ต่อจากกระทู้ที่แล้ว ที่เราขอความคิดเห็นว่า เราควรเลือกแฟนหรือพ่อแม่ดี ตอนนี้ได้ข้อสรุปค่ะว่าเราเลือกพ่อแม่และครอบครัวดีกว่า อย่างที่มุกคนที่เข้ามาอ่านทราบว่าแฟนเราทำอะไรกับเราบ้าง ถ้าคนที่ยังไม่เคยอ่าน เข้าไปอ่านกระทู้แรกนะคะ(ไม่ได้ปั่นกระทู้นะ)
เหตุผลที่เลิกเลยมี 3 ข้อใหญ่ๆที่เป็นข้อเสีย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีเรื่องคำพูดของแม่แฟนที่บาดใจเราสุดๆ
เหตุผลแรกเลย ที่เราเลือกเลิกกับแฟนคือ เรื่องที่เขาไม่ใส่ใจเรา และ ลูกเลย เอาแค่เรื่องลูกก็ปวดใจสุดๆแล้วค่ะ เราถามเขาตอนตัดสินใจจะเลิกกับเขา เราถามเขาว่ารู้ไหมว่าตอนนี้เราอายุครรภ์เท่าไหร่ เขาตอบไม่ได้ค่ะ เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาอ้างว่าอาทิตย์นี้เราเอาแต่ทะเลาะกันจะรู้ได้ไง เราเลยตอบไปว่า “เราทะเลาะกันแค่อาทิตย์เดียว แต่อยู่ด้วยกันมาตลอดจนตอนนี้ท้องได้จะ4เดือนแล้ว” นี่แหละค่ะเหตุผลแรกเลยที่เราไม่เลือกคนแบบนี้มาเป็นพ่อของลูก เพราะถ้าเขาใส่ใจเราและลูกจริงๆเขาคงจะจำได้ แต่นี่ไม่จำแม้กระทั่งอายุครรภ์ ไม่สนใจว่าเราจะรู้สึกยังไงเวลาท้อง และส่งผลต่อลูกแค่ไหน แค่ข้อนี้ก็ตัดสินใจได้แล้วค่ะ
เหตุผลที่สอง ตลอดเวลาเกือบอาทิตย์ที่เราทะเลาะกัน เขาก็ยังเหมือนเดิมเลยค่ะ ยังคงกินเหล้าทุกวัน ที่หนักสุด คือ ในระหว่างที่ทะเลาะกัน เราเกิดปวดท้องมาก เลยขอให้เขาพาไปหาหมอหน่อย เรากลัวลูกในท้องจะเป็นอะไร เขากลับมาบ้านตอน3ทุ่ม(เราโทรตั้งแต่6โมงเย็น) พอกลับมานี่ตาเบลอมาเลยค่ะ เมากลับมา เราก็เลยถามว่า ไปไหนมา ไหนบอกว่าเลิกงานตั้งแต่6โมง เขาตอบหน้าตาเฉยเลยว่า เขาไปกินเหล้า เพราะไม่อยากเจอหน้าเรา แล้วเราก็บอกเขาเองว่าจะไปไหนก็ได้ เราจะไม่โทรตาม ไม่ถามว่าไปไหน(แต่กรณีนี้มันต่างกันป่าวฟะ กะรูปวดท้อง ลูกในท้องจะเป็นจะตาย ยังกล้ามาอ้างแบบนี้)
เหตุผลข้อสุดท้าย แม่แฟนเขาโทรมาหาเรา เพื่อยืนยันให้แน่ใจว่าเราจะเลิกกับลูกชายเขาจริง โทรมาว่าเราสารพัด ว่าเราเอาแต่ใจบ้างล่ะ ไม่ดีบ้างล่ะ เราก็เงียบฟัง ได้แต่ตอบโต้ในใจ เราถามแม่เขาว่า
“ถ้าเลิกกัน ลูกชายแม่จะไม่เอาลูกหนูหรอ”
“ถ้าเลิกกันแล้วก็ไม่มีความจำเป็นต้องมารับผิดชอบลูกนิ” แม่ตอบ เรานี่ โหแม่ พูดมาได้ไง พูดด้วยเสียงปนเสียงหัวเราะด้วย นี่คือคำพูดจากปากคนที่เป็นแม่เหมือนกัน เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
“หนูขอแค่ค่าเลี้ยงดูแค่ค่าพาไปหาหมอเดือนล่ะครั้ง(ครั้งล่ะไม่เกิน5000)”เราพูดอีก
“ไม่มีให้หรอกค่าดูแลอะไรหนะ”จบคำพูดนี้ที่แม่แฟนพูด เราสตั้นเลย ปาดติโถ้ คือใจร้ายคักแท้อีแม่ ทำไมไม่คิดว่า ถ้าลูกสาวแม่ต้องมาเจอแบบนี้ ต้องมาโดนแบบนี้ แม่จะทำไง ลูกชายเขาไม่แม้แต่จะขอโทษที่ตบตีเรา รู้เลยทีนี้ว่านิสัยเขาใจดำเหมือนใคร
ส่วนคนที่เป็นกำลังใจให้เราเดินออกมาจากชีวิตผู้ชายคนนี้ เราออกมาแล้วค่ะ เลือกที่จะเลิกกับเขาดีกว่า ไม่อยากให้เขาเกิดมาเจออะไรแย่ๆ และอยากจะสร้างพื้นฐานครอบครัวที่ดีให้เขา เขาอาจจะขาดพ่อ แต่รับรองเลยว่า ความรักที่ขาดหายไปของเขาเราและครอบครัวจะเติมเต็มให้เองค่ะ
