เราเป็นคนโสดคนหนึ่งค่ะ ที่ไม่มีใคร เรียกได้ว่า ชีวิตนี้มีแต่เพื่อน เพราะเราไม่มีใครหรือป่าว??? เรามีแต่เพื่อนเราถึงแคร์แต่เพื่อนมาตลอด ชีวิตคนไกลบ้านที่ต้องมาเรียน แบบมีแต่เพื่อน. แต่แล้ววันหนึ่ง อาจเป็นเพราะเราที่ผิดเองที่ทำให้เกิดช่องว่างระหว่างเรากับเพื่อนเรามัวแต่ทำงานในช่วงปิดเทอมจนลืมคุยกับเพื่อน ลืมทักเพื่อน.
จนตอนนี้เพื่อนไม่แคร์เราไม่ห่วงเราเหมือนเก้า เราบอกได้ว่า เราน้อยใจอยู่นะ. แต่ทำไงได้ เรามีแต่แกนะ. ไม่ว่าแกจะเปนยังไงเปลี่ยนไปแค่ไหน. แกก็เปนเพื่อนที่ดีที่สุดของเรานะ. เราไม่อยากห่างจากแกเลยแม้แต่น้อย. ถึงแกจะอยากห่างกับเราก็เถอะ. เรามีแค่แก มึแค่เพื่อน. ตลอดไป
ขอโทษนะค่ะแค่อยากระบายความรู้สึกมันอึดอัดมานานแล้ว
จะมีใครเป็นเหมือนเราบ้างไหม???
จนตอนนี้เพื่อนไม่แคร์เราไม่ห่วงเราเหมือนเก้า เราบอกได้ว่า เราน้อยใจอยู่นะ. แต่ทำไงได้ เรามีแต่แกนะ. ไม่ว่าแกจะเปนยังไงเปลี่ยนไปแค่ไหน. แกก็เปนเพื่อนที่ดีที่สุดของเรานะ. เราไม่อยากห่างจากแกเลยแม้แต่น้อย. ถึงแกจะอยากห่างกับเราก็เถอะ. เรามีแค่แก มึแค่เพื่อน. ตลอดไป
ขอโทษนะค่ะแค่อยากระบายความรู้สึกมันอึดอัดมานานแล้ว