เราเป็นเกย์ที่ไปเผลอชอบผู้ชายคนหนึ่งซึ่งก็รู้แก่ใจแหละว่ายังไงเขาก็ต้องชอบผู้หญิง เขาเคยบอกเรานะว่า "อย่าคิดไปเอง" แต่คำพูดที่เขาบอกเรามันกลับสวนทางกันมาก คือ ทำไมต้องชอบมาอยู่ใกล้ๆ มาหยอกล้อ ทำอะไรสารพัดที่ทำให้เรารู้สึกดี เป็นใครก็ต้องคิดและหวั่นไหวกันทั้งนั้นแหละ เราพยายามจะหักห้ามใจไม่ให้ไปคิดอะไรกับเขา เราพยาพยามหนีไไม่เข้าใกล้เขา แต่เขากลับมาอยู่ใกล้ๆทั้งที่เราก็เคยบอกความรู้สึกไปแล้วว่าเราคิดยังไงกับเขา เพราะถ้าเรายิ่งใกล้ชิดเขาเราก็ไม่มีวันเลิกคิดกับเขาได้หรอก นั่งกินข้าวก็มาแย้งกินคือจะกินต่อก็ไงอยู่เลยเดินหนีเลย เวลาจะนอนก็มากวนที่เตียง กว่าจะได้นอนก็กวนเอาสะแทบจะไม่ได้นอน เราเงียบไม่คุยกับเขามาได้สักพักใหญ่ๆล่ะ คือเขาพยายามหาทางทำให้เรากลับมาพูดคุยกับเขาแบบเดิม มันคงหมายถึงเพื่อนอะไรเท่านองนั้น แต่เราไม่โอเคกับความรู้สึกเอามากๆที่จะให้กลับไปเป็นเหมือนเดิม เพราะว่า เป็นเพื่อนไม่ได้หัวใจอยากเป็นแฟน **เหตุการณ์เกิดที่ รร.ประจำ ชายล้วน แห่งหนึ่ง
อย่าทำให้รัก ถ้ารักไม่ได้ #เกย์