาจจะเข้าใจหัวอกของการเป็นตัวเลือกแต่การได้มีโอกาสเลือกก็ใช่ว่าจะไม่เสียใจเสมอไป

ผมไม่เคยตั้งกระทู้นะคับ อาจจะเรียบเรียงเรื่อง งงหน่อยมันยาวมากๆจริงๆ ความรักของผมเป้นความรักของ ช-ช นะค้าบ
เข้าเรื่องเลยนะคับตอนนี้ผมอยู๋ปี 2ตอนปี 1ต้องไปเรียนภาษาที่ต่างประเทศก่อนตอนนั้นผมก็ได้คุยอยู๋กับรุ่นพี่คนหนึ่งต่างคณะกันนะคับซึ่งก็คุยกันแบบคนรู้จักกันตามปกติทั่วไปก็คุยกันมาเรื่อยๆ ว่างก็ตอบจนก่อนกลับมาเรียนต่อที่ไทย2เดือนผมก็เริ่มคิดจะจริงจังกับพี่เขาแบบอยากคบเป็นแฟนแล้วกลับมาถึงมอก็นัดเจอกันบ้างแต่นานๆทีเพราะเวลาเราไม่ค่อยตรงกันสักเท่าไหร่เชื่อดิ่เราสองคนต่างคิดว่าสถานะของเราคือแฟนกันแล้วผมก้คิดเพราะเราคุยกันทุกวันคุยกันแบบมีความสุขดีแต่ติดที่ว่าเรายังไม่ได้แบบขอเป้นแฟนกันแบบทางการ
ซึ่งระหว่างนั้นก็ได้มีน้องปี1คนหนึ่งคณะเดียวกับผมได้แอดเฟสผมมาแล้วก็ถล่มไลค์กระหน่ำเลยแล้วน้องเขาก้ทักผมมาขอบคุณที่รับแอดผมก็ไม่ได้อะไรก็ อ่อๆไปตามประสาผมจนวันหนึ่งน้องเขาก้มาขอผมเป้นพี่เทคซึ่งผมไม่เคยมีใครมาขอผมเป้นพี่เทคมาก่อนเลยแต่ผมก้ตอบน้องไม่ว่าไม่รับเว้ยยน้องก็ถามว่าทำไมผมก็บอกว่าไม่มีอารมณ์เดี๋ยวอยากรับเดี๋ยวกูรับเองซึ่งตัดภาพมาผมกับรุ่นพี่ที่คุยกันนั้นก็ไปดูหนังกัน เรื่องแฟนเดย์มีความสุขมากๆพี่เขาน่ารักจริงๆผมชอบเวลาพี่เขายิ้ม
แล้วน้องก็ยังมาขอผมเป้นพี่เทคทุกวันผมก็ไม่รับสักทีจนน้องถามผมว่าไม่ยอมรับเป้นน้องเทคนี้จะรอรับเป้นแฟนเลยหรอ ผมก็แบบตอนนั้นแบบไอ่ห่านี้อะไรของมันว่ะสัสเอยยผมก็เลยตัดสินใจบอกไปว่าเอาเกรดมาแลกดิ่ ต้อง3.00 ถึงจะรับเว้ยผมไม่ชอบอะไรทีไ่ด้มาง่ายๆมักจะดูไม่สำคัญและหลังจากวันนั้นมาน้องก็เริ่มเหมือนจะจีบๆคุยกับผมเยอะขึ้นซึ่งผมนิสัยของผมเป้นคนชอบเอาอกเอาใจคนอื่นแต่พอมาเจอน้องแบบเอาอกเอาใจเราบ้าง ซึ้งผมไม่เคยโดนเอาอกเอาใจมาก่อนก็เริ่มมีความรู้สึกดีๆ เกิดขึ้นเกิดความหวั่นไหวขึ้นในใจจนน้องทำให้ผมร็สึกดีกับน้องมากมันเอาอกเอาใจเก่งว่ะแพ้คนเอาใจจนวันหนึ่งผมก็ได้บอกน้องมันไปว่าทำไมต้องมาในเวลานี้ในเวลาที่กูกำลังจะมีแฟนแล้วน้องก็บอกว่าไม่เป็นไรน้องโอเครกับสถานะแบบนี้น้องแค่รู้ว่าผมคิดยังไงกับน้อง น้องก็โอเครแล้วผมนี้แบบทำไมกูเลวมากกร็สึกผิดสัสยิ่งเลวไปกว่านั้นก็คือยังมีหน้าไปบอกให้น้องอย่าไปไหนน้องก็สัญญากับผมอีกว่าจะไปหายไปไหนแน่นอนยังพี่ก็คือพี่ผมคนหนึ่งสัญญาความสัมพันธ์ถึงจะเพิ่มไม่ได้ก็จะไม่มีลดผมนี้แบบร้องไห้ออกมาเลยทำไมกูเลวอะไรขนาดนี้ แล้วทำไมน้องต้องมาเจอเรื่องอะไรบบนี้กับคนอย่างกูอีกยังจะบอกไปอีกว่าถ้าผมไม่มีพี่เขาผมคงรักน้องไปแล้วแต่ตอนนั้นผมก้ยังคุยกะพี่แบบปกตินะแล้ว
ผมก็กลับบ้านมาหาหมอฟัน 2วันจนผมแบบสงสารน้องมากผมเลยตัดสินใจบอกน้องให้น้องไปเจอคนที่ดีเถอะผมไม่อยากรั้งน้องไว้แบบนี้เลยผมรู้ว่าคนที่จะคบกันมันต้องมีสถานะที่ชัดเจนไม่ใช่อยู่กลางๆอะไรแบบนี้ผมก็ปิดเฟสไป 2ชมและตัดสินใจเปิดเฟสมาเพราะผมเป้นห่วงน้องอ่ะวันทีผมบอกน้องดันไปกินเหล้าพอดีอีกผมกลัวมันคิดอะไรบ้าๆผมเลยเปิดเฟสไปทักมันดีๆเพื่อนผมบอกว่าทำเกินไปป่าวว่ะยังไงมันก้น้องคนหนึ่งนะคุยกันดีๆผมก็เอ่อคุยก็คุยพอผมกลับไปมอผมก็เอาของฝากไปให้เพื่อนให้พี่และให้น้องแล้วผมก็คุยกับน้องว่าไปเถอะพี่สงสารน้องว่ะไม่อยากให้น้องต้องมาเจ็บอะไรแบบนี้อีกแล้วน้องยังต้องเจอคนอีกเยอะ น้องก็บอกผมว่าอย่าคิดมากผมโอเครกับสถานะแบบนี้คับพี่ ผมก็โอเครจนคืนนั้นเราก็นั่งคุยกันจนถึงตี2-3ผมก้เลยไล่น้องไปนอนเพราะน้องมีเรียนแต่คืนนั้นผมรู้สึกดีนะที่ได้อยู๋ใกล้ๆน้องผมชอบเวลาน้องมานอนไหล่ มานอนตัก ตอนแรกผมนี้แบบจั๊กจี้ไม่ชอบเลยแต่พอสักพักผมกับรู้สึกดีจนปล่อยให้มันนอนหลังจากนั้นเมื่อผมมีเรื่องไม่สบายใจหรือเครียดจากการเรียนผมก็ขอให้น้องลงมาคุยกันที่เดิมตอนนั้นน้องไมไ่ด้ใส่แว่นลงมาทำให้ผมได้มองตาน้องแบบจริงๆ จังๆในใจผมนี้แบบเขิลสัส