เรื่องนี้เกิดขึ้นตอนเราอยู่ที่จ.น่าน ย่าของเรามีลูก 8 คน น้าเป็นคนสุดท้องเสียชีวิตไปแล้วเพราะป่วย และมีน้าเขยอีก 1 คน ที่เสียชีวิตเพราะขับรถตกเหว ทั้ง 2 เสียชีวิตไล่เลี่ยกัน งานของน้ายังไม่ทันเสร็จดี น้าเขยก็มาประสบอุบัติเหตุ บ้านของเราช่วงนั้นจึงมีแต่งานสีดำ เสียใจกับงานแรกยังไม่ทันดี
ก็มาเสียใจกับงานที่สองอีก
ระหว่างที่จัดงานสีดำของน้ากับน้าเขย ญาติพี่น้องทุกคนก็จะชอบมานอนรวมตัวกันที่บ้านย่า (บ้านที่เจอผู้หญิงนั่งบนปากโอ่งน่ะค่ะ^^)
เพื่อไม่ให้ย่าเหงาที่สูญเสียน้าไป ส่วนครอบครัวของน้าสาวที่เสียสามีไปก็มักจะมานอนบ้านย่าเหมือนกันเพราะว่าทำใจไม่ได้ถ้านอนที่บ้านตัวเองก็จะนึกถึงภาพเก่า ๆ
เรื่องจึงมาเกิดเวลาที่ทุกคนมานอนรวมกันที่บ้านย่าและมีพยานรับรู้กับสิ่งแปลก ๆ ที่มองไม่เห็นหลายคนทีเดียว ด้วยความเชื่อว่าคนที่จากไปจะกลับมาหาคนที่เขารัก ทีนี้คนที่เขารักก็มารวมตัวนอนด้วยกัน เขาจึงมาทีเดียวได้นก 2 ตัว T T
คืนแรกที่เขากลับมาหาคนที่เขารัก เริ่มจากน้าเราก่อน บ้านเดิมของน้าเราจะปลูกคนละหลังกับบ้านย่า แต่บริเวณใกล้เคียงกัน หลังเสร็จจากงานศพน้า ทุกคนก็มาหารือกันว่าคืนนี้จะนอนบ้านไหนดี ย่าเสนอว่านอนบ้านน้าที่เสียเถอะย่าคิดถึง สรุปคืนนั้นนอนบ้านน้าที่เสียกัน ย่านอนบนเตียงน้าที่เสีย ส่วนเรา น้องชาย พ่อแม่ และญาติคนอื่น ๆ นอนกลางบ้าน เป็นบ้านชั้นเดียว เปิดประตูหน้าบ้านมาปุ๊ปก็เจอมุ้งใหญ่ ๆ พร้อมคนนอนเรียงกันเป็นตับ
กลางดึกหลังจากที่ทุกคนเหน็ดเหนื่อยจากการจัดงานก็หลับกันไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่มีอยู่หนึ่งคนนั้นไซร้ ที่ลุกมานั่งมองประตูไม่ยอมนอน
พ่อเรานั่นเอง!! แล้วเราก็สะกิดน้องชายให้มองพ่อ พ่อสนิทกับน้าที่เสียไปมากรักกันมาก เราก็คิดว่าพ่อคงลุกมานั่งทำใจที่เสียน้าไป เรากับน้องก็นอนมองดูพ่ออย่างเงียบ ๆ
พ่อนั่งแล้วมองเพ่งไปที่ประตูแต่ไม่พูดอะไร เราก็เริ่มกลัวบีบแขนน้องชายแน่นเลย พ่อก็จ้องประตูอย่างนั้นสักพักก็ล้มตัวนอน แล้วประตูก็ดังครึก ๆ เหมือนมีคนมาเขย่าประตู พ่อก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่งจ้องประตูอีก เรากับน้องที่นอนสังเกตุการณ์อยู่ก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่ง แล้วกระซิบถามพ่อว่า
"พ่อ พ่อ เสียงอะไรอะ" พ่อบอกว่า "ได้ยินมาหลายรอบแล้ว ประตูเขย่าเลยลุกมาดู" เราหันไปมองหน้าน้องชายแล้วน้องชายก็บอกว่า "พ่อ พ่อ น้ามา"
เรากับพ่อสตั๊นไป 2 วิ แล้วหันมามองหน้ากัน เราอุทานว่า "เอาแล้วไง ข้างนอกน้า แล้วข้างในข้าง ๆ หนูนี่คืออะไร?" น้องชายก็ยิ้มแป้นแล้นตามเคยเป็นอันรู้กัน
ประตูนิ่ง!! บรรยากาศเงียบ ขอบอกว่าเงียบสงัดจริง ๆ เสียงกิ่งไม้ใบหญ้าแห้งที่ปลิวตกพื้นยังได้ยินเลย คือบ้านเนี่ยอยู่ริมเขา หลังบ้านเป็นภูเขา หน้าบ้านเป็นเนินเหว ชีวิตสาวชาวดอยก็งี้...
