แอบชอบรุ่นพี่ ที่ไม่มีทางเป็นไปได้!

สวัสดีค่ะ คืออยากมาเล่าเรื่องที่ที่เกิดจากดารที่เราแอบชอบพี่คนนึงเราแทนตัวเราว่า B ตอนนี้เราอายุ14 ม.2 เราแอบชอบพี่คนนึงเค้าเป็นคนที่น่าตาดีมากในระดับนึงเราเป็นคนชอบรุ่นพี่ เค้าเป็นรุ่นพี่ที่ร.รเราเอง เราขอแทนชื่อพี่เค้าว่า O พี่เค้าเป็นคนที่น่ารักมาก พี่เค้า อายุ17จะเข้า18 วันที่1 ตุลาคมก้เป็นวันเกิดของพี่เค้า พี่เค้าอยู่ ม.6 โครตรักข้ามรุ่นอ่ะ ถ้านับจากตอนที่เราแอบชอบเค้า ก็ประมาณ 1ปี กับอีก6เดือน เรามาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่า คือว่าเราแอบชอบพี่เค้าตั้งแต่เรายังไม่เข้าไปในร.รนั้นคือพี่แถวบ้านเราเค้าบอกว่าเนี่ยพี่คนนี้เคยเรียนร.รนี้แต่ตอนนี้เค้าออกแล้วเราก็ไม่อะไร เพราะตอนนั้นก็ดง่าไม่เห็นเล่อเลยนิสัยดีหรือเปล่าก็ไม่รู้ เราก็เข้าไปดูเฟสพี่เค้าทุกวันจนมีวันนึงเรารู้สึกว่าเราชอบเค้า เค้าน่ารักแล้วเราก็ไปบอกพี่เรา พี่เราเค้าบอกว่าอย่าชอบเลยมันไม่มีหวังหรอก แต่เราก็ยังพยายามทำทุกวิธีที่จะได้คุยกับพี่เค้า เราก็เลื่อนเฟสเค้าไปดูล่างๆ แล้วมีอยู่โฟสนึงเค้าโฟส ID ไลน์ เค้าเราก็ลองดู ก็มีค่ะ เราก็ไม่กล้าทักเค้าไป แต่สุดท้ายเราก็ทักพี่เค้าไป ตอนแรกเราก็ไม่รู้ว่าจะทักอะไรไปดี เราเลยส่งสติกเกอไป แล้วเค้าก็ตอบกลับคือตอนนั้นแบบโครตดีใจอ่ะ เค้าตอบกลับมาว่า "จ้า" คือเราก็พยายามคุยกับเค้าให้เค้าไม่รำเค้าก็บอกว่า เค้าคิดถึงเพื่อน เราก็อ้อ คือร.รนั้นเป็นร.รประจำ แล้วต้องไปปรับพื้นฐานเราก็ถามเค้าว่าไปวันเดียวกับเราหรือเปล่าเค้าก็บอกว่าไปวันดียวกัน เราก็ดีใจสิค่ะจะได้เจอแล้วอะไรประมานนี้ เราขอข้ามไปตอนที่อยู่ช่วงม.1 เลยน่ะเพราะตอนี้ยังไม่มีอะไร ช่วงเราอยู่ม.1เค้าก็อยู่ม.5 เราก็ชอบเค้าอย่แต่เราไม่กล้าคุยกับเค้าน่ะเพราะว่าในร.ร เค้าดังมาก เป็นรนที่หล่อดูดี บ้านรวย เราก็ไม่กล้าที่จะทำอะไร เพราะเพื่อนเค้าก็... เราก็พอรู้เรื่องส่วนตัวเค้าน่ะเป็นบางอย่าง ที่เรารู้มาคือเค้าชอบคนที่มีอายุมากกว่าเค้า ตอนที่เราชอบเค้า เค้าก็มีแฟน เป็นเด็กมหาลัย เค้าคบกี่คนก็เป็นเด็กมหาลัย เราก็คิดน่ะว่าเค้าเป็นคยเจ้าชู้ เวลาเดินผ่านเค้าเราไม่มองเค้าน่ะ เราเป็นคนที่ชอบทำเฉยต่อหน้าคนที่เราชอบ เชื่อมั้ยว่าเรื่องที่เราชอบพี่เค้า รู้กันทั้งร.