เข้าเรื่องเลยนะครับ
คือแฟนของเรา ช่วงแรกที่เราคบกัน เราคุยกันแทบทั้งวันทาง LINE ทักเค้าไปก็จะตอบตลอดหรือไม่ก็เค้าก็จะตอบเร็ว ตอนกลางคืนก็จะคุยกันก่อนนอน ด้วยการ Video call (ต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนสมัยที่ยังไม่มีแฟน เราไม่ชอบโทรศัพท์ ไม่ชอบ Text แต่พอมีแฟนก็รู้สึกว่ามันก็จำเป็นเหมือนกัน)
เราจะเจอกันเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ กับ เย็นๆวันธรรมดาบ้าง เพราะต่างคนก็ต้องทำงานและไม่ได้อยู่ด้วยกัน เค้าก็จะอยากเจอเราบ่อยๆ เราก็มักจะไปหาเค้าบ่อยๆเหมือนกัน แต่พอคบไปสักพักเราเริ่มรู้สึกกลัวว่าจะศูนย์เสียความเป็นตัวเอง อารมณ์ประมาณว่าเหมือนให้เค้ามากไปจนไม่สนใจตัวเอง ที่บ้าน แต่ก็ไม่ลืมว่าเค้าเป็นแฟนเราอยู่ ก็อยากจะเอาใจเค้าแค่พอประมาณ กลัวจะเป็นเหมือนในอดีตที่ถูกทิ้งไปในช่วงศูนย์เสียความเป็นตัวเอง เราก็เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องเจอกันบ่อยมากก็ได้ ก็ยังรักเหมือนเดิมเนี่ยแหละ คุยกันตอนกลางคืนก็โทรหากันบ้างก็ได้ ไม่ต้อง Video call หรอก แต่ตอนนั้นที่เราบอกไป เราก็ยังทำตัวกะเค้าแบบปกติเหมือนช่วงคบกันแรกๆ ยังคง video call คุย line กันทุกวัน ไปหากันไม่เสาร์ก็อาทิตย์ แล้วก็คิดว่าเดี๋ยวเราก็คงกลับสู่โหมดปกติที่เป็นเราเหมือนก่อนมีแฟน
แต่ว่าพอคบกันไปนานๆ ช่วงนี้ เค้าต้องเรียนและทำงานไปด้วย ส่วนเราทำแต่งานอย่างเดียว เราเลิกงานมา แต่เค้ายังต้องเรียน ก็เลยคุยกันน้อยลง จนเราเริ่มคิดมาก เริ่มรู้สึกกลัวว่าเค้าจะเบื่อเรา เพราะช่วงที่คุยกันก่อนนอนเค้าดูสภาพซึมๆ เนือยๆ ไม่ค่อยสนใจกัน เค้าไม่ค่อยพูดว่าอยากให้ไปหาเหมือนเดิม หรืออยากไปไหนกับเรา แต่เค้าก็มีบ้างว่ารักนะ คิดถึง ประกอบกับช่วงนี้เราก็ทำตัวงี่เง่าด้วย ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องระแวงเค้า เค้าบอกเหมือนไม่เชื่อใจกันเลย ซึ่งเรายอมรับว่าคบกันมาก็นานนะ เราก็เริ่มรู้สึกว่าเรื่องนี้มันหลายครั้งแล้วเหมือนกัน เราก็บอกเค้าว่าเราก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมเป็นแบบนี้ กำลังพยายามปรับตัวอยู่ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะ และสัญญากับเค้าจะไม่มีปัญหาเรื่องระแวงนี้กันอีก แต่ก็ยังมีคิดวนเวียนเรื่องระแวงเค้าอยู่บ้าง แต่ก็พยายามดึงสติว่า คนรักกันต้องเชื่อใจกัน เราทำส่วนของเรา ซื่อสัตย์กับเค้าก็พอ ที่เหลือมันเป็นส่วนของเค้า
ตอนนี้เราเลยบอกกับตัวเองว่า เค้าต้องเรียน เค้าต้องทำงาน เลิกงี่เงา เลิกระแวงได้แล้ว ถึงเค้าจะเหนื่อยแต่เค้าก็ไม่ได้จำเป็นต้องอยากอยู่กับเราตลอด บางทีเค้าอาจจะอยากอยู่กับครอบครัว เพื่อนเค้าบ้างก็ได้ แต่อารมณ์เราเนี่ยสิ คิดมาก เค้าจะเบื่อเรามั้ย ตอนนี้ที่เค้าคุย video call กันก่อนนอนเค้าเบื่อเราหรือเปล่าเลยตัดบทว่าขอตัวไปนอน อะไรประมาณนี้
ขอบคุณที่อ่านจนจบยาวมาก แต่อยากรู้ว่าเป็นอย่างนี้เราจะแก้ยังไง ไม่อยากงี่เง่า ระแวงใส่เค้าจนเกิดการทะเลาะกันอีกแล้ว เพราะทะเลาะกันถึงจะพยายามให้เรื่องจบตอนนั้น แต่อาทิตย์นึงเจอกันที ก็แทบไม่เป็นอันทำการทำงานเหมือนกัน อยากทำให้เค้ามีความสุขและไม่อยากให้เบื่อเราครับ