เรา 3 คน นั่งเพ่งไปที่ประตูบ้าน มันไม่มีการขยับหรือไหวติงใด ๆ ทั้งสิ้น สิ้นเสียงใบไม้แห้งตก กึก ก็มีเสียงเหยียบใบไม้แห้งดัง กร่อบ ตามมาพ่อพูดว่า "จะเข้าบ้านหรอ เข้ามาเลยอยู่ในบ้านกันทุกคน มาสิ มาเลย" ห๊ะ!! พ่อ อย่างนี้ก็ได้หรา เรียกน้าเข้าบ้าน ไม่ทันขาดคำประตูก็ดัง ครึก ๆ คือน้องบอกว่าน้าเขย่าประตูอยู่หน้าบ้าน เขย่าจะเข้าบ้านเพราะพ่อเรียกเขามา แต่เข้าไม่ได้ น้องบอกว่าน้องไปยืนคุยกับน้าอยู่หน้าบ้านบอกว่าไม่ได้จุดธูปขอเจ้าที่ น้าเข้าไม่ได้หรอก แต่ถ้าเข้าไปคนอื่นก็จะตกใจกลัวกันหมดนะ น้าเลยบอกว่าจะมาแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วจะไป เขาไม่ให้มาแล้ว นี่คือที่น้องมาเล่าให้ฟังภายหลังนะคะ แต่เหตุการณ์ตอนนั้นคือ พอประตูเขย่าแล้วหยุดไปสักพัก พวกเราเลยนอนกัน แล้วก็ฝันคล้ายกันกับคนอื่นที่นอน มาเล่าให้ฟังกันตอนเช้า คือน้ามาหาที่บ้านหลังนี้ แล้วเดินมาดูหน้าทุกคนที่นอน มองแล้วก็ยิ้ม แล้วก็เดินออกจากบ้านไป นี่คือที่ทุกคนมาเล่ากันตอนเช้า
น้าเราตอนมีชีวิตเป็นคนเรียบร้อย ขี้เล่น สนุกสนานน่ารักเชียว พอตอนมาหาก็มาแบบเรียบง่ายไม่ตื่นเต้นอะไร ผิดกับน้าเขย ที่ตอนมีชีวิตเป็นคนขี้เมา ชอบกินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจถ้าวันไหนไม่ได้กินก็จะมือสั่น หงุดหงิด แกตายก็เพราะเมาแล้วขับรถตกเหวนี่แหละค่ะ พอเสร็จจากงานศพ คืนแรกครอบครัวของน้าสาวที่เป็นแฟนกับน้าเขยเนี่ยก็มานอนบ้านย่า ย่ากับน้าสาวนอนบนเตียงกางมุ้งห้องเดียวกัน ลูกของน้าสาว 2 คน มานอนเบียดกับเราห้องเรา และญาติคนอื่น ๆ ก็นอนกลางบ้านเหมือนเดิม บ้านย่ามี 2 ชั้น ห้องนอนอยู่ข้างบน ปิดประตูใส่กลอนเรียบร้อย แล้วน้าก็มา.........
