รบกวนช่วยอ่านเรื่องราวของน้อยหน่อยน่ะค่ะ
เช้าวันที่ 28 สิงหา เจอน้องแมวเดินโซซัดโซเซ อยู่ข้างหลังบ้าน เห็นสภาพน้องแล้วน้ำตาจะไหลเลยค่ะ น้องตัวผอมมากจับไปเจอแต่กระดูก ดูท่าจะไม่มีอะไรตกถึงท้องมาหลายวันแล้ว และที่น่าตกใจมากๆคือ ปากของน้องค่ะ ปากน้องมีน้ำเหลืองไหลออกมา ปวมมาก บริเวณฟันหน้าข้างล่าง เนื้อเน่าเป็นสีเหลืองส่งกลิ่นเหม็นเน่าชัดเจนค่ะ น้องมองหน้าเราแล้วพยายามจะส่งเสียงร้อง แต่มีแค่ลมที่ออกมา น้องไม่มีเสียง ใจตอนนั้นรู้สึกสงสารที่สุดค่ะ น้องไม่มีแรงแม้จะส่งเสียงร้อง
ตอนแรกที่เจอน้องคิดว่าถ้าปล่อยไว้คงไม่รอดแน่ ตัดสินใจรีบพาน้องไปหาหมอ หมอถามว่าน้องเป็นอะไรมา เราก็บอกไม่ถูกเพราะไม่ทราบข้อมูลอะไรเกี่ยวกับน้องเลยค่ะ เราก็บอกหมอไปว่า "เจอน้องมาค่ะ ไม่ทราบข้อมูลอะไรเลย" หมอจับน้องง้างปาก แล้วก็ตกใจ แนะนำให้น้องเจอะเลือด เราก็ยินดี
หมอวินิฉัยเบื้อต้นว่า น้องน่าจะติดเชื้อไวรัส หรือปอดอาจจะติดเชื้อ หรือเรียกง่ายๆว่าเอดส์แมว ซึ่งพบมากในแมวจร โรคนี้หมอบอกว่ารักษาไม่หายขาดค่ะ ต้องรักษาไปตามอาการเท่านั้น
หมอพาน้องเข้าไปเจอะเลือด และให้น้ำเกลือเพราะขาหลังน้องเริ่มไม่มีแรงแล้ว เราก็นั่งรอ สักพักหมอก็ออกมาบอกว่าเป็นอย่างที่หมอบอกตอนแรกค่ะ น้องเป็นเอดส์ ผลเลือดน้อง เลือดจางและเกร็ดเลือดต่ำมากจากปกติ 40-45(ถ้าจำไม่ผิดน่ะค่ะ)แต่ของน้องไม่ถึง20 เราก็ตกใจ แต่หมอบอกว่าจะให้ยาบำรุ่งเลือดไปทาน หมอถามว่าจะให้น้องนอนมั้ย เราถามว่าค่าใช้จ่ายยังไงค่ะ หมอบอกคืนละ800 ค่ายาและค่าใช้จ่ายอื่นๆต่างหาก(ตรวจเลือด,น้ำเกลือ,ยา)
หมอบอกถ้าเอาน้องกลับก็ได้แต่ต้องกักบริเวณห้ามออกข้างนอก คอยป้อนยา ทายา เราก็คิดหนักกลัวเอาน้องกลับแล้วอาการไม่ดีขึ้นเวลาดูแลไม่ค่อยมี ถ้าเอาไว้ค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูง บอกตรงๆว่าคงเกินกำลังเรา หมอบอกให้เราตัดสินใจ พอดีมีพี่คนนึงเข้ามาแนะนำ คงจะเห็นเราดูเครียดๆ เราถามไปว่าอาการน้องหนักประมาณไหนค่ะ เค้าบอกก็หนักน่ะ แต่จริงๆแล้วก็มีหนักกว่านี้เยอะ เค้าบอกว่าถ้าไม่สะดวกลองเอาน้องกลับไปดูแลดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่ดีขึ้นค่อยเอากลับมาใหม่ เราเลยตัดสินใจเอาน้องกลับมา กักบริเวร ให้ยา(ยาที่หมอให้ บำรุงเลือด,ฆ่าเชื้อ,ป้ายปาก,กระตู้นภูมิ) และดูแลตามที่หมอสั่งทุกอย่าง ผ่านไปสองวัน อาการน้องดีขึ้นเรื่อยๆ ร้องเสียงดัง กินอาหารได้(กินเก่ง อาจเป็นเพราะไม่ได้กินไรมาหลายวัน อาหารที่เราให้น้อง BaBy cat อาหาเหลวสำหรับแมวพักฟื้น น้อดูชอบ กินวันละกระป๋องครึ่ง) เราก็บำรุ่งสุดๆเห็นกินได้แบบนี้ก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง แผลที่ปากก็เริ่มหาย ฟันหน้าข้างล่างน้องหลุดไป 2 ซี่ แต่ก็ดูน่ารักดีค่ะ น้องดูร่าเริ่งขึ้นเริ่มซนวิ่งเล่นได้แล้ว
