ขอคำปรึกษาเรื่องความรัก
ตามหัวเรื่องเลยยยจ้าาาา มาเริ่มกัน
เรื่องนี้มีตัวละครอยู่3ตัวจ้ามาเเนะนำให้รู้จักกันก่อนคนแรก จขกท. เองจ้า เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเเมน (ผู้หญิงนะ)
คนที่2 เป็นแฟนของ จขกท. เอง ขอแทนว่า "บี" นะค้าา เป็น ผู้หญิงตัวเล็ก ก็ค่อนข้างสวยนะ มีสเน่ห์ เซ็กซี่ .....
คนที่3ขอแทนเค้าว่า "แมน" ละกันนะ แมนเป็นทอม หน้าตาค่อนข้างดี บุคลิคแมนเหมือนผู้ชาย สูง ดูดี
มาเริ่มเรื่อง สตอรี่ความงี่เง่าของ จขกท. กันค่ะ
เราไม่เคยมีเเฟนแบบจิงจังเลย เราคบกับบีจิงจังคนแรก และเราก้อรักบีมาก ตอนที่เป็นสถานะคนคุยเราคุยกันเเค่อาทิตย์เดียวเองมั้ง เเล้วเราก้อขอบีเป็นแฟน บีตอนนั้นก็คงรู้สึกดีกับเราด้วย เเล้วบีพึ่งเลิกกับเเฟนเก่าก้อคบกับเราเพราะประชดเค้า .... ตอนนั้น จขกท. เป็นคนซื่อๆ ..ว่าง่ายๆซื่อบื้อค่ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะตอนนั้นคิดเพียงแค่เราชอบเค้าค่ะ ยาวมาค่ะ คบกันมา2ปีกว่า ตอนแรกๆที่คบกันคือรักกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน นอนบ้านเดียวกัน มีความสุขร่วมกัน บอกก่อนว่า จขกท. ค่อนข้างเป็นคนที่งี่เง่า ขี้หึง และหวงแฟนมากมาก จุดเริ่มต้นของเรื่องคือ เราเริ่มเบื่อบีค่ะ บีค่อนข้างเอาเเต่ใจ ขี้ใช้ เราก็ไม่ใช่คนที่ขยันหรอกค่ะ ช่วงเเรกๆมันรักกัน ยังมีความเกรงใจกัน เราก็ทำแบบไม่ปฏิเสธค่ะ เเละชอบในสิ่งที่ตัวเองทำด้วยซ้ำว่าเออได้ทำให้คนที่เรารัก พอมาช่วงหลังๆ เราก็เริ่มทำสิ่งต่างๆให้เค้าน้อยลง เพราะเริ่มสนิท และ ไม่มีความเกรงใจค่ะ บางทีก้อบ่นค่ะ บีก็เริ่มน้อยใจค่ะว่าทำไมไม่ได้ในสิ่งที่เหมือนเมื่อก่อน เเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เราทะเลาะกันในหลายๆเรื่อง ยกมาเรื่องนึงละกันค่ะ คือ เราไม่ยอมให้เค้าไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน เเล้วมันเป็นครั้งเเรกเลยค่ะใน2ปีที่คบกันมา ที่เราขอเค้าว่าไม่ไปได้มั้ยไม่ต้องไป เค้าก็ไม่พอใจเราอย่างมากเลยค่ะทะเลาะกันรุนเเรงมาก จนมีปากเสียง เเละทะเลาะกันรุนแรงมากขึ้นมากขึ้น เคยทะเลาะกับขึ้นขั้นทำลายร่างกายแบบว่าจิกหรือรั้งเเขนไว้(แรงมาก) บอกก่อนว่าเราไม่ใช่คนเริ่มก่อนค่ะ เรามีสติค่ะ เเต่พอเค้าเริ่มทำร้าย จขกท. จขกท. เลยทำบีกลับโดยที่ไม่รู้ตัว จขกท. เเรงเยอะมากบอกเลย55555 อะอย่างเช่น บีจับเเขน จขกท. ไว้ จขกท. สะบัด(แรง) บีปลิวเลยค่ะ.... เเละอีกในหลายๆเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันค่ะ เข้าเรื่องค่ะโม้มายาว5555555 คือช่วงก่อนที่จะเลิกกัน เรางี่เง่ามากๆเลย บีเค้าก็เริ่มเบื่อเรา เเละเราก็ทะเลาะกันบ่อยมากๆ เลิกกันหลายๆรอบเเต่ก้อกลับมาคบกันใหม่ ส่วนมากที่เลิกกัน เราเองค่ะที่เปนคนบอกจะไปทุกๆครั้งเลยค่ะที่เลิก เเล้วเเรกๆบีก็รั้งเราไว้ค่ะ เราเป็นพวกใจอ่อนค่ะ โดนอ้อนนิดอ้อนหน่อยก้อ