อยู่ด้วยรักและผูกพัน4 (น้ากับน้าเขยกลับมาบ้าน)
ก็มาเสียใจกับงานที่สองอีก
ระหว่างที่จัดงานสีดำของน้ากับน้าเขย ญาติพี่น้องทุกคนก็จะชอบมานอนรวมตัวกันที่บ้านย่า (บ้านที่เจอผู้หญิงนั่งบนปากโอ่งน่ะค่ะ^^)
เพื่อไม่ให้ย่าเหงาที่สูญเสียน้าไป ส่วนครอบครัวของน้าสาวที่เสียสามีไปก็มักจะมานอนบ้านย่าเหมือนกันเพราะว่าทำใจไม่ได้ถ้านอนที่บ้านตัวเองก็จะนึกถึงภาพเก่า ๆ
เรื่องจึงมาเกิดเวลาที่ทุกคนมานอนรวมกันที่บ้านย่าและมีพยานรับรู้กับสิ่งแปลก ๆ ที่มองไม่เห็นหลายคนทีเดียว ด้วยความเชื่อว่าคนที่จากไปจะกลับมาหาคนที่เขารัก ทีนี้คนที่เขารักก็มารวมตัวนอนด้วยกัน เขาจึงมาทีเดียวได้นก 2 ตัว T T
คืนแรกที่เขากลับมาหาคนที่เขารัก เริ่มจากน้าเราก่อน บ้านเดิมของน้าเราจะปลูกคนละหลังกับบ้านย่า แต่บริเวณใกล้เคียงกัน หลังเสร็จจากงานศพน้า ทุกคนก็มาหารือกันว่าคืนนี้จะนอนบ้านไหนดี ย่าเสนอว่านอนบ้านน้าที่เสียเถอะย่าคิดถึง สรุปคืนนั้นนอนบ้านน้าที่เสียกัน ย่านอนบนเตียงน้าที่เสีย ส่วนเรา น้องชาย พ่อแม่ และญาติคนอื่น ๆ นอนกลางบ้าน เป็นบ้านชั้นเดียว เปิดประตูหน้าบ้านมาปุ๊ปก็เจอมุ้งใหญ่ ๆ พร้อมคนนอนเรียงกันเป็นตับ
กลางดึกหลังจากที่ทุกคนเหน็ดเหนื่อยจากการจัดงานก็หลับกันไปด้วยความอ่อนเพลีย แต่มีอยู่หนึ่งคนนั้นไซร้ ที่ลุกมานั่งมองประตูไม่ยอมนอน
พ่อเรานั่นเอง!! แล้วเราก็สะกิดน้องชายให้มองพ่อ พ่อสนิทกับน้าที่เสียไปมากรักกันมาก เราก็คิดว่าพ่อคงลุกมานั่งทำใจที่เสียน้าไป เรากับน้องก็นอนมองดูพ่ออย่างเงียบ ๆ
พ่อนั่งแล้วมองเพ่งไปที่ประตูแต่ไม่พูดอะไร เราก็เริ่มกลัวบีบแขนน้องชายแน่นเลย พ่อก็จ้องประตูอย่างนั้นสักพักก็ล้มตัวนอน แล้วประตูก็ดังครึก ๆ เหมือนมีคนมาเขย่าประตู พ่อก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่งจ้องประตูอีก เรากับน้องที่นอนสังเกตุการณ์อยู่ก็สะดุ้งลุกขึ้นมานั่ง แล้วกระซิบถามพ่อว่า
"พ่อ พ่อ เสียงอะไรอะ" พ่อบอกว่า "ได้ยินมาหลายรอบแล้ว ประตูเขย่าเลยลุกมาดู" เราหันไปมองหน้าน้องชายแล้วน้องชายก็บอกว่า "พ่อ พ่อ น้ามา"
เรากับพ่อสตั๊นไป 2 วิ แล้วหันมามองหน้ากัน เราอุทานว่า "เอาแล้วไง ข้างนอกน้า แล้วข้างในข้าง ๆ หนูนี่คืออะไร?" น้องชายก็ยิ้มแป้นแล้นตามเคยเป็นอันรู้กัน
ประตูนิ่ง!! บรรยากาศเงียบ ขอบอกว่าเงียบสงัดจริง ๆ เสียงกิ่งไม้ใบหญ้าแห้งที่ปลิวตกพื้นยังได้ยินเลย คือบ้านเนี่ยอยู่ริมเขา หลังบ้านเป็นภูเขา หน้าบ้านเป็นเนินเหว ชีวิตสาวชาวดอยก็งี้...
