ครับก็ ตามสเต๊ปคนเขียนกระทู้ นี้เป็นกระทู้แรกของผม ไม่รู้ว่าจะตั้งเป็นหัวข้อสนทนา หรือคำถามดี แต่ก็ตั้งเป็นคำถามาแล้ว 5555
ครับคือเรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อซัก 5 ปี ก่อน ช่วงนั้นเป็นยุคที่คนเริ่มเล่นเฟสบุ๊ค เป็นยุคที่ทุกคนเริ่มจับมือถือกันอย่างจริงจัง ผมเป็นคนๆนึงที่เริ่มใช้อะไรพวกนี้จริงจังเหมือนกัน
แล้วบังเอิญว่า ผมก็เลื่อนๆเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆตรงรายการแนะนำเพื่อน บังเอิญผมไปเจอเพื่อนสมัยอนุบาลคนนึง จึงแอดไปแล้วเค้าก็รับอย่างเร็วไว
หลังจากเพื่อนผมรับแอด ผมก็ทักไปเพื่อนผมก็ยังจำกันได้ ผมก็ค่อนข้างดีใจ เพราะไม่ได้คุยกันนานมาก
ด้วยความที่เป็นเด็ก ในตอนนั้น คือมันทำให้คิดถึงเพื่อน คนอื่นๆมาก ผมเลยพยายามหาเฟสบุ๊คเพื่อนคนอื่นๆ อย่างเอาเป็นเอาตายก่ะหาให้ครบรุ่นเลยครับ
แต่ละคนก็แยกย้ายกันไปหลายที่ ซึ่งแน่นอน การแอดคนไปหลายๆคนจำนวนมากที่คิดว่าเป็นเพื่อนเก่าของผม แน่นอนว่า ไม่ได้แอดไปถูกคนซะหมด
ผมได้แอด ผู้หญิงคนนึงไป ซึ่งเธอก็ละม้ายคล้ายเพื่อนเก่าคนนึงของผม ผมแอดเธอไปไม่นานนักเธอก็รับแอดผม ผมจึงเริ่มบทสนทนากับเธอทันทีเลยครับ
สวัสดีเธอเคยเรียนที่xxxxรึป่าว แค่นั้นแหละครับเธอตอบมา ไม่อ่ะ ผมนี้เขิลเลยครับ ก็เนียนๆตอบไปว่าเออ อ๋อเห็นมีเพื่อนร่วมกันเยอะแล้วก็หน้าคุ้นๆ
เธอก็ขำใส่ นั้นเป็นครั้งที่เราคุยกันครับ เป็นการทักผิดนั้นแหละ 55555 เธอก็ไม่ได้เป็นคนสวยมากมายอะไร หน้าตาธรรมดาๆแต่หลังจากนั้นที่ผมทักผิดไป กลายเป็นว่าเราคุยกันนานมากเลยในวันนั้น โดยผมเป็นคนชวนคุยซะส่วนใหญ่ 555555 คือคุยแต่เรื่องของผมนั้นแหละ เธอก็เป็นผู้ฟังที่ดี
ตั้งใจฟังบ้างไม่สนใจบ้าง เราคุยกันเรื่อยจนค่อนข้างสนิทกันมากมาย เรียกก่อนนอนท่าไม่ได้มาบอกฝันดีกันคอยังไม่หลับแน่ๆเราอยู่ไกลกันพอควรเลยครับ
เธออยู่ภาคกลางผมอยู่ภาคใต้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยในช่วงอายุตอนนั้นที่เราจะเจอกัน แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆคอยเป็นที่ปรึกษาให้กัน
คอยให้กำลังใจกัน ดูแลกันเรียกว่ามีปัญหาหรือมีเรื่องอะไรไม่สบายใจทุกใจ เธอคนนี้จะรับรู้ ตลอดไม่ว่าผมจะมีแฟนหรือมีไครมาจีบหรือไปจีบไครผมจะเล่าให้เธอฟังเสมอ ไม่รู้ทำไม เหมือนแต่เธอก็รับฟังเสมอ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมเลยก็ว่าได้ จนมาถึงช่วงที่เราต้องเลื่อนระดับชั้นการศึกษา
ผมเลือกเรียนสายอาชีพ ตอนนี้แล้วช่วงปิดเทอม ผมคิดว่าอยากจะเจอเธอซักครั้งนึง เลยจัดขึ้นรภทัวแล้วก็ฮิ้วเพื่อนไปคนนึง โดนที่มันไม่ได้เต็มใจไปเลย 555555 แล้วผมก็โทรบอกเธอคนนั้น ว่า จะไปหา เธอก็พร้อมมาเจอเธอพาเพื่อนมาคนนึง เรานัดเจอกันที่ห้างใกล้ โรงเรียนของเธอในจังหวัด เธอพาพื่อนมาด้วยคนนึง เมื่อไปถึงเธอเหมือนจะเป็นฝ่ายเห็นผมก่อนแต่ยังไม่กล้าทัก พอผมเห็นเธอก็ เกร็งๆบอกไม่ถูกไม่รู้จะทำยังไงทำอะไรไม่ถูกยืนงงๆจนเพื่อนเธอวิ่งมา พาผมไปที่โต๊ะ เราก็นั่งคุยกันนิ๊ดๆหน่อยๆ แล้วก็เงียบบ 555 หลังจากก้ไปดูหนังเรื่องนึง ผมจ่าย 55 แล้วซื้อหนังสือให้เธอด้วย