ร เราพูดเลยว่าเราไม่ได้น่าตาดีขนาดที่จะมีคนมาชอบเยอะ ถ้าจะให้เทียบก็ ประมาน8/10 เราไม่ได้สวยน่ะ แต่แค่เราน่ารัก เราไม่ได้หลงหรือชมตัวเองเราเอาคำที่คนอื่นพูดมากันส่วนใหญ่อะน่ะ เจ้าเรื่องต่อ เราไม่รู้หรอกว่าพี่เค้ารู้มั้ยว่าเราชอบ พอเรื่อยๆมา มาถึงวันปัฉฉิม ปีนั้นพี่เค้ายังไม่ออกน่ะ แต่ม.5เป็นคนจัดงาน พอถึงวันนั้น คือเราสั่งดอกไม้มา เป็นดอกฮิปเตอร์ สีม่วงช่องไม่ได้ใหญ่ คือเราก็ไปหาพี่รหัสเราก่อน พองานมันใกล้จะเลิกเราก็เดินหาพี่เค้าก็ไม่เจอเราก็เลยถามเพื่อนพี่เค้าเพื่อนพี่เค้าก็บอก พอเราจะเดินไปให้ รุ่นพี่เค้าก็เรียกรมสะก่อน เรียกไปร้องเพลงร.ร รวมกัน พอร้องเสร็จเราก็เห็นพี่เค้าอยุ่กับเพื่อนเค้าเพื่อนเรามันก็บอกว่าเดินไปให้เลยเราก็ไม่กล้า คนมันก็เยอะปิดทางหมดเลยเราก็หันไปบอกเพื่อนว่าเราเดินไปไม่ได้คนเยอะเราก็คิดน่ะว่าจะให้ได้มั้ย พอเราหันกับไปตอนแรกคนปิดทางหมดเลย เราก็ตกใจว่าอยู่ดีๆ มันมีทางแวกเดินไปหาพี่เค้า คือแบบมองไปก็จอพี่เค้าเลยคือเป็นอะไรที่ดีมาก เพื่อนเราก็ผักเราไปเราก็เดินไปหาพี่เค้า เราห็พูดว่าพี่O หนูให้ค่ะ คือไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ตัวชาไปหมด แล้วพี่เค้าก็ไหว้เรา เราก็ตกใจสิค่ะเค้าไหว้เราทำไมขอบคุณอย่างเดียวก็ได้เพื่อนพี่เค้าก็พูดว่าไอ้O ไหว้น้องเค้าทำไม เราก็ยิ้ม แล้วเราก็เดินออกมา เราก็นั่งเลงตกนั้นเลยค่ะลงไปทุบพื้นคือบ้าเลยค่ะตอนนั้น คือดีใจมากที่ได้คุยกับเค้า เพราะตลอดทั้งปีเราไม่เคยคุยกับเค้าเลยค่ะ ดีใจแล้วพอวันรุ่งขึ้นเป็นวันกลับบ้านคานเรา เราก็คุยไปคุยมา คือเราคุยกับเค้าเยอะมากทักเค้าไปทุกวัน จนมีอยู่คืนนึง เราก็คุยกับเค้าเรื่องร.รนี่แหละ คือตอนนั้นเราสอบติดร.รนั้นแล้ว คือตอนนั้นพี่เค้าอยู่ม.4 เค้าอยู่ อัสชัญธนบุรี แล้วเค้าก็บอกว่าเนี่ยเดี๋ยวปีนี้พี่ก็ย้ายกลับไปที่เดิม เราก็ดีใจสิค่ะ555 เราก็ถามเค้าว่าย้ายกลับมาทำไมเค้าก็บอกว่า เค้าคิดถึงเพื่อน เราก็อ้อ คือร.รนั้นเป็นร.รประจำ แล้วต้องไปปรับพื้นฐานเราก็ถามเค้าว่าไปวันเดียวกับเราหรือเปล่าเค้าก็บอกว่าไปวันดียวกัน เราก็ดีใจสิค่ะจะได้เจอแล้วอะไรประมานนี้ เราขอข้ามไปตอนที่อยู่ช่วงม.1 เลยน่ะเพราะตอนี้ยังไม่มีอะไร ช่วงเราอยู่ม.1เค้าก็อยู่ม.5 เราก็ชอบเค้าอย่แต่เราไม่กล้าคุยกับเค้าน่ะเพราะว่าในร.