Bajrangi Bhaijaan (My Hero) หนังอินเดียอีกหนึ่งเรื่องที่กล้าพูดเลยว่า "หนังดีมากกก"

สวัสดีครับ

       ผมเริ่มสนใจหนังอินเดียได้ไม่นาน และได้หยิบหนังอินเดียเรื่องแรกในชีวิตผมมาดู คือ PK(ปีเก) ซึ่งหลายคนต้องรู้จักเป็นอย่างดีแน่นอน เพราะมันเป็นหนังที่ดีมาก ผมเหมือนได้ออกจากกะลา ไม่คิดว่าหนังอินเดียมันจะดีขนาดนี้ ยิ่งวันเข้าผมยิ่งสนใจมากขึ้น

       3Idiost โอ้ แม่จ้าววว อะไรจะขนาดนี้อีกแล้ว เอาไปเลยที่1ในใจตลอดกาลของผม ไม่รู้จะพูดอย่างไรดี ก็เลยบอกต่อคนอื่นๆ เสียงตอบรับก็บอกเหมือนกันว่า ดีจริงๆ ต่อไปก็ Barfi , The lunchbox ,Like stars on earth แน่นอนครับว่าหาดูได้ง่ายด้วยครับ มีซับไทยด้วย และมีหลายเรื่องมากมายครับที่ดี แต่หาดูยากครับT-Tแบบซับไทยไม่มี

       และเรื่องที่ผมจะมาบอกต่อวันนี้ มันไม่มีซับไทยน่ะสิ!!! นั่นก็คือ Bajrangi Bhaijaan ผมรอซับไทยแล้วรอเล่า  ก็เลยลุยEngซะเลย ต้องบอกก่อนเลยว่าผมอ่อนภาษาอังกฤษมากๆ(เขิลจัง) เชื่อว่าหลายคนในที่นี้เก่งกว่าผมแน่นอน ผมดูไปก็เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง รู้ความหมายคำนึงได้ ก็พอเดาได้เลย เอาล่ะ......

Bajrangi Bhaijaan  ผมขอตั้งชื่อว่า "My Hero" แล้วกันครับ ทำไมถึงตั้งชื่อนี้? ผมจะเล่าคร่าวๆให้ฟังนะครับ


       ชาฮิด้า สาวน้อยวัย6ขวบ ที่เกิดมาพูดไม่ได้ วันหนึ่งชาฮิดาได้เกิดตกเหว โชคดีที่เกาะกิ่งไม้ไว้ได้ แต่ไม่สามารถส่งเสียงขอความช่วยเหลือได้ เพราะน้องไม่สามารถพูดได้นั่นเอง  แม่ของเธอกลุ้มใจมากและชาวบ้านก็ให้คำแนะนำว่า ลองไปขอพรหรือไปทำพิธีกรรมสักอย่างครับในเดลี ประเทศอินเดีย เธอจึงพาชาฮิด้าไปเดลีในวันรุ่งขึ้น หลังจากทำพิธีเสร็จก็พาน้องกลับปากีสถาน แต่ก็ได้พลัดพรากจากกันเพราะน้องตกรถไฟในขณะที่รถไฟหยุดซ่อม(น้องขึ้นรถไฟไม่ทัน เพราะลงไปช่วยแกะขณะที่รถไฟยังไม่ออก)

       ชาฮิด้า ได้ขึ้นรถไฟอีกคันที่บรรทุกสินค้า เธอได้พลัดหลงมาในงานที่กำลังบูชาเทพเจ้าหนุมาน และได้เจอปาวัล ปาวัลเป็นชายหนุ่มที่แสนดีมากครับ อบอุ่น และเป็นคนซื่อ(ซื่อที่ว่า คือซื่อสัตย์และซื่อตรงมากๆ) ที่สำคัญเฮียแกเคร่งศาสนาพราหมณ์-ฮินดูและนับถือเทพเจ้าหนุมานมากๆครับ
  



       ปาวัลพบกับชาฮิด้า และเรียกน้องว่า "มุนนี่" มุนนี่ได้มาอยู่กับปาวัล วันหนึ่งปาวัลพามุนนี่ไปกราบไหว้ขอพรเทพเจ้าศาสนาตน จู่ๆมุนนี่ก็วิ่งเข้าไปละหมาดในมัสยิดข้างๆ และปาวัลจึงได้รู้ว่า มุนนี่ เป็นมุสลิม  ทำให้ปาวัลตระหนักและวิตกกังวล แต่เวลาทำให้ทั้งคู่เกิดความผูกพันราวกับพ่อลูกแท้ๆ เมื่อปาวัลรู้บ้านเกิดมุนนี่ว่าอยู่ปากีสถาน เขาก็มุ่งมั่นและสัญญาว่าจะพามุนนี่กลับบ้านไปเจอแม่ให้ได้ แม้ว่าตัวเขาเองจะไม่มีพาสปอร์ตก็ตาม(ผมไม่แน่ใจว่าทำไมถึงทำพาสปอร์ตไม่ได้ ใครรู้บอกผมด้วยนะผมแปลไม่ออกฮ่าๆT-T คิดว่าน่าจะเรื่องประเทศที่ไม่ถูกกันหรือเปล่าครับ) ทั้งคู่จึงต้องเดินทางผ่านชายแดนนั่นเอง!!

      ระหว่างการเดินทาง มันทำให้เห็นเรื่องราวดีๆเยอะมากๆ ไม่ว่าจะเป็นด้านศาสนา วัฒนธรรม ดูแล้วรู้สึกซาบซึ้งและประทับใจมากๆครับ อยากให้คนที่ยังไม่เคยดูได้มาดูกันครับ หนังดีๆแบบนี้ผมไม่อยากให้พลาดเลย เรื่องนี้ผมร้องไห้โฮออกมาเลย มันซึ้งและน่ารักมากๆครับ นี่ขนาดผมดูแค่ซับEngยังอินได้ขนาดนี้เลยครับ อีกอย่างฉากและวิวสวยมากๆอยากให้ดูกันครับ


ก็ขอจบการบรรยายเพียงเท่านี้นะครับ ขอบคุณทุกท่านที่สละเวลาเข้ามาอ่านกันนะครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่