เราสงสัยว่าในสังคมไทยเราจะแยกได้อย่างไรว่าอาการของผู้ป่วยเป็น idea of reference หรือไม่?
เพราะถ้าผป.คิดว่าตัวเองถูกนินทา คิดว่าถูกพูดถึง
ถ้าไม่ได้หลุดโลกไปแบบ "ผมเห็นคนในทีวีพูดถึงผม"
"ผมได้ยินดีเจวิทยุพูดถึงผม"
แต่เป็นแค่เรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวันแบบ
"เพื่อนๆกลุ่มนี้นินทาหนู" "พี่ๆในออฟฟิศเเอบเอาหนูไปพูดลับหลัง"
เราจะแยกได้ยังไงคะ ว่าผป.มี idea of referenceจริงหรือไม่
ก็รู้อยู่คนไทยน่ะขี้นินทากันจะตาย
Idea of reference?
เพราะถ้าผป.คิดว่าตัวเองถูกนินทา คิดว่าถูกพูดถึง
ถ้าไม่ได้หลุดโลกไปแบบ "ผมเห็นคนในทีวีพูดถึงผม"
"ผมได้ยินดีเจวิทยุพูดถึงผม"
แต่เป็นแค่เรื่องธรรมดาในชีวิตประจำวันแบบ
"เพื่อนๆกลุ่มนี้นินทาหนู" "พี่ๆในออฟฟิศเเอบเอาหนูไปพูดลับหลัง"
เราจะแยกได้ยังไงคะ ว่าผป.มี idea of referenceจริงหรือไม่
ก็รู้อยู่คนไทยน่ะขี้นินทากันจะตาย