ปัญหาสังคม เมื่อโรงเรียนประถมศึกษา กลายเป็นสถานที่มั่วสุมจากศิษย์เก่า

คือผมเป็นครูจากโรงเรียนชั้นประถมศึกษาบ้านนอกแห่งหนึ่งครับ  เป็นโรงเรียนวัด ทางโรงเรียนมักจะสอนในเรื่องการทำดีตามหลักพระพุทธศาสนา  เด็กนักเรียนในวัยนี้  ยังคงเชื่อฟังครูบาอาจารย์  แต่เมื่อนักเรียนที่จบไปแล้วบางส่วนกลับกลายเป็นเด็กเกเร  เหลือขอ ทำให้โรงเรียนที่ผมสอนอยู่กำลังเผชิญปัญหาจากสังคมที่เสื่อมถอย  จนมีผลให้เยาวชนรุ่นใหม่  กลายเป็นเด็กที่สร้างปัญหาต่อสังคมเพิ่มจำนวนขึ้นและทวีความรุนแรงก้าวร้าวขึ้นทุกวัน  

เรื่องมีอยู่ว่า  นักเรียนที่จบไปแล้วบางส่วน  ซึ่งเรียนอยู่ชั้นมัธยมต้น-ปลาย  ที่เข้าขั้นเกเรอย่างหนัก  ไปตามสังคมที่เสื่อมลงๆ  ยังกลับมาเยี่ยมโรงเรียนที่ตนเคยศึกษาในชั้นประถมแห่งนี้อยู่เสมอ  แต่ไม่ได้มาสร้างคุณงามความดีอะไร  กลับกลายเป็นที่มั่วสุม  ซึ่งวันเสาร์-อาทิตย์  ซึ่งเป็นวันหยุด  จะเข้ามางัดห้องประชุม  มามั่วสุมเสพยา (ทิ้งพวกขวดน้ำต่อหลอดดูดไว้บ่อยๆ)  แล้วก็ฉี่เรี่ยราดใส่ห้องประชุม  มีทำลายข้าวของโรงเรียนบ้างประปลาย  หนักๆหน่อยก็คือเผาบอร์ดของโรงเรียนเล่นด้วยความคึกคะนอง  แต่นั่นมันเป็นอดีต...

ตอนนี้  เยาวชนเหล่านี้  ไม่ได้มาในวันหยุดเพียงอย่างเดียวแล้ว  มากลางมันเลยครับ  มาแบบเมา  กลิ่นเหล้าเหม็นมาก  มานั่งมั่วสุม  สูบบุหรี่กัน  ส่งเสียงดัง  แล้วที่เห็นหนักคือมีพฤติกรรมเรื่องยาเสพติด  โดยมาชักจูงรุ่นน้องชั้นประถม  ซึ่งวันนี้  มาในชุดพละของโรงเรียนมัธยมแห่งหนึ่ง  ซึ่งการกระทำอุกอาจมาก  บริเวณหน้าห้องครูเลย  ไม่มีความเกรงกลัวใดๆ  คงเป็นเพราะเมาด้วยเลยไม่กลัวหน้าไหน  ยังดีอยู๋อีกอย่างคือยังไม่มีการงัดเพื่อขโมยของมีค่าโรงเรียน

สิ่งที่อยากจะทำในฐานะครู  คืออยากจะสอนหรือไล่เด็กพวกนี้ไปซะ  แต่ต้องยั้งชั่งใจ  ถ้าทำแบบนี้  คงต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่ๆ เพราะรู้ดีว่าเด็กเหล่านี้  กล้าทำสิ่งร้ายๆ  ทั้งต่อตัวครูและโรงเรียนโดยที่เราคาดไม่ถึง

หรือถ้าแจ้งตำรวจ  สิ่งแรกที่แว๊บเข้ามาในความคิดคือ  เราจะดับอนาคตศิษย์เก่าเหล่านี้เหรอ....? อย่างน้อยๆพวกเขาก็ยังเรียนหนังสืออยู่นะ  ยังมีอนาคต  ความคิดแว๊บที่ 2 คือ  หากเรื่องถึงตำรวจ  เชื่อได้เลยว่า  ความแค้นบวกกับความคึกคะนอง  ย่อมสะท้อนกลับถึงอันตรายต่อตัวครูเองและโรงเรียนด้วย

เด็นรุ่นก่อนๆที่เกเรๆ  ก็ยังให้ความเคารพครู  ไม่กลับมาทำลายโรงเรียนที่มีบุญคุณให้ความรู้กับเรามาแต่เด็ก  แต่ปัจจุบันนี้จิตสำนึกของเยาวชนเหล่านี้หายไปไหน?  

หนักใจครับ  อยากขอคำปรึกษาจากสมาชิกทุกท่าน  หรือครู  อาจารย์  ที่มีประสบการณ์เราจะแก้ปัญหานี้ยังไงให้เสียหายน้อยที่สุดครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่