http://www.thaimtb.com/forum/viewtopic.php?f=60&t=1508030&p=13022766#p13022766
ห่างหายหัวไปนานกับการหาของมาลองและบอกเล่า อันด้วยเวลาและวัตถุดิบนั้นหายากยิ่งนัก ช่วงนี้ต้องเก็บตัวซ้อมจริงๆ จังๆ เพื่อพาร่างกายไปพังกับงาน nich team race 2016 อันประกอบไปด้วย 150 โล บนความสูง 3,000 ฟุต รถเบาและล้ออลูขอบต่ำเลยเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้กับการซ้อมครั้งนี้
รูปภาพ
ล้ออลูที่เคยผ่านหว่างขามาก็เรียกว่าแทบจำไม่หมด ที่ถูกอกถูกใจเป็นหนักหนา ก็มี Duraaace c24, Ksyrium sr, และ Shamal ซึ่งชื่อชั้นทั้ง 3 พระหน่อที่ว่ามาก็เรียกว่า ระดับเบอร์ตองของอ่างดัง ที่ค่าตัวพระนางก็ทำอดข้าวไปหลายมื้อ มาวันนี้อยากจะหาเพียงแค่ล้อซ้อม ที่ไม่ต้องขาวมาก เอ้ยเบามากก็ได้ ผิวพรรณไม่ต้องนวลเนียนมากนัก เอ้ยวัสดุไม่ต้องล้ำเลิศเลอให้เปลืองเบี้ย แต่เสียงร้องก็ขอให้ครวญครางแบบมีอารมณ์ร่วม เอ้ยเอาเสียงโม่ลั่นๆ หน่อย ไว้ขู่คู่แข่ง ว่าแล้วก็ยกหูไปหาเพื่อนที่มันคุยโวหนักหนา ว่าเฮ้ย คุณ
เอาล้อตรูไปลองซ้อมดู หมื่นกว่าๆ แต่แซบหลายเว้ยเฮ้ย เอาว่ะ อารมณ์ตอนนี้ไม่อยากเสียตัง การยืมคือทางออก
รูปภาพ
ลองเสร็จ.... เออ....อยากเล่าหว่ะ มาล้อมวงทนฟังกันหน่อยนะ น้องหนูที่มาให้ผมขยี้เที่ยวนี้เขาชื่อว่า ล้อ Hawkvi F 3.0 เป็นล้อขอบต่ำแบบสูตรพิมพ์นิยมคือหน้าต่ำ หลังสูง เริ่มด้วยรูปโฉมโนมพรรณกันก่อนเลย หน้าตามันต้องบอกเลยว่า Side line มากๆ คือไม่ใช่สาวน้อยหน้าตาธรรมดาที่ติดเบอร์อยู่ในตู้ แต่หน้าตามันเป็นระดับเบอร์สวยนั่งโซฟานะฮ่ะ การขึ้นซี่ล้อที่ละม้ายคล้าย Rolf ล้อไฮโซจาก US. ซึ่งความรู้สึกแรกพบคือดูสวยและมีราคา และเหมือนผู้ผลิตทำการบ้านมาดี คือคุณเธอเอาข้อดีจากล้อสุดโค่ยมาโมศัลยกรรมรวมกัน คือเอาการขึ้นซี่จาก Rolf US. ใช้ซี่แบนหนาดูสวยและตัดลมแบบแทบจะเอามาจาก Campy Shamal เอาดุมลื่นๆ ตั้งแต่แรกใช้มากจาก Shi Duraace c24 และปิดท้ายด้วยเอาดุมลั่นๆ สนั่นทุ่งมาจาก Zipp 30 เฮ้ยยยย นี่เธอล่อเอาจุดเด่นชาวบ้านเขามาหมด และตบด้วยราคาหมื่นต้น กับคุณภาพงานที่เป็น Made in Taiwan ไม่ใช่ China ซึ่งชาวจักรยานเรารู้กันดีว่าไต้หวันคือเมกกะการผลิตอุปกรณ์จักรยาน ของแบรนด์ใหญ่ที่เกี่ยวกับจักรยานคุณภาพฟ้าลั่น ล้วนเสกมาจากโรงงานที่นี่ ซึ่งตรงข้ามกับสินค้าจากค่ายจีนใหญ่ ที่ผมเองไปเที่ยวมาหลายรอบ และไม่ค่อยถูกจริตกับมาตรฐานโรงงานของอาตี๋ใหญ่สักเท่าไหร่
รูปภาพ