แม่ผัวพูดกับเราแบบนี้ เราควรโกรธไหม จริงๆที่โกรธไปแล้วแต่อยากรู้ว่าสมควรโกรธรึเปล่า
เหตุผลที่เลิกเลยมี 3 ข้อใหญ่ๆที่เป็นข้อเสีย ซึ่งหนึ่งในนั้นก็มีเรื่องคำพูดของแม่แฟนที่บาดใจเราสุดๆ
เหตุผลแรกเลย ที่เราเลือกเลิกกับแฟนคือ เรื่องที่เขาไม่ใส่ใจเรา และ ลูกเลย เอาแค่เรื่องลูกก็ปวดใจสุดๆแล้วค่ะ เราถามเขาตอนตัดสินใจจะเลิกกับเขา เราถามเขาว่ารู้ไหมว่าตอนนี้เราอายุครรภ์เท่าไหร่ เขาตอบไม่ได้ค่ะ เขาจำไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาอ้างว่าอาทิตย์นี้เราเอาแต่ทะเลาะกันจะรู้ได้ไง เราเลยตอบไปว่า “เราทะเลาะกันแค่อาทิตย์เดียว แต่อยู่ด้วยกันมาตลอดจนตอนนี้ท้องได้จะ4เดือนแล้ว” นี่แหละค่ะเหตุผลแรกเลยที่เราไม่เลือกคนแบบนี้มาเป็นพ่อของลูก เพราะถ้าเขาใส่ใจเราและลูกจริงๆเขาคงจะจำได้ แต่นี่ไม่จำแม้กระทั่งอายุครรภ์ ไม่สนใจว่าเราจะรู้สึกยังไงเวลาท้อง และส่งผลต่อลูกแค่ไหน แค่ข้อนี้ก็ตัดสินใจได้แล้วค่ะ
เหตุผลที่สอง ตลอดเวลาเกือบอาทิตย์ที่เราทะเลาะกัน เขาก็ยังเหมือนเดิมเลยค่ะ ยังคงกินเหล้าทุกวัน ที่หนักสุด คือ ในระหว่างที่ทะเลาะกัน เราเกิดปวดท้องมาก เลยขอให้เขาพาไปหาหมอหน่อย เรากลัวลูกในท้องจะเป็นอะไร เขากลับมาบ้านตอน3ทุ่ม(เราโทรตั้งแต่6โมงเย็น) พอกลับมานี่ตาเบลอมาเลยค่ะ เมากลับมา เราก็เลยถามว่า ไปไหนมา ไหนบอกว่าเลิกงานตั้งแต่6โมง เขาตอบหน้าตาเฉยเลยว่า เขาไปกินเหล้า เพราะไม่อยากเจอหน้าเรา แล้วเราก็บอกเขาเองว่าจะไปไหนก็ได้ เราจะไม่โทรตาม ไม่ถามว่าไปไหน(แต่กรณีนี้มันต่างกันป่าวฟะ กะรูปวดท้อง ลูกในท้องจะเป็นจะตาย ยังกล้ามาอ้างแบบนี้)
เหตุผลข้อสุดท้าย แม่แฟนเขาโทรมาหาเรา เพื่อยืนยันให้แน่ใจว่าเราจะเลิกกับลูกชายเขาจริง โทรมาว่าเราสารพัด ว่าเราเอาแต่ใจบ้างล่ะ ไม่ดีบ้างล่ะ เราก็เงียบฟัง ได้แต่ตอบโต้ในใจ เราถามแม่เขาว่า
“ถ้าเลิกกัน ลูกชายแม่จะไม่เอาลูกหนูหรอ”
“ถ้าเลิกกันแล้วก็ไม่มีความจำเป็นต้องมารับผิดชอบลูกนิ” แม่ตอบ เรานี่ โหแม่ พูดมาได้ไง พูดด้วยเสียงปนเสียงหัวเราะด้วย นี่คือคำพูดจากปากคนที่เป็นแม่เหมือนกัน เป็นผู้หญิงเหมือนกัน
“หนูขอแค่ค่าเลี้ยงดูแค่ค่าพาไปหาหมอเดือนล่ะครั้ง(ครั้งล่ะไม่เกิน5000)”เราพูดอีก
“ไม่มีให้หรอกค่าดูแลอะไรหนะ”จบคำพูดนี้ที่แม่แฟนพูด เราสตั้นเลย ปาดติโถ้ คือใจร้ายคักแท้อีแม่ ทำไมไม่คิดว่า ถ้าลูกสาวแม่ต้องมาเจอแบบนี้ ต้องมาโดนแบบนี้ แม่จะทำไง ลูกชายเขาไม่แม้แต่จะขอโทษที่ตบตีเรา รู้เลยทีนี้ว่านิสัยเขาใจดำเหมือนใคร
ส่วนคนที่เป็นกำลังใจให้เราเดินออกมาจากชีวิตผู้ชายคนนี้ เราออกมาแล้วค่ะ เลือกที่จะเลิกกับเขาดีกว่า ไม่อยากให้เขาเกิดมาเจออะไรแย่ๆ และอยากจะสร้างพื้นฐานครอบครัวที่ดีให้เขา เขาอาจจะขาดพ่อ แต่รับรองเลยว่า ความรักที่ขาดหายไปของเขาเราและครอบครัวจะเติมเต็มให้เองค่ะ