ร เค้าดังมาก เป็นรนที่หล่อดูดี บ้านรวย เราก็ไม่กล้าที่จะทำอะไร เพราะเพื่อนเค้าก็... เราก็พอรู้เรื่องส่วนตัวเค้าน่ะเป็นบางอย่าง ที่เรารู้มาคือเค้าชอบคนที่มีอายุมากกว่าเค้า ตอนที่เราชอบเค้า เค้าก็มีแฟน เป็นเด็กมหาลัย เค้าคบกี่คนก็เป็นเด็กมหาลัย เราก็คิดน่ะว่าเค้าเป็นคยเจ้าชู้ เวลาเดินผ่านเค้าเราไม่มองเค้าน่ะ เราเป็นคนที่ชอบทำเฉยต่อหน้าคนที่เราชอบ เชื่อมั้ยว่าเรื่องที่เราชอบพี่เค้า รู้กันทั้งร.ร เราพูดเลยว่าเราไม่ได้น่าตาดีขนาดที่จะมีคนมาชอบเยอะ ถ้าจะให้เทียบก็ ประมาน8/10 เราไม่ได้สวยน่ะ แต่แค่เราน่ารัก เราไม่ได้หลงหรือชมตัวเองเราเอาคำที่คนอื่นพูดมากันส่วนใหญ่อะน่ะ เจ้าเรื่องต่อ เราไม่รู้หรอกว่าพี่เค้ารู้มั้ยว่าเราชอบ พอเรื่อยๆมา มาถึงวันปัฉฉิม ปีนั้นพี่เค้ายังไม่ออกน่ะ แต่ม.5เป็นคนจัดงาน พอถึงวันนั้น คือเราสั่งดอกไม้มา เป็นดอกฮิปเตอร์ สีม่วงช่องไม่ได้ใหญ่ คือเราก็ไปหาพี่รหัสเราก่อน พองานมันใกล้จะเลิกเราก็เดินหาพี่เค้าก็ไม่เจอเราก็เลยถามเพื่อนพี่เค้าเพื่อนพี่เค้าก็บอก พอเราจะเดินไปให้ รุ่นพี่เค้าก็เรียกรมสะก่อน เรียกไปร้องเพลงร.ร รวมกัน พอร้องเสร็จเราก็เห็นพี่เค้าอยุ่กับเพื่อนเค้าเพื่อนเรามันก็บอกว่าเดินไปให้เลยเราก็ไม่กล้า คนมันก็เยอะปิดทางหมดเลยเราก็หันไปบอกเพื่อนว่าเราเดินไปไม่ได้คนเยอะเราก็คิดน่ะว่าจะให้ได้มั้ย พอเราหันกับไปตอนแรกคนปิดทางหมดเลย เราก็ตกใจว่าอยู่ดีๆ มันมีทางแวกเดินไปหาพี่เค้า คือแบบมองไปก็จอพี่เค้าเลยคือเป็นอะไรที่ดีมาก เพื่อนเราก็ผักเราไปเราก็เดินไปหาพี่เค้า เราห็พูดว่าพี่O หนูให้ค่ะ คือไม่รู้จะพูดอะไรแล้ว ตัวชาไปหมด แล้วพี่เค้าก็ไหว้เรา เราก็ตกใจสิค่ะเค้าไหว้เราทำไมขอบคุณอย่างเดียวก็ได้เพื่อนพี่เค้าก็พูดว่าไอ้O ไหว้น้องเค้าทำไม เราก็ยิ้ม แล้วเราก็เดินออกมา เราก็นั่งเลงตกนั้นเลยค่ะลงไปทุบพื้นคือบ้าเลยค่ะตอนนั้น คือดีใจมากที่ได้คุยกับเค้า เพราะตลอดทั้งปีเราไม่เคยคุยกับเค้าเลยค่ะ ดีใจแล้วพอวันรุ่งขึ้นเป็นวันกลับบ้าน(ร.