เป็นละครที่เขียนถึงมากที่สุดตั้งแต่เล่นพันทิปมา
คงเพราะความประทับใจมันมากจริงๆน่ะ
อยากจะฝากความประทับใจนี้ไว้ให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการผลิตละครนี้ได้อ่านนะคะ
1.นักแสดง
เริ่มตั้งแต่พระ-นาง คือโดยส่วนตัวรักโป๊ปหลงโป๊ปเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว 55555
ความอยากดูเรื่องนี้ในตอนแรกเริ่มจากโป๊ปเลย สารภาพว่าไม่ได้คาดหวังกับพล็อตเรื่อง
แล้วก็คิดว่าโป๊ปคงเล่นบทเดิมๆแหละ ซึ่งโอเค ชอบอยู่แล้ว
แต่พอคุณรามออกมาเท่านั้นแหละ เฮ้ย บทมันแตกต่างนะ จากที่เคยๆเล่นมาในเรื่องอื่น
คนอะไรอายุขนาดนี้แล้วยังเล่นบทเด็กเอาแต่ใจได้เรียลมาก น่ารักน่าหมั่นไส้น่าหยิกในเวลาเดียวกัน
เป็นนักแสดงที่ใช้สายตาและสีหน้าในการแสดงดีมากๆ โดยเฉพาะเวลาอ้อนเนี่ย สาวกรี๊ดทั้งพระนครค่ะ
เวลาร้องไห้หรือดราม่าก็เช่นกัน โป๊ปไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ
ส่วนน้องเดียร์น่า เห็นแววมาตั้งแต่เรื่องก่อนๆแล้ว สวย น่ารัก คิดว่าเล่นไปอีกซักพักต้องเกิดแน่ๆ
พอมาเจอเรื่องนี้คือหลงมาก เด็กอะไรสวยหวาน ดูแล้วเย็นๆ สบายตาขนาดนี้
ชอบเวลาน้องพูดอ่ะ มันน่าฟังไปหมดเลย การแสดงดีมากทีเดียวนะสำหรับประสบการณ์ที่ผ่านมาเท่านี้อ่ะ
สองคนนี้ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าคือ กระถินกับพี่ราม จริงๆ
นักแสดงคนอื่นๆก็เช่นกัน ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีมาก จนเราเชื่อว่าทุกคนคือตัวละครนั้นๆ
เลือกนักแสดงมาได้เหมาะกับบทที่สุด
อยากขอบคุณด้วยที่ดึงดอมกับปูเป้มาให้เราเห็นอีกครั้ง เราชอบคู่นี้มาตั้งแต่จดหมายถึงดวงดาว
นักแสดงรุ่นนี้สวยหล่อและมีฝีมือจริงๆ
2.พล็อตและบท
จะบอกว่ามีบทหลายๆตอนที่เดาทางได้ อย่างที่เคยตั้งกระทู้ไว้
แต่ไหงกลายเป็นว่าเรื่องนี้มีวิธีเล่าเรื่องที่มีชั้นเชิงมาก ภายใต้พล็อตเดิมๆของละครไทยนั้นแฝงไปด้วยอะไรเล็กๆน้อยๆของตัวละคร
เก็บรายละเอียดได้ดี วางฉากได้ดี มีวิธีทำให้เราลุ้นตามและรู้สึกว่าเดี๋ยวมันต้องมีอะไร
ที่ชอบมากคือกระจายความสำคัญให้ตัวละครทุกตัวได้ดีมากๆ
บางฉากนี่ไม่มีพระ-นาง เลยนะ แต่เรื่องก็ยังสนุกมาก แทบไม่ได้ดูเวลาเลย
ชอบที่วาง story ให้ตัวละครทุกตัว เป็นกุญแจสำคัญสำหรับดำเนินเรื่อง ขาดใครไปไม่ได้เลย
ชอบวิธีการเล่าเรื่องที่ไม่ใช่แค่ตบตี ชิงรักหักสวาท แย่งสมบัติแบบเดิมๆ
แต่ถ่ายทอดวิถีชีวิตของคนในยุคนั้นด้านอื่นๆด้วย เช่นเวลามีสงคราม ไม่ใช่แค่พาร์ทวิ่งหนีระเบิด
แต่มีการวางแผนส่งสินค้า ดูแลคนเจ็บ ชีวิตโจร ความสัมพันธ์พ่อ-ลูก
วิธีคิดของตัวละครที่ต้องร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน มีข้อคิดแทรกไปด้วยระหว่างทาง