ยอมเเล้ว เเล้วมีครั้งนึง เราเลิกกับบีค่ะ เเล้ว เราพึ่งคิดได้ค่ะ ว่าเรารักเค้ามากๆเราไม่สามารถปล่อยมือเค้าไปได้จิง ๆ(แบบนี้เค้าเรียกว่า รู้สึกในวันที่สายไปค่ะ )เราก็ไปง้อค่ะ เเล้ว ณ ตอนๆนั้น บี เริ่มเอือมละอากับ เรา ที่ มาขอคืนดี เเล้วบีบอกกับเราว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ให้โอกาส เราก็ตกลง เราจะเลิกงี่เง่า เราจะปรับปรุงค่ะ พอผ่านมา 1 อาทิตย์ เรารู้ตัวเลยค่ะว่าเราปรับปรุงตัวดีมากๆ จนบีก้อรู้สึกค่ะว่ามันดีขึ้น เเต่พอ3-4วันถัดมาบีก็บอกกับเราค่ะ เหมือนเราพยายามที่จะทำให้ดีค่ะ (แบบเสเเสร้ง) ทั้งที่ใจ จขกท. ทำมาจากใจจิงเพราะเรารักเค้า เราก็จ้าทะเลาะกันอีก.. อย่าเรียกว่าทะเลาะดีกว่า เรียกว่าปรับความเข้าใจจะดีกว่า..แล้วมันก็ดีขึ้นค่ะ กลับมาเป็นเหมือนเดิม จนวัดถัดมาเพียง1 วัน เราก้อสงสัยว่าทำไมไม่ค่อยคุยกับเราเลย จับโทรสับตลอด เเต่คือ บี ปกติ เป็นคนติดโทรสับค่ะ เเต่คราวนี้มันมากจนผิดสังเกต เราก้อเลยถามว่าคุยกับใครค่ะ เเล้วเราก้อเเย้งโทรสับมา จนรู้ความจิงค่ะ เค้าแอบคุยกับ "แมน" ตัวละครที่3 ค่ะ คุยกันมาจะเป็นอาทิตย์เเล้วค่ะ ปกติเป็นคนไว้ใจเเฟนมาก ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวหรือแอบไปอ่านเเชทเค้าเลยค่ะ เเต่ครั้งนี้มันเกินเรื่องจิงๆ คือด้วยความซื่อสัตจ์ของ จขกท. มีเค้าคนเดียวมา2ปีเต็ม.. จิงๆนะค้ะ ไม่ได้มองคนอื่นเลย ไม่เคยคุยด้วย!!!! เเล้วก็จับได้ค่ะว่าคุยกันคือในที่นี้ บี เป็นคนไปชอบแมนนะค้ะ แมนเป็นคนน่าตาดีค่ะยอมรับ เเฟนคลับก็เยอะค่ะคนคุยก็เยอะค่ะ (เพื่อนเเมนเป็นคนบอก) ลืมบอกไปว่า บีชอบคนที่อายุเยอะกว่าโตกว่า ด้วยนิสัยด้วยค่ะ ด้วยการที่เราเป็น ผญ มันก็อ้อนได้ไม่เต็มที่ค่ะ เเต่เราเเมนนะ ลุคเราเป็นทอมเลยนะเเต่ใจยังตุ๊ดอยู่ ก้อยังไปกันได้คะ แล้วคนชื่อแมน โตกว่าค่ะ(อายุ) หน้าตาดีกว่า(นิดหน่อย) ผอมกว่า สูงกว่า คือดีกว่าทุกๆอย่าง (ที่เป็นภายนอกนะ) เเล้วบีค่ะก็รู้สึกผิดมากๆค่ะที่แอบคุย(เค้าบอกเราแบบนี้) เเล้วบีบอกว่าจะหยุดคุยเเล้วก้อเอามาให้เราดูว่ากดบล็อคไลน์เค้าไปเเล้ว ..