ผมควรหยุด มโน หรือ มโนต่อไปดีครับ แล้วถ้า มโน ต่อ ผมจะมีหวังบ้างไหมครับ ???

ถ้าเขาไม่ได้เบี่ยงเบน...
ความสุขของคุณคือมโน แต่ความทุกข์คือเรื่องจริงครับ เพราะฉะนั้นความสุขมันจะผ่านมาแล้วผ่านไป แต่ความทุกข์มันจะคงอยู่และค่อย ๆ เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จนวันหนึ่งคุณไม่สามารถมโนต่อได้ และสุดท้ายก็เป็นคุณเองแหละครับที่จะทำทุกอย่างเพื่อหยุดมันเอง แต่จะจบแบบเละ ๆ หรือแบบศพสวยก็อยู่ที่ตัวคุณเลือกเองครับ...

ผมเชื่อว่าตอนนี้คุณเองก็มีแนวทางต่อเรื่องนี้อยู่ในใจแล้วแหละว่าไม่ว่ายังไงสุดท้ายก็จะเดินหน้ามโนต่อ เพราะความสุขมันหอมหวานอ่ะครับ ใครจะไม่ชอบ ต่อให้เป็นความสุขปลอม ๆ ก็เถอะ หลายคนอาจจะหลอกคนอื่นไม่เก่ง แต่ทุกคนหลอกตัวเองเก่งหมดครับ หลอกได้จนวินาทีสุดท้ายเลย เพื่อนผมคนหนึ่งเพิ่งจบเรื่องแบบคุณหลังจากที่ทนกับความทุกข์ที่ต้องเจอหน้ากันเกือบทุกวันอยู่เป็นปี ๆ อ่ะครับ มาปรับทุกข์เรื่องนี้กับผมบ่อย ๆ ผมได้พูดไปตั้งแต่วันแรกเลยครับว่า "กรูรู้ว่ากรูแนะนำอะไรไปเมิงก็ทำตามไม่ได้หรอก ระบายออกมาแล้วเมิงก็ทนต่อไปแล้วกัน ทนจนเมิงทนไม่ไหว แล้ววันนั้นเมิงจะตัดสินใจทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อตัวเมิงเอง" เพราะผมก็เคยผ่านอะไรคล้าย ๆ นี้มาเหมือนกันอ่ะครับ ดังนั้นผมรู้ว่าผมทำได้แค่ประคับประคอง เป็นได้แค่ที่ระบายของเพื่อน สุดท้ายคืออยู่ที่เจ้าตัวเองทั้งหมดครับว่าจะทำหรือไม่ทำอะไร และสุดท้าย ในวันที่ไม่สามารถหาเหตุผลมาหลอกตัวเองได้อีกแล้ว เพื่อนผมก็ตัดสินใจทำสิ่งที่ดีที่สุดต่อตัวเองจริง ๆ ครับ ผมนี่เชียร์เต็มที่เลย ตอนนี้ก็มีความสุขแบบไม่มโนไปแล้วครับ กิน-เที่ยว ถ่ายรูป สบายใจเฉิบ สุขจนผมอิจฉาเลย 555...