สวัสดีครับ
ผมเป็นคนที่ค่อนข้างมีปัญหาเรื่องเวลาและโลกส่วนตัวที่ค่อนข้างสูง
เวลาทำงานมันเป็นเรื่องแน่นอนที่ผมจะพยายามจดจ่อกับงาน ยิ่งเป็นงานที่ผมทำผมยิ่งต้องใช้สมาธิมากกับการคิดเขียนอะไรออกมาได้เป็นบทๆ(เป็นนักเขียนครับ) และบางครั้งผมก็ใช้เวลาพักผ่อนที่นานมากก บางวันเหนื่อยมากๆผมก็สามารถนอนได้นานถึง10ชม.หรือครึ่งวันเลย
มีอยู่บ่อยครั้งที่แฟนผมจะไม่พอใจกับการไม่ค่อยได้คุยของผม บ่อยครั้งผมต้องเขียนงาน มาตอบข้อความเขาช้าไปแค่ไม่กี่นาทีก็กลายเป็นเรื่องทะเลาะใหญ่โตเพราะเขาโกรธที่ตอบช้าทั้งๆที่ผมก็บอกแล้วว่าปั่นงานอยู่อาจตอบช้านิดหน่อย
ล่าสุดนี้ผมทำงานเพลินจนลืมนอนและเพิ่งมานอนตอนแฟนตื่นมันก็กลายเป็นเรื่องมาอีก ที่ผมนอนไป5ชม.แล้วรีบตื่นขึ้นมาหาเขาทั้งๆที่ยังนอนไม่พอเพราะกลัวเขาจะเหงา แต่มันก็ไม่ทันเพราะเขาไม่พอใจจนไม่คุยกับผมไปซะแล้ว
ผมไม่รู้ว่าควรต้องทำยังไงดีอ่ะครับ ไม่อยากจะเสียงานแต่แฟนก็ไม่พอใจ
ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่เข้าใจเรื่องเวลากับงานของผมเลย
จะว่าแฟนผมเด็กไปก็ไม่ใช่อีก ผม21แล้ว แถมแฟนที่ผมคบอยู่ก็ 26 คนที่เด็กกว่าแน่นอนว่าเป็นผม
ไม่ใช่ว่าผมปล่อยปะละเลยเธอไปเลยแบบเอาแต่สนใจงานหรอกนะครับ มันก็มี 40%ที่ผมจะยอมวางงานทุกอย่างมาตามเฝ้าตามดูแลเธอไม่ไปไหนเหมือนกัน แต่ช่วง60%นี้ที่ผมต้องใช้ทำงานเหมือนเธอจะไม่ยอมให้ผมได้ทำอะไรอย่างอื่นนอกจากสนใจเธออย่างเดียว
พยายามฝืนตัวเองอยู่ทุกวันจนนับวันมันยิ่งเหนื่อยเข้าเรื่อยๆ
พยายามเปลี่ยนเวลาตัวเองให้มีเวลาตรงกันมากขึ้นแต่มันก็เท่านั้น ไม่ใช่แค่เสียงานเพราะทำผิดเวลาแล้วสมองมันไม่พร้อม แต่พอพยายามตั้งสมาธิจดจ่อกับงานพยายามทำความเคยชินให้สมองมันสามารถทำงานเวลานี้ได้ แฟนก็ไม่พอใจที่ผมมาทำงานตอนนี้อีก ==||
อารมณ์ประมาณ ผมทำงานตอนแฟนนอน นอนตอนแฟนตื่น ผมก็ผิด
ผมเปลี่ยนมาทำงานตอนแฟนตื่น แล้วนอนพร้อมแฟน ผมก็ผิดอีก ._.) รู้สึกท้อแท้จริงๆครับ
ขอคำแนะนำทีครับ ==||| ผมไม่รู้จะรับมือต่อไปยังไงแล้ว
ตอนนี้เขาไม่พอใจอีกจนมาบอกว่าเป็นเราแฟนหรือเป็นแค่คนรู้จักกันแน่
พูดแบบนี้ผมไม่พอใจจนถึงกับปิดทุกเส้นทางการสื่อสารไม่อยากคุยด้วยเลย เพราะไม่อยากมีปัญหา ไม่อยากมีปากเสียงกันให้เสียเวลาทำงาน ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงเส้นตายของผมด้วย อะไรๆก็ยิ่งไม่เข้าทีเลย T-T จนปัญญาจริงๆ
สารภาพตามตรงว่าตอนนี้ผมเริ่มคิดสงสัยไม่ตกแล้วว่าทำไมเขาไม่เคยเข้าใจเรื่องเวลาของผมเลย ตกลงเขาคิดยังไงกับผมกันแน่
ทั้งๆที่ก็เคยพยายามอธิบายกับขอให้เข้าใจไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่เหมือนไม่เคยสนใจเลย เห้อม