เเล้วเราก้อให้โอกาสเค้าค่ะ เพราะเรารักเค้า เราก็ถามเค้าปรับความเข้าใจกันว่าจะไม่มีอีกเเล้วนะเรื่องแบบนี้ คือการนอกใจอ่ะค่ะ เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดของความรักของคน2คนค่ะ เเต่เราก้อให้โอกาสเค้าค่ะ บางคนอาจทนไม่ได้จนต้องเลิกกันไป เเต่เรากลับมารักกันค่ะ มากขึ้น(เล็กน้อย) ต่อมาสักประมาน 1 อาทิต ตอนนั้นคือ จขกท. ให้อภัยบี และก็ลืมทุกอย่างอยากเริ่มใหม่ด้วยดีค่ะ เเต่วันนั้น บีมาคุยกับเราค่ะ ว่ามองหน้าเราแล้วรู้สึกผิด มองหน้าเราเเล้วเหมือนเราเศร้า เรารับไม่ได้ คือบีมีแฟนมาหลายคน เเล้วบีไม่เคยนอกใจเค้าเลยสักคน เเต่คนที่นอกใจคือ แฟนเก่าของบีทั้งหลายค่ะ เเล้วบีก้อคงนึกถึงความรู้สึกเจ็บปวดที่เเฟนตัวเองนอกใจ(มั้งค้ะ) เลยบอกกับเราว่าราไม่สามารถอยู่ตรงนี้ได้ เเล้วก้อเลิกกันอย่างจิงจัง ด้วยความที่เรารักบี รักมากๆด้วย มากๆจิงๆ เราก้อไม่อยากไป เราเลยขออยู่ต่อได้มั้ย เเบบไม่ใช่สถานะแฟนเเล้ว เเต่บีให้เราเป็นคนคุยค่ะ เราก็รู้สึกดีกับบี เราก็อยากได้เค้ากลับมาเป็นเเฟน เเต่บีบอกตอนนี้เราเป็นได้เเค่พี่น้องกัน เเต่เหมือนบีให้ความหวัง เรา บีพูดว่า เเต่ในอนาคตไม่เเน่ มันก้อเเปลว่า เรายังมีโอกาส คือทุกวัน จขกท. คิด(เป็นคนคิดมาก) ว่าเมื่อไหร่เค้าจะมาๆ เเล้ว วันถัดมาค่ะเรามาเจอกับบีค่ะ บีเหมือนกลับไปคุยกับเเมนค่ะ ดูมีความสุขมากค่ะเพ้อถึงคุยกันทั้งวัน เเต่เค้าก้อยังคุยกับเราปกติ เเล้วพอแยกย้ายกัน เราเหมือนเห็นอะไรที่เเย่ๆมาเราก็เสียใจค่ะ ถอดใจ บอกบีว่าบีเราจะเลิกคุยกับบีเเล้วนะ บีดูมีความสุขกับเค้ามากกว่า เเล้วบีก้อสวนมาทันทีว่า รู้ได้ไงว่ามีความสุข... เเบบดุ แล้วเราก้อปรับความเข้าใจกัน.. เป็นอันดี พอมาวันรุ่งขึ้นก้อดีๆกัน พอ จขกท. คิดอะไรหลายๆอย่างก็แบบอยากจะออกมาจากชีวิตเค้าแล้วว่ะอะไรเเบบนี้ เเล้วเราก้อดราม่าใส่เค้าว่าไปแล้วนะขอบคุนทุกๆอย่าง เเล้วพออีกสักพักบีทักมาว่ามันโอเคเเล้วหรอที่เป็นแบบนี้ บีก็บอกว่าลองคิดดีๆนะ ....... จขกท. รักบีมากๆเลยคิดที่จะกลับไปอีกครั้ง เเละเราก็ขอโอกาสจากเค้าว่า ขอให้กลับมาลองดูใหม่,,, เท่ากับเป็นครั้งที่2 ที่กลับมาคุยกัน เเล้วพอมาสักพัก เราเองค่ะที่เเพ้ใจตัวเอง
ทรมานมากเลยที่จะอยู่ในสถานะๆนี้เราก้อบอกบีไปว่าเราไม่ไหวเเล้ว เเล้วบีก้อบอกเจอกันหน่อยมั้ย เเล้วเราก้อไปเจอกันค่ะ เเล้วพอเจอกันทุกๆอย่ามันดีขึ้นอย่างหน้าอัศจรรย์ เท่ากับ เรากลับไปหาเค้าครั้งที่3 เเล้ววันนั้นเราไปนอนที่บ้านบี
