ชื่อเสียง , ยาเสพติด กับดักความสำเร็จนักกีฬา

อ่านข่าว  เยาวชนทีมชาติไทย 2-3 วันที่ผ่านมา เหนื่อยใจ.
เท็จ จริง แค่ไหน ไม่ ขอวิจารณ์ เพราะอาจมีข้อมูลอีกหลายแง่มุมที่ผมไม่ทราบ.
อีกสักระยะ ความจริง คงกระจ่าง.!

แค่อยากแชร์ เรื่องใกล้ตัว ที่เจอเอง ครับ.
โลก ปัจจจุบัน นักกีฬาเยาวชนเสพติด ชื่อเสียงเร็ว และมากเกินไป
ไม่ต้องระดับทีมชาติ แค่ ระดับจังหวัด ระดับภาค เยาวชนหลายคนที่ไปถึงจุดนั้น สำคัญตัวเองเป็น ซุปเปอร์สตาร์แล้ว.
ความมุ่งมั่น ต่อยอด เรื่องทักษะฟุตบอล หยุดกับที่  ไปโฟกัสชื่อเสียงบนโซเซี่ยล
แทนที่จะทุ่มเทขยันซ้อมเพื่อได้ไปต่อ ก้อจบแค่นั้น.

ยาเสพติด ประเด็นที่ไม่น่ามาเกี่ยวกันได้.
นักกีฬา ซ้อมแล้วเหนื่อย ร่างกายต้องการพักผ่อน. แล้วทำไม ไม่นอน.
หรือ ด้วยวัย ที่ยังสนุก. แค่เฮฮา เสพก้อไม่กระทบกับฟอร์มการเล่น  หรือ ต้องการให้ดูเท่ห์ จากเพื่อน ร่วมทีม
และ จากที่เจอ จะเป็น พฤติกรรม กลุ่ม
เมื่อ มี 1 จะมี 2 และ 3 ตามมา

จาก กีฬา เป็นยาวิเศษ ต้าน ยาเสพติด ปัจจุบัน มันจะเดินไปด้วยกันแล้ว.!
เพราะ
ครอบครัวห่างเหิน , สังคมเลวร้ายไป , ความอดทนต่อสิ่งเร้าต่ำไป. หรือ เพราะอะไรอีก.
ขอแง่คิด ความเห็น แลกเปลี่ยน กันหน่อย ครับ.!