สวัสดีครับ เรื่องที่ผมจะเลาให้เพื่อนๆฟังนี้ ผมอึดอัดใจมากครับ เริ่มเลยนครับ ผมเป็นนักศึกษาปี 1 พอเริ่มเข้าเรียนในมหาลัย ผมก็มีเพื่อนใหม่ๆเข้ามาเยอะมาก ยิ่งผมเป็นเดือนด้วย เลยทำให้ผมมคนเข้ามาคุยกับผมเยอะมาก แต่ผมมีแฟนแล้ว (ผู้หญิง) เรามีอะไรกันแล้ว และเค้าอยู่คนละจังหวัดกับผม รักทางไกลนั่นแหละครับ เรื่องราวก็มีอยู่ว่าผมทะเลาะกับแฟนผมบ่อยๆ สิ่งเค้าพูดกับผมบ่อยๆก็คือ ผมไม่สามารถทำให้เค้ามีความสุขได้เลย ผมโคตรดูต่ำต้อยเลยครับ เพราะทางบ้านเค้าฐานะดี เค้าก็หน้าตาดี ต่างจากผมมาก ผมฐานะค่อนข้างจะยากจน จนมีเพื่อนผมคนหนึ่งเดินเข้ามาในชีวิตผม ชื่อ A แล้วกันนะครับ มันเป็นคนนิสัยกวนตีนอ่าครับ ซึ่งเข้ากับผมได้ดี 55555 เพราะผมก็นิสัยคล้ายๆกัน ผมเลยตัดสินใจเล่าเรื่องแฟนของผมให้ฟัง ผมกับ A ไปไหนไปกัน ไปกินข้าวด้วยกันทุกวันและทุกมื้อ ไม่สบายก็จะคอยเป็นห่วงกัน ถึงขั้นมันยอมโดดเรียนวิชาเอกมาดูแลผมตอนผมท้องเสีย เพราะกินข้าวผัดที่มันทำให้ผมกิน ผมก็เริ่มใจหวิวๆกับผมแต่ไม่รู่ว่ามันมีความรู้สึกแบบผมหรือเปล่า มีครั้งหนึ่งที่มันมานอนกลางวันห้องผม ต่างคนต่างเพลียกับกิจกรรม มันก็มานอนซบอกผม ผมโคตรรู้ดีแปลกๆ หวิว ยังไงก็ไม่รู้ครับ และก็ตอนที่ผมเครียดเรื่องทางบ้านกับเรื่องแฟนของผม ตอนนั้นผมโคตรอ่อนแอเลยครับ ผมไม่อายเลยที่จะปล่อยโฮต่อหน้ามัน ผมกับมันก็ไปนั่งเล่นชิวๆริมแม่น้ำในตอนดึก ปล่อยอารมณ์ปล่อยใจ มันก็มองหน้าผมผมก็มองหน้ามัน มันเลื่อนหน้ามันเข้ามาใกล้หน้าผมเรื่อยๆจนรับรู้ได้ถึงลมหายใจที่ออกจากจมูกของมัน แล้วก็ตามคาดครับ ปากของผมกับปากของมันก็สัมผัสกัน ในตอนน้นในหัวของผมคิดว่า กูเป็นอะไรของกู นี่เพื่อน นี่ผู้ชาย กูมีแฟนแล้ว ผมฟุ้งซ่านมากครับ แล้วมันก็นอนตักผม ผมก็ไม่ว่าอะไรเพราะเป็นเรื่องปกติ ผมรู้สึกผิดกับตัวเองแล้วก็กับแฟนของผมมากครับ ผมควรทำอย่างไรดี มันก็มีแฟนเป็น ผู้หญิงอยู่แล้ว แต่กลับผู้ชายคนอื่นผมไม่เป็นนะครับ เป็นเฉพาะแค่กับมัน ผมไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้กับมันเลย ผมควรห่างกับมันดีไหมครับ ผมรู้สึกผิดต่อแฟนผมมากๆ ผมควรทำอย่างรดี