กระทู้นี้อาจจะซ้ำกับกระทู้อื่น แต่ จขกท ต้องการคำปรึกษา คำแนะนำ หรือความคิดเห็น จากสมาชิกทุกท่าน เริ่มเลยแล้วกันT_T
จขกท ตอนนี้อายุ 26 ปี ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง การศึกษาระดับ ปวส แฟน จขกท อายุ27 เรียนจบระดับ ป.ตรี ตอนนี้ไปศึกษาต่อและทำงานที่ออสเตรีย เราคบกันสมัยที่เราเรียน ปวส ก็ตอนอายุ 19ปี (ปัจจุบัน 2559 ระยะเวลาที่คบกัน เกือบๆ7ปี) ตอนเรียนเราใช้ชีวิตอยู่ด้วย อยู่ด้วยกันทุกวัน ทุกเวลา ยกเว้นเสาอาทิตหรือไปเรียนเท่านั้น ทางพ่อแม่ฝั่ง จขกท รับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเราทั้งสองคน เพราะตัว จขกท จะเป็นคนที่สนิทกับแม่มากและสามารถคุยแบบเปิดใจ ปรึกษากับพ่อแม่หรือคนในครอบครัวได้ทุกเรื่อง แต่ในเวลานั้นพ่อแม่หรือญาตของแฟน จขกท ไม่เคยรู้เลยเพราะเขาเองไม่เคยเล่าหรืออาจจะไม่กล้าบอกกับพ่อแม่ว่าคบกับ จขกท อยู่ ซึ่ง จขกท เองก็เข้าใจว่าเรายังเด็กอยู่ ถ้าคบกันแบบว่าใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาสมหรือยังไม่สามารถดูแลกันได้ จนตอนที่ จขกท เรียนจบ ปวส และได้มาหางานทำเพื่ออยากจะมีหน้าที่การงานที่มั่นคง พอที่จะเป็นหลักยืนยันว่า จขกท สามารถดูลแฟน ได้ดีหรือทำให้พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิงเชื่อมั่นในตัว จขกท เอง ซึ่งในตอนนั้นแฟน จขกท ยังคงเรียน ป.ตรี ปีสุดท้าย หลังจากนั้นที่เขาเรียนจบไม่นาน ทางบ้านของแฟน จขกท ไดส่งให้แฟน จขกท ไปเรียนต่อและทำงานที่ออสเตรเลีย ซึ่ง จขกท ไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อน จขกท มารู้ว่าแฟนจะต้องไปอยู่ออสเตรเลียก็อีกแค่3 วันก็จะบินแล้ว แต่ จขกท ต้องทำใจยอมรับและต้องเข้มแข็ง เพราะไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากต้องเข้าใจและคิดว่าเขาคงมีเหตุผลพอ มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับการที่ต้องไปอยู่ไกลกัน ด้วยความรัก ความผูกพัน ความคิดถึง ระยะทางและเวลา นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่เขาเดินทางไปอยู่ออสเตรเลียก็4 ปีกว่าแล้ว จขกท เป็นคนที่คิด รู้สึกยังไง ก็จะบอกแฟนไปตรงๆ กล้าที่จะบอกรัก บอกว่าคิดถึง เป็นห่วง แต่ตรงกันข้าม แฟน จขกท เองเป็นคนที่ไม่คอยจะบอกรัก บอกคิดถึง เราทะเลาะกันก็มีบ้าง ในเรื่องการที่ต้องรอคอย ความอ้างว้าง โดดเดี่ยว แต่ก็พยายามเข้าใจมาตลอด แต่จุดพีคคือ ตลอดระยะเวลาที่เราคบกันมา แฟน จขกท ไม่เคยที่จะพา จขกท ไปที่บ้านหรือไปทำความรู้จักกับพ่อแม่ ครอบครัวหรือญาติพี่น้องเลย แต่กับทาง จขกท เองกับตรงกันข้ามที่พ่อแม่ ครอบครัว ญาติพี่น้อง จขกท ต่างรักไคร่ เอ็นดูเขาเป็นอย่างดี เขาไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้เลยว่าเราคบกัน เวลาที่ จขกท กลับบ้านที่ต่างจังหวัดหรือไปเที่ยวที่ไหน ก็มักจะแท็กชื่อเขาในเฟสบุค แต่กลับโดนว่าแท็กทำไม และโดนลบโพสนั้น และมีหลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้ จขกท เองรับรู้ หรือาจจคิดไปเองว่าความรักมันจืดจางไปหรือป่าว จากที่เคยคุยกันทางไลน์ หรือโทหากันทุกวัน อาจจะแค่ไม่กี่นาทีก็ตาม แต่ทุกวันนี้ แทบไม่ได้คุยกันเลย บางที่ 3-4 วัน หรือ 1 สัปดาห์ ถึงจะได้คุยกัน แต่ก็ได้คุยกันไม่กี่คำ ทักไลน์ไปไม่อ่านบ้าง ไม่ตอบบ้าง หรือไม่อ่านหรือไม่ตอบเลยก็มี แต่ จขกท ก็พยายามคิดแง่บวกเสมอว่าด้วยเวลาที่ไม่ตรงกัน(เวลาที่ออสเตรเลียจะเร็วกว่าไทย 3-4 ชั่วโมง และแต่ฤดู) พยายามคิดว่า ต่างคนต่างมีหน้าที่ของตนเอง สาเหตุที่ตั้งกระทู้นี้ก็เพื่ออยากถามความคิดเห็นว่า จขกท ควรทำเช่นไร เลยอยากขอคำปรึกษา ความคิดเห็น จากเพื่อนๆสมาชิกพันทิปทุกท่านครับ
