สวัสดีครับ ผมจะมาเล่าประสบการ์ณจริงที่ผมเจออยู่ตอนนี้และขอคำปรึษาด้วยครับ ผมเคยคบกับเพื่อนคนนึ่งสมัยเรียนมัธยมปลาย เธอเป็นคน ตลก น่ารัก กวนตีน ตรงสเป็กผมทุกอย่าง ผมจึงคุยกับเธอจนผมขอเธอคบ ผมคบกับเธอแบบไม่ค่อยเปิดตัวกันสักเท่าไรคบกันแบบเพื่อนในกลุ่มรู้. คนรอบๆรู้กันไม่มาก เราคบกันได้ประมาณ3เดือน เธอก็เริ่มจะเปลี่ยนไปมาก จนผมจับได้ว่าเธอไปมีคนคุยใหม่ (เธอทำงานเซเว่นครับ)มีโอกาศเจอคนมากมาย เค้าไปจีบกันที่เซ่เวน ซึ่งผมไม่รู้เรื่องไรเลย เค้าไปรับไปส่งเธอเสมอ เค้าแอบพาไปกินข้าว ช่วยนั้นเราทะเลาะกันหนักมาก. และช่วงนั้นผมทำงานจึงไม่มีเวลาให้มากขนาดนั้น เป็นเพราะผมด้วยละที่ไม่เอาใจใส่เธอตลอด
แล้วตอนนั้นผมจับได้ เพราะพี่สาวผมไปเจอแล้วทักมาบอกผม ผมจึงทักไปด่าเธอผมด่าเธอแรงมาก อารมณ์ผมตอนนั้นคุมสติไม่อยู่จริงๆครับ เพราะผมรักมาก รักมากไปไม่เพื่อใจ ผมให้ความเชื่อใจเธอมากไป เธอก็ให้ความหวังผมมากไป แล้วสุดท้ายผมก็มานั่งเสียใจ มานั่งรู้สึก ว่าทำไมตอนนั้นผมไม่คุยกับเธอดีๆ ถ้าตอนนั้นผมคุยกับเธอดีๆ เธอคงไม่จากผมไปแบบนี้แน่เลย ผมจึงต้องยอมปล่อยไปทั้งที่ใจผมพังจนซะไม่เหลืออะไรเลย
แล้วช่วงที่เค้าคบกับคนนั้น ผมยอมรับเลยนะครับว่าผมนิสัยไม่ดี ผมชอบไปแขวะเธอช่วง 1-2 เดือน จนผมคิดได้ว่า มันสมควรหรอที่ไปทำยังงี้ มันไม่ทำให้อะไรมันดีขึ้นเลย. ผมเลยพอกับความรักทุกอย่าง กับกลายว่าผมไปทำ
ใส่คนอื่น ทำไม่ดีใส่คนอื่น จนวันหนึ่งผมขึ้นมาอยู่ปี 1 ที่มหาลัยแถวชลบรี เธอขึ้นปี 1 เหมือนกันอยู่แถวระยอง แต่ผมยังคถเธอนะ ผมให้เพื่อนที่อยู่มหาลัยเดียวกับเธอ ให้ดูเธออยู่ตลอด . แล้วรายงานผมตลอด เชื่อไหมผ่านไปเกือบ ครึ่งปีผมยังลืมไม่ได้เลย (อ่อนแอชิปหาย) แล้ววันนึ่งมันเหมือนเวรกรรม เธอโดนผชที่เธอคบ ทำแบบนี้กับที่เธอเคยทำผม เธอเสียใจมาก
แต่ผมกับไม่สะใจ ไม่อะไรเลย ผมกับรู้สึกสงสารเธอมาก ผมเลยทำเชิงขับรถขึ้นไปหาเพื่อนที่ระยอง (จริงๆตั้งใจไปหาเธอละครับ) สภาพตอนที่ผมไปเห็นเธอ เธอร้องไห้จนเธอตาบวม แล้วเพื่อนก็เรียกเธอออกมานั่งพวกผมข้างนอก คือเพือนเธอก็คือเพื่อนกลุ่มเดียวกับพวกผมหมดเลย แล้วเพื่อนก็แซวเรื่องเก่าๆ. ตอนที่ผมยังคบกับเธอ แต่ตอนนั้นผมตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่กลับไปคบกับเธอแน่100% เพราะกลัวเธอจะทำลายผมเหมือนที่เธอเคยทำ ผมกลายเป็นคนขี้กลัวไปเลย นั่งเล่นกันได้สักพัก ผมก็กลับมาชลบุรี ผมก็ยังคงเฝ้าดูเธออยู่ โดนให้เพื่อนบอกตลอดว่าเธอทำไรบ้างไงบ้าง จนผ่านมาได้เดือนนึ่ง ผมก็ทักไปบอกคถจนเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ครั้งนี้อยู่ดีๆผมก็อยากกลับไปหาเธอ ผมลงทุนขับรถไปกลับชลบุรี-ระยอง 2รอบเพื่อพาเธอมา-ส่ง ผมหวงเธอมากกว่าเดิน จนไปงี่เง่าใส่ จนเธอพิมมาคำนึ่งมาว่า "ไม่มีสิทธิ์ไม่ได้เป็นอะไรกับกู" ผมนั่งคิด