ผ่านไปประมาณ4-5 วัน เราก็คอยสังเกตุอาการน้องอยู่ตลอด ป้อนยาทุกวัน ส่วนแผลที่หายแล้วก็ไม่ได้ทายา แต่ก็คอยป้อนน้ำน้องบ่อยๆเวลากินอาหารเสร็จเพื่อความสะอาดในช่องปาก เราสังเกตุน้องเริ่มมีอาการซึ่มๆ นอนทั้งวันกินอาหารน้อยลง ตกเย็นตัวร้อน หน้าปวมทั้งสองข้าง เราก็ป้อนน้ำ ป้อนยาดูอาการน้องวันถัดไปอาการก็เริ่มดีขึ้น หน้ายุบลง กลับมากินข้าวได้ ร่าเริ่งขึ้น เป็นงี้ประมาณ2วัน ก็กลับมาซึ่มอีก อาการน้องสามวันดีสี่วันไข้สลับกันอยู่แบบนี้ จนถึงปัจจุบัน (แต่อาการไม่รุนแรงนัก) จนล่าสุดที่น้องมีอาการอีก ครั้งนี้มีน้ำลายไหลตลอดเวลาเราก็คอยเช็ดให้ เยื้อตาเริ่มอักเสบ(ตาซ้าย)มีน้ำไหลออกตาตลอด เราคอยดูอาการน้องอยู่ตลอด ป้อนน้ำป้อนยา วันนี้อาการก็เริ่มดีขึ้นแล้ว ปากยังเป็นแผลอยู่นิดหน่อย แต่ปัญหาคือยาน้องก็ใกล้หมดแล้ว ยังไงภายในอาทิตนี้ต้องพาน้องไปให้หมอดูอาการหน่อย
ทุกครั้งที่มองเห็นเค้ามีอาการ ใจเรามันก็อยู่ไม่สูขค่ะ ทรมานไปกับเค้าด้วย ถึงเราจะไม่ได้เลี้ยงมาแต่ก็ทนเห็นเค้าตายต่อหน้าต่อตาไม่ได้หรอกค่ะ
เราทำเต็มที่เท่าที่เราพอจะช่วยเค้าได้ โรคนี้รักษาไม่หายขาด ไม่รู้ว่าน้องจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่เราก็จะดูแลน้องให้เต็มกำลังที่สุดค่ะ
ส่วนท่านใดที่มีใจเดียวกับเรารู้สึกสงสาร หรืออยากช่วยเหลือน้อย ยินดีมากๆและขอขอบคุณเป็นอย่างสูงล่วงหน้าน่ะค่ะ
*สุดท้ายท่านใดที่อยากทราบ อาการ ลายละเอียด หรืออยากข่วยเหลือน้อง(ขอดูภาพ ลายละเอียดการรักษา ติดต่อ ID:line 0853585211 สอบถามลายละเอียดเกี่ยวกับน้องได้น่ะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ)
ง
สงสารใจจะขาด (ขออนุญาติผู้มีใจบุญช่วยเหลือน้องแมวจรป่วยเป็นเอดส์ ค่ะ)รบกวนอ่านเรื่องราวน้องหน่อยน่ะค่ะ
ตอนแรกที่เจอน้องคิดว่าถ้าปล่อยไว้คงไม่รอดแน่ ตัดสินใจรีบพาน้องไปหาหมอ หมอถามว่าน้องเป็นอะไรมา เราก็บอกไม่ถูกเพราะไม่ทราบข้อมูลอะไรเกี่ยวกับน้องเลยค่ะ เราก็บอกหมอไปว่า "เจอน้องมาค่ะ ไม่ทราบข้อมูลอะไรเลย" หมอจับน้องง้างปาก แล้วก็ตกใจ แนะนำให้น้องเจอะเลือด เราก็ยินดี
หมอวินิฉัยเบื้อต้นว่า น้องน่าจะติดเชื้อไวรัส หรือปอดอาจจะติดเชื้อ หรือเรียกง่ายๆว่าเอดส์แมว ซึ่งพบมากในแมวจร โรคนี้หมอบอกว่ารักษาไม่หายขาดค่ะ ต้องรักษาไปตามอาการเท่านั้น
หมอพาน้องเข้าไปเจอะเลือด และให้น้ำเกลือเพราะขาหลังน้องเริ่มไม่มีแรงแล้ว เราก็นั่งรอ สักพักหมอก็ออกมาบอกว่าเป็นอย่างที่หมอบอกตอนแรกค่ะ น้องเป็นเอดส์ ผลเลือดน้อง เลือดจางและเกร็ดเลือดต่ำมากจากปกติ 40-45(ถ้าจำไม่ผิดน่ะค่ะ)แต่ของน้องไม่ถึง20 เราก็ตกใจ แต่หมอบอกว่าจะให้ยาบำรุ่งเลือดไปทาน หมอถามว่าจะให้น้องนอนมั้ย เราถามว่าค่าใช้จ่ายยังไงค่ะ หมอบอกคืนละ800 ค่ายาและค่าใช้จ่ายอื่นๆต่างหาก(ตรวจเลือด,น้ำเกลือ,ยา)