รประจำ) เราก็ไม่อะไร พอตอนบ่ายๆพี่เคเาเดินผ่านหน้าหอเรา เพื่อนเราเค้าก็เดินเอาหนังสือรุ่นไปให้พี่เค้าเซ็น แต่คือหนังสือรุ่นไม่ใช่รุ่นเค้าและเราก็ไม่ได้ซื้อด้วย ตอนนั้นไม่มีอะไรอยู่ที่มือเลย เรสก็เดินไปหาพี่เค้าค่ะ เอาปากกาเคมีของเพื่อนมา แล้วให้เค้าเขียน เสื้อ คือไม่มีอะไรให้เขียนเลยให้เขียนเสื้อ เราเดินไปบอกว่าพี่ค่ะเราไม่พูดชื่อค่ะเพราะอะไรไม่รู้ พี่ค่ะเขียนเสื้อให้หน่อยค่ะ เค้าก็พูดหับเราว่า แล้วมันจะซักออกหรอ เราก็บอกเคเค้าว่าไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวซื้อใหม่ก็ได้ค่ะแล้วเค้าก็ยิ้มแล้วเขียนให้เรา พอดขียนเสร็จเราขอบคุณเพื่อนที่มากับเรา ห็เอาเสื้อไปให้เค้าเซ็นเราก็แบบทำไมต้องทำตามอะไรประมานนี้เราก็ไม่คิดไร เลยเดินกับมาแล้วมองเสื้อ คือดีใจค่ะ เค้าเขียนว่า ขอบคุณน่ะ fc คนสวย p' O เราก็ขอดูเสื้อเพื่อนเค้าเขียนไม่เหมือนเราค่ะ รู้สึกดีใจ เค้าเขียนให้เพื่อนเราว่า โชคดีคับ p'O แล้วพอปิดเทอเราก็ไม่อะไร ก็เค้าดูเฟสเค้าทุกวันอะค่ะ จนเปิดเทอมม.2 เราก็ดีใจที่ได้เจอเค้า แล้วก็วันอะไรไม่รู้จำไม่ได้เค้าจะให้พี่ม.6ตรวจเครื่องแต่งกาย พี่ผู้หญิงตรวจเราเค้าก็ไม่จับตัวเราเลย เพราะเราแต่งตัวเรียบร้อยอยู่แล้ว พอเราเดินมาได้ซัก 2 เก้า กลุ่มพี่เค้าเรียกเราค่ะ แล้วพี่เค้าก็บอกว่าน้อง B มานี่ๆ คือเราตกใจมาก เพื่อนพี่เค้าก็บอกพี่เค้าว่าเรียกน้องมาก็คุยกับน้องดิ พี่เค้าก็ยิ้ม เหมือนพี่เค้าเรียกเราไปแกล้งอะค่ะ เหมือนไม่มีไรจะคุย เค้าก็ดูเครื่องแต่งกายเราค่ะ คทอเราแต่งตัวเรียบร้อยอยู่แล้ว เค้าก็พูดขึ้นมาว่า จับพนะเกี้ยวให้ตรง โดยทั้งๆที่พนะเกี้ยวเบี้ยวนิดเดียวเองเราก็ขำแล้วยิ้ม แล้วเราก็เดินออกมาเลยค่ะคือเราก็ยังตกใจอยู่ เพื่อนพี่เค้าก็เริ่มล้อเราค่ะ บางครั้งเราก็ยิ้มน่ะ แต่บางครั้งก็มากเกินไปเราไม่ชอบ เราก็ทำอะไรรุ่นพี่ไม่ได้อยู่ดีอะค่ะ เราก็ทำตัวเฉยไว้ แล้วก็มีงานกีฬาจังหวัด เราเป็นกองเชีย พี่ม.6เค้าเป็นสตาบ เราเตี้ยไงค่ะเลยได้อยู่แถวหน้าก็มีพี่ม.6มาเล่นกับเราบ่อย ส่วนมาจะเป็นพี่ผู้ชายค่ะเราก็ไม่อะไร เราก็แอบมองเค้าตลอด เพราะเค้าชอบมานั้นหน้าสแตนเชีย  เรารู้สึกว่าเค้ามองเราบ่อยเราก็คิดในใจว่า เราหลงตัวเอง คิดไปเอง จนเพื่อนข้างๆ บอกว่าพี่เค้ามองเราหลายรอบแล้ว เราก็ไม่อะไร พอซ้อมจนจะใกล้ถึงวันจิงเพื่อนพี่เค้าที่มาเล่นกับเราเค้าก็ชมเราว่าน่ารักเราก็ยิ้มค่ะ แล้วมีเพื่อนพี่เค้าบอกว่าเราชอบไอ้ O พี่เค้าก็ คือบางคนก็ไม่รู้จะว่าเราชอบ เค้าก็แกล้งเราค่ะ เค้าเรียกพี่O