เเล้วเห็นอะไรหลายๆอย่างเห็นบีคุยกับแมน ดูมีความสุขมากหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวยิ้มจนแก้มปริ เเล้วก้อโทรคุยกับเค้าค่ะ คือบี เปนคนที่ขี้อ่อยค่ะ ก้อ่อยเค้าเเรงมากๆค่ะเหมือนอยากได้คนนี้มาก อารมณ์นี้เลย เราก้อเสียใจสิค้ะ มันเหมือนไม่มีรูให้เราเดินเข้าไปในชีวิตบีแล้ว เราก้อทำอะไรไม่ได้เพราะเราไม่มีสิทธิในตัวเค้า เค้าจะคุยกับใครก้อเรื่องของเค้า พอเราเห็นแบบนั้นเราก็เสียใจสิ เราทนไม่ได้เเล้วในตอนนี้เราเก็บของเดินออกจากบ้านบีเลยค่ะ ตอนดึกมากๆ ก้ออกไปค่ะ ในใจคือเจ็บมากๆ เเต่ยังรักมากๆเช่นกัน เเล้วเราออกมาคราวนี่เราตัดสินใจเเล้วค่ะว่าจะหายไปเลยไม่กลับมา คุณรู้มั้ยว่า เราโทรไปหาบีเพื่อที่จะขอบคุณทุกๆอย่างที่ผ่านมาด้วยกัน เเต่ ไปๆมาๆเรากลับไปขอโอกาสเค้าอีก รวมเเล้วเป็นครั้งที่4 เเล้วบีพูดว่าคุณจะกลับมาหรือไม่กลับมันเป็นเรื่องขอ จขกท. เราเลยขอกลับไปอีก เพราะคิดได้ว่าเรารักเค้ามาก เหมือนทุกๆครั้งที่คุยกันปรับความเข้าใจกัน มันก้อยิ่งทำให้บีรู้สึกแย่มากๆ กับการกระทำของเรา ที่จะไปๆมา มาเข้าคำถามค่ะ
คือเท่าที่คุยกับบีเเล้ว บีบอกว่า
บีให้ใจแมนไป 50%
เเต่ตอนนี้ของเรามันติดลบมากๆค่ะ
เเต่เรารักเค้ามากๆเราเลยยังไม่ไปไหน เรารักเค้ามากๆ แบบไปรักคนอื่นไม่ได้อีกจิงๆ ตอนนี้คิดว่าเราควรอยู่ รอความหวัง ที่มีติดลบของตัวเอง หรือจะจากไปแบบไม่มีวันทำใจได้ ..... มาถึงจุดๆนี้คุณจะเข้าใจว่าการรักใครมากๆเเล้วต้องเลิกมันเป็นยังไง คือถ้าออกไปมีหวังทำใจไม่ได้คิดถึงตลอดเวลาเเบบนี้เเน่ๆ คือออกไปก็ทรมาน(มากๆ) เเต่อยู่ก้อเหมือนอยู่แบบไม่มีความหวังแถมถ้าแมนชอบบีด้วย หวังของเราคือหมดเเล้ว ไม่เหลือ เเละสุดท้ายเราจะเจ็บยิ่งกว่าเดิม เเต่ถ้าได้กลับคืนมามันจะดีมาก จขกท. ตอนนี้ก้อเลยยังลองเสี่ยงกับการอยู่ในความหวังที่ติดลบ เเต่คือใจเราอยากอยู่มากๆ 99% อีก1%คือความกลัวที่จะเจ็บกว่าเดิม เราควรเลือก เดินออกไป หรือเราควรรอความหวังดี จะบอกข้อดีของเราใหฟัง คือเราอะมีโอกาสมากที่จะได้คืนมาเเต่ตอนนี้ใจบียังไม่สามารถรับเราเข้าไปได้ (ติดลบ) เเต่เรารู้ใจบี เราอยู่ด้วยกันมา2ปีมันก้อต้องมีสิ่งดีๆที่จำได้บ้าง มันมีโอกาสมากกว่าคนที่มาเริ่มใหม่ ควร " อยู่" หรือ ควร "ไป"
ขอบคุณทุกคนที่มาฟังเรื่องของเราค่ะ
ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยจ้า
ความรักครั้งนี้ควร "อยู่" หรือควร "ไป"
ตามหัวเรื่องเลยยยจ้าาาา มาเริ่มกัน
เรื่องนี้มีตัวละครอยู่3ตัวจ้ามาเเนะนำให้รู้จักกันก่อนคนแรก จขกท. เองจ้า เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างเเมน (ผู้หญิงนะ)
คนที่2 เป็นแฟนของ จขกท. เอง ขอแทนว่า "บี" นะค้าา เป็น ผู้หญิงตัวเล็ก ก็ค่อนข้างสวยนะ มีสเน่ห์ เซ็กซี่ .....