ทำไมมันน่ารักจังว่ะความรู้สึกที่แวปมาให้หัวหลังจากที่ได้คุยได้ระบายกับน้องเขาเสร้จผมก้โล่งรู้สึกดีข้นเยอะเลยและยิ่งผมรู้สึกดีกับน้องมาเท่าไหร่ผมก็ยิ่งรู้สึกกับพี่เขามากเท่านั้นตอนนั้นผมสับสนแต่ในใจลึกๆผมว่าผมเลือกน้องว่ะไม่ร็เพราะอะไรผมก็ถามตัวเองนะว่ากูร็สึกดีจริงๆหรือแค่มันเป็นช่วงโปรที่ตอนแรกๆใครๆก็ทำได้วันนี้นี้ตอนเย็นๆผมเห้นน้องอัพรูปขนมลง“ใครน้าที่เอาขนมมาให้ แสดงตัวหน่อย“ผมเห็นรูปนั้นเท่านั้นแหล่ะในใจผมมันเจ็บจี้ดๆน้ำตามันจะไหลเลยทักไปถามนน้องว่าอั้นเน่มีคนแอบเอาขนมมาให้หรอมีคนมาจีบละหรอโอเครยินดีด้วยนะผมก็ทำอะไรได้ที่ไหนละจะหวงก็ใช่เรื่องมั้ยละผมก้คงทำได้แค่ยิ้มแล้วบอกกับน้องว่ายินดีด้วยในใจผมนี้ร้องไห้แทบบ้าน้องก้ตอบมาว่าเอ้านอยหรออผมไม่ตอบจนน้องอัพตัสอีกว่าแบบเนหื่อยหรือเกิดปัญหาอะไรขึ้นสักอย่าง ผมก็เป้นห่วงน้องเลยทักเฟสน้องไปว่าโอเครมั้ยให้กูไปนั่งเป้นเพื่อนมั้ยไหวมั้ยจริงๆตอนนั้นผมอยากเจอมันอยากกอดมันให้มันหายเหนื่อยอยากนั่งข้างๆรับฟังการระบายของน้องบ้าง
เพราะตอนที่ผมไม่โอเครน้องยังอยู่เป็นเพื่อนผมได้เลยน้องก็บอกว่าน้องโอเครไม่เป้นไรผมก้ยังยืนยันว่าให้ลงไปหามั้ยน้องก็บอกว่าโอเครจริงๆพี่นอนเถอะเดี่ยวพรุ่งนี้ผมไปหาสัญญา！พอถึงวันที่น้องสัญญาว่าจะมาหาน้องก็ไม่ได้มาแต่กลับไปนอนหอนอกกับใคร? มันยิ่งทำให้ผมร็สึกไม่โอเครเป็นอย่างมากไหนว่ะบอกว่าสัญญาจะมาหาแต่ก็ไม่มาเพราะ？ผมไม่ได้ถามมันนะ เก็บไว้.

สรุปตอนนี้ผมรักใครกันแน่ผมไม่ร็จะเลือกใครไม่ร็หัวใจตัวเองเลยจริงๆจะเลือกพี่ก็เสียดายน้องจะเลือกน้องก็สงสารพี่เพราะคุยกันมาเป้นปีๆแล้วจะมาบอกเขาแบบนี้หรอผมไม่ร็จะทำยังไงจริงๆช่วงนั้นแบบสับสนจริงๆเครียดๆเรียนก้ยังไม่ร็เรื่องอีกห่าเอยจนผมตัดสินใจละว่าผมจะขอไม่เลือกใครเลยขอไม่คบใครเลยสักคนเพราะผมสงสารเขาทั้งหมดต้นเหตุมันมาจากผมจริงๆจนคืนนั้นผมเลยตัดสินใจบอกพี่ว่าตอนนี้มีคนเข้ามาในชิวิตผมนะตอนแรกผมก็ไม่ด้ร็สึกอะไรหรอกแต่ตอนนี้ผมกับหวั่นไหวมากๆผมขอโทดนะคับที่ไม่ได้สนใจเหมือนแต่ก่อนขอโทดที่ไมไ่ด้ใส่ใจเหมือนแต่ก่อนพิมไปน้ำตาไหลไปขอโทดจริงๆ คับถึงตอนนี้ก็ยังรู้สึกผิดอยู๋เลยตอนนั้นผมคิดกับตัวเองว่าถ้าผมไม่มีใครผมว่าจะกลับไปหาน้องแต่ผมยังติดใจอยู่ว่าน้องทำไมต้องผิดสัญญาผมไปนอนหอนอกวันนั้นทั้งๆที่สัญญาว่าจะมาหาแต่กลับไปนอนหอนอกแล้วไปนอนกับใคร？