แฟนที่คบกันไม่ยอมเข้าใจเรื่องเวลากับงานของเราเลย แนะนำทีครับ
ผมเป็นคนที่ค่อนข้างมีปัญหาเรื่องเวลาและโลกส่วนตัวที่ค่อนข้างสูง
เวลาทำงานมันเป็นเรื่องแน่นอนที่ผมจะพยายามจดจ่อกับงาน ยิ่งเป็นงานที่ผมทำผมยิ่งต้องใช้สมาธิมากกับการคิดเขียนอะไรออกมาได้เป็นบทๆ(เป็นนักเขียนครับ) และบางครั้งผมก็ใช้เวลาพักผ่อนที่นานมากก บางวันเหนื่อยมากๆผมก็สามารถนอนได้นานถึง10ชม.หรือครึ่งวันเลย
มีอยู่บ่อยครั้งที่แฟนผมจะไม่พอใจกับการไม่ค่อยได้คุยของผม บ่อยครั้งผมต้องเขียนงาน มาตอบข้อความเขาช้าไปแค่ไม่กี่นาทีก็กลายเป็นเรื่องทะเลาะใหญ่โตเพราะเขาโกรธที่ตอบช้าทั้งๆที่ผมก็บอกแล้วว่าปั่นงานอยู่อาจตอบช้านิดหน่อย
ล่าสุดนี้ผมทำงานเพลินจนลืมนอนและเพิ่งมานอนตอนแฟนตื่นมันก็กลายเป็นเรื่องมาอีก ที่ผมนอนไป5ชม.แล้วรีบตื่นขึ้นมาหาเขาทั้งๆที่ยังนอนไม่พอเพราะกลัวเขาจะเหงา แต่มันก็ไม่ทันเพราะเขาไม่พอใจจนไม่คุยกับผมไปซะแล้ว
ผมไม่รู้ว่าควรต้องทำยังไงดีอ่ะครับ ไม่อยากจะเสียงานแต่แฟนก็ไม่พอใจ
ไม่เข้าใจว่าทำไมเขาไม่เข้าใจเรื่องเวลากับงานของผมเลย
จะว่าแฟนผมเด็กไปก็ไม่ใช่อีก ผม21แล้ว แถมแฟนที่ผมคบอยู่ก็ 26 คนที่เด็กกว่าแน่นอนว่าเป็นผม
ไม่ใช่ว่าผมปล่อยปะละเลยเธอไปเลยแบบเอาแต่สนใจงานหรอกนะครับ มันก็มี 40%ที่ผมจะยอมวางงานทุกอย่างมาตามเฝ้าตามดูแลเธอไม่ไปไหนเหมือนกัน แต่ช่วง60%นี้ที่ผมต้องใช้ทำงานเหมือนเธอจะไม่ยอมให้ผมได้ทำอะไรอย่างอื่นนอกจากสนใจเธออย่างเดียว
พยายามฝืนตัวเองอยู่ทุกวันจนนับวันมันยิ่งเหนื่อยเข้าเรื่อยๆ
พยายามเปลี่ยนเวลาตัวเองให้มีเวลาตรงกันมากขึ้นแต่มันก็เท่านั้น ไม่ใช่แค่เสียงานเพราะทำผิดเวลาแล้วสมองมันไม่พร้อม แต่พอพยายามตั้งสมาธิจดจ่อกับงานพยายามทำความเคยชินให้สมองมันสามารถทำงานเวลานี้ได้ แฟนก็ไม่พอใจที่ผมมาทำงานตอนนี้อีก ==||
อารมณ์ประมาณ ผมทำงานตอนแฟนนอน นอนตอนแฟนตื่น ผมก็ผิด
ผมเปลี่ยนมาทำงานตอนแฟนตื่น แล้วนอนพร้อมแฟน ผมก็ผิดอีก ._.) รู้สึกท้อแท้จริงๆครับ
ขอคำแนะนำทีครับ ==||| ผมไม่รู้จะรับมือต่อไปยังไงแล้ว
ตอนนี้เขาไม่พอใจอีกจนมาบอกว่าเป็นเราแฟนหรือเป็นแค่คนรู้จักกันแน่
พูดแบบนี้ผมไม่พอใจจนถึงกับปิดทุกเส้นทางการสื่อสารไม่อยากคุยด้วยเลย เพราะไม่อยากมีปัญหา ไม่อยากมีปากเสียงกันให้เสียเวลาทำงาน ยิ่งช่วงนี้เป็นช่วงเส้นตายของผมด้วย อะไรๆก็ยิ่งไม่เข้าทีเลย T-T จนปัญญาจริงๆ
สารภาพตามตรงว่าตอนนี้ผมเริ่มคิดสงสัยไม่ตกแล้วว่าทำไมเขาไม่เคยเข้าใจเรื่องเวลาของผมเลย ตกลงเขาคิดยังไงกับผมกันแน่
ทั้งๆที่ก็เคยพยายามอธิบายกับขอให้เข้าใจไปหลายต่อหลายครั้งแล้ว แต่เหมือนไม่เคยสนใจเลย เห้อม