แฟนเราเป็นคนต่างชาติค่ะ คือด้วยความที่โตทั้งคู่ (ใกล้30แล้วค่ะ) แฟนเลยชวนคุยตรงๆว่าถ้าสมมติคบกันไปสักระยะหนึ่ง ถ้าเขาขอเราแต่งงาน เราจะพร้อมไหม? เราก็บอกว่าเราพร้อมนะ เราสามารถดูแลเค้าได้ งานบ้านไม่มีปัญหา แต่เราไม่ต้องการมีลูก เราไม่ชอบเด็ก เราไม่อยากเป็นแม่คน เราอยากมีชีวิตคู่แบบอยู่กันสองคนตายาย แต่แฟนเราโกรธมากค่ะ เค้าไล่เค้นเหตุผลกับเราอยู่นานสองนาน
จนเค้าเอ่ยปากถามว่ากังวลปัญหาเรื่องเงินใช่ไหม ที่เราทำงานหนักตลอดเพราะปัญหานี้หรือเปล่า? เราก็บอกว่าไม่ใช่ เราไม่มีหนี้ แต่ก็แค่ให้เงินพ่อแม่ตามปกติ เราเลยบอกเค้าไปตรงๆว่า ต่อให้เรามีเงินเป็นร้อยล้าน พันล้าน เราก็จะยืนยันว่าเรายังไม่มีลูกอยู่ดี ทีนี้เค้าไม่พอใจค่ะ บอกว่าถ้าแม่เค้ารู้ว่าเราคิดแบบนี้ แม่จะต้องไม่เห็นด้วยเรื่องแต่งงานแน่นอน เค้าบอกว่าเราคิดไม่ถูกต้อง สังคมบ้านเขาคือแต่งงานแล้วต้องมีลูกค่ะ
ตอนนี้เลยกลายเป็นปัญหาไปเลย เหมือนเค้าอยากเอาชนะเรามากกว่า ยกปัญหาเรื่องนี้มาคุยทุกวัน เขาเปรยๆมานิดนึงประมาณว่า แม่เค้าไม่เห็นด้วยนะถ้าจะแต่งแล้วไม่มีลูก กึ่งๆว่า ถ้าเราไม่สามารถมีลูกกับเขาได้ เขาก็จะไม่แต่งงานกับเราค่ะ...
มีใครประสบปัญหาแนวนี้บ้างคะ แล้วพวกคุณก้าวข้ามปัญหานี้ไปได้ยังไงกัน? บทสรุปและทางออกของปัญหาจบแบบไหนคะ? รบกวนด้วยนะคะ
แฟนใครอยากมีลูก แต่ตัวเราเองไม่อยากมีบ้างคะ
จนเค้าเอ่ยปากถามว่ากังวลปัญหาเรื่องเงินใช่ไหม ที่เราทำงานหนักตลอดเพราะปัญหานี้หรือเปล่า? เราก็บอกว่าไม่ใช่ เราไม่มีหนี้ แต่ก็แค่ให้เงินพ่อแม่ตามปกติ เราเลยบอกเค้าไปตรงๆว่า ต่อให้เรามีเงินเป็นร้อยล้าน พันล้าน เราก็จะยืนยันว่าเรายังไม่มีลูกอยู่ดี ทีนี้เค้าไม่พอใจค่ะ บอกว่าถ้าแม่เค้ารู้ว่าเราคิดแบบนี้ แม่จะต้องไม่เห็นด้วยเรื่องแต่งงานแน่นอน เค้าบอกว่าเราคิดไม่ถูกต้อง สังคมบ้านเขาคือแต่งงานแล้วต้องมีลูกค่ะ
ตอนนี้เลยกลายเป็นปัญหาไปเลย เหมือนเค้าอยากเอาชนะเรามากกว่า ยกปัญหาเรื่องนี้มาคุยทุกวัน เขาเปรยๆมานิดนึงประมาณว่า แม่เค้าไม่เห็นด้วยนะถ้าจะแต่งแล้วไม่มีลูก กึ่งๆว่า ถ้าเราไม่สามารถมีลูกกับเขาได้ เขาก็จะไม่แต่งงานกับเราค่ะ...
มีใครประสบปัญหาแนวนี้บ้างคะ แล้วพวกคุณก้าวข้ามปัญหานี้ไปได้ยังไงกัน? บทสรุปและทางออกของปัญหาจบแบบไหนคะ? รบกวนด้วยนะคะ