ติดเป้นปัญหาผมมากในตอนนั้นผมก็เลยตัดสินใจบอกน้องไปเลยในคืนนั้นลยว่า ขอบคุณสำหรับทุกๆอย่างพี่มีความสุขมากๆทีไ่ด้อยู๋ใกล้ๆกับน้องแต่มาถึงตอนนี้แล้วพี่ก็คงต้องถึงเวลาที่จะต้องไปและปล่อยให้น้องไปเจอคนที่ดีกว่าไม่ต้องมาเจ็บซ้ำๆซากๆแบบนี้โอเครหลังจากที่ผมบอกทั้งสองไปแบบนั้นตอนแรกก็โอเครแต่โครตเหงาเลยและยังคงเป้นน้องที่คอยทักมาถามว่าทำไรอยู่ เป้นไงบ้างสบายดีมั้ยและก็เป้นผมเองที่ไม่ตอบ เพราะผมคิดไว้แล้วว่าจะตัดทั้งสองคนไปเพื่อตัดปัญฆาทุกอย่างทิ้งพอเวลาผ่านไปน้องได้ทักแชทเพื่อนผมมา ถามหาผมว่าผมสบายดีหรือว่าคิดถึงผมมากๆนะแล้วเพื่อนผมก็ได้มาเล่าและเอาแชทมาให้ผมอ่านผมก็ร็สึกดีขึ้นอีกครั้งผมก็ตอบแชทน้องว่า ห๊ะ แล้วก้ก็ตอบผมกลับว่า"กว่าจะตอบ"และก็คุยๆกัน จนคืนนั้นผมไป-เหล้าเพื่อจะลบความเศร้าความเหงาทิ้งผมไม่ไหวผมอึดอักมากๆแต่เพราะฤทธิ์ของสุราจึงทำให้เรามีสติอยู๋นิดหนึ่งผมก็ตอบแชทน้องแบบปกติอยู่ในช่วงแรกแต่พอผมไม่ไม่สติแล้วก็เริ่มคุยเยอะขึ้นน้องหายไปแปบบหนึ่ง ผมก็ทักไปว่าทำไมไม่ตอบว่ะ ร็มั้ยกุคิดถึงตอบดิ่ว่ะ แล้วน้องก็มาตอบบอกว่าเพื่อนคอลมาจนผมพิมไม่ร็เรื่องแล้วเลยกดโทรไปหาน้องอย่างที่เขาว่าเวลาคนเมามักจะพูดเรื่องจริงเสมอผมก้ถามมันไปว่าสรุปมีแฟนยังน้องก้ตอบว่า“ยัง”ผมก้ถามมันไปอีกว่าแล้ววันนั้นผมไปนอนกับใครคนนั้นคือใครคงสำคัญมากเลยใช่มั้ยที่ทำให้ผิดสัญญาต่อกูได้ "กูคิดถึง กูรักนะ"
ผมบอกกับน้องไปแบบนั้นผมก็ถามน้องว่าแล้วคิดยังไงกับกู(ผมถามเป้นครั้งที่ 1)น้องก็บอกว่าพี่เริ่มคุยไม่ร็เรื่องละนะแล้วหลังจากนั้นผมก้จำไรไม่ค่อยได้แล้วคับเช้ามาผมมาเปิดแชทอ่านเชี้ย