คนที่3ขอแทนเค้าว่า "แมน" ละกันนะ แมนเป็นทอม หน้าตาค่อนข้างดี บุคลิคแมนเหมือนผู้ชาย สูง ดูดี
มาเริ่มเรื่อง สตอรี่ความงี่เง่าของ จขกท. กันค่ะ
เราไม่เคยมีเเฟนแบบจิงจังเลย เราคบกับบีจิงจังคนแรก และเราก้อรักบีมาก ตอนที่เป็นสถานะคนคุยเราคุยกันเเค่อาทิตย์เดียวเองมั้ง เเล้วเราก้อขอบีเป็นแฟน บีตอนนั้นก็คงรู้สึกดีกับเราด้วย เเล้วบีพึ่งเลิกกับเเฟนเก่าก้อคบกับเราเพราะประชดเค้า .... ตอนนั้น จขกท. เป็นคนซื่อๆ ..ว่าง่ายๆซื่อบื้อค่ะ ก็ไม่ได้คิดอะไรมากค่ะตอนนั้นคิดเพียงแค่เราชอบเค้าค่ะ ยาวมาค่ะ คบกันมา2ปีกว่า ตอนแรกๆที่คบกันคือรักกันมาก ไปไหนมาไหนด้วยกัน นอนบ้านเดียวกัน มีความสุขร่วมกัน บอกก่อนว่า จขกท. ค่อนข้างเป็นคนที่งี่เง่า ขี้หึง และหวงแฟนมากมาก จุดเริ่มต้นของเรื่องคือ เราเริ่มเบื่อบีค่ะ บีค่อนข้างเอาเเต่ใจ ขี้ใช้ เราก็ไม่ใช่คนที่ขยันหรอกค่ะ ช่วงเเรกๆมันรักกัน ยังมีความเกรงใจกัน เราก็ทำแบบไม่ปฏิเสธค่ะ เเละชอบในสิ่งที่ตัวเองทำด้วยซ้ำว่าเออได้ทำให้คนที่เรารัก พอมาช่วงหลังๆ เราก็เริ่มทำสิ่งต่างๆให้เค้าน้อยลง เพราะเริ่มสนิท และ ไม่มีความเกรงใจค่ะ บางทีก้อบ่นค่ะ บีก็เริ่มน้อยใจค่ะว่าทำไมไม่ได้ในสิ่งที่เหมือนเมื่อก่อน เเต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เราทะเลาะกันในหลายๆเรื่อง ยกมาเรื่องนึงละกันค่ะ คือ เราไม่ยอมให้เค้าไปเที่ยวกลางคืนกับเพื่อน เเล้วมันเป็นครั้งเเรกเลยค่ะใน2ปีที่คบกันมา ที่เราขอเค้าว่าไม่ไปได้มั้ยไม่ต้องไป เค้าก็ไม่พอใจเราอย่างมากเลยค่ะทะเลาะกันรุนเเรงมาก จนมีปากเสียง เเละทะเลาะกันรุนแรงมากขึ้นมากขึ้น เคยทะเลาะกับขึ้นขั้นทำลายร่างกายแบบว่าจิกหรือรั้งเเขนไว้(แรงมาก) บอกก่อนว่าเราไม่ใช่คนเริ่มก่อนค่ะ เรามีสติค่ะ เเต่พอเค้าเริ่มทำร้าย จขกท. จขกท. เลยทำบีกลับโดยที่ไม่รู้ตัว จขกท. เเรงเยอะมากบอกเลย55555 อะอย่างเช่น บีจับเเขน จขกท. ไว้ จขกท. สะบัด(แรง) บีปลิวเลยค่ะ.... เเละอีกในหลายๆเรื่องที่ทำให้เราทะเลาะกันค่ะ เข้าเรื่องค่ะโม้มายาว5555555 คือช่วงก่อนที่จะเลิกกัน เรางี่เง่ามากๆเลย บีเค้าก็เริ่มเบื่อเรา เเละเราก็ทะเลาะกันบ่อยมากๆ เลิกกันหลายๆรอบเเต่ก้อกลับมาคบกันใหม่ ส่วนมากที่เลิกกัน เราเองค่ะที่เปนคนบอกจะไปทุกๆครั้งเลยค่ะที่เลิก เเล้วเเรกๆบีก็รั้งเราไว้ค่ะ เราเป็นพวกใจอ่อนค่ะ โดนอ้อนนิดอ้อนหน่อยก้อ