มาเราก็ตกใจ เพื่อนเค้าบอกให้พี่เค้าพูดกับเราว่าสู้ๆ อะไรประมานนั้น พี่เาก็พูดว่าน้องคับสู้ๆน่ะคับ เราก็ยิ้ม เพื่อนพี่เค้าก็บอกว่าไม่เอาเอาใหม่ พูดชื่อด้วย เค้าก็พูดว่าน้อง B คับตั้งใจซ้อมน่ะคับ สู้ๆ อะไรประมานนั้นเราก็ไม่อะไรเพราะพี่เค้าโดนบังคับพูด (เราก็คิดในใจถ้าเพื่อนเค้าไม่บังคับพูดก็คงไม่พูดหรอก) แต่เราก็ดีใจน่ะ เพราะปีนี้เราได้คุยกับเค้าบ่อย พอเสร็จงานนั้นเราก็ต่างคนต่างอยู่แล้วเราก็ซื้อกระดาษสีทองมา เพื่อที่จะมาเขียนส่งให้พี่เค้าทุกวัน แล้วเราก็ทำแบบนั้นอยู่เดือนนึงวันสุดท้ายเราให้พี่เค้าไป20ใบ เยอะใช่ปะ !555แล้วเราก็กลับไปที่หอเราดูใต้โต๊ะ คือเมื่อคืนเราเอาออกมาดู แล้วเราลืมไว้ที่เราใบนึงเราก็ชั่งมันเราก็เก็บไว้ เราชอบฝากเพื่อนไปให้ทุกวันแต่ แต่ละวันจะคนละคนกัน พแมาเดือนตอมาเราก็ไม่ได้ส่งและ รู้สึงว่าเราตามเค้ามาเยอะและเราเหนื่อยเราท้อมาก เราก็เลิกชอบเค้าไปแค่อาทิตย์เดียวเราก็ทนไม่ได้เพราะใจมันยังชอบอยู่ เรามใต้นต้องเรียนพิเศษวันเสาร์เราเรียนห้องเรียนเค้าคือม.6/2 เาก็ไปดูใต้โต๊ะเค้า มีประวัติเกิบหมดเราก็จดสิค่ะ เรากู้ว่าเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไร บ้านอยู่ไหนรู้หมดค่ะ  ประมานเดือนสองเดือนเราทำสมุดหายเรานี้แบบเกิบร้แงค่ะเราจดไว้ในสมุดภาษาอังกฤษ  อเราไม่ได้เสียดายที่เราเรียนมาแต่เราเสียดายระวัติเคเาเราไม่ได้เข้าไปในห้องเค้าแล้ว แล้วมีวันนึงเราเข้าไปส่งงานห้องแนะแนว พอส่งเสร๊จเราซนค่ะมันมีประวัตินักเรียนค่ะเราฟาของพี่เค้าเราก็เจอค่ะ มีรูปด้วย เราก็จดประวัติบางอัน เพราะบางอันเราท่องจนจำได้แล้วค่ะเ พอเาาจดเสร็จ เพื่อนมันจะแกะรูปพี่เค้าให้เรา เราบอกว่า ของ อาจารย์ เอาไม่ได้ มันก็ฉีกเลยค่ะแล้วมาใส่มือเราแล้วเดินออกค่ะ เราก็เดินตามมันมา แต่จิงๆก็อยากได้อะค่ะ ก็เลยเก็บไว้ในกระเป๋าตังอย่างดี จนปัจจุบัน เรามีอะไรจะบอก พี่เค้าเป็นคนที่นิสัยดีมากๆ  ใกล้จะถึงวันเกิดเค้าแล้ว เราเลยสั่งของขวัญวันเกิดมาใฟ้เค้า เป็นกรอบรูป ที่เราสั่งทำเป็นภาพวาดสีน้ำเป็นรูปเค้า แล้วดราจะส่งไปที่บ้านเค้าตอนผิดเทอม (ตอนนี้เป็นช่วงปิดเทอม) แล้วเราก็สร้างIG fc_oakyannawut เข้าไปดูไปติดตามกันได้น่ะค่ะ แค่อยากมาถ่ายทอดประสบการณ์ค่ะ  ขอบคุณที่อ่านจบน่ะค่ะ😁