นี้ก็เมาหนักเลยหรอว่ะผมก็เลยบอกน้องไปอีกว่าไปเถอะไปคบกับพี่เขานั้นแหล่ะอย่าเอากูเป้นตัวปัญหาเพื่อนที่จะเป้นเหตุผลในการตัดทุกคนเลยแล้วน้องก็บอกว่าผมไม่รู้ผมสับสนแต่น้องก็พิมมาบอกผมนะว่า"ผมอ่ะร็สึกดีกับพี่จริงๆนะ ชอบเวลาที่อยุ๋กับพี่ชอบตอนที่พี่บอกว่าเดี๋ยวกูจะปลอบเองชอบเวลาดึกๆแล้วพี่ลงมาคุยกับผมแต่เราทั้งสองคนคงไม่ได้คบกันไม่ใช่ว่าผมเลือกพี่คนนั้นนะแต่เป้นเพราะผมไม่เลือกใครต่างหากดูเหมือนผมมีสิทธิเลือกเนอะแต่ป่าวเลยผมรู้สึกมากๆผมไม่อยากให้ใครมาเสียใจเพราะความไม่แน่นอนขอผมอีกแต่วันนี้พี่กลับมาผมก็ตอบรักพี่ไม่ได้ไม่ใช่เพราะผมมีใคร ผมไม่เคยคุยกับใครแล้วรู้สึกเหมือนพี่เลยแต่ว่าเพราะความรู้สึกมันขาดหายไปแล้วอ่ะเพราะตอนนั้นผมตัดตัดใจไปแล้วตั้งแต่วันนั้น.."ผมก้บอกว่าโอเครแล้วคราวหลังก็อย่าทักแชทเพือนพี่มาอีกนะพี่ไม่ชอบความรู้สึกตอนมันมาเล่าเอามาให้อ่านแล้วมันทำให้พี่รู้สึกดีแล้วน้องก้ยังมาตอบอีกว่าผมจะไม่มีทางแล้วจริงหรอเอ้าไอ่สัส กูงงยังไงของว่ะ สรุปจะเอายังไงกันแน่น้องก็บอกว่าผมสับสัน ？？ ผมขออยู่ตัวเองอีกสักพัก
ผมก็ไม่รู้ว่าตอนนั้นน้องมันคิดยังไงกับผมแน่ตกดึกผมก็นัดน้องลงมาคุยกันที่เดิมได้ป่าวผมก็บอกว่านี้อาจจะเป้นครั้งสุดท้ายละนะที่เราได้มานั่งคุยกันอะไรแบบนี้มีอะไรจะบอกมั้ยสิ่งแรกที่ผมบออกเลยคือ”ดูแลตัวเองด้วย“ ในใจผมยังอยากบอกน้องด้วยซ้ำว่าผมรักมันแต่น้องได้บอกมาแล้วว่าขออยู่ดับตัวเองสักพักผมก็เคารพการตัดสินใจของน้องและก็ก่อนกลับน้องก็บอกมาว่าเรายังเป้นพี่น้องกันได้นิผมก้บอกว่าถ้าทำได้กูก็ทำได้ สัสเอยในใจนี้แบบแทบจะยืนไม่ไหว ก่อนแยกกันน้องก็ถามว่ากอดลาป่าว？ผมก็บอกไปว่ากำลังจะขอเลยเลยกอดกันอยูแปบหนึ่ง ผมหรอกอดไปร้องไห้ไป ตอนนั้นร็สึกว่าอยากหยุดเวลาไว้ตตรงนั้นนานๆ เป้นกอดที่สัมผัสได้ถึงความอบอุ่นผมไม่อยากให้น้องไปเลย ผมไม่อยากให้น้องเห้นน้ำตากอดเสร้จผมเลยวิ่งแล้วบอกว่ากลับหอได้ละดร่ามาสัสหลังจากยวันนั้นหรอผมร็สึกว่าผมอ่อนแอมากไม่โอเครสุดๆจนบังเอิญเจอกันผมก็ทำเป้นไม่เห็น และให้เพื่อนทักเอง