หมอบอกถ้าเอาน้องกลับก็ได้แต่ต้องกักบริเวณห้ามออกข้างนอก คอยป้อนยา ทายา เราก็คิดหนักกลัวเอาน้องกลับแล้วอาการไม่ดีขึ้นเวลาดูแลไม่ค่อยมี ถ้าเอาไว้ค่าใช้จ่ายก็ค่อนข้างสูง บอกตรงๆว่าคงเกินกำลังเรา หมอบอกให้เราตัดสินใจ พอดีมีพี่คนนึงเข้ามาแนะนำ คงจะเห็นเราดูเครียดๆ เราถามไปว่าอาการน้องหนักประมาณไหนค่ะ เค้าบอกก็หนักน่ะ แต่จริงๆแล้วก็มีหนักกว่านี้เยอะ เค้าบอกว่าถ้าไม่สะดวกลองเอาน้องกลับไปดูแลดูก่อนก็ได้ ถ้าไม่ดีขึ้นค่อยเอากลับมาใหม่ เราเลยตัดสินใจเอาน้องกลับมา กักบริเวร ให้ยา(ยาที่หมอให้ บำรุงเลือด,ฆ่าเชื้อ,ป้ายปาก,กระตู้นภูมิ) และดูแลตามที่หมอสั่งทุกอย่าง ผ่านไปสองวัน อาการน้องดีขึ้นเรื่อยๆ ร้องเสียงดัง กินอาหารได้(กินเก่ง อาจเป็นเพราะไม่ได้กินไรมาหลายวัน อาหารที่เราให้น้อง BaBy cat อาหาเหลวสำหรับแมวพักฟื้น น้อดูชอบ กินวันละกระป๋องครึ่ง) เราก็บำรุ่งสุดๆเห็นกินได้แบบนี้ก็ใจชื้นขึ้นมาบ้าง แผลที่ปากก็เริ่มหาย ฟันหน้าข้างล่างน้องหลุดไป 2 ซี่ แต่ก็ดูน่ารักดีค่ะ น้องดูร่าเริ่งขึ้นเริ่มซนวิ่งเล่นได้แล้ว
ผ่านไปประมาณ4-5 วัน เราก็คอยสังเกตุอาการน้องอยู่ตลอด ป้อนยาทุกวัน ส่วนแผลที่หายแล้วก็ไม่ได้ทายา แต่ก็คอยป้อนน้ำน้องบ่อยๆเวลากินอาหารเสร็จเพื่อความสะอาดในช่องปาก เราสังเกตุน้องเริ่มมีอาการซึ่มๆ นอนทั้งวันกินอาหารน้อยลง ตกเย็นตัวร้อน หน้าปวมทั้งสองข้าง เราก็ป้อนน้ำ ป้อนยาดูอาการน้องวันถัดไปอาการก็เริ่มดีขึ้น หน้ายุบลง กลับมากินข้าวได้ ร่าเริ่งขึ้น เป็นงี้ประมาณ2วัน ก็กลับมาซึ่มอีก อาการน้องสามวันดีสี่วันไข้สลับกันอยู่แบบนี้ จนถึงปัจจุบัน (แต่อาการไม่รุนแรงนัก) จนล่าสุดที่น้องมีอาการอีก ครั้งนี้มีน้ำลายไหลตลอดเวลาเราก็คอยเช็ดให้ เยื้อตาเริ่มอักเสบ(ตาซ้าย)มีน้ำไหลออกตาตลอด เราคอยดูอาการน้องอยู่ตลอด ป้อนน้ำป้อนยา วันนี้อาการก็เริ่มดีขึ้นแล้ว ปากยังเป็นแผลอยู่นิดหน่อย แต่ปัญหาคือยาน้องก็ใกล้หมดแล้ว ยังไงภายในอาทิตนี้ต้องพาน้องไปให้หมอดูอาการหน่อย
ทุกครั้งที่มองเห็นเค้ามีอาการ ใจเรามันก็อยู่ไม่สูขค่ะ ทรมานไปกับเค้าด้วย ถึงเราจะไม่ได้เลี้ยงมาแต่ก็ทนเห็นเค้าตายต่อหน้าต่อตาไม่ได้หรอกค่ะ
เราทำเต็มที่เท่าที่เราพอจะช่วยเค้าได้ โรคนี้รักษาไม่หายขาด ไม่รู้ว่าน้องจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่เราก็จะดูแลน้องให้เต็มกำลังที่สุดค่ะ
ส่วนท่านใดที่มีใจเดียวกับเรารู้สึกสงสาร หรืออยากช่วยเหลือน้อย ยินดีมากๆและขอขอบคุณเป็นอย่างสูงล่วงหน้าน่ะค่ะ
*สุดท้ายท่านใดที่อยากทราบ อาการ ลายละเอียด หรืออยากข่วยเหลือน้อง(ขอดูภาพ ลายละเอียดการรักษา ติดต่อ ID:line 0853585211 สอบถามลายละเอียดเกี่ยวกับน้องได้น่ะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ)
ง