หัวข้อกระทู้ไม่รู้ว่าดูย้อนแย้งในตัวเองหรือเปล่า
เพราะเป็นคนบอกเลิก แต่ยังจะไปช่วยเขาอีก
อาจเป็นคำถามโง่ๆนะคะ คนเรามักโง่กับเรื่องตัวเองเสมอค่ะ

มีแฟนคนหนึ่งคบมาได้2-3ปีค่ะ
บอกก่อนว่าเราเป็น ญ แฟนเราก็เป็น ญ ค่ะ.. (ห้าวกว่าเรา)
ก่อนหน้านี้เราคบผู้ชายมาตลอด ไม่เคยคบ ญ ค่ะ
แต่ก็คิดว่าเรื่องเพศไม่น่าเป็นปัญหาอะไร
เพราะเรารักที่ตัวบุคคล ไม่ได้คิดว่าเพศคือปัญหาอะไร
แต่ก็ไม่เคยใจสั่น หรือว่าตื่นเต้นอะไรแบบคนที่แอบรักกัน
ตอนคบกันก็ดีมากๆ เพราะเพศเดียวกัน เข้าใจกันค่ะ
เขาดีมากๆๆ ตลอดเวลาที่เขาคบเรา เขาดีกับเรามาตลอด
ไม่เคยทำให้เสียใจเลย
เวลามีคนเข้ามาเราก็ปฏิเสธไปทุกครั้งเพราะทำร้ายเขาไม่ลง

เราเป็นฝ่ายบอกเลิกเขา ตอนนี้เขาเสียใจมากๆๆๆๆ
ส่วนสาเหตุที่บอกเลิกคือ เรารู้สึกกับเขาแบบเพื่อน (ตอนคบก็ไม่เคยเกินเลยกันนะคะ)
และตอนนี้ไม่แน่ใจในตัวเองแล้ว
ว่าที่ผ่านมาเรารักเขาแบบไหน
ความผูกพันที่รู้จักกันมานานมากๆ
รักที่ว่าเขาเป็นคนดี ไม่เคยทำให้เสียใจ
ถ้าเขาเป็นคนไม่ดีเราจะยังรักเขาไหม
หรือว่ารักเขาแบบที่คนรักเป็นกัน
และไม่แน่ใจว่าที่เรารู้สึกกับเขาเป็นเพื่อน
มันเป็นเพราะเราไม่ได้ born to be gay หรือเปล่า
มันเลยเป็นช่องว่างอยู่
เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเราไม่ได้ใจสั่นกับเขา
ทั้งๆที่ก็เป็นห่วง ปรารถนาดีกับเขามาตลอด

และตอนนี้มีคนเข้ามาในชีวิตด้วย เป็น ช ค่ะ
ซึ่งจากที่ไม่เคยใจเต้นกับแฟน
เรากลับรู้สึกใจเต้นกับคนนี้ (ซึ่งเข้ามาทีหลังเลิกกับแฟนนะคะ)
ทำให้เรารู้สึกเลย ว่าเออแบบนี้สินะที่เวลาชอบใครแล้วใจเต้น
ตอนนี้ต่อให้เลิกคุยกับคนใหม่ไป (ก็ทำได้นะคะ เพราะยังไม่ได้อะไรมาก)
เราก็ไม่กลับไปคบเขาอยู่ดี

ตอนนี้สิ่งที่เป็นและรู้สึกคือ
รู้สึกผิดกับเขามากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แต่ใจเราก็ไม่อยากกลับไปคบอีกแล้ว
มันแย่มากที่เป็นแบบนี้
เขาเสียใจ บางทีเขาก็จะไลน์ ส่งข้อความมาหา
ขอโอกาสหรืออะไรแบบนี้
ซึ่งเราเกือบจะใจอ่อนตลอด
แต่ก็คิดว่ากลับไปยังไงเราก็ต้องเป็นแบบนี้อีก
ตอนนี้ให้กลับไปก็ได้ แต่ยังไง
วันข้างหน้า เราคิดว่าอาจจะเป็นแบบนี้อีก
อยากให้เขาก้าวต่อไป มีชีวิตที่ดี
เจอคนที่ดี ไม่อยากให้เสียใจนาน
เราอยากช่วยเขา แต่เรากลับเป็นคนทำให้เขาเจ็บ
ตอนนี้อึดอัดมาก ไม่รู้จะช่วยอะไรเขาได้บ้าง


ไม่เชิงว่าเป็นกระทู้ถาม แต่อยากให้แชร์ๆประสบการณ์
หรือมีคำแนะนำอะไรบ้างมั้ยคะ
อยากจะทำอะไรสักอย่างให้เขาดีขึ้นไวๆค่ะ