ได้ไปดูมาเมื่อวันที่ 10 ยอมรับว่าอินมากหนังจบแต่คนไม่จบจริงๆครับ
ผมว่าที่หลายคนอินอาจจะเพราะว่ามองเห็นตัวเองผ่านตัวละครหลักทั้งสามคนนี้อยู่
เลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆมองเห็นตัวเองในตัวละครไหนครับระหว่าง
เด่นชัย หนุ่ม Looser นิสัย Stalker นิดๆ ผู้มีรักจริง
นุ้ย อายุ 24 ช่วงตอนความจำเสื่อม
สาวมั่นผู้กล้าที่จะพูดและทำสิ่งที่ตัวเองคิด มีความใส่ใจและเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแม้บางครั้งจะมีวีนเหวี่ยงบ้าง แต่ก็อยู่ในระดับคนปรกติทั่วไป ผมมองว่าปฏิกิริยาที่เธอมีต่อเด่นชัยช่วงแรกเป็นใครก็เป็นครับชีวิตกำลังสับสนไปทุกอย่างเพราะความจำเสื่อมใครจะยังยิ้มเหมือนไม่มีอะไรไม่มีแอบเหวี่ยงหรือพาลใส่ใครบางคนคงยากมากนะครับ แต่หลังจากเธอเปิดใจเราก็จะได้เห็นนิสัยจริงๆของเธอกันในโรงหนังแล้ว ที่ว่าใครจะไม่รักเธอก็บ้าแล้ว
นุ้ยช่วงเป็นเมียน้อยอายุ 28 ปี ก่อนความจำเสื่อม
สาวทำงานเก่ง อัธยาสัยดี แต่แอบเก็บความเศร้าไว้ในใจเสมอ ผมไม่ด่านุ้ยนะว่าทำไมเธอถึงยอมเป็นเมียน้อย ผมพอเข้าใจว่าทำไมเธอถึงเลือกเส้นทางนั้นอยู่ครับ เพราะมันเคยเกิดขึ้นกับผมเองมาก่อนแต่คนละด้านกับเด่นชัย
ทอป บอสหนุ่ม โปรไฟล์ดีต้นเหตุของปมเรื่องราวทั้งหมด เราต้องไม่ลืมว่าถ้าไม่มีทอปเรื่องราวในแฟนเดย์จะไม่มีวันเกิดขึ้นได้เลย
ลองตอบกันหน่อยครับว่าเพื่อนๆมองเห็นตัวเองในตัวละครไหนในแฟนเดย์
ของผมมองเห็นตัวเองในสองตัวละครครับนั่นคือเด่นชัยกับทอป อาจจะดูแปลกๆเพราะสองคนนี้ตรงข้ามกันเลย
ในยุคเริ่มต้นผมก็คือคนแบบเด่นชัยนั่นแหละครับ เข้าสังคมไม่เป็น พูดจาไม่เข้าหูใคร ขี้ขลาดเป็นพวก Looser
ไม่กล้าตัดสินใจได้แต่บอกตัวเองไปวันๆ ว่าพรุ่งนี้รอให้เราพร้อมกว่านี้อยู่เรื่อยๆ
ส่วนทอปหลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงตัวเองแบบพลิกขั้ว 180 องศาจากหนุ่มขี้ขลาดมาเป็นนักเดินทางผจญภัย
ชีวิตก็มีช่วงที่เราเคยทำผิดพลาดด้วยเช่นกันผมก็เคยคบซ้อนเหมือนอย่างทอป ระยะเวลาก็สามปีเหมือนกันแต่ของผมมันคนละแบบกัน
ผมเคยช่วยเหลือผู้หญิงคนนึงที่ชีวิตสะดุดล้มให้กลับมายืนได้ใหม่และเพราะความใกล้ชิดในตอนนั้นเลยทำให้เรากลายเป็นแฟนกัน
ทั้งที่ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้ว มันไม่สนุกเลยครับกับความรู้สึกผิดในใจเราตลอดเวลา ผมรักทั้งคู่ไม่คิดว่าใครดีกว่าใคร
ส่วนที่คบซ้อนนานถึงสามปีเพราะผมยังปล่อยมือจากคนที่สองไม่ได้ ถ้าผมปล่อยมือเธอจะเคว้งแน่นอน ผมรอช่วยให้เธอก้าวเดินต่อไปให้ได้ก่อน