ผมก็เดินต่อไปใจจริงอยากทักมากแต่มันไม่โอเครจริงๆนะตกดึกผมก็ออกไปเดินเล่นคนเดียวบ้าง ตอนนั้นผมหวังอยู๋เหมือนกันว่าเมื่อน้องถึงจุดๆ นั้นแล้วน้องจะเลือกผมเหมือนที่ผมเลือกน้องหรือป่าวผมจะทำใจก็กลัวน้องกลัวน้องกลับมาแล้วตอนนั้นผมไม่ได้รู้สึกแล้ว ผมก็เลยรอ และรอ จนน้องได้ไป-เหล้าอีกสงสัยมันคงเมาอีกแล้วมันก็โทรมาหาผมอีกบอกว่า ทำไมวันนั้นไม่ทักกัน ทำไมต้องหลบหน้าไหนบอกว่าเป็นพี่น้องกันไง ผมก็บอกไปว่าขอเวลาหน่อยได้ป่าว แล้วน้องก็บอกว่า”คิดถึง“แค่คำนี้มันได้ทำให้เหมือนว่าผมยังมีหวังเพิ่มขึ้นอีก แล้วน้องก็ไล่ผมไปนอน
แต่ผมอยากร็ไงว่าคนเมามันจะพูดความจริงอย่างที่ผมเป้นจริงมั้ยผมเลยโทรกลับไปถามอีกว่าคิดยังไงกับกูแน่(ผมถามเป้นครั้งที 2แล้ว) น้องก็บอกว่าไม่ร็สับสัน ขออยู๋กับตัวเองสักพักผมก็โอเคร ผมก็ให้เวลาจนน้องเริ่มเงียบหายไป แชทก็ไม่ค่อยทักผมแล้วผมคิดว่าหรือมันจะรอให้ผมง้อเหมือนตอนที่น้องมาง้อผมบ้าง

(เริ่มการนับครั้งที่ 3)ผมก็ปรึกษาพี่เพื่อนว่าเอาไงดีว่ะ กูยังคิดถึงมันอยู๋เลยพี่ก็บอกว่าลองทำตามหัวใจมั้ยละลองๆ ทำให้เต้มที่ยังไงก็ครั้งสุดท้ายแล้วอ่ะ ผมก็โอเครตกลงผมก็เลยตัดสินใจจะเป้นฝ่ายจีบน้องแบบจริงจังละ ผมก็โทรไปหาน้องบอกว่าบอกคิดถึงเว้ยย แล้วผมก็ถามกลับว่าแล้วคิดถึงมั้ย น้องเงียบ..ผมก็เลยไล่ให้ไปนอนพรุ่งนี้น้องมีเรียนซึ่งก่อนผมนอนก็บอกฝันดีน้อง ตอนเช้าน้องก็ตอบมาแค่ “นอนๆๆ”ผมก็ส่งสติกเกร์ไป น้องก็ไม่อ่านมาอ่านอีกวันตอนเย็น แล้ววันรุ่งขึ้นเรามีเรียนเซคเดียวกันในตอนเย็นผมก็อึดอัดมาก ไม่ไหวละเลยทักแชทไปว่าเป็นห่าอะไรว่ะ“ทำไมอ่านไม่ตอบ อึดอักนะเว้ย บลาๆๆๆ”จนคำถามสุดท้ายผมก็ถามอีกว่า ”ถามจริงยังรู้สึกยังไงกับกูว่ะ“ น้องตอบว่า "ก็ชอบ แต่ไม่ได้อยากได้เป็นแฟนแล้ว" หลังจากจบประโยคนั้นโอเครผมได้ทำเต็มที่แล้วจบแล้วสำหรับบทเรียนความรักครั้งนี้ถึงเวลาที่เราจะต้องหันกลัวมารักตัวเอง ถ้ามีอะไรที่ผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคับ