สวัสดีครับ ผมมีเรื่องจะมาเล่าให้ฟัง เป็นเรื่องของผมเอง เป็นเรื่องเกี่ยวกับผมและกลุ่มเพื่อน คือผมอยากจะเล่าให้ฟังตั้งแต่แรก ผมเป็นคนติดเพื่อนมาก
ส่วนมากกลุ่มผมจะชอบไปไหนมาไหนเป็นกลุ่ม ไปเล่น ไปทำงาน ไปกินข้าว เรื่องมันก็เริ่มมาตั้งแต่ปีก่อน ผมไม่รู้ว่าผมทำตัวเป็นศูนย์กลางจักวาบเกินไปไหม
แต่ว่าผมเองจะเป็นคนที่รู้อะไรทีหลัง มีความสำคัญน้อยที่สุดในกลุ่มเสมอ และบวกกับเป็นคนขี้น้อยใจอยู่ ก็หนักเลยครับ พอผมเจอแบบนี้ผมทำตัวไม่ถูกซ่ะทีเดียว เรียกว่าเสียศูนย์ไปเลยก็ได้ พอหลังจากนั้นเปิดเทอมใหม่ผมก็เริ่มเกรดร่วงเป็นแถบ เพราะผมคิดว่าตัวเองไม่สำคัญ ผมเลยได้ไปเล่นกับเพื่อนอีกกลุ่มที่อยู่ในห้อง มันมีความแตกต่างกันอยู่พอสมควร แต่ผมก็พอไปได้ แต่พอไปเรื่อยๆก็เหมือนจะโดนเพื่อนกลุ่มเดิมดึงกลับอยู่เสมอ เหมือนผมไปไม่ได้นาน แต่มีนก็เป็นแบบนี้อยู่ 2-3 รอบ จนผมเจอติด 0 หลายอย่าง ปกติกลุ่มเราจะชวนกันไปแก้งานพร้อมกัน ส่งงาน มีอะไรจะถามไถ่กัน แต่ผมมักจะเจอที่เห็นโต้งๆว่าเรามันไม่สำคัญจริงๆหรอทก็มีวันนึง เพื่อนในกลุ่มนัดกันจะไปเดินเล่นกัน แล้วมีเพื่อนอีกคนในกลุ่มไม่ไป ทั้งกลุ่มก็ไม่ไป ผมก็เลยรู้สึกว่า ผมมันไม่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ แล้วเกรดผมก็ร่วงตกมา3เทอม จนอยู่ในจุดที่ผมติดลานค้างมลาย จะพูดว่าผมขี้เกียจก็ไม่นะผมขยัน แต่คนมันท้อ จะทำอะไรก็ไม่ออกใช่ไหมครับ ตอนนี้ผมแยกตัวออกมาครั้งสุดท้ายแล้ว ผมจะถามเพื่อนๆว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี
เพื่อนไม่เห็นคงามสำคัญเรา เพื่อนทุกคนในกลุ่มสำคัญจริงๆมั้งครับ
ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว อยู่แบบนี้อนาคตผมก็เสีย ผมไม่เคยมีความสุขในการไปโรงเรียนอีกเลยครับ 😭
อย่าเอาชีวิตไปฝากไว้กับ "เพื่อน"
ส่วนมากกลุ่มผมจะชอบไปไหนมาไหนเป็นกลุ่ม ไปเล่น ไปทำงาน ไปกินข้าว เรื่องมันก็เริ่มมาตั้งแต่ปีก่อน ผมไม่รู้ว่าผมทำตัวเป็นศูนย์กลางจักวาบเกินไปไหม
แต่ว่าผมเองจะเป็นคนที่รู้อะไรทีหลัง มีความสำคัญน้อยที่สุดในกลุ่มเสมอ และบวกกับเป็นคนขี้น้อยใจอยู่ ก็หนักเลยครับ พอผมเจอแบบนี้ผมทำตัวไม่ถูกซ่ะทีเดียว เรียกว่าเสียศูนย์ไปเลยก็ได้ พอหลังจากนั้นเปิดเทอมใหม่ผมก็เริ่มเกรดร่วงเป็นแถบ เพราะผมคิดว่าตัวเองไม่สำคัญ ผมเลยได้ไปเล่นกับเพื่อนอีกกลุ่มที่อยู่ในห้อง มันมีความแตกต่างกันอยู่พอสมควร แต่ผมก็พอไปได้ แต่พอไปเรื่อยๆก็เหมือนจะโดนเพื่อนกลุ่มเดิมดึงกลับอยู่เสมอ เหมือนผมไปไม่ได้นาน แต่มีนก็เป็นแบบนี้อยู่ 2-3 รอบ จนผมเจอติด 0 หลายอย่าง ปกติกลุ่มเราจะชวนกันไปแก้งานพร้อมกัน ส่งงาน มีอะไรจะถามไถ่กัน แต่ผมมักจะเจอที่เห็นโต้งๆว่าเรามันไม่สำคัญจริงๆหรอทก็มีวันนึง เพื่อนในกลุ่มนัดกันจะไปเดินเล่นกัน แล้วมีเพื่อนอีกคนในกลุ่มไม่ไป ทั้งกลุ่มก็ไม่ไป ผมก็เลยรู้สึกว่า ผมมันไม่สำคัญขนาดนั้นเลยหรอ แล้วเกรดผมก็ร่วงตกมา3เทอม จนอยู่ในจุดที่ผมติดลานค้างมลาย จะพูดว่าผมขี้เกียจก็ไม่นะผมขยัน แต่คนมันท้อ จะทำอะไรก็ไม่ออกใช่ไหมครับ ตอนนี้ผมแยกตัวออกมาครั้งสุดท้ายแล้ว ผมจะถามเพื่อนๆว่าผมควรจะทำอย่างไรต่อไปดี
เพื่อนไม่เห็นคงามสำคัญเรา เพื่อนทุกคนในกลุ่มสำคัญจริงๆมั้งครับ
ช่วยแนะนำหน่อยนะครับ ผมไม่ไหวแล้ว อยู่แบบนี้อนาคตผมก็เสีย ผมไม่เคยมีความสุขในการไปโรงเรียนอีกเลยครับ 😭