ร้านอาหารชุดใส่บาตร ช่วงเช้าที่ขายให้คนใส่บาตร เกือบทุกแผงมักมีพระรูปเดิมๆ ยืนข้างๆ ร้านทุกวัน เพราะเหตุใด?

ภิกษุที่ปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ จะบิณฑบาตแค่พอฉัน พอให้ดำรงขันธ์ไว้ได้ วันไหนไม่ฉันก็ไม่ออกบิณฑบาตเลยด้วยซ้ำ

ผมเคยเตรียมอาหารไปใส่บาตรพระแถวถนนสุเทพ พอเห็นพระรูปหนึ่งกำลังเดินบิณฑบาตลงเขามาก็จอดรถ ด้านหน้ามีคนจอดรถรอใส่บาตรคนหนึ่ง ผมเลยจอดรถห่างออกมาประมาณ 20 เมตรรอจะใส่บาตรท่านเป็นคนต่อไป แต่ปรากฎว่าพอท่านรับบาตรเสร็จท่านกลับหลังหันเฉยเลย ผมเลยต้องขับรถมาดักเพื่อใส่บาตรท่าน ในบาตรท่านมีข้าวสวยหน่อยนึง กับข้าวสองถุง ผมถามท่านว่าทำไมจึงรีบกลับวัด ท่านว่าพอฉันแล้ว....

เปรียบเทียบกับสมัยก่อนที่เวลาใส่บาตรจะเอาง่าย คือ ซื้อกับข้าวในตลาดแล้วใส่บาตรพระที่ยืนรออยู่ตรงนั้นแหละ ง่ายดี อยากใส่กี่รูปก็ทำง่ายๆ แต่สังเกตเห็นว่าท่านรับบาตรล้านแล้วล้นอีก เวลาล้นก็ไปถ่ายไว้บนสามล้อ ยิ่งช่วงเทศกาลนี่เต็มสามล้อเลย เกิดความรู้สึกว่าอะไรกันนี่ ท่านบิณฑบาตมากมายไปทำไม แล้วอาหารที่เราใส่บาตรท่านจะได้ฉันไหม แล้วคิดต่อไปว่าท่านมายืนอยู่ตรงนี้ทุกวันท่านไม่เบื่ออาหารร้านนี้เหรอ คิดแล้วก็เลิกใส่บาตรด้วยอาหารแบบนี้กับพระแบบนี้มานานมากหลายสิบปีแล้ว

การทำบุญ จะได้บุญมากหรือได้บุญน้อยปัจจัยหนึ่งคือเนื้อนาบุญ พระพุทธเจ้าตรัสว่าก่อนจะทำบุญหรือให้ทานควรจะเลือกเนื้อนาบุญด้วย ถ้าเลือกได้ก็เลือกเสียหน่อยครับ เดี๋ยวนี้มีเวลาผมเลือกที่จะไปถวายอาหารในวัดป่ามากกว่า เสียเวลาหน่อยแต่สบายใจดี