พอเอามาใส่กับ Tarmac ก็ต้องอุทานว่า แม่มสวยกว่าตอนใส่ Duraace อีก หน้าตาพี่ให้ผ่าน มาดูการถวายงานสิว่าถึงเครื่องแค่ไหน เริ่มจากหอบหิ้วไป racing แบบแช่กันย่าน 45 ที่หัวหิน และไปตบด้วยขึ้นเขาหินเหล็กไฟ และเพื่อให้มันชัดถ้อยชัดคำแบบหายสงสัย ก็ไปปิดจ๊อบกันที่สนามฟ้าเซอร์กิต เรามาว่ากันแต่ละย่านความเร็วกันเลย ช่วงออกตัวและความเร็วไม่เกิน 30 รู้สึกเหมือนเป็นล้อที่ไม่ต้องรอ run in ซึ่งใครเคยใช้ดุม Duraace จะรู้ว่ามันเป็นล้อที่ลื่นมาเลยตั้งแต่แรก แต่ถ้าใครใช้พวก Mavic หรือ Campy จะรู้สึกว่ายิ่งใช้ยิ่งลื่น ช่วงแรกจะยังไม่ปรี๊ดแตกนัก แต่ล้อเหยี่ยวนี่ไม่มีเล่นตัว หรือเหนียมอาย เป็นล้อไวไฟใจง่าย กดปุ๊บร้องปั๊บ ขยี้ปั๊บพุ่งปี๊ดดดด โม่ล้อหลักหมื่น มันใส่จารบีอะไรมาฟร่ะ ถึงได้พรุ่งพร่านไม่ต่างจากล้อมีชาติตระกูล เอาว่ะออกตัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง แปลว่าเวลายก ยิง มันมาตามเท้า ไม่มีลังเล อิดออด ให้ถอดใจ แถมเสียงโม่ที่แผดร้องเรียกอารมณ์ยิ่งนัก ฟรีขากดดันคันหน้าให้รู้ไปว่า
ช้า 55 อันนี้ล้อเล่น ซึ่งเสียงฟรีโม่มันดังชนิดที่ผมไม่เคยเจอล้ออะไรแหกปากได้ 18 หลอดเยี่ยงนี้
รูปภาพ
งั้นมาลองวิสัยทำการแบบยิงยับตับแตกกันบ้าง สนามนี้คือเส้นหัวหินมุ่งหน้าเขาหินเหล็กไฟ ซัดยาวๆ 60 โล วันนั้นมีหัวลากโหดมา 5-6 ลำร่วมกับสักขีพยานอีกกว่า 30 ลำ ความเร็วแบบมิตรภาพ 43-47 ผลัดกันลาก ขยี้ บี้กัน ใครลงอีกคนก็สวน ทำความเร็วเกทับกันตลอดเวลา ใครหมดก็หดหายกันไป ลงเอยด้วยผู้รอดตาย 7 ลำ และหนึ่งลำนั้นคือตัวเก๊าเองงง จุดหลั่งสารของทริปนี้คือ ช่วงที่ผมพยายามลากกลุ่มด้วยความเร็ว 45 แช่เป็นกิโลเพื่อไปเชื่อมกับพวก break away ช่วงนี้ขยี้กันขี้แทบแตก เพราะรู้ว่าถ้าเมื่อไหร่ลงอีคันหลังนี่ง้างหมัดรอ ดังนั้นลากเสร็จต้องเหลือแรงไว้ตามขบวน และมันก็เป็นเช่นนั้น พอลงเท่านั้นหละ อีก 4 คันข้างหลังแม่มบ้านไฟไหม จะรีบกลับไปดับ ผมต้องยกตามไปถึงความเร็ว 48 ก่อนพวกบ้านไหมจะผ่อนความเร็วลงมา แต่ล้อมันก็ยังเอาอยู่นะ แต่ยอมรับว่าตอนลากนี่หนักขากว่าขอบสูงแบบรู้สึกได้ ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติที่ขอบต่ำต้องเค้นหนักเมื่อเกิน 40 ตอนปั่นสนามฟ้าก็เช่นกัน เอาว่าถ้าพวกเล่นกันป้วนเปี้ยนประมาณ 40 นี่ถ้าซ้อมถึงๆ ก็ไม่มีปัญหา แต่ตอนหมกมันจะไม่ควงแบบเบาขาเหมือนพวก zipp อย่างแน่นอน แต่ถ้าคิดจะเอาไว้ซ้อม ล้อนี้ทำให้ซ้อมได้ถึงพริกถึงขิงดีเอามากๆ