มันก็จริงอย่างที่เธอพูดอะละ ผมจึงไปง้อเธอ(โง่ปะละครับ) แล้วก็ยอมทุกอย่าง แล้วมาวันนี้ผมก็ลงมาจากชลบุรี เพื่อมาหาเธอที่ระยอง ผมทำได้แค่เดินตาม และมองห่าง ผมควรทำไงดีครับ มันทำให้ผมไม่กล้าไปเล่นเหมือนเดิม แล้วเธอก็ไม่เหมือนเดิม แต่เพราะเพื่อนผมบอกว่าเธออยากให้ผมกลับไป แต่เหมือนเธอจะหลอกใช่มากกว่ารึปล่าว หรือยังไง แต่ผมรู้ว่าเธอมีคนคุยที่ดีกว่าหล่อกว่า อยู่มหาลัยเดียวกับเธอ แต่เธอจะอยากให้กลับไปทำไม ผมควรปล่อยเธอไป หรือควรขอเธอคบดีครับ
ปล.เธอเป็นคนเจ้าชู้นิดนึงครับ
ใครกำลังประสบปัญหา "แฟนเก่า" ยังงี้บ้าง⁉️
แล้วตอนนั้นผมจับได้ เพราะพี่สาวผมไปเจอแล้วทักมาบอกผม ผมจึงทักไปด่าเธอผมด่าเธอแรงมาก อารมณ์ผมตอนนั้นคุมสติไม่อยู่จริงๆครับ เพราะผมรักมาก รักมากไปไม่เพื่อใจ ผมให้ความเชื่อใจเธอมากไป เธอก็ให้ความหวังผมมากไป แล้วสุดท้ายผมก็มานั่งเสียใจ มานั่งรู้สึก ว่าทำไมตอนนั้นผมไม่คุยกับเธอดีๆ ถ้าตอนนั้นผมคุยกับเธอดีๆ เธอคงไม่จากผมไปแบบนี้แน่เลย ผมจึงต้องยอมปล่อยไปทั้งที่ใจผมพังจนซะไม่เหลืออะไรเลย
แล้วช่วงที่เค้าคบกับคนนั้น ผมยอมรับเลยนะครับว่าผมนิสัยไม่ดี ผมชอบไปแขวะเธอช่วง 1-2 เดือน จนผมคิดได้ว่า มันสมควรหรอที่ไปทำยังงี้ มันไม่ทำให้อะไรมันดีขึ้นเลย. ผมเลยพอกับความรักทุกอย่าง กับกลายว่าผมไปทำ
แต่ผมกับไม่สะใจ ไม่อะไรเลย ผมกับรู้สึกสงสารเธอมาก ผมเลยทำเชิงขับรถขึ้นไปหาเพื่อนที่ระยอง (จริงๆตั้งใจไปหาเธอละครับ) สภาพตอนที่ผมไปเห็นเธอ เธอร้องไห้จนเธอตาบวม แล้วเพื่อนก็เรียกเธอออกมานั่งพวกผมข้างนอก คือเพือนเธอก็คือเพื่อนกลุ่มเดียวกับพวกผมหมดเลย แล้วเพื่อนก็แซวเรื่องเก่าๆ. ตอนที่ผมยังคบกับเธอ แต่ตอนนั้นผมตั้งใจไว้แล้วว่า จะไม่กลับไปคบกับเธอแน่100% เพราะกลัวเธอจะทำลายผมเหมือนที่เธอเคยทำ ผมกลายเป็นคนขี้กลัวไปเลย นั่งเล่นกันได้สักพัก ผมก็กลับมาชลบุรี ผมก็ยังคงเฝ้าดูเธออยู่ โดนให้เพื่อนบอกตลอดว่าเธอทำไรบ้างไงบ้าง จนผ่านมาได้เดือนนึ่ง ผมก็ทักไปบอกคถจนเราได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง ครั้งนี้อยู่ดีๆผมก็อยากกลับไปหาเธอ ผมลงทุนขับรถไปกลับชลบุรี-ระยอง 2รอบเพื่อพาเธอมา-ส่ง ผมหวงเธอมากกว่าเดิน จนไปงี่เง่าใส่ จนเธอพิมมาคำนึ่งมาว่า "ไม่มีสิทธิ์ไม่ได้เป็นอะไรกับกู" ผมนั่งคิด มันก็จริงอย่างที่เธอพูดอะละ ผมจึงไปง้อเธอ(โง่ปะละครับ) แล้วก็ยอมทุกอย่าง แล้วมาวันนี้ผมก็ลงมาจากชลบุรี เพื่อมาหาเธอที่ระยอง ผมทำได้แค่เดินตาม และมองห่าง ผมควรทำไงดีครับ มันทำให้ผมไม่กล้าไปเล่นเหมือนเดิม แล้วเธอก็ไม่เหมือนเดิม แต่เพราะเพื่อนผมบอกว่าเธออยากให้ผมกลับไป แต่เหมือนเธอจะหลอกใช่มากกว่ารึปล่าว หรือยังไง แต่ผมรู้ว่าเธอมีคนคุยที่ดีกว่าหล่อกว่า อยู่มหาลัยเดียวกับเธอ แต่เธอจะอยากให้กลับไปทำไม ผมควรปล่อยเธอไป หรือควรขอเธอคบดีครับ
ปล.เธอเป็นคนเจ้าชู้นิดนึงครับ