ป.ล. ช ช
มีใครเคยเป็นอย่างเราไหม (ความรัก)
คือแฟนของเรา ช่วงแรกที่เราคบกัน เราคุยกันแทบทั้งวันทาง LINE ทักเค้าไปก็จะตอบตลอดหรือไม่ก็เค้าก็จะตอบเร็ว ตอนกลางคืนก็จะคุยกันก่อนนอน ด้วยการ Video call (ต้องบอกก่อนว่าเมื่อก่อนสมัยที่ยังไม่มีแฟน เราไม่ชอบโทรศัพท์ ไม่ชอบ Text แต่พอมีแฟนก็รู้สึกว่ามันก็จำเป็นเหมือนกัน)
เราจะเจอกันเฉพาะเสาร์-อาทิตย์ กับ เย็นๆวันธรรมดาบ้าง เพราะต่างคนก็ต้องทำงานและไม่ได้อยู่ด้วยกัน เค้าก็จะอยากเจอเราบ่อยๆ เราก็มักจะไปหาเค้าบ่อยๆเหมือนกัน แต่พอคบไปสักพักเราเริ่มรู้สึกกลัวว่าจะศูนย์เสียความเป็นตัวเอง อารมณ์ประมาณว่าเหมือนให้เค้ามากไปจนไม่สนใจตัวเอง ที่บ้าน แต่ก็ไม่ลืมว่าเค้าเป็นแฟนเราอยู่ ก็อยากจะเอาใจเค้าแค่พอประมาณ กลัวจะเป็นเหมือนในอดีตที่ถูกทิ้งไปในช่วงศูนย์เสียความเป็นตัวเอง เราก็เลยบอกเค้าว่าไม่ต้องเจอกันบ่อยมากก็ได้ ก็ยังรักเหมือนเดิมเนี่ยแหละ คุยกันตอนกลางคืนก็โทรหากันบ้างก็ได้ ไม่ต้อง Video call หรอก แต่ตอนนั้นที่เราบอกไป เราก็ยังทำตัวกะเค้าแบบปกติเหมือนช่วงคบกันแรกๆ ยังคง video call คุย line กันทุกวัน ไปหากันไม่เสาร์ก็อาทิตย์ แล้วก็คิดว่าเดี๋ยวเราก็คงกลับสู่โหมดปกติที่เป็นเราเหมือนก่อนมีแฟน
แต่ว่าพอคบกันไปนานๆ ช่วงนี้ เค้าต้องเรียนและทำงานไปด้วย ส่วนเราทำแต่งานอย่างเดียว เราเลิกงานมา แต่เค้ายังต้องเรียน ก็เลยคุยกันน้อยลง จนเราเริ่มคิดมาก เริ่มรู้สึกกลัวว่าเค้าจะเบื่อเรา เพราะช่วงที่คุยกันก่อนนอนเค้าดูสภาพซึมๆ เนือยๆ ไม่ค่อยสนใจกัน เค้าไม่ค่อยพูดว่าอยากให้ไปหาเหมือนเดิม หรืออยากไปไหนกับเรา แต่เค้าก็มีบ้างว่ารักนะ คิดถึง ประกอบกับช่วงนี้เราก็ทำตัวงี่เง่าด้วย ทะเลาะกันบ่อยมากเรื่องระแวงเค้า เค้าบอกเหมือนไม่เชื่อใจกันเลย ซึ่งเรายอมรับว่าคบกันมาก็นานนะ เราก็เริ่มรู้สึกว่าเรื่องนี้มันหลายครั้งแล้วเหมือนกัน เราก็บอกเค้าว่าเราก็ไม่รู้เหมือนกันทำไมเป็นแบบนี้ กำลังพยายามปรับตัวอยู่ อย่าเพิ่งเบื่อกันนะ และสัญญากับเค้าจะไม่มีปัญหาเรื่องระแวงนี้กันอีก แต่ก็ยังมีคิดวนเวียนเรื่องระแวงเค้าอยู่บ้าง แต่ก็พยายามดึงสติว่า คนรักกันต้องเชื่อใจกัน เราทำส่วนของเรา ซื่อสัตย์กับเค้าก็พอ ที่เหลือมันเป็นส่วนของเค้า
ตอนนี้เราเลยบอกกับตัวเองว่า เค้าต้องเรียน เค้าต้องทำงาน เลิกงี่เงา เลิกระแวงได้แล้ว ถึงเค้าจะเหนื่อยแต่เค้าก็ไม่ได้จำเป็นต้องอยากอยู่กับเราตลอด บางทีเค้าอาจจะอยากอยู่กับครอบครัว เพื่อนเค้าบ้างก็ได้ แต่อารมณ์เราเนี่ยสิ คิดมาก เค้าจะเบื่อเรามั้ย ตอนนี้ที่เค้าคุย video call กันก่อนนอนเค้าเบื่อเราหรือเปล่าเลยตัดบทว่าขอตัวไปนอน อะไรประมาณนี้
ขอบคุณที่อ่านจนจบยาวมาก แต่อยากรู้ว่าเป็นอย่างนี้เราจะแก้ยังไง ไม่อยากงี่เง่า ระแวงใส่เค้าจนเกิดการทะเลาะกันอีกแล้ว เพราะทะเลาะกันถึงจะพยายามให้เรื่องจบตอนนั้น แต่อาทิตย์นึงเจอกันที ก็แทบไม่เป็นอันทำการทำงานเหมือนกัน อยากทำให้เค้ามีความสุขและไม่อยากให้เบื่อเราครับ
ป.ล. ช ช