รูปภาพ
ขอบต่ำถ้าไม่เอาไปขึ้นเขาก็ดูจะตกหล่น จัดไปกับหินเหล็กไฟ กับความชันแบบล้อหน้าแทบยก พิกัดขึ้นชกที่ 60 โล กดขึ้นเขาได้ตามแรงที่ผ่อนส่ง ไม่ตกหล่นหรือย้วย ย้อย ห้อย ให้หวั่นไหวรำคาญใจ ด้วยปีกดุมหลังด้านที่ใส่เฟืองใหญ่กว่าอีกด้าน ทำให้มันเป็นล้อที่มีความสติฟเดวิดพอตัวกันเลย พลังเบรกก็จะแจ้งแบบล้ออลู ใช้ไปใช้มาเกิดอาการไม่อยากส่งคืนเจ้าของซะงั้น กลายเป็นหลงรักเมียเพื่อน และเมียเพื่อนก็เผือกมีจายยยย... นิยายน้ำเน่าเลยจะจบลงอย่างไรดี
ถือว่าล้อ Hawkvi F 3.0 นี่เปรียบได้ดั่งสาวเปรี้ยว เสียวและโหด หน้าสวย งานดี รูปร่างสมส่วน คุณสมบัติชัดเจนควงออกงานได้ทุกงานไม่งอแง ไม่เรื่องมาก รู้การรู้งาน และทะลึงสินสอดถูกกว่าหน้าตา ได้ควงนางงามแต่จ่ายราคาเพชรบุรีตัดใหม่ 555 ชาติตระกูลไม่เลิศหรู แต่อู้ฮูครบเครื่อง ผมว่ามันทำให้ล้อตระกูลใหญ่ หนาวๆ ร้อนๆ เลยนะ แต่เดี๊ยวก่อน...มันไม่มีอะไรที่เพียบพร้อมไปซะหมดหรอก แหมก็รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นซะขนาดนี้ น้องเขาไม่ชอบของใหญ่นะครับ หนุ่มใหญ่ตัวหนัก พิกัดเกิน 85 โล น้องเขาบอกรับไม่ด้ายยยย...เดี๊ยวหนูเสียทรง เมื่อก่อนนี้ล้อระดับหมื่นต้นผมเทใจให้คือ zonda แต่ก็ต้องยอมรับ เด็กใหม่ๆ สมัยนี้มันสดกว่า ซิงกว่า และใจมันถึงจริงๆ ถ้ากำเงินในมือไว้หมื่นก่าๆ จัดไปเลย..ไม่ผิดหวัง
ไปเจอกระทู้รีวิวล้อเหยี่ยว Hawkvi f3.0 มา โอ้ยรีวิวได้แซบมาก
ห่างหายหัวไปนานกับการหาของมาลองและบอกเล่า อันด้วยเวลาและวัตถุดิบนั้นหายากยิ่งนัก ช่วงนี้ต้องเก็บตัวซ้อมจริงๆ จังๆ เพื่อพาร่างกายไปพังกับงาน nich team race 2016 อันประกอบไปด้วย 150 โล บนความสูง 3,000 ฟุต รถเบาและล้ออลูขอบต่ำเลยเป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้กับการซ้อมครั้งนี้
รูปภาพ
ล้ออลูที่เคยผ่านหว่างขามาก็เรียกว่าแทบจำไม่หมด ที่ถูกอกถูกใจเป็นหนักหนา ก็มี Duraaace c24, Ksyrium sr, และ Shamal ซึ่งชื่อชั้นทั้ง 3 พระหน่อที่ว่ามาก็เรียกว่า ระดับเบอร์ตองของอ่างดัง ที่ค่าตัวพระนางก็ทำอดข้าวไปหลายมื้อ มาวันนี้อยากจะหาเพียงแค่ล้อซ้อม ที่ไม่ต้องขาวมาก เอ้ยเบามากก็ได้ ผิวพรรณไม่ต้องนวลเนียนมากนัก เอ้ยวัสดุไม่ต้องล้ำเลิศเลอให้เปลืองเบี้ย แต่เสียงร้องก็ขอให้ครวญครางแบบมีอารมณ์ร่วม เอ้ยเอาเสียงโม่ลั่นๆ หน่อย ไว้ขู่คู่แข่ง ว่าแล้วก็ยกหูไปหาเพื่อนที่มันคุยโวหนักหนา ว่าเฮ้ย คุณ
รูปภาพ
