แม่เต่า ตะพาบน้อย ฉันคอยจ้อง
เหลือบแลมอง วนว่าย อยู่ซ้ายขวา
แย่งยื้อชิง มวลอาหาร กับหมู่ปลา
ในธารา สระน้ำ ขามเขตเรา

กว่าสองปี ที่ไม่เห็น เจ้าปรากฏ
แอบสลด หดหู่ใจ ฤทัยเหงา
แล้วจู่จู่ เจ้าโผล่มา ที่เคยเนา
อุราเรา เป็นปลื้ม แสนปรีดา

ความนัยหนึ่ง บ่งบอกว่า ค่าเจ้าเต่า
อายุยาว ยั่งยืนยง เป็นหนักหนา
ให้ทำบุญ ปล่อยเต่า สืบกันมา
นัยบอกว่า อายุยืน ชื่นชีวัน

ความนัยสอง ตรองมา ระอานัก
ว่าทึกทัก หล้าหลัง น่าขบขัน
แม้นอยู่ที่ เจริญพร้อม สารพัน
คิดกันได้ แค่ในกะลา ไม่เปลี่ยนแปลง

เต่า…เตาะแตะต้วมเตี้ยม  ย่างกราย
ร้อย… วันผ่านพ้นหมาย   จ่อจ้อง
ล้าน…กาลล่วงสลาย      ยังอยู่
ปี…ไหนไม่เปลี่ยนสนอง  ต่ำเตี้ยในกะลา
…เมษา…14/9/59 00:29