เคยเจ็บกับคำว่า เราเป็นแค่เพื่อนกัน บ้างมั๊ย?

ความรู้สึกตอนนี้นะหรอ? เหมือนโดนด่าว่าโง่ แล้วคนที่พูดก็เดินจากไปด้วยหน้าตาที่เฉยชาและไม่มีวันหันหลังกลับมา ส่วนเราก็ได้แต่ยืนนิ่งไปโดยรู้สึกเจ็บและหน้าชาเหมือนโดนตบแรงๆ น้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ว่ามากขนาดไหนและไม่รู้ว่ามันไหลเพราะอะไร เพราะความเจ็บ? เพราะคำว่าโง่? เพราะหน้าตาที่เฉยชา? เพราะอะไรกัน? สรุปเราโง่จริงๆใช่มั๊ย? ได้แต่ถามตัวเองซ้ำไปซ้ำมากับคำหนึ่งคำ ความรู้สึกตอนนัคืออยากจะตะโกนร้องออกไปให้ดังที่สุด อยากจะเรียกเขาให้หันมาหา อยากจะวิ่งไปรั้งมือเขาไว้เพื่อไม่ให้ไป แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ทำได้เพียงยืนมองคนๆนั้นให้เขาเดินไปสุดทาง ทางที่เขาต้องไป ไม่อยากจะเรียกร้อง ไม่อยากจะรั้ง ไม่อยากแม้ที่จะพูดเพื่อถามตัวเองว่าเราทำอะไรผิด น้ำตาไหลทำให้หมดเรี่ยวแรง ใจเต้นแรงเหมือนถูกควักออกมาแล้วโดนบีบขยี้จนแตกสลาย ใจอ่อนล้าเมื่อคิดถึงสิ่งต่างๆที่กำลังผุดขึ้นมาในหัวอย่างมากมาย ได้แต่ถามตัวเองซ้ำๆว่าเราโง่ จริงๆใช่มั๊ย? การที่เราจะทำให้ใครคนหนึ่งสบายใจได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ไม่ใช่เรื่องง่ายจริงๆ😢 ทำไมละ? ทำไมกัน? ทำไม? สุดท้ายคนที่เจ็บเจ็บมากๆ ก็คือเราไม่ใช่หรอ555 ในที่สุดมันก็ใช่ เจ็บมากเลยไอ เอ๊ยยยยยยยยยยยยยย ไม่น่าเลยยยยย ทำไมวะทำไมมมมมมม??  เราคิดไปเองแค่นั้น โครต เลยย😂😢