ลองเสร็จ.... เออ....อยากเล่าหว่ะ มาล้อมวงทนฟังกันหน่อยนะ น้องหนูที่มาให้ผมขยี้เที่ยวนี้เขาชื่อว่า ล้อ Hawkvi F 3.0 เป็นล้อขอบต่ำแบบสูตรพิมพ์นิยมคือหน้าต่ำ หลังสูง เริ่มด้วยรูปโฉมโนมพรรณกันก่อนเลย หน้าตามันต้องบอกเลยว่า Side line มากๆ คือไม่ใช่สาวน้อยหน้าตาธรรมดาที่ติดเบอร์อยู่ในตู้ แต่หน้าตามันเป็นระดับเบอร์สวยนั่งโซฟานะฮ่ะ การขึ้นซี่ล้อที่ละม้ายคล้าย Rolf ล้อไฮโซจาก US. ซึ่งความรู้สึกแรกพบคือดูสวยและมีราคา และเหมือนผู้ผลิตทำการบ้านมาดี คือคุณเธอเอาข้อดีจากล้อสุดโค่ยมาโมศัลยกรรมรวมกัน คือเอาการขึ้นซี่จาก Rolf US. ใช้ซี่แบนหนาดูสวยและตัดลมแบบแทบจะเอามาจาก Campy Shamal เอาดุมลื่นๆ ตั้งแต่แรกใช้มากจาก Shi Duraace c24 และปิดท้ายด้วยเอาดุมลั่นๆ สนั่นทุ่งมาจาก Zipp 30 เฮ้ยยยย นี่เธอล่อเอาจุดเด่นชาวบ้านเขามาหมด และตบด้วยราคาหมื่นต้น กับคุณภาพงานที่เป็น Made in Taiwan ไม่ใช่ China ซึ่งชาวจักรยานเรารู้กันดีว่าไต้หวันคือเมกกะการผลิตอุปกรณ์จักรยาน ของแบรนด์ใหญ่ที่เกี่ยวกับจักรยานคุณภาพฟ้าลั่น ล้วนเสกมาจากโรงงานที่นี่ ซึ่งตรงข้ามกับสินค้าจากค่ายจีนใหญ่ ที่ผมเองไปเที่ยวมาหลายรอบ และไม่ค่อยถูกจริตกับมาตรฐานโรงงานของอาตี๋ใหญ่สักเท่าไหร่
รูปภาพ
พอเอามาใส่กับ Tarmac ก็ต้องอุทานว่า แม่มสวยกว่าตอนใส่ Duraace อีก หน้าตาพี่ให้ผ่าน มาดูการถวายงานสิว่าถึงเครื่องแค่ไหน เริ่มจากหอบหิ้วไป racing แบบแช่กันย่าน 45 ที่หัวหิน และไปตบด้วยขึ้นเขาหินเหล็กไฟ และเพื่อให้มันชัดถ้อยชัดคำแบบหายสงสัย ก็ไปปิดจ๊อบกันที่สนามฟ้าเซอร์กิต เรามาว่ากันแต่ละย่านความเร็วกันเลย ช่วงออกตัวและความเร็วไม่เกิน 30 รู้สึกเหมือนเป็นล้อที่ไม่ต้องรอ run in ซึ่งใครเคยใช้ดุม Duraace จะรู้ว่ามันเป็นล้อที่ลื่นมาเลยตั้งแต่แรก แต่ถ้าใครใช้พวก Mavic หรือ Campy จะรู้สึกว่ายิ่งใช้ยิ่งลื่น ช่วงแรกจะยังไม่ปรี๊ดแตกนัก แต่ล้อเหยี่ยวนี่ไม่มีเล่นตัว หรือเหนียมอาย เป็นล้อไวไฟใจง่าย กดปุ๊บร้องปั๊บ ขยี้ปั๊บพุ่งปี๊ดดดด โม่ล้อหลักหมื่น มันใส่จารบีอะไรมาฟร่ะ ถึงได้พรุ่งพร่านไม่ต่างจากล้อมีชาติตระกูล เอาว่ะออกตัวดีมีชัยไปกว่าครึ่ง แปลว่าเวลายก ยิง มันมาตามเท้า ไม่มีลังเล อิดออด ให้ถอดใจ แถมเสียงโม่ที่แผดร้องเรียกอารมณ์ยิ่งนัก ฟรีขากดดันคันหน้าให้รู้ไปว่า
รูปภาพ