เรา 3 คน นั่งเพ่งไปที่ประตูบ้าน มันไม่มีการขยับหรือไหวติงใด ๆ ทั้งสิ้น สิ้นเสียงใบไม้แห้งตก กึก ก็มีเสียงเหยียบใบไม้แห้งดัง กร่อบ ตามมาพ่อพูดว่า "จะเข้าบ้านหรอ เข้ามาเลยอยู่ในบ้านกันทุกคน มาสิ มาเลย" ห๊ะ!! พ่อ อย่างนี้ก็ได้หรา เรียกน้าเข้าบ้าน ไม่ทันขาดคำประตูก็ดัง ครึก ๆ คือน้องบอกว่าน้าเขย่าประตูอยู่หน้าบ้าน เขย่าจะเข้าบ้านเพราะพ่อเรียกเขามา แต่เข้าไม่ได้ น้องบอกว่าน้องไปยืนคุยกับน้าอยู่หน้าบ้านบอกว่าไม่ได้จุดธูปขอเจ้าที่ น้าเข้าไม่ได้หรอก แต่ถ้าเข้าไปคนอื่นก็จะตกใจกลัวกันหมดนะ น้าเลยบอกว่าจะมาแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวแล้วจะไป เขาไม่ให้มาแล้ว นี่คือที่น้องมาเล่าให้ฟังภายหลังนะคะ แต่เหตุการณ์ตอนนั้นคือ พอประตูเขย่าแล้วหยุดไปสักพัก พวกเราเลยนอนกัน แล้วก็ฝันคล้ายกันกับคนอื่นที่นอน มาเล่าให้ฟังกันตอนเช้า คือน้ามาหาที่บ้านหลังนี้ แล้วเดินมาดูหน้าทุกคนที่นอน มองแล้วก็ยิ้ม แล้วก็เดินออกจากบ้านไป นี่คือที่ทุกคนมาเล่ากันตอนเช้า
น้าเราตอนมีชีวิตเป็นคนเรียบร้อย ขี้เล่น สนุกสนานน่ารักเชียว พอตอนมาหาก็มาแบบเรียบง่ายไม่ตื่นเต้นอะไร ผิดกับน้าเขย ที่ตอนมีชีวิตเป็นคนขี้เมา ชอบกินเหล้าเป็นชีวิตจิตใจถ้าวันไหนไม่ได้กินก็จะมือสั่น หงุดหงิด แกตายก็เพราะเมาแล้วขับรถตกเหวนี่แหละค่ะ พอเสร็จจากงานศพ คืนแรกครอบครัวของน้าสาวที่เป็นแฟนกับน้าเขยเนี่ยก็มานอนบ้านย่า ย่ากับน้าสาวนอนบนเตียงกางมุ้งห้องเดียวกัน ลูกของน้าสาว 2 คน มานอนเบียดกับเราห้องเรา และญาติคนอื่น ๆ ก็นอนกลางบ้านเหมือนเดิม บ้านย่ามี 2 ชั้น ห้องนอนอยู่ข้างบน ปิดประตูใส่กลอนเรียบร้อย แล้วน้าก็มา.........