สำหรับเรา ละครเรื่องนี้ไม่ใช่แค่ดูเผินๆเอาสนุกหรือเอาความฟินนะ เป็นละครน้ำดีเรื่องนึงเลยแหละ
3.คอสตูม
ชอบการแต่งหน้าแต่งตัวของเรื่องนี้มาก (ถึงแม้บางครั้งขัดใจคิ้วกระถินนิดหน่อย 555 แต่โดยรวมดูแล้วโอเค)
เป็นไปตามที่ควรจะเป็น
เสื้อผ้าสมวัย สมฐานะ ไม่มากน้อยไป โทนสีสวยแล้วดูเพลินด้วย
มีบางฉากพุดกรองชุดซ้ำ 555 อาจจะเพราะถ่ายวันเดียวกัน
แต่นั่นแหละยิ่งทำให้ดูสมจริง เพราะชีวิตจริงคนเรามันไม่ใช่แค่ใส่ชุดวันเดียวแล้วทิ้ง
4.mood & tone ของเรื่อง
ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไร แต่อธิบายสั้นๆได้ว่ามันเป็นละครดราม่าที่ฟีลกู้ดอ่ะ งงมะ 555
คือไม่ใช่ว่าดราม่าจนดูแล้วเครียดไปหมด หรือน้ำเน่าจนทนดูต่อไม่ได้
แต่มันดราม่าแบบกลมกล่อม
ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวก็คือปรุงได้ที่โดยไม่ต้องมาใส่เครื่องปรุงต่อ
จัดวางอะไรๆได้พอเหมาะพอเจาะมาก สวยงามในตัวมันเอง
นึกไม่ออกแล้วว่าจะเขียนอะไร แต่ความรู้สึกยังมีอีกมากอ่ะ บรรยายไม่ถูก
โดยรวมแล้วก็อยากจะขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้มีละครเรื่องนี้มาให้เรารัก
ขอบคุณที่ทำให้เรากลับมาติดละครแบบตามดูทุกนาทีอีกครั้ง
ดีใจและรู้สึกว่าโชคดีที่ไม่พลาดละครแบบนี้ค่ะ
ละครม้ามืดแต่อิมแพ็คมากๆแบบนี้ จะตามดูไปจนจบและติดตามผลงานนักแสดงต่อไปแน่นอน
แล้วคุณล่ะ รักอะไรในละครเรื่องนี้บ้าง?
What I love about "เลือดรักทระนง"
คงเพราะความประทับใจมันมากจริงๆน่ะ
อยากจะฝากความประทับใจนี้ไว้ให้ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการผลิตละครนี้ได้อ่านนะคะ
1.นักแสดง
เริ่มตั้งแต่พระ-นาง คือโดยส่วนตัวรักโป๊ปหลงโป๊ปเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว 55555
ความอยากดูเรื่องนี้ในตอนแรกเริ่มจากโป๊ปเลย สารภาพว่าไม่ได้คาดหวังกับพล็อตเรื่อง
แล้วก็คิดว่าโป๊ปคงเล่นบทเดิมๆแหละ ซึ่งโอเค ชอบอยู่แล้ว
แต่พอคุณรามออกมาเท่านั้นแหละ เฮ้ย บทมันแตกต่างนะ จากที่เคยๆเล่นมาในเรื่องอื่น
คนอะไรอายุขนาดนี้แล้วยังเล่นบทเด็กเอาแต่ใจได้เรียลมาก น่ารักน่าหมั่นไส้น่าหยิกในเวลาเดียวกัน
เป็นนักแสดงที่ใช้สายตาและสีหน้าในการแสดงดีมากๆ โดยเฉพาะเวลาอ้อนเนี่ย สาวกรี๊ดทั้งพระนครค่ะ
เวลาร้องไห้หรือดราม่าก็เช่นกัน โป๊ปไม่เคยทำให้ผิดหวังเลยจริงๆ
ส่วนน้องเดียร์น่า เห็นแววมาตั้งแต่เรื่องก่อนๆแล้ว สวย น่ารัก คิดว่าเล่นไปอีกซักพักต้องเกิดแน่ๆ
พอมาเจอเรื่องนี้คือหลงมาก เด็กอะไรสวยหวาน ดูแล้วเย็นๆ สบายตาขนาดนี้
ชอบเวลาน้องพูดอ่ะ มันน่าฟังไปหมดเลย การแสดงดีมากทีเดียวนะสำหรับประสบการณ์ที่ผ่านมาเท่านี้อ่ะ
สองคนนี้ทำให้เรารู้สึกว่าเค้าคือ กระถินกับพี่ราม จริงๆ
นักแสดงคนอื่นๆก็เช่นกัน ทุกคนทำหน้าที่ของตัวเองได้ดีมาก จนเราเชื่อว่าทุกคนคือตัวละครนั้นๆ
เลือกนักแสดงมาได้เหมาะกับบทที่สุด
อยากขอบคุณด้วยที่ดึงดอมกับปูเป้มาให้เราเห็นอีกครั้ง เราชอบคู่นี้มาตั้งแต่จดหมายถึงดวงดาว
นักแสดงรุ่นนี้สวยหล่อและมีฝีมือจริงๆ
2.พล็อตและบท
จะบอกว่ามีบทหลายๆตอนที่เดาทางได้ อย่างที่เคยตั้งกระทู้ไว้
แต่ไหงกลายเป็นว่าเรื่องนี้มีวิธีเล่าเรื่องที่มีชั้นเชิงมาก ภายใต้พล็อตเดิมๆของละครไทยนั้นแฝงไปด้วยอะไรเล็กๆน้อยๆของตัวละคร
เก็บรายละเอียดได้ดี วางฉากได้ดี มีวิธีทำให้เราลุ้นตามและรู้สึกว่าเดี๋ยวมันต้องมีอะไร
ที่ชอบมากคือกระจายความสำคัญให้ตัวละครทุกตัวได้ดีมากๆ
บางฉากนี่ไม่มีพระ-นาง เลยนะ แต่เรื่องก็ยังสนุกมาก แทบไม่ได้ดูเวลาเลย
ชอบที่วาง story ให้ตัวละครทุกตัว เป็นกุญแจสำคัญสำหรับดำเนินเรื่อง ขาดใครไปไม่ได้เลย
ชอบวิธีการเล่าเรื่องที่ไม่ใช่แค่ตบตี ชิงรักหักสวาท แย่งสมบัติแบบเดิมๆ
แต่ถ่ายทอดวิถีชีวิตของคนในยุคนั้นด้านอื่นๆด้วย เช่นเวลามีสงคราม ไม่ใช่แค่พาร์ทวิ่งหนีระเบิด
แต่มีการวางแผนส่งสินค้า ดูแลคนเจ็บ ชีวิตโจร ความสัมพันธ์พ่อ-ลูก
วิธีคิดของตัวละครที่ต้องร่วมกันฝ่าฟันอุปสรรคไปด้วยกัน มีข้อคิดแทรกไปด้วยระหว่างทาง
สำหรับเรา ละครเรื่องนี้ไม่ใช่แค่ดูเผินๆเอาสนุกหรือเอาความฟินนะ เป็นละครน้ำดีเรื่องนึงเลยแหละ
3.คอสตูม
ชอบการแต่งหน้าแต่งตัวของเรื่องนี้มาก (ถึงแม้บางครั้งขัดใจคิ้วกระถินนิดหน่อย 555 แต่โดยรวมดูแล้วโอเค)
เป็นไปตามที่ควรจะเป็น
เสื้อผ้าสมวัย สมฐานะ ไม่มากน้อยไป โทนสีสวยแล้วดูเพลินด้วย
มีบางฉากพุดกรองชุดซ้ำ 555 อาจจะเพราะถ่ายวันเดียวกัน
แต่นั่นแหละยิ่งทำให้ดูสมจริง เพราะชีวิตจริงคนเรามันไม่ใช่แค่ใส่ชุดวันเดียวแล้วทิ้ง
4.mood & tone ของเรื่อง
ไม่รู้จะใช้คำว่าอะไร แต่อธิบายสั้นๆได้ว่ามันเป็นละครดราม่าที่ฟีลกู้ดอ่ะ งงมะ 555
คือไม่ใช่ว่าดราม่าจนดูแล้วเครียดไปหมด หรือน้ำเน่าจนทนดูต่อไม่ได้
แต่มันดราม่าแบบกลมกล่อม
ถ้าเป็นก๋วยเตี๋ยวก็คือปรุงได้ที่โดยไม่ต้องมาใส่เครื่องปรุงต่อ
จัดวางอะไรๆได้พอเหมาะพอเจาะมาก สวยงามในตัวมันเอง
นึกไม่ออกแล้วว่าจะเขียนอะไร แต่ความรู้สึกยังมีอีกมากอ่ะ บรรยายไม่ถูก
โดยรวมแล้วก็อยากจะขอบคุณทุกๆคนที่ทำให้มีละครเรื่องนี้มาให้เรารัก
ขอบคุณที่ทำให้เรากลับมาติดละครแบบตามดูทุกนาทีอีกครั้ง
ดีใจและรู้สึกว่าโชคดีที่ไม่พลาดละครแบบนี้ค่ะ
ละครม้ามืดแต่อิมแพ็คมากๆแบบนี้ จะตามดูไปจนจบและติดตามผลงานนักแสดงต่อไปแน่นอน
แล้วคุณล่ะ รักอะไรในละครเรื่องนี้บ้าง?