ยอมเเล้ว เเล้วมีครั้งนึง เราเลิกกับบีค่ะ เเล้ว เราพึ่งคิดได้ค่ะ ว่าเรารักเค้ามากๆเราไม่สามารถปล่อยมือเค้าไปได้จิง ๆ(แบบนี้เค้าเรียกว่า รู้สึกในวันที่สายไปค่ะ )เราก็ไปง้อค่ะ เเล้ว ณ ตอนๆนั้น บี เริ่มเอือมละอากับ เรา ที่ มาขอคืนดี เเล้วบีบอกกับเราว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ให้โอกาส เราก็ตกลง เราจะเลิกงี่เง่า เราจะปรับปรุงค่ะ พอผ่านมา 1 อาทิตย์ เรารู้ตัวเลยค่ะว่าเราปรับปรุงตัวดีมากๆ จนบีก้อรู้สึกค่ะว่ามันดีขึ้น เเต่พอ3-4วันถัดมาบีก็บอกกับเราค่ะ เหมือนเราพยายามที่จะทำให้ดีค่ะ (แบบเสเเสร้ง) ทั้งที่ใจ จขกท. ทำมาจากใจจิงเพราะเรารักเค้า เราก็จ้าทะเลาะกันอีก.. อย่าเรียกว่าทะเลาะดีกว่า เรียกว่าปรับความเข้าใจจะดีกว่า..แล้วมันก็ดีขึ้นค่ะ กลับมาเป็นเหมือนเดิม จนวัดถัดมาเพียง1 วัน เราก้อสงสัยว่าทำไมไม่ค่อยคุยกับเราเลย จับโทรสับตลอด เเต่คือ บี ปกติ เป็นคนติดโทรสับค่ะ เเต่คราวนี้มันมากจนผิดสังเกต เราก้อเลยถามว่าคุยกับใครค่ะ เเล้วเราก้อเเย้งโทรสับมา จนรู้ความจิงค่ะ เค้าแอบคุยกับ "แมน" ตัวละครที่3 ค่ะ คุยกันมาจะเป็นอาทิตย์เเล้วค่ะ ปกติเป็นคนไว้ใจเเฟนมาก ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวหรือแอบไปอ่านเเชทเค้าเลยค่ะ เเต่ครั้งนี้มันเกินเรื่องจิงๆ คือด้วยความซื่อสัตจ์ของ จขกท. มีเค้าคนเดียวมา2ปีเต็ม.. จิงๆนะค้ะ ไม่ได้มองคนอื่นเลย ไม่เคยคุยด้วย!!!! เเล้วก็จับได้ค่ะว่าคุยกันคือในที่นี้ บี เป็นคนไปชอบแมนนะค้ะ แมนเป็นคนน่าตาดีค่ะยอมรับ เเฟนคลับก็เยอะค่ะคนคุยก็เยอะค่ะ (เพื่อนเเมนเป็นคนบอก) ลืมบอกไปว่า บีชอบคนที่อายุเยอะกว่าโตกว่า ด้วยนิสัยด้วยค่ะ ด้วยการที่เราเป็น ผญ มันก็อ้อนได้ไม่เต็มที่ค่ะ เเต่เราเเมนนะ ลุคเราเป็นทอมเลยนะเเต่ใจยังตุ๊ดอยู่ ก้อยังไปกันได้คะ แล้วคนชื่อแมน โตกว่าค่ะ(อายุ) หน้าตาดีกว่า(นิดหน่อย) ผอมกว่า สูงกว่า คือดีกว่าทุกๆอย่าง (ที่เป็นภายนอกนะ) เเล้วบีค่ะก็รู้สึกผิดมากๆค่ะที่แอบคุย(เค้าบอกเราแบบนี้) เเล้วบีบอกว่าจะหยุดคุยเเล้วก้อเอามาให้เราดูว่ากดบล็อคไลน์เค้าไปเเล้ว ..