งั้นมาลองวิสัยทำการแบบยิงยับตับแตกกันบ้าง สนามนี้คือเส้นหัวหินมุ่งหน้าเขาหินเหล็กไฟ ซัดยาวๆ 60 โล วันนั้นมีหัวลากโหดมา 5-6 ลำร่วมกับสักขีพยานอีกกว่า 30 ลำ ความเร็วแบบมิตรภาพ 43-47 ผลัดกันลาก ขยี้ บี้กัน ใครลงอีกคนก็สวน ทำความเร็วเกทับกันตลอดเวลา ใครหมดก็หดหายกันไป ลงเอยด้วยผู้รอดตาย 7 ลำ และหนึ่งลำนั้นคือตัวเก๊าเองงง จุดหลั่งสารของทริปนี้คือ ช่วงที่ผมพยายามลากกลุ่มด้วยความเร็ว 45 แช่เป็นกิโลเพื่อไปเชื่อมกับพวก break away ช่วงนี้ขยี้กันขี้แทบแตก เพราะรู้ว่าถ้าเมื่อไหร่ลงอีคันหลังนี่ง้างหมัดรอ ดังนั้นลากเสร็จต้องเหลือแรงไว้ตามขบวน และมันก็เป็นเช่นนั้น พอลงเท่านั้นหละ อีก 4 คันข้างหลังแม่มบ้านไฟไหม จะรีบกลับไปดับ ผมต้องยกตามไปถึงความเร็ว 48 ก่อนพวกบ้านไหมจะผ่อนความเร็วลงมา แต่ล้อมันก็ยังเอาอยู่นะ แต่ยอมรับว่าตอนลากนี่หนักขากว่าขอบสูงแบบรู้สึกได้ ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติที่ขอบต่ำต้องเค้นหนักเมื่อเกิน 40 ตอนปั่นสนามฟ้าก็เช่นกัน เอาว่าถ้าพวกเล่นกันป้วนเปี้ยนประมาณ 40 นี่ถ้าซ้อมถึงๆ ก็ไม่มีปัญหา แต่ตอนหมกมันจะไม่ควงแบบเบาขาเหมือนพวก zipp อย่างแน่นอน แต่ถ้าคิดจะเอาไว้ซ้อม ล้อนี้ทำให้ซ้อมได้ถึงพริกถึงขิงดีเอามากๆ
รูปภาพ
ขอบต่ำถ้าไม่เอาไปขึ้นเขาก็ดูจะตกหล่น จัดไปกับหินเหล็กไฟ กับความชันแบบล้อหน้าแทบยก พิกัดขึ้นชกที่ 60 โล กดขึ้นเขาได้ตามแรงที่ผ่อนส่ง ไม่ตกหล่นหรือย้วย ย้อย ห้อย ให้หวั่นไหวรำคาญใจ ด้วยปีกดุมหลังด้านที่ใส่เฟืองใหญ่กว่าอีกด้าน ทำให้มันเป็นล้อที่มีความสติฟเดวิดพอตัวกันเลย พลังเบรกก็จะแจ้งแบบล้ออลู ใช้ไปใช้มาเกิดอาการไม่อยากส่งคืนเจ้าของซะงั้น กลายเป็นหลงรักเมียเพื่อน และเมียเพื่อนก็เผือกมีจายยยย... นิยายน้ำเน่าเลยจะจบลงอย่างไรดี
ถือว่าล้อ Hawkvi F 3.0 นี่เปรียบได้ดั่งสาวเปรี้ยว เสียวและโหด หน้าสวย งานดี รูปร่างสมส่วน คุณสมบัติชัดเจนควงออกงานได้ทุกงานไม่งอแง ไม่เรื่องมาก รู้การรู้งาน และทะลึงสินสอดถูกกว่าหน้าตา ได้ควงนางงามแต่จ่ายราคาเพชรบุรีตัดใหม่ 555 ชาติตระกูลไม่เลิศหรู แต่อู้ฮูครบเครื่อง ผมว่ามันทำให้ล้อตระกูลใหญ่ หนาวๆ ร้อนๆ เลยนะ แต่เดี๊ยวก่อน...มันไม่มีอะไรที่เพียบพร้อมไปซะหมดหรอก แหมก็รูปร่างอรชรอ้อนแอ้นซะขนาดนี้ น้องเขาไม่ชอบของใหญ่นะครับ หนุ่มใหญ่ตัวหนัก พิกัดเกิน 85 โล น้องเขาบอกรับไม่ด้ายยยย...เดี๊ยวหนูเสียทรง เมื่อก่อนนี้ล้อระดับหมื่นต้นผมเทใจให้คือ zonda แต่ก็ต้องยอมรับ เด็กใหม่ๆ สมัยนี้มันสดกว่า ซิงกว่า และใจมันถึงจริงๆ ถ้ากำเงินในมือไว้หมื่นก่าๆ จัดไปเลย..ไม่ผิดหวัง