ผมเป็นคนที่เข้าสังคมกับคนอื่นได้ง่ายมาก ปรับตัวเก่ง และยิ้มเก่ง
แต่พอมีเป้าหมายชีวิตที่ชัดเจน ผมจำเป็นต้องเลือกตัดตัวเองจากสังคม มามุ่งมั่นทำสิ่งที่ใฝ่ฝันไว้
เพราะ ผมไม่ใช่คนเก่งอะไร ไม่ได้มีสมองที่เริ่ดเรอ เลยจำเป็นต้องมุ่งมั่น กับสิ่งที่น้อยอย่าง เพื่อจะทำให้ดีที่สุด
เหตุนี้เอง ทำให้ผมจำเป็นต้องลดบทบาททางสังคมลง ไปพบปะเพื่อนน้อยลง
คำถามคือ ถ้าผมมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากๆ และมุ่งมั่นจริงๆ ผมควรจะมาเสียดายกับสิ่งพวกนี้ไหม สังคมกับเพื่อน
ถ้าผมทำเป้าหมายผมสำเร็จ ผมจะมีเงิน เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้ แต่จำเป็นต้องแลกสิ่งเหล่านี้
ผมควรเสียดายไหม หรือ ช่าง

ไปเลย
ถ้าผมไม่ใช่คนเก่งอะไร ผมควร balance ชีวิต หรือ มุ่งไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ดี?
เราควร balance ชีวิต หรือ ไปทางสุดโต่งดี?
แต่พอมีเป้าหมายชีวิตที่ชัดเจน ผมจำเป็นต้องเลือกตัดตัวเองจากสังคม มามุ่งมั่นทำสิ่งที่ใฝ่ฝันไว้
เพราะ ผมไม่ใช่คนเก่งอะไร ไม่ได้มีสมองที่เริ่ดเรอ เลยจำเป็นต้องมุ่งมั่น กับสิ่งที่น้อยอย่าง เพื่อจะทำให้ดีที่สุด
เหตุนี้เอง ทำให้ผมจำเป็นต้องลดบทบาททางสังคมลง ไปพบปะเพื่อนน้อยลง
คำถามคือ ถ้าผมมีเป้าหมายที่ชัดเจนมากๆ และมุ่งมั่นจริงๆ ผมควรจะมาเสียดายกับสิ่งพวกนี้ไหม สังคมกับเพื่อน
ถ้าผมทำเป้าหมายผมสำเร็จ ผมจะมีเงิน เลี้ยงดูพ่อแม่ได้ ใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการได้ แต่จำเป็นต้องแลกสิ่งเหล่านี้
ผมควรเสียดายไหม หรือ ช่าง
ถ้าผมไม่ใช่คนเก่งอะไร ผมควร balance ชีวิต หรือ มุ่งไปสู่เป้าหมายที่ตั้งไว้ดี?