เเล้วเราก้อให้โอกาสเค้าค่ะ เพราะเรารักเค้า เราก็ถามเค้าปรับความเข้าใจกันว่าจะไม่มีอีกเเล้วนะเรื่องแบบนี้ คือการนอกใจอ่ะค่ะ เป็นเรื่องที่แย่ที่สุดของความรักของคน2คนค่ะ เเต่เราก้อให้โอกาสเค้าค่ะ บางคนอาจทนไม่ได้จนต้องเลิกกันไป เเต่เรากลับมารักกันค่ะ มากขึ้น(เล็กน้อย) ต่อมาสักประมาน 1 อาทิต ตอนนั้นคือ จขกท. ให้อภัยบี และก็ลืมทุกอย่างอยากเริ่มใหม่ด้วยดีค่ะ เเต่วันนั้น บีมาคุยกับเราค่ะ ว่ามองหน้าเราแล้วรู้สึกผิด มองหน้าเราเเล้วเหมือนเราเศร้า เรารับไม่ได้ คือบีมีแฟนมาหลายคน เเล้วบีไม่เคยนอกใจเค้าเลยสักคน เเต่คนที่นอกใจคือ แฟนเก่าของบีทั้งหลายค่ะ เเล้วบีก้อคงนึกถึงความรู้สึกเจ็บปวดที่เเฟนตัวเองนอกใจ(มั้งค้ะ) เลยบอกกับเราว่าราไม่สามารถอยู่ตรงนี้ได้ เเล้วก้อเลิกกันอย่างจิงจัง ด้วยความที่เรารักบี รักมากๆด้วย มากๆจิงๆ เราก้อไม่อยากไป เราเลยขออยู่ต่อได้มั้ย เเบบไม่ใช่สถานะแฟนเเล้ว เเต่บีให้เราเป็นคนคุยค่ะ เราก็รู้สึกดีกับบี เราก็อยากได้เค้ากลับมาเป็นเเฟน เเต่บีบอกตอนนี้เราเป็นได้เเค่พี่น้องกัน เเต่เหมือนบีให้ความหวัง เรา บีพูดว่า เเต่ในอนาคตไม่เเน่ มันก้อเเปลว่า เรายังมีโอกาส คือทุกวัน จขกท. คิด(เป็นคนคิดมาก) ว่าเมื่อไหร่เค้าจะมาๆ เเล้ว วันถัดมาค่ะเรามาเจอกับบีค่ะ บีเหมือนกลับไปคุยกับเเมนค่ะ ดูมีความสุขมากค่ะเพ้อถึงคุยกันทั้งวัน เเต่เค้าก้อยังคุยกับเราปกติ เเล้วพอแยกย้ายกัน เราเหมือนเห็นอะไรที่เเย่ๆมาเราก็เสียใจค่ะ ถอดใจ บอกบีว่าบีเราจะเลิกคุยกับบีเเล้วนะ บีดูมีความสุขกับเค้ามากกว่า เเล้วบีก้อสวนมาทันทีว่า รู้ได้ไงว่ามีความสุข... เเบบดุ แล้วเราก้อปรับความเข้าใจกัน.. เป็นอันดี พอมาวันรุ่งขึ้นก้อดีๆกัน พอ จขกท. คิดอะไรหลายๆอย่างก็แบบอยากจะออกมาจากชีวิตเค้าแล้วว่ะอะไรเเบบนี้ เเล้วเราก้อดราม่าใส่เค้าว่าไปแล้วนะขอบคุนทุกๆอย่าง เเล้วพออีกสักพักบีทักมาว่ามันโอเคเเล้วหรอที่เป็นแบบนี้ บีก็บอกว่าลองคิดดีๆนะ ....... จขกท. รักบีมากๆเลยคิดที่จะกลับไปอีกครั้ง เเละเราก็ขอโอกาสจากเค้าว่า ขอให้กลับมาลองดูใหม่,,, เท่ากับเป็นครั้งที่2 ที่กลับมาคุยกัน เเล้วพอมาสักพัก เราเองค่ะที่เเพ้ใจตัวเอง
เเล้วเห็นอะไรหลายๆอย่างเห็นบีคุยกับแมน ดูมีความสุขมากหัวเราะคิกคักอยู่คนเดียวยิ้มจนแก้มปริ เเล้วก้อโทรคุยกับเค้าค่ะ คือบี เปนคนที่ขี้อ่อยค่ะ ก้อ่อยเค้าเเรงมากๆค่ะเหมือนอยากได้คนนี้มาก อารมณ์นี้เลย เราก้อเสียใจสิค้ะ มันเหมือนไม่มีรูให้เราเดินเข้าไปในชีวิตบีแล้ว เราก้อทำอะไรไม่ได้เพราะเราไม่มีสิทธิในตัวเค้า เค้าจะคุยกับใครก้อเรื่องของเค้า พอเราเห็นแบบนั้นเราก็เสียใจสิ เราทนไม่ได้เเล้วในตอนนี้เราเก็บของเดินออกจากบ้านบีเลยค่ะ ตอนดึกมากๆ ก้ออกไปค่ะ ในใจคือเจ็บมากๆ เเต่ยังรักมากๆเช่นกัน เเล้วเราออกมาคราวนี่เราตัดสินใจเเล้วค่ะว่าจะหายไปเลยไม่กลับมา คุณรู้มั้ยว่า เราโทรไปหาบีเพื่อที่จะขอบคุณทุกๆอย่างที่ผ่านมาด้วยกัน เเต่ ไปๆมาๆเรากลับไปขอโอกาสเค้าอีก รวมเเล้วเป็นครั้งที่4 เเล้วบีพูดว่าคุณจะกลับมาหรือไม่กลับมันเป็นเรื่องขอ จขกท. เราเลยขอกลับไปอีก เพราะคิดได้ว่าเรารักเค้ามาก เหมือนทุกๆครั้งที่คุยกันปรับความเข้าใจกัน มันก้อยิ่งทำให้บีรู้สึกแย่มากๆ กับการกระทำของเรา ที่จะไปๆมา มาเข้าคำถามค่ะ
คือเท่าที่คุยกับบีเเล้ว บีบอกว่า
บีให้ใจแมนไป 50%
เเต่ตอนนี้ของเรามันติดลบมากๆค่ะ
เเต่เรารักเค้ามากๆเราเลยยังไม่ไปไหน เรารักเค้ามากๆ แบบไปรักคนอื่นไม่ได้อีกจิงๆ ตอนนี้คิดว่าเราควรอยู่ รอความหวัง ที่มีติดลบของตัวเอง หรือจะจากไปแบบไม่มีวันทำใจได้ ..... มาถึงจุดๆนี้คุณจะเข้าใจว่าการรักใครมากๆเเล้วต้องเลิกมันเป็นยังไง คือถ้าออกไปมีหวังทำใจไม่ได้คิดถึงตลอดเวลาเเบบนี้เเน่ๆ คือออกไปก็ทรมาน(มากๆ) เเต่อยู่ก้อเหมือนอยู่แบบไม่มีความหวังแถมถ้าแมนชอบบีด้วย หวังของเราคือหมดเเล้ว ไม่เหลือ เเละสุดท้ายเราจะเจ็บยิ่งกว่าเดิม เเต่ถ้าได้กลับคืนมามันจะดีมาก จขกท. ตอนนี้ก้อเลยยังลองเสี่ยงกับการอยู่ในความหวังที่ติดลบ เเต่คือใจเราอยากอยู่มากๆ 99% อีก1%คือความกลัวที่จะเจ็บกว่าเดิม เราควรเลือก เดินออกไป หรือเราควรรอความหวังดี จะบอกข้อดีของเราใหฟัง คือเราอะมีโอกาสมากที่จะได้คืนมาเเต่ตอนนี้ใจบียังไม่สามารถรับเราเข้าไปได้ (ติดลบ) เเต่เรารู้ใจบี เราอยู่ด้วยกันมา2ปีมันก้อต้องมีสิ่งดีๆที่จำได้บ้าง มันมีโอกาสมากกว่าคนที่มาเริ่มใหม่ ควร " อยู่" หรือ ควร "ไป"
ขอบคุณทุกคนที่มาฟังเรื่องของเราค่ะ
ถ้ามีอะไรผิดพลาดต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยจ้า