เธอพูดว่าอยากได้ 555จากนั้น เราก็แยกย้ายกลับ ผมก็ไปเที่ยวต่อนิ๊ดหน่อย แต่หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงด้วยสังคมที่เปลี่ยนไปด้วยความที่เราโตขึ้น
ต่างก็ต้องมีเวลาให้กับเรื่องของตัวเองมากขึ้น เริ่มคิดอะไรเองคนเดียวไม่ปรึกษากันเหมือนแต่ก่อน แต่เราก็ยังมีคุยกันบ้างวีดีโอคอลหากัน ผมก็จะชอบแกล้งๆเธอด้วยการส่งรุปของกินไป 555แต่ตลอดมานี้ ผมยังคิดกับเธอแค่เพื่อนนะครับ แล้วเวลาก็ดำเนินมาแบบนี้เรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน
ผมเริ่มรู้สึกว่าผมชอบเธอ เป็นห่วงเธอทุกเรื่อง อยากดูแลอยากเทคแคร์มากกว่านี้ คือรู้สึกตัวเองเลยว่าความรู้สึกไม่เหมือนสมัยก่อน ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมของผมเราได้คุยกันมากขึ้น ผมคิดว่าอยากจะบอกชอบเธอแต่คนที่เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวในชีวิต ผมก็คิดสงสัยว่ามันจะเป็นไปได้หรอ แล้วท่าได้คบกันมันจะมีความสุขหรอ ผมรู้สึกตัวว่าชอบเธอ มาหลายเดือนแล้ว ตลอดระยะเวลา เกือบๆ 5 ปีที่คุยกันมา อยากถามว่าผมควรพัฒนาความสัมพันธุ์กับเธอดีไหม หรือเราควรจะเป็นพื่อนกันไปแบบนี้ ครับก็ไครมีความคิดเห็นยังไงรบกวนด้วยนะครับ อาจจะดูเป็นเรื่องพร่ำเพ้อของเด้กผู้ชายคนนึง หรืออาจจะมีข้อความตกหล่นก็ขออภัยด้วยนะครับ ท่ามีเวลาผมควรจะทำยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ
ชอบเพื่อนที่อยู่ไกลๆ จะบอกชอบเค้าดีไหม. ?
ครับคือเรื่องมันมีอยู่ว่า
เมื่อซัก 5 ปี ก่อน ช่วงนั้นเป็นยุคที่คนเริ่มเล่นเฟสบุ๊ค เป็นยุคที่ทุกคนเริ่มจับมือถือกันอย่างจริงจัง ผมเป็นคนๆนึงที่เริ่มใช้อะไรพวกนี้จริงจังเหมือนกัน
แล้วบังเอิญว่า ผมก็เลื่อนๆเฟสบุ๊คไปเรื่อยๆตรงรายการแนะนำเพื่อน บังเอิญผมไปเจอเพื่อนสมัยอนุบาลคนนึง จึงแอดไปแล้วเค้าก็รับอย่างเร็วไว
หลังจากเพื่อนผมรับแอด ผมก็ทักไปเพื่อนผมก็ยังจำกันได้ ผมก็ค่อนข้างดีใจ เพราะไม่ได้คุยกันนานมาก
ด้วยความที่เป็นเด็ก ในตอนนั้น คือมันทำให้คิดถึงเพื่อน คนอื่นๆมาก ผมเลยพยายามหาเฟสบุ๊คเพื่อนคนอื่นๆ อย่างเอาเป็นเอาตายก่ะหาให้ครบรุ่นเลยครับ
แต่ละคนก็แยกย้ายกันไปหลายที่ ซึ่งแน่นอน การแอดคนไปหลายๆคนจำนวนมากที่คิดว่าเป็นเพื่อนเก่าของผม แน่นอนว่า ไม่ได้แอดไปถูกคนซะหมด
ผมได้แอด ผู้หญิงคนนึงไป ซึ่งเธอก็ละม้ายคล้ายเพื่อนเก่าคนนึงของผม ผมแอดเธอไปไม่นานนักเธอก็รับแอดผม ผมจึงเริ่มบทสนทนากับเธอทันทีเลยครับ
สวัสดีเธอเคยเรียนที่xxxxรึป่าว แค่นั้นแหละครับเธอตอบมา ไม่อ่ะ ผมนี้เขิลเลยครับ ก็เนียนๆตอบไปว่าเออ อ๋อเห็นมีเพื่อนร่วมกันเยอะแล้วก็หน้าคุ้นๆ
เธอก็ขำใส่ นั้นเป็นครั้งที่เราคุยกันครับ เป็นการทักผิดนั้นแหละ 55555 เธอก็ไม่ได้เป็นคนสวยมากมายอะไร หน้าตาธรรมดาๆแต่หลังจากนั้นที่ผมทักผิดไป กลายเป็นว่าเราคุยกันนานมากเลยในวันนั้น โดยผมเป็นคนชวนคุยซะส่วนใหญ่ 555555 คือคุยแต่เรื่องของผมนั้นแหละ เธอก็เป็นผู้ฟังที่ดี
ตั้งใจฟังบ้างไม่สนใจบ้าง เราคุยกันเรื่อยจนค่อนข้างสนิทกันมากมาย เรียกก่อนนอนท่าไม่ได้มาบอกฝันดีกันคอยังไม่หลับแน่ๆเราอยู่ไกลกันพอควรเลยครับ
เธออยู่ภาคกลางผมอยู่ภาคใต้ แทบจะเป็นไปไม่ได้เลยในช่วงอายุตอนนั้นที่เราจะเจอกัน แล้วเราก็คุยกันมาเรื่อยๆคอยเป็นที่ปรึกษาให้กัน
คอยให้กำลังใจกัน ดูแลกันเรียกว่ามีปัญหาหรือมีเรื่องอะไรไม่สบายใจทุกใจ เธอคนนี้จะรับรู้ ตลอดไม่ว่าผมจะมีแฟนหรือมีไครมาจีบหรือไปจีบไครผมจะเล่าให้เธอฟังเสมอ ไม่รู้ทำไม เหมือนแต่เธอก็รับฟังเสมอ เป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของผมเลยก็ว่าได้ จนมาถึงช่วงที่เราต้องเลื่อนระดับชั้นการศึกษา
ผมเลือกเรียนสายอาชีพ ตอนนี้แล้วช่วงปิดเทอม ผมคิดว่าอยากจะเจอเธอซักครั้งนึง เลยจัดขึ้นรภทัวแล้วก็ฮิ้วเพื่อนไปคนนึง โดนที่มันไม่ได้เต็มใจไปเลย 555555 แล้วผมก็โทรบอกเธอคนนั้น ว่า จะไปหา เธอก็พร้อมมาเจอเธอพาเพื่อนมาคนนึง เรานัดเจอกันที่ห้างใกล้ โรงเรียนของเธอในจังหวัด เธอพาพื่อนมาด้วยคนนึง เมื่อไปถึงเธอเหมือนจะเป็นฝ่ายเห็นผมก่อนแต่ยังไม่กล้าทัก พอผมเห็นเธอก็ เกร็งๆบอกไม่ถูกไม่รู้จะทำยังไงทำอะไรไม่ถูกยืนงงๆจนเพื่อนเธอวิ่งมา พาผมไปที่โต๊ะ เราก็นั่งคุยกันนิ๊ดๆหน่อยๆ แล้วก็เงียบบ 555 หลังจากก้ไปดูหนังเรื่องนึง ผมจ่าย 55 แล้วซื้อหนังสือให้เธอด้วย
เธอพูดว่าอยากได้ 555จากนั้น เราก็แยกย้ายกลับ ผมก็ไปเที่ยวต่อนิ๊ดหน่อย แต่หลังจากนั้นเราก็คุยกันน้อยลงด้วยสังคมที่เปลี่ยนไปด้วยความที่เราโตขึ้น
ต่างก็ต้องมีเวลาให้กับเรื่องของตัวเองมากขึ้น เริ่มคิดอะไรเองคนเดียวไม่ปรึกษากันเหมือนแต่ก่อน แต่เราก็ยังมีคุยกันบ้างวีดีโอคอลหากัน ผมก็จะชอบแกล้งๆเธอด้วยการส่งรุปของกินไป 555แต่ตลอดมานี้ ผมยังคิดกับเธอแค่เพื่อนนะครับ แล้วเวลาก็ดำเนินมาแบบนี้เรื่อยๆจนถึงปัจจุบัน
ผมเริ่มรู้สึกว่าผมชอบเธอ เป็นห่วงเธอทุกเรื่อง อยากดูแลอยากเทคแคร์มากกว่านี้ คือรู้สึกตัวเองเลยว่าความรู้สึกไม่เหมือนสมัยก่อน ช่วงนี้เป็นช่วงปิดเทอมของผมเราได้คุยกันมากขึ้น ผมคิดว่าอยากจะบอกชอบเธอแต่คนที่เคยเจอกันแค่ครั้งเดียวในชีวิต ผมก็คิดสงสัยว่ามันจะเป็นไปได้หรอ แล้วท่าได้คบกันมันจะมีความสุขหรอ ผมรู้สึกตัวว่าชอบเธอ มาหลายเดือนแล้ว ตลอดระยะเวลา เกือบๆ 5 ปีที่คุยกันมา อยากถามว่าผมควรพัฒนาความสัมพันธุ์กับเธอดีไหม หรือเราควรจะเป็นพื่อนกันไปแบบนี้ ครับก็ไครมีความคิดเห็นยังไงรบกวนด้วยนะครับ อาจจะดูเป็นเรื่องพร่ำเพ้อของเด้กผู้ชายคนนึง หรืออาจจะมีข้อความตกหล่นก็ขออภัยด้วยนะครับ ท่ามีเวลาผมควรจะทำยังไงช่วยแนะนำด้วยนะครับ