1 ปี ที่ผมดรอป... แค่คำว่า "เบื่อเรียน" อยากลองทำอย่างอื่นบ้าง

ผมเป็นนักศึกษาครับ...
เด็กวิดวะชีวการแพทย์ มหาลัยแห่งหนึ่งทางภาคใต้...
ส่วนตัวแล้วชอบคณะนี้ เเละเป็นคณะที่อยากเรียนอยู่เเล้ว เลยสอบเข้ามาเรียนครับ
เรียนๆไป 1 ปี ชีวิตนักศึกษาปกติ เเต่มันไปทางน่าเบื่อนิดนึง คือเรียนๆ งานๆ สอบๆ นั้นเเหละครับ
ผมไม่ใช่คนโลกสวยซ่ะเท่าไหร่ คือขาดเรียนได้ เเค่คำว่าน่าเบื่อครับ ถถถ ไม่เท่เอาซ่ะเลย
บางวิชาผมขาดสอบด้วยซ้ำ...

ชีวิตปี1 ผ่านไปไวเหมือนโกหก
ปี2 เเล้วหรอ !!! นี่กูต้องกลับมาเรียน ใช้ชีวิตนักศึกษาอีกเเล้วหรอออ...
เเละตอนนั้นเอง ที่ผมไม่รู้เป็นอะไรเหมือนกัน ไม่ยอมเข้าเรียนครับ คือไม่ใช่ไม่อยากเรียนน่ะ แต่มันรู้สึกขาด ๆ เกินๆ เบื่อ ๆ ยังไงไม่รู้...
ตอนนั้นคิดอยู่อย่างเดียว อยากลองทำอย่างอื่นดูบ้าง เผื่อมันสนุกกว่านี้ (เอาเเล้วกู พ่อเเม่ส่งมาเรียน)
อยากลองทำงาน เที่ยว พักผ่อนไรงี้อะ ผมเรียกช่วงเวลานั้นว่า ความเบื่อเข้าครอบงำ
เเละเเล้วผมก้ตัดสินใจดรอป (ลาพักการศึกษาชั่วคราว) เอาว่ะ ไปทำสิ่งที่อยากทำก่อนเเล้วค่อยมาเรียนก็ได้...
ถ้าถามว่าลังเลไหม เหอะจะเหลือหรอออ... มันจะเสียเวลาไหมหนอ,เเล้วหลังจากนี้จะไปทำอะไรดี ฯลฯ

คือลาเรียนมา ไม่มีเเผนอะไรในหัวเลยครับ ถรุยนึกว่าเเน่
ระบบที่ใช้คือ ระบบตามใจตัวเองล้วนๆ ครับ
ผมไม่ใช่คนโลกสวยครับ ชีวิตเรียน ๆ จบเเล้วทำงาน หาเงิน เเต่งงาน ฯลฯ
ถ้าจะมาบอกว่าเรียนก่อนเถอะน้า รู้ดีครับว่าสำคัญ เเต่ขอเวลาสักพักนึงครับ
แค่อยากไปเจออะไร ๆ บ้าง
ให้ไปเจอกับสิ่งที่มันเจ็บๆบ้าง เผื่อใจจะได้มีภูมิคุ้มกัน
...
1 ปี ทำไรบ้าง
เที่ยวครับเที่ยว ตังค์หมดกลับมาทำงาน เที่ยวทำงาน เที่ยวทำงาน วนเป็นลูปงี้เเหละครับ...

ลองทำงาน
ลองทำงานร้านหนังสือ
ลองเป็นเด็กเสริฟ
ลองเป็นพี่เลี้ยงเด็ก ค่าย
คิดรวมๆ ประมาณ 4 เดือน

ลองเที่ยว
ประมาณ 3 เดือน

ลองขายของ
ขายข้าวไข่เจียว
ขายเบอร์เกอร์
ประมาณ 4 เดือนได้ครับ

อีก1 เดือนผักผ่อนบ้างไรบ้างครับ

เดี่ยวจะมาเขียนต่อครับ...
จะมีคนอ่านรึป่าวไม่รู้ เเต่อยากเขียนครับ... เผื่อฟลุค ฮ๋าๆ