ผช คือ น น เรียนมหาลัยที่พิดโลกมีแฟนยุแล้วชื่อ พ พอเรียนจบมาทำงานกรุงเทพได้พบกับ ผญ อีกคนคือ จ จเป็นแม่ม่ายมีลูกแล้วแต่ยุต่างจังหวัด นแสดงออกว่าชอบ จ ทำให้ จ รัก แล้วย้ายยุด้วยกันมีความสัมพันธ์กัน จน จ ท้อง ตอนแรก น ให้เอาออก จ ทำไม่ได้เลยบอก น ไปว่าเลือกลูกยินดีเลิกกะ น ถ้า น ไม่ยอมรับลูก แต่ น ก้อไม่เลิก ฝ่าย พ ทราบตั้งแต่คบกันจน จ ท้องแต่ก็ไม่เลิก แต่ พ มีโพสต์เฟสว่าร้ายบ้าง โทรไปบ้าน จ คุยกับญาติๆ จ ว่าเป็นเมีย น โดยที่ พ จะบอกกะใครๆว่า จ มาแย่ง น เสมอ น ไม่ผิด และยังไปนอนที่บ้าน น ที่ต่างจังหวัดเพื่อรอให้ น กลับบ้านไปหาเดือนละครั้งใส่ร้ายต่าง ๆ ว่า จ ไม่ใช่คนดี ช่วงที่ จ ท้องและเจอปัญหานี้ จ ร้องไห้เสียใจมาก พอจะเลิก น จะง้อขอให้สงสารเข้าใจ พ เพราะเค้าน่าสงสาร น กลับบ้านทุกเดือนจนกระทั้งคลอด นับจากนั้น น ก้อไม่เคยกลับไปนอนกับ พ อีกเลย ถ้ากลับบ้านต้องกลับพร้อมกัน ทำให้ พ ไม่พอใจ ไม่ไปนอนบ้านอีก พ ทำงานราชการที่เขาค้อจึงเดินทางมาพิดโลกง่าย แต่ พ ก้อยังส่งรูปมาให้ น ตลอด โทรคุยกันตลอด เหตุผล คือ ตัดใจไม่ได้ ณ วันนี้สองปีจะเข้าปีที่สาม พและน ก็ยังทำเหมือนเดิม จ ถาม น ตลอดว่าจเอายังไงจะเลิกแล้วกลับไปคืนดีกันไหม น ไม่ตอบและ น ก้อไม่ไป ลูกสาวได้ ขวบกะสามเดือน แล้ว ทำไม พ ไม่ยอมจบซะที ถ้าดู น คือเลือก จ กับลูก แต่ยังคุยกะ พ การที่ น คุยไปเรื่อยๆเท่ากัยให้ความหวัง หรือ พ ยังหวังว่า น จะเลิกกับ จ หรือ น รักทั้งสองคนจึงไม่หยุดคุย ไม่จบกันซะที จ เบื่อ จะเลิกกับ จ ก้อไม่เลิก คือ น รักทั้งสองคนหรอคะ แก้ปัญหานี้ยังไง จ สงสารลูก
ผู้ชายรักผู้หญิงทั้งสองคนได้ใช่ไหม