ต้องบอกก่อนว่าตอนนนี้ก็อายุประมาณ25ล่ะ ค่อนข้างที่จะมีวุฒิภาวะที่จะมีความคิดความอ่านว่าจะอยู่ในสังคมนี้รอดได้ยังไง แต่ทุกครั้งที่พี่โทรมาก็จะชอบน้อยใจว่าโทรไปไม่รับมั่งแล้วก็ดราม่าไปซัก5นาที จนเราต้องพูดว่ามีอะไรก็พูดมา ก็ยังดราม่าไม่หยุด คือรำคาญมาก แล้วโทรมาก็ชอบสั่งว่าให้ตัดเล็บมั่งล่ะ ให้เตรียมตัวรีดผ้าไปทำงานมั่งล่ะ ให้เลิกคบเพื่อนที่มหาลัยที่เคยเรียน แล้วมาคบเพื่อนใหม่ที่ทำงานมั่งล่ะ อันสุดท้ายนี่คือรำคานสุดอ่ะ แม้แต่การคบเพื่อนก็ยังจะสั่ง คือเพื่อนเก่าเราก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ดี แต่ไม่ชอบไงรำคาน มากำกับชีวิตอยู่ได้ รู้นะว่าเป็นห่วงแต่แบบมันก็ห่วงจนน่ารำคานอ่ะ เป็นห่วงจนเราอึดอัด ถ้าพูดไปก็มาเสียความรู้สึกใส่เราอีก
ทำไมถึงเกิดความรู้สึกรำคาญพี่สาวจังก็ไม่รู้