ความรัก ระยะทาง เวลา
จขกท ตอนนี้อายุ 26 ปี ทำงานในบริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง การศึกษาระดับ ปวส แฟน จขกท อายุ27 เรียนจบระดับ ป.ตรี ตอนนี้ไปศึกษาต่อและทำงานที่ออสเตรีย เราคบกันสมัยที่เราเรียน ปวส ก็ตอนอายุ 19ปี (ปัจจุบัน 2559 ระยะเวลาที่คบกัน เกือบๆ7ปี) ตอนเรียนเราใช้ชีวิตอยู่ด้วย อยู่ด้วยกันทุกวัน ทุกเวลา ยกเว้นเสาอาทิตหรือไปเรียนเท่านั้น ทางพ่อแม่ฝั่ง จขกท รับรู้เรื่องราวทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับเราทั้งสองคน เพราะตัว จขกท จะเป็นคนที่สนิทกับแม่มากและสามารถคุยแบบเปิดใจ ปรึกษากับพ่อแม่หรือคนในครอบครัวได้ทุกเรื่อง แต่ในเวลานั้นพ่อแม่หรือญาตของแฟน จขกท ไม่เคยรู้เลยเพราะเขาเองไม่เคยเล่าหรืออาจจะไม่กล้าบอกกับพ่อแม่ว่าคบกับ จขกท อยู่ ซึ่ง จขกท เองก็เข้าใจว่าเรายังเด็กอยู่ ถ้าคบกันแบบว่าใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันมันเป็นเรื่องที่ไม่เหมาสมหรือยังไม่สามารถดูแลกันได้ จนตอนที่ จขกท เรียนจบ ปวส และได้มาหางานทำเพื่ออยากจะมีหน้าที่การงานที่มั่นคง พอที่จะเป็นหลักยืนยันว่า จขกท สามารถดูลแฟน ได้ดีหรือทำให้พ่อแม่ญาติผู้ใหญ่ของฝ่ายหญิงเชื่อมั่นในตัว จขกท เอง ซึ่งในตอนนั้นแฟน จขกท ยังคงเรียน ป.ตรี ปีสุดท้าย หลังจากนั้นที่เขาเรียนจบไม่นาน ทางบ้านของแฟน จขกท ไดส่งให้แฟน จขกท ไปเรียนต่อและทำงานที่ออสเตรเลีย ซึ่ง จขกท ไม่เคยทราบเรื่องนี้มาก่อน จขกท มารู้ว่าแฟนจะต้องไปอยู่ออสเตรเลียก็อีกแค่3 วันก็จะบินแล้ว แต่ จขกท ต้องทำใจยอมรับและต้องเข้มแข็ง เพราะไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากต้องเข้าใจและคิดว่าเขาคงมีเหตุผลพอ มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับการที่ต้องไปอยู่ไกลกัน ด้วยความรัก ความผูกพัน ความคิดถึง ระยะทางและเวลา นับจากวันนั้นจนถึงวันนี้ที่เขาเดินทางไปอยู่ออสเตรเลียก็4 ปีกว่าแล้ว จขกท เป็นคนที่คิด รู้สึกยังไง ก็จะบอกแฟนไปตรงๆ กล้าที่จะบอกรัก บอกว่าคิดถึง เป็นห่วง แต่ตรงกันข้าม แฟน จขกท เองเป็นคนที่ไม่คอยจะบอกรัก บอกคิดถึง เราทะเลาะกันก็มีบ้าง ในเรื่องการที่ต้องรอคอย ความอ้างว้าง โดดเดี่ยว แต่ก็พยายามเข้าใจมาตลอด แต่จุดพีคคือ ตลอดระยะเวลาที่เราคบกันมา แฟน จขกท ไม่เคยที่จะพา จขกท ไปที่บ้านหรือไปทำความรู้จักกับพ่อแม่ ครอบครัวหรือญาติพี่น้องเลย แต่กับทาง จขกท เองกับตรงกันข้ามที่พ่อแม่ ครอบครัว ญาติพี่น้อง จขกท ต่างรักไคร่ เอ็นดูเขาเป็นอย่างดี เขาไม่เคยเปิดเผยให้ใครรู้เลยว่าเราคบกัน เวลาที่ จขกท กลับบ้านที่ต่างจังหวัดหรือไปเที่ยวที่ไหน ก็มักจะแท็กชื่อเขาในเฟสบุค แต่กลับโดนว่าแท็กทำไม และโดนลบโพสนั้น และมีหลายๆเหตุการณ์ที่ทำให้ จขกท เองรับรู้ หรือาจจคิดไปเองว่าความรักมันจืดจางไปหรือป่าว จากที่เคยคุยกันทางไลน์ หรือโทหากันทุกวัน อาจจะแค่ไม่กี่นาทีก็ตาม แต่ทุกวันนี้ แทบไม่ได้คุยกันเลย บางที่ 3-4 วัน หรือ 1 สัปดาห์ ถึงจะได้คุยกัน แต่ก็ได้คุยกันไม่กี่คำ ทักไลน์ไปไม่อ่านบ้าง ไม่ตอบบ้าง หรือไม่อ่านหรือไม่ตอบเลยก็มี แต่ จขกท ก็พยายามคิดแง่บวกเสมอว่าด้วยเวลาที่ไม่ตรงกัน(เวลาที่ออสเตรเลียจะเร็วกว่าไทย 3-4 ชั่วโมง และแต่ฤดู) พยายามคิดว่า ต่างคนต่างมีหน้าที่ของตนเอง สาเหตุที่ตั้งกระทู้นี้ก็เพื่ออยากถามความคิดเห็นว่า จขกท ควรทำเช่นไร เลยอยากขอคำปรึกษา ความคิดเห็น จากเพื่อนๆสมาชิกพันทิปทุกท่านครับ