ถึงตัดสินใจสารภาพว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว และผมก็อึ้งเมื่อเธอบอกว่าเธอรู้มานานแล้วเธอไม่ได้โง่ แต่ที่เธอยังอยู่ไม่ไปจากผมเพราะ
วันที่เธอล้มผมเป็นคนเดียวที่เดินเข้ามาช่วยเธออย่างจริงใจ ในขณะที่คนอื่นที่เข้ามาล้วนแต่ต้องการตักตวงประโยชน์จากเธอทั้งนั้น
เธอเลยเกลียดผมไม่ลงแม้ว่าวันนั้นคือวันที่ผมตัดสินใจขอเลิกกับเธอเพื่อทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง ผมไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ผมทำช่วงนั้นมันถูกต้อง
จริงๆผมเว้นระยะห่างไม่ใกล้ชิดมากไปก็ทำได้แต่คนเราก็คือคนเรื่องที่ผมพลาดเพราะเผลอใจผมก็ยอมรับในความผิดนั้น
ดังนั้นผมเลยมองเห็นแฟนเก่าผมคนนี้เหมือนนุ้ยตอนช่วงอายุ 28 ปี ที่ถึงจะยิ้มแต่ก็เห็นแววแอบเศร้าในแววตาเสมอ
ทุกวันนี้ผมกับแฟนทั้งสองคนนั้นเราก็เลิกกันหมด แฟนคนแรกก็เลิกกันสี่ปีหลังจากเลิกกับคนที่สองเพราวิถีชีวิตเราเริ่มเข้ากันไม่ได้
แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนแท้ที่ดีต่อกัน ผมยังทักทายพูดคุยกับทั้งคู่แบบเพื่อนคอยห่วงใยและให้กำลังใจกันเรื่อยๆ
แต่ไม่พบเจอกันเพื่อไม่ให้ชีวิตปัจจุบันของทั้งคู่มีปัญหา หลายครั้งที่ผมออกเดินทางก็ได้รับกำลังใจเบาๆว่าเดินทางปลอดภัยนะดูแลตัวเองด้วย
แต่สิ่งที่ทำให้ผมอินจริงๆ คือนุ้ยช่วงความจำเสื่อม ตอนอายุ 24 เพราะหลายสิ่งหลายอย่างของเธอเหมือนผู้หญิงที่เป็นรักครั้งแรกของผมมาก
คนที่ช่วยเปลี่ยนผมจากผู้ชายขี้ขลาด Looser ให้กล้าก้าวออกมาสู้กับอะไรก็ตามที่ขวางอยู่ตรงหน้าได้ เธอกลายเป็นพลังและแรงบันดาลใจให้กับชีวิตผมมาตลอด
นั่งดูไปเห็นรอยยิ้ม นิสัยแมนๆ โก๊ะ เป็นคนเปิดเผย พูดอะไรตามที่ใจตัวเองคิด แต่จิตใจดีมีความใส่ใจคนอื่น
และรู้ทันไปซะทุกเรื่องแบบนั้นมันอดทำให้ผมรู้สึกเหมือนเห็นเธอกลับมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าผมอีกครั้งไม่ได้เลยครับ
แต่ที่ทำให้กลั้นน้ำตาไม่อยู่ก็คือฉากจ้องตานั่นแหละเพราะผมเคยมีความทรงจำกับเธอแบบนี้มาก่อน
เธอจ้องตาผมหลบตา เธอดักทางมามองเหมือนจะเอาชนะให้ได้ จนสุดท้ายเราจ้องตากันไม่เลิกและเธอเขินไปเองเหมือนในหนังมาก
เหมือนมากจนผมก็ยังรู้สึกสตันท์ถึงขนาดหนังจบคนไม่จบจนทุกวันนี้ครับ
ส่วนตัวผมมองว่าถ้าหนังเล่าต่อถึงเรื่องราวชีวิตของเด่นชัย เราอาจจะได้เห็นพัฒนาการในการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด
ของเด่นชัยก็ได้ครับที่จากผู้ชายขี้ขลาดที่เป็น Looser เปลี่ยนกลายเป็นคนละคนจากเดิมผมว่ามีแววสูงครับ
เพราะมันเคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อนครับ ถ้าไม่มีเธอที่เหมือนนุ้ยตอนความจำเสื่อมก็คงไม่มีผมในวันนี้เหมือนกัน
คุณเป็นใครในแฟนเดย์ [สปอยด์นิดๆ]
ผมว่าที่หลายคนอินอาจจะเพราะว่ามองเห็นตัวเองผ่านตัวละครหลักทั้งสามคนนี้อยู่
เลยอยากรู้ว่าเพื่อนๆมองเห็นตัวเองในตัวละครไหนครับระหว่าง
เด่นชัย หนุ่ม Looser นิสัย Stalker นิดๆ ผู้มีรักจริง
นุ้ย อายุ 24 ช่วงตอนความจำเสื่อม
สาวมั่นผู้กล้าที่จะพูดและทำสิ่งที่ตัวเองคิด มีความใส่ใจและเห็นอกเห็นใจผู้อื่นแม้บางครั้งจะมีวีนเหวี่ยงบ้าง แต่ก็อยู่ในระดับคนปรกติทั่วไป ผมมองว่าปฏิกิริยาที่เธอมีต่อเด่นชัยช่วงแรกเป็นใครก็เป็นครับชีวิตกำลังสับสนไปทุกอย่างเพราะความจำเสื่อมใครจะยังยิ้มเหมือนไม่มีอะไรไม่มีแอบเหวี่ยงหรือพาลใส่ใครบางคนคงยากมากนะครับ แต่หลังจากเธอเปิดใจเราก็จะได้เห็นนิสัยจริงๆของเธอกันในโรงหนังแล้ว ที่ว่าใครจะไม่รักเธอก็บ้าแล้ว
นุ้ยช่วงเป็นเมียน้อยอายุ 28 ปี ก่อนความจำเสื่อม
สาวทำงานเก่ง อัธยาสัยดี แต่แอบเก็บความเศร้าไว้ในใจเสมอ ผมไม่ด่านุ้ยนะว่าทำไมเธอถึงยอมเป็นเมียน้อย ผมพอเข้าใจว่าทำไมเธอถึงเลือกเส้นทางนั้นอยู่ครับ เพราะมันเคยเกิดขึ้นกับผมเองมาก่อนแต่คนละด้านกับเด่นชัย
ทอป บอสหนุ่ม โปรไฟล์ดีต้นเหตุของปมเรื่องราวทั้งหมด เราต้องไม่ลืมว่าถ้าไม่มีทอปเรื่องราวในแฟนเดย์จะไม่มีวันเกิดขึ้นได้เลย
ลองตอบกันหน่อยครับว่าเพื่อนๆมองเห็นตัวเองในตัวละครไหนในแฟนเดย์
ของผมมองเห็นตัวเองในสองตัวละครครับนั่นคือเด่นชัยกับทอป อาจจะดูแปลกๆเพราะสองคนนี้ตรงข้ามกันเลย
ในยุคเริ่มต้นผมก็คือคนแบบเด่นชัยนั่นแหละครับ เข้าสังคมไม่เป็น พูดจาไม่เข้าหูใคร ขี้ขลาดเป็นพวก Looser
ไม่กล้าตัดสินใจได้แต่บอกตัวเองไปวันๆ ว่าพรุ่งนี้รอให้เราพร้อมกว่านี้อยู่เรื่อยๆ
ส่วนทอปหลังจากเกิดการเปลี่ยนแปลงตัวเองแบบพลิกขั้ว 180 องศาจากหนุ่มขี้ขลาดมาเป็นนักเดินทางผจญภัย
ชีวิตก็มีช่วงที่เราเคยทำผิดพลาดด้วยเช่นกันผมก็เคยคบซ้อนเหมือนอย่างทอป ระยะเวลาก็สามปีเหมือนกันแต่ของผมมันคนละแบบกัน
ผมเคยช่วยเหลือผู้หญิงคนนึงที่ชีวิตสะดุดล้มให้กลับมายืนได้ใหม่และเพราะความใกล้ชิดในตอนนั้นเลยทำให้เรากลายเป็นแฟนกัน
ทั้งที่ตอนนั้นผมมีแฟนอยู่แล้ว มันไม่สนุกเลยครับกับความรู้สึกผิดในใจเราตลอดเวลา ผมรักทั้งคู่ไม่คิดว่าใครดีกว่าใคร
ส่วนที่คบซ้อนนานถึงสามปีเพราะผมยังปล่อยมือจากคนที่สองไม่ได้ ถ้าผมปล่อยมือเธอจะเคว้งแน่นอน ผมรอช่วยให้เธอก้าวเดินต่อไปให้ได้ก่อน
ถึงตัดสินใจสารภาพว่าผมมีแฟนอยู่แล้ว และผมก็อึ้งเมื่อเธอบอกว่าเธอรู้มานานแล้วเธอไม่ได้โง่ แต่ที่เธอยังอยู่ไม่ไปจากผมเพราะ
วันที่เธอล้มผมเป็นคนเดียวที่เดินเข้ามาช่วยเธออย่างจริงใจ ในขณะที่คนอื่นที่เข้ามาล้วนแต่ต้องการตักตวงประโยชน์จากเธอทั้งนั้น
เธอเลยเกลียดผมไม่ลงแม้ว่าวันนั้นคือวันที่ผมตัดสินใจขอเลิกกับเธอเพื่อทำทุกอย่างให้มันถูกต้อง ผมไม่เคยคิดว่าสิ่งที่ผมทำช่วงนั้นมันถูกต้อง
จริงๆผมเว้นระยะห่างไม่ใกล้ชิดมากไปก็ทำได้แต่คนเราก็คือคนเรื่องที่ผมพลาดเพราะเผลอใจผมก็ยอมรับในความผิดนั้น
ดังนั้นผมเลยมองเห็นแฟนเก่าผมคนนี้เหมือนนุ้ยตอนช่วงอายุ 28 ปี ที่ถึงจะยิ้มแต่ก็เห็นแววแอบเศร้าในแววตาเสมอ
ทุกวันนี้ผมกับแฟนทั้งสองคนนั้นเราก็เลิกกันหมด แฟนคนแรกก็เลิกกันสี่ปีหลังจากเลิกกับคนที่สองเพราวิถีชีวิตเราเริ่มเข้ากันไม่ได้
แต่เราก็ยังเป็นเพื่อนแท้ที่ดีต่อกัน ผมยังทักทายพูดคุยกับทั้งคู่แบบเพื่อนคอยห่วงใยและให้กำลังใจกันเรื่อยๆ
แต่ไม่พบเจอกันเพื่อไม่ให้ชีวิตปัจจุบันของทั้งคู่มีปัญหา หลายครั้งที่ผมออกเดินทางก็ได้รับกำลังใจเบาๆว่าเดินทางปลอดภัยนะดูแลตัวเองด้วย
แต่สิ่งที่ทำให้ผมอินจริงๆ คือนุ้ยช่วงความจำเสื่อม ตอนอายุ 24 เพราะหลายสิ่งหลายอย่างของเธอเหมือนผู้หญิงที่เป็นรักครั้งแรกของผมมาก
คนที่ช่วยเปลี่ยนผมจากผู้ชายขี้ขลาด Looser ให้กล้าก้าวออกมาสู้กับอะไรก็ตามที่ขวางอยู่ตรงหน้าได้ เธอกลายเป็นพลังและแรงบันดาลใจให้กับชีวิตผมมาตลอด
นั่งดูไปเห็นรอยยิ้ม นิสัยแมนๆ โก๊ะ เป็นคนเปิดเผย พูดอะไรตามที่ใจตัวเองคิด แต่จิตใจดีมีความใส่ใจคนอื่น
และรู้ทันไปซะทุกเรื่องแบบนั้นมันอดทำให้ผมรู้สึกเหมือนเห็นเธอกลับมายืนยิ้มอยู่ตรงหน้าผมอีกครั้งไม่ได้เลยครับ
แต่ที่ทำให้กลั้นน้ำตาไม่อยู่ก็คือฉากจ้องตานั่นแหละเพราะผมเคยมีความทรงจำกับเธอแบบนี้มาก่อน
เธอจ้องตาผมหลบตา เธอดักทางมามองเหมือนจะเอาชนะให้ได้ จนสุดท้ายเราจ้องตากันไม่เลิกและเธอเขินไปเองเหมือนในหนังมาก
เหมือนมากจนผมก็ยังรู้สึกสตันท์ถึงขนาดหนังจบคนไม่จบจนทุกวันนี้ครับ
ส่วนตัวผมมองว่าถ้าหนังเล่าต่อถึงเรื่องราวชีวิตของเด่นชัย เราอาจจะได้เห็นพัฒนาการในการเปลี่ยนแปลงแบบก้าวกระโดด
ของเด่นชัยก็ได้ครับที่จากผู้ชายขี้ขลาดที่เป็น Looser เปลี่ยนกลายเป็นคนละคนจากเดิมผมว่ามีแววสูงครับ
เพราะมันเคยเกิดขึ้นกับผมมาก่อนครับ ถ้าไม่มีเธอที่เหมือนนุ้ยตอนความจำเสื่อมก็คงไม